
Ο Ινιάκι Ντε Μιγκέλ μίλησε στην ιστοσελίδα "RedPlanet.gr" για τον τελικό ανάμεσα στον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό :
Μαζί με τον Θοδωρή Παπαλουκά είχατε κατακτήσει το Κυπελλο Ελλάδος το 2002. Ποιες είναι οι αναμνήσεις σου;
"Ήταν πολύ μεγάλη, η χαρά μας. Γιατί αν θυμάμαι καλά είχαμε αρκετά χρόνια να σηκώσουμε κούπα από τότε που είχαμε πάρει το τρεμπλ το 1997. Ήταν καταπληκτική ατμόσφαιρα με τους φιλάθλους μας, στην έδρα μας. Είχαμε κερδίσει τον Παναθηναϊκό στον ημιτελικό οπότε δεν υπήρχε περίπτωση να χάσουμε τον τελικό. Θυμάμαι όλα τα παιδιά, τον Τόμιτς, τον Φέμερλινγκ, τον Μπουντούρη, το συγχωρεμένο τον Φορντ και βέβαια τον Παπαλουκά, ο οποίος θα έχει αύριο την ευκαιρία να σηκώσει το Κύπελλο. Επίσης θυμάμαι τον Πρίντεζη, ο οποίος ήταν τότε πολύ πιτσιρικάς και τα λέγαμε τις προάλλες που είχαμε συναντηθεί."
Το έχεις ακόμα το μετάλλιο;
"Εννοείται ότι το έχω. Το έχω μάλιστα κορνιζάρει, είναι από τις ομορφότερες αναμνήσεις της καριέρας μου και θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι λίγο πριν τελειώσει ο τελικός, ενώ παιζόταν ακόμα το ματς ο κόουτς Σούμποτις είχε ανάψει πούρο γιορτάζοντας έτσι τη νίκη. Μετά είχαμε πάει όλοι στα μπουζούκια και είχε γίνει χαμός."
Πως βλέπεις τον τελικό ανάμεσα στον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό;
"Σε ένα τέτοιο τελικό και σε μονό παιχνίδι μπορεί να γίνει το οτιδήποτε. Πρόκειται για δύο τεράστιες ομάδες από τις κορυφαίες στην Ευρώπη. Ο Ολυμπιακός κάνει καταπληκτική πορεία στην Ευρώπη, αλλά το γεγονός ότι και ο Παναθηναϊκός έχει χάσει και τα 3 ματς δεν θα παίξει κανένα ρόλο αύριο."
Εσύ τον αντιμετώπισες δύο φορές φέτος με την Ρεάλ Μαδρίτης (σ.σ. έχει δικαίωμα συμμετοχής μόνο στην Ευρωλίγκα) και τον κέρδισες και τις δύο. Το μυστικό ποιο ήταν;
"Κάναμε δύο πολύ δυνατά και σοβαρά παιχνίδια. Θέλει απόλυτη αυτοσυγκέντρωση και διαρκείς λύσεις στις παγίδες που σου βάζει ο αντίπαλος. Ο προπονητής Ετόρε Μεσίνα είχε όλες τις απαντήσεις. Εύχομαι να τις έχει και ο Παναγιώτης Γιαννάκης με τον Ολυμπιακό."
Με ποιον θα είσαι στον τελικό;
"Δεν θέλει ερώτημα, με τον Ολυμπιακό φυσικά. Ελπίζω να το σηκώσουμε, πάνω απ΄ όλα γιατί το αξίζει η ομάδα και ο κόσμος της. Στο είχα πει και την τελευταία φορά που είχαμε μιλήσει, είμαι και θα είμαι για πάντα γαύρος!."
Μαζί με τον Θοδωρή Παπαλουκά είχατε κατακτήσει το Κυπελλο Ελλάδος το 2002. Ποιες είναι οι αναμνήσεις σου;
"Ήταν πολύ μεγάλη, η χαρά μας. Γιατί αν θυμάμαι καλά είχαμε αρκετά χρόνια να σηκώσουμε κούπα από τότε που είχαμε πάρει το τρεμπλ το 1997. Ήταν καταπληκτική ατμόσφαιρα με τους φιλάθλους μας, στην έδρα μας. Είχαμε κερδίσει τον Παναθηναϊκό στον ημιτελικό οπότε δεν υπήρχε περίπτωση να χάσουμε τον τελικό. Θυμάμαι όλα τα παιδιά, τον Τόμιτς, τον Φέμερλινγκ, τον Μπουντούρη, το συγχωρεμένο τον Φορντ και βέβαια τον Παπαλουκά, ο οποίος θα έχει αύριο την ευκαιρία να σηκώσει το Κύπελλο. Επίσης θυμάμαι τον Πρίντεζη, ο οποίος ήταν τότε πολύ πιτσιρικάς και τα λέγαμε τις προάλλες που είχαμε συναντηθεί."
Το έχεις ακόμα το μετάλλιο;
"Εννοείται ότι το έχω. Το έχω μάλιστα κορνιζάρει, είναι από τις ομορφότερες αναμνήσεις της καριέρας μου και θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι λίγο πριν τελειώσει ο τελικός, ενώ παιζόταν ακόμα το ματς ο κόουτς Σούμποτις είχε ανάψει πούρο γιορτάζοντας έτσι τη νίκη. Μετά είχαμε πάει όλοι στα μπουζούκια και είχε γίνει χαμός."
Πως βλέπεις τον τελικό ανάμεσα στον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό;
"Σε ένα τέτοιο τελικό και σε μονό παιχνίδι μπορεί να γίνει το οτιδήποτε. Πρόκειται για δύο τεράστιες ομάδες από τις κορυφαίες στην Ευρώπη. Ο Ολυμπιακός κάνει καταπληκτική πορεία στην Ευρώπη, αλλά το γεγονός ότι και ο Παναθηναϊκός έχει χάσει και τα 3 ματς δεν θα παίξει κανένα ρόλο αύριο."
Εσύ τον αντιμετώπισες δύο φορές φέτος με την Ρεάλ Μαδρίτης (σ.σ. έχει δικαίωμα συμμετοχής μόνο στην Ευρωλίγκα) και τον κέρδισες και τις δύο. Το μυστικό ποιο ήταν;
"Κάναμε δύο πολύ δυνατά και σοβαρά παιχνίδια. Θέλει απόλυτη αυτοσυγκέντρωση και διαρκείς λύσεις στις παγίδες που σου βάζει ο αντίπαλος. Ο προπονητής Ετόρε Μεσίνα είχε όλες τις απαντήσεις. Εύχομαι να τις έχει και ο Παναγιώτης Γιαννάκης με τον Ολυμπιακό."
Με ποιον θα είσαι στον τελικό;
"Δεν θέλει ερώτημα, με τον Ολυμπιακό φυσικά. Ελπίζω να το σηκώσουμε, πάνω απ΄ όλα γιατί το αξίζει η ομάδα και ο κόσμος της. Στο είχα πει και την τελευταία φορά που είχαμε μιλήσει, είμαι και θα είμαι για πάντα γαύρος!."