ΔΑΡΑΣ: ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΠΟΥ ΚΟΥΒΑΛΑΕΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ Ο ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ

O πρώην γιατρός του Ολυμπιακού, Χρήστος Δάρας μίλησε στο ερυθρόλευκο web radio "www.REDonAIR.gr" για όλους και για όλα. Από τον τραυματισμό του GIO και τον ΣΕΜΟ, μέχρι το βρωμερό παρασκήνιο στα "πετρινα χρόνια". Παράλληλα εξήγησε τα πάντα για τις θλάσεις.

Σας μεταφέρουμε αυτούσια την συνέντευξή του:

Εχω δεί πάρα πολλά ντέρμπι και όχι μόνο σαν γιατρός της ομάδας αλλά και σαν οπαδός του Ολυμπιακού και αρκετά σαν αθλητής πόλο της ομάδας που έχω ζήσει και αντίστοιχα ντέρμπι εκεί,η ψυχολογία είτε σαν αθλητής,είτε σαν γιατρός είτε σαν οπαδός είναι το ίδιο είτε ήταν στο καραισκάκη είτε ηταν στην λεωφόρο.Για έναν αθλητή που νιώθει πραγματικά Ολυμπιακός γιατί οι εποχές έχουν αλλάξει,ξέρετε οτι πριν απο χρόνια οι περισσότεροι παίχτες ήταν Ελληνες,ήταν πορωμένοι Ολυμπιακοί,γνωρίζανε τι είναι Ολυμπιακός και τι σημαίνει ένα παιχνίδι με αντίπαλο τον παναθηναικό,η σημερινή κατάσταση των ομάδων είναι απο τους 22 παίχτες οι 20 είναι ξένοι.Ενας ξένος δεν μπορεί να νιώσει τον παλμό ενός ντέρμπι,ότι έχει ακούσει,αλλά είναι διαφορετικό το να το έχεις ζήσει μέσα στο γήπεδο.Δεν μπορούν να το καταλάβουν γιατί δεν έχουν ζήσει τέτοια ντέρμπι πρέπει να το έχεις ζήσει μέσα στο πετσί σου,δεν μπορούν να καταλάβουν τί σημαίνει για έναν πραγματικά ολυμπιακό έναν πειραιώτη ένα τέτοιο παιχνίδι,δεν μπορούν να νιώσουν οτι ο οπαδός του Ολυμπιακού προτιμά να νικήσει το ντέρμπι και ας αποκλειστεί απο το CH.L, εννοείτε για τον κόσμο όχι για τους ξένους ποδοσφαιριστές.Γι αυτό λοιπόν η νοοτροπία και το πάθος είναι διαφορετικά τα παιχνίδια σε σχέση με πριν απο 3 και 4 χρόνια που ήμουν και εγώ στον πάγκο της ομάδας.Ο Τοροσίδης κάνει τα πάντα να παίξει,ένας ξένος ποδοσφαιριστής δεν θα βάλει τα δυνατά του να παίξει,γιατι δεν ξέρει οτι είναι το μάτς της χρονιάς.

Βρίσκομαι στον Ολυμπιακο απο το 1963 σαν κολυμβητής και πολίστας που είχα δελτίο και μέχρι το 2002 που έφυγα σαν γιατρός της ομάδας,είναι μια ολόκληρη ζωή.

Ξέρετε πολύ καλά οτι απο Δευτέρα που ξεκινάει η εβδομάδα του ντέρμπι ξεκινάει και ο παλμός του ποδοσφαιριστή που το νιώθει σαν οπαδός,δεν υπάρχει οπαδός των 2 ομάδων που να συζητάει κάτι άλλο εκτός του παιχνιδιού όλη την εβδομάδα.Μίλούσα με τους παίχτες,ζούσα τα πάντα και μετά ήμουν σαν γιατρός,πρώτα όμως σαν σύμβουλος και σαν συνεργάτης

Κατα την γνώμη μου πρέπει να παίξει μπορεί δεν μπορεί,πρέπει γιατί είναι ο μοχλός του Ολυμπιακού,αν δεν παίξει είναι μεγάλο πρόβλημα για την ομάδα,ας παίξει και λαβωμένος το σάββατο και να μην παίξει μετά,χεστήκαμε για μετά,τώρα καιγόμαστε.Ο Ιμπαγάσα είναι το Α και το Ω αυτή την στιγμή όπως έχει η κατάσταση στην ομάδα,γώ θα κάνω και μια μεταφορά,αν πριν απο 4 χρόνια είχε πρόβλημα ο Τζόλε θα σκεφτόταν αν θα παίξει? και κουτσός θα έπαιζε.Κάποια στιγμή είχα εγχειρήση τον Τζόλε με χιαστό, στους 2 μήνες παίζαμε ντέρμπι με πάοκ και μπαίνει με χιαστό και αναλαμβάνει να χτυπήσει και το πέναλτι.Αν δεν έχεις την ψυχή και το σθένος ενός παίχτη που νιώθει Ολυμπιακός δεν το κάνεις,θα αναλάμβανε κανένας ξένος κάτι τέτοιο δεν νομίζω.Αν είναι σκέτο αιμάτωμα δεν πρόκειται να πάθει κάποια υποτροπή.

Ποιός Ολυμπιακός θα ξεχάσει το 1-4 στην λεωφόρο και το 2-4 μέσα στο ΟΑΚΑ,αυτά δεν γίνονται σήμερα.Αυτά τα ματς είναι που μένουν στον κόσμο του Ολυμπιακου.

Δεν είναι συναδελφικά σωστό να πώ εγώ τι γίνεται ή όχι απλά θεωρώ ο γιατρός μια ομάδας και όπως του Ολυμπιακού πρέπει να είναι 24 ώρες κοντά στην ομάδα,για να προλαβαίνει τους τραυματισμούς πρίν γίνουν,διότι ένας γιατρός που είναι στο γήπεδο οπως ήμουν εγώ και βλέπει όλη την προπόνηση ήξερε πως τραυματίστηκε ένας παίχτης ή ήξερε πως να μην τραυματιστεί ένας παίχτης.Τα εργομετρικά είναι πολύ μακρυά απο τον αυτόπτη μάρτυρα που είναι ο γιατρός που βλέπει την προπόνηση και βλέπει το κάθε παίχτη πως είναι,τα μηχανήματα είναι πολύ υποδιέστερα απο την παρουσία συνεχώς απο την αρχή της προπόνησης κάθε μέρα ενός γιατρού που βλέπει και μιλάει και συζητάει με τους παίχτες και είναι το ίδιο μαζί τους.

Δεν μου αρέσει να μιλάω αντισυναδελφικά αλλά εμείς οι γιατροί βάζω και τον εαυτό μου μέσα παρόλο που δεν ήμουν είχαμε κάνει κάποια σοβαρά ιατρικά λάθοι,ήταν και άτυχος έγιναν και κάποια λάθη δικά μας και του στοίχισαν και δεν μπόρεσε να είναι ο χρήστος που ξέραμε.Δεν ήταν εύκολο μέχρι και ο VAN BASTEN που είχε το ίδιο πρόβλημα αναγκάστηκε και σταμάτησε τη μπάλα και σε μικρή ηλικία και μιλάμε για έναν παιχταρά.

Για να πάθει ένας παίχτης θλάση είναι πολύ παράγοντες,το βασικότερο είναι απο την αρχή τις περιόδου να έχουν γίνει σωστές μετρήσεις, για να ξέρουμε και στα 2 πόδια που υπάρχει αδυναμία η οποία κατά την διάρκεια της χρονιάς θα του βγεί στην επιφάνεια σαν θλάση.Αν έχουν γίνει η σωστές μετρήσεις θα πρέπει ο ποδοσφαιριστής να δουλεύει ανάλογα μυϊκά να ενισχύει το κομμάτι εκείνο που θεωρείται αδύναμο,αν δεν έχουν γίνει αυτές οι μετρήσεις,δεν μπορεί ο γιατρός να συμβουλεύσει τον προπονητή να χαμηλώσει την ένταση της προπόνησης ή να τον αφήσει κάποιες μέρες που θεωρούνται επικίνδυνες να τον αφήσει εκτός,μπαίνει μέσα ο παίχτης,δεν έχει δυναμώσει το κατάλληλο σημείο που θεωρείται αδύναμο και απο κει και πέρα έρχεται η θλάση. Το 50% της χρονιάς είναι η προετοιμασία, και δεν εννοώ τις ασκήσεις και το τρέξιμο αλλά και ο έλεγχος που γίνεται έτσι ώστε να μπορούν ανάλογα με τις υποχρεώσεις που έχει η ομάδα κάθε χρονιά να μπορέσει το μυϊκό σύστημα του κάθε ποδοσφαιριστή,γιατι δέν έχουν όλοι το ίδιο,άλλοι παίχτες είναι πιο ταλαιπωρημένοι,άλλοι πιο μεγάλοι,άλλοι έχουν σύστημα που δεν μπορούν να βγάλουν όλη την χρονιά και πρέπει να κάνουν πιο επιλεκτικά παιχνίδια,αυτά όλα καταγράφονται στην αρχή της περιόδου στην προετοιμασία και απο εκεί και πέρα πορεύεται ο προπονητής ανάλογα με τα αποτελέσματα που θα του δώσει ο κατάλληλος γιατρός που ξέρει.Κατά την διάρκεια ενός παιχνιδιού κάποιοι παίχτες καταλαβαίνουν,αρχίζουν και σφίγγονται ή κάνουν νόημα και βγαίνουν διότι ξέρουν ότι έχουν φτάσει στα όρια τους,αλλά δεν είναι πολύ αυτοί,πρέπει να έχουν το πρόβλημα και να το ξέρουν,όπως ο γκαλέτι που το ήξερε και κανόνιζε να γίνει αλλάγη.Οπως και ο ριέρα που αποδείχτηκε περίτρανα στην μεταγραφή που πήρε στην Τουρκία και με το που πήγε εκεί του λένε υπολύπεσε κατά 60% απο θέμα μυϊκής ετοιμότητας κάθησε έξω.Επίσης θλάση μπορείς να πάθεις και απο την πολύ προπόνηση αλλά και απο την καθόλου προπόνηση,είτε γιατί ένας μυς έχει υπερκουραστεί οπότε κλατάρει,ή οταν είναι χωρίς προπόνηση στην ένταση επάνω δεν αντέχει και κλατάρει.

Η χειρότερη ήταν ο τραυματισμός του Ζιοβάνι απο τον Σέμο του Ηρακλή,στο 67' του αγώνα που γυρίζει το πόδι του και μπαίνω μέσα και έπρεπε μέσα σε λίγα λεπτά να κάνω την διάγνωση,και τότε ήταν Ο ΖΙΟΒΑΝΙ!!!!,δεν είχαμε άλλους 10,και χωρίς μαγνητικές χωρίς τίποτα και μετα απο 2 λεπτά με έχει πάρει ο πρόεδρος απο την Αμερική να δεί τι έχει ο Ζιοβάνι,καταλαβαίνεις τι ρίσκο ήταν αυτό για την ιατρική μου διάγνωση και για τον Ολυμπιακο,και έπρεπε να γίνει μέσα στο γήπεδο μέσα στο γρασίδι και με έπαιρνε και ο πρόεδρος που έβλεπε το παιχνίδι στη Αμερική να του πω τι έπαθε ο παίχτης,και χωρίς μαγνητικές αλλά λόγω οτι είδα πως χτύπησε κατάλαβα κατά 99% τι είχε και είπα αμέσως στον πρόεδρο τι είχε ο παίχτης,ο οποίος χειρουργήθηκε το ίδιο βράδυ και μετα απο 3 μήνες και με χιαστούς επανήλθε.Τότε ήταν όλη η ομάδα ο Ζιοβάνι,στηριζόταν η ομάδα επάνω του.

Θεωρώ με την κρίση την δική μου που είμαι τόσα χρόνια στον Ολυμπιακό, σαν αθλητής είχα πρόεδρο τον Γουλανδρή,οπότε απο τόσους που έχουν περάσει στην διοίκηση της ομάδας,είτε ήμουν αθλητής είτε ήμουν στην ομάδα μέσα,για μένα 2 είναι οι πρόεδροι ορόσημο,τον Μαρινάκη δεν μπορώ να τον κρίνω γιατί είναι νωρίς ακόμα ,για εμένα σαν οπαδό ήταν καλύτεροι ο Γουλανδρής και ο Κόκκαλης. Δεν ήταν ο Νταϊφάς γιατί απο την στιγμή που είσαι πρόεδρος,είσαι Ολυμπιακος,αγαπάς την ομάδα,δεν πας να πουλήσεις στον Κοσκωτά γιατί απο εκεί ξεκίνησαν όλα τα προβλήματα,δεν πουλάς 600 εκατ στον Κοσκωτά που ήξερες ποιός ήταν.

Δεν μπορώ να κρίνω εγώ προπονητή,αλλα θεωρώ οτι ο Μπάγιεβιτς ήταν ο καλύτερος μόνο και μόνο για τον τρόπο που συμπεριφερόταν στους ανθρώπους που είχε δίπλα του στο επιτελείο του,σεβόταν τον εαυτό του και τους ανθρώπους του,και τους είχε απόλυτη εμπιστοσύνη.

Καλύτερος για μένα ξένος ο Τζόλε που τον ήξερα απο τον Πανηλειακό απο Δ εθνική παρέα με Γιαννακόπουλο,ανέβηκε τις κατηγορίες και μετά τον πήραμε.Όλοι εκ του αποτελέσματος κρίνονται,δεν υπήρχε παιχνίδι κρίσιμο που ο Τζόλε δεν ήταν το νούμερο 1,είτε κουτσός ήταν,είτε παράλυτος τα έδινε όλα.,και για τόσα πολλά χρόνια και με τέτοια διάρκεια. Ελληνες παίχτες πέρασαν πολλοί και καλοί ,αλλά σαν τον Καραπιάλη δεν πέρασε κανένας σ αυτή την θέση,τον οποίο τον είχε πάρει ο Σαλίαρέλης απο την Λάρισα με ένα πολύ σημαντικό πρόβλημα υγείας που είχε στους πνεύμονες,διατηρήθηκε τόσα χρόνια ,ήταν ο παίχτης που και όταν η ομάδα δεν τράβαγε έδινες την μπάλα στον Καραπιάλη και τελείωνε το παιχνίδι.Οταν ήρθε ο Μπιγκόν που ήταν ένας τουρίστας ,που είχε έρθει με τις περγαμηνές της Νάπολι,μιας ομάδας που είχε τον Μαραντόνα ,λες και το πήρε ο Μπιγκόν το πρωτάθλημα με την Νάπολι και όχι η μαφία,και εγώ θα το έπαιρνα με Μαραντόνα μέσα και την μαφία της Νάπολι να ελέγχει όλο το καμπιονάτο.Ηρθε γιατί έπρεπε να γίνει γρήγορη αντικατάσταση του Μπαγιεβίτς,και τον οποίο Μπιγκόν τον έδιωξε γρήγορα ο πρόεδρος.

Παίζει πολύ σημαντικό ρόλο.Δεν χρειάζεται εσωτερικός κανονισμός,οι παίχτες που νιώθουν και αγαπούν την ομάδα είναι ο ίδιος τους ο εαυτός εσωτερικός κανονισμός .

Αν δεν ήταν Σαλιαρέλης και το αφήνω έτσι ,είχε κάνει τις καλύτερες μεταγραφές τότε,μιλάμε για παιχταράδες,ο Προτασώφ που ήταν τότε σέντερ φορ της εθνικής Ρωσίας εν ενεργεία,ο Λιτόφτσενκο ήταν παίχτες της ενωμένης εθνικής Ρωσίας,είχαμε προπονητή Μπλαχίν που ήταν στις δόξες του.Εκτός απο τα παιχνίδια που ήταν "αβαβα" για να τα τσεπώσουν διάφοροι,το να πουλάς τότε τον Αποστολάκη για 20 εκατ.δρχ ήταν έγκλημα και τιμωρία,ποιός σοβαρός και πρόεδρος που αγαπάει την ομάδα πούλαει τον παίχτη αυτό,και ειδικά στον αντιπαλό σου,με πρόεδρο που ήταν μανούλα σε αυτα,δεν ήταν μόνο αυτή η συμφωνιά πάρε 20 και ξελιγούριασε αλλά κάνανε και άλλες "συμφωνίες".

Είναι ένας πρόεδρος που κουβαλά την ιστορία του πατέρα του,ο οποίος μου έφερνε τον σημερινό μας πρόεδρο κάτω στο ιατρείο και τον κοίταζα,αν δεν ήταν ο πατέρας του Μαρινάκη τότε, ποιός Νταϊφάς και τίποτα,ο πατέρας του τότε έκανε το μεγαλείο του Ολυμπιακού,γι αυτοκαι το πρωτάθλημα πέρσι το αφιέρωσε στον πατέρα του γιατί ήξερε τι ρόλο έπαιζε ο πατέρας του τότε.

Ηταν ένας φοβερός χαρακτήρας ,ενα φοβερό παιδί αλλά ήταν ιδιόμορφος,έπρεπε να τον έχεις απο κοντά να του μιλάς να τον έχεις συνέχεια να τον κάνεις να νιώθει οτι έχει μια κάλυψη απο πάνω του. Δεν είχε δημιουργήσει ποτέ πρόβλημα στα αποδυτήρια,κανένα πρόβλημα στους συμπαίχτες του που κακά τα ψέματα ήταν κλάσεις πάνω απο τους άλλους,όμως ποτέ δεν είχε δημιουργήσει κανένα πρόβλημα κανένα βεντετισμό.ούτε με προπονητή είχε έρθει σε ρήξη.Ηθελε να νιώθει προστασία απο τον πρόεδρο μεχρι τον τελευταίο.

Οπως στέκεται και στα δύσκολα και στα εύκολα, δεν χρειάζεται καμία νουθέτηση,επειδή υπάρχει τεράστια διαφορά δυναμικότητας,άσε τώρα τι παρουσιάζει ο παναθηναικός, τριχες,είναι κρίμα αυτή η διαφορα και δυναμικότητα που έχουμε μέσα στο γήπεδο να χαλάσει από τον κόσμο,που δεν πρόκειται να γίνει κάτι τέτοιο.Είναι κουκιά μετρημένα,για να χάσει ο Ολυμπιακός πρέπει να εγκληματίσει κατά του εαυτού του,γι αυτο δεν πρέπει απο τους φιλάθλους να δημιουργηθεί πρόβλημα στην ομάδα,πάντα άριστα παίρνει ο κόσμος της ομάδας μας.Ξέρετε πότε δεν έπερνε άριστα, όταν κάποιες εποχές,κάπου, κάποτε, κάποια παιχνίδια,κάποιοι παίχτες ή κάποιοι πρόεδροι μην τους αναφέρουμε ,για 10 λόγους είχαν δώσει τα παιχνίδια,να τα λέμε έτσι φανερά και ωραία,(πέτρινα χρόνια)όταν εσύ που είσαι φίλαθλος και βλέπεις να μπαίνει στο Καραϊσκάκη ο παναθηναικός και να χάνεις 3-2 πως να αντέξει ο πραγματικός φίλαθλος,όταν βλέπει ότι το παιχνίδι είναι "μιλημένο" απο την αρχή,όταν κάποιοι πρόεδροι είχαν κάνει πίσω από το τραπέζι τις "συμφωνίες",ή να ξεχάσουμε τον τελικό κυπέλλου με τον ΟΦΗ το 2-0 να γίνετε 2-2 και έγινε λόγω Μητρόπουλου και Ντέταρι 4-2 τι να λέμε ή το αλλο στο καραισκάκη το 4-0 στο ημίχρονο που έγινε 4-5 τελικό,μπορείς να κρατήσεις τον φίλαθλο εκεί, ποιος αγνός φίλαθλος τότε δεν θα μπούκαρε μέσα.Ο φίλαθλος δεν είναι χαζός απλά δεν θέλει να του κάνουν πράγματα που δεν είναι σωστά.Αγαπώ αυτή την ομάδα,ήμουν άμισθος από την ομάδα ,έπερνα και διαρκείας στη μνήμη του πατέρα μου στα επίσημα, εγώ το πλήρωνα.