
Αποκλειστική -μεγάλη- συνέντευξη παραχώρησε στην ιστοσελίδα "contra.gr" ο Γιάννης Μπουρούσης :
- Η κατάκτηση του Κυπέλλου σάς απελευθέρωσε κάπως από το άγχος της μακράς αποχής από τους τίτλους;
"Η αλήθεια είναι ότι ο Ολυμπιακός απείχε από τους τίτλους για πολύ μεγάλο διάστημα. Φέτος, ευτυχώς, έχουμε ξεκινήσει πολύ καλά, πήραμε το Κύπελλο σε ένα δύσκολο παιχνίδι και μας έχει φύγει λίγο το άγχος. Ήταν πολύ σημαντικό για την ομάδα να πάρει κάποιον τίτλο όχι μόνο για να φύγει το ψυχολογικό βάρος που δημιουργούσαν οι αντιδράσεις του κόσμου, αλλά και για την προσπάθεια που κάνουν οι πρόεδροι και οι προπονητές να φανεί το έργο που γίνεται. Για μας τους παίκτες, που βλέπαμε τη δυσφορία του κοινού -κυρίως για εμάς τους Έλληνες που τις καταλαβαίναμε καλύτερα- αυτό το Κύπελλο ήταν λυτρωτικό."
- Το ότι φέτος δεν έχετε το πλεονέκτημα έδρας στο πρωτάθλημα αντισταθμίζεται από το γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός δεν φαίνεται να πατά τόσο καλά όσο τις προηγούμενες χρονιές;
"Έτσι είναι, αν και ο Παναθηναϊκός, παρά την κρίση που μετά από πολλά χρόνια περνά, παραμένει πολύ μεγάλη ομάδα. Πέρσι η λαχτάρα να πάρουμε το πρωτάθλημα μάς δημιούργησε κάποια πίεση, χάσαμε το πρώτο παιχνίδι και, κακά τα ψέματα, ήταν πολύ δύσκολο μετά να τα καταφέρουμε. Φέτος η ομάδα έχει δείξει ότι σε όποιο γήπεδο κι αν παίξει, ακόμα και με απουσίες όπως στο ΟΑΚΑ όπου λείπαμε εγώ και ο Kλέιζα, πηγαίνει για να πάρει τη νίκη. Σημασία έχει τώρα πώς θα εμφανιστούμε στα πλέι οφ του πρωταθλήματος, αφού με το καλό περάσουμε στο φάιναλ φορ της ευρωλίγκας, και σε ποια ψυχολογική κατάσταση θα είμαστε τότε."
- Από τη μια η ευρωλίγκα και από την άλλη το ελληνικό πρωτάθλημα, φόρτος βαρύς κι ασήκωτος...
"Πάντα αυτοί ήταν οι στόχοι. Είναι αυτό που σου είπα και πριν, δεν έχουμε πλέον το άγχος που είχαμε πέρσι και πρόπερσι. Φέτος, με το στιλ που έχει η ομάδα και τη δουλειά που κάνει στο γήπεδο, έχει κερδίσει το Κύπελλο και έχει παίξει καλά στα κρίσιμα παιχνίδια. Πιστεύω ότι είμαστε έτοιμοι για καλύτερα πράγματα, σε Ελλάδα και Ευρώπη."
- Μεταξύ Παρτιζάν και Μακάμπι ποιά προτιμάς για αντίπαλο στον ημιτελικό του Παρισιού;
"Θα ήθελα τη Μακάμπι, για να παίξω κόντρα στον πρώην προπονητή μου (σ.σ. Πίνι Γκέρσον)."
- Οποιος απ’ τους δυο κι αν είναι ο αντίπαλος, σίγουρα δεν είναι Μπαρτσελόνα…
"Εντάξει, δεν είναι Μπαρτσελόνα, αλλά η Μακάμπι κέρδισε μέσα στη Ρεάλ, οπότε καταλαβαίνεις ότι δεν θα είναι εύκολο να την περάσεις. Και η Παρτιζάν είναι δύσκολος αντίπαλος. Πιστεύω γενικά ότι θα είναι ένα φάιναλ φορ δυνατό όπως και πέρσι."
- Η Μπαρτσελόνα ως πιθανός αντίπαλος στον τελικό σάς τρομάζει;
"Κακά τα ψέματα, πιστεύω ότι η Μπαρτσελόνα είναι το φαβορί για να κερδίσει τη διοργάνωση. Είναι μια πάρα πολύ καλή ομάδα, έχει ποιοτικούς παίκτες, ψηλοί - κοντοί τρέχουν σε όλο το γήπεδο. Το θέμα είναι σε τι μέρα θα βρεθείς για να κάνεις το καλύτερο."
- Το γεγονός ότι εφέτος δεν θα είναι ο Παναθηναϊκός στο φάιναλ φορ κάνει πιο εύκολο το έργο σας;
"Μακάρι να ήταν και ο Παναθηναϊκός, όπως πέρσι. Δεν μας προσθέτει εξτρά πίεση, κάνει πιο ενδιαφέροντα το στόχο μας. Αν θυμάσαι, πέρσι στο Βερολίνο, έτυχε να χάσω εγώ το τελευταίο καλάθι, αν το έβαζα θα μπορούσε το παιχνίδι να είχε πάρει άλλη τροπή. Ήμασταν εμείς οι άτυχοι, όμως έγινε ένα πάρα πολύ καλό παιχνίδι."
- «Θα ήθελα να ξαναπαίξω τον ημιτελικό στο Βερολίνο για να αλλάξω ένα φινάλε που δεν θέλω να θυμάμαι», έχεις πει για εκείνο το ματς.
"Ναι, έτσι είναι. Το τελευταίο 24ωρο πριν το ματς ήμουν άρρωστος, έπαιξα στον ημιτελικό με δέκα μέρες εκτός ομάδας και μετά έμεινα άλλες δεκαπέντε έξω. Μάλιστα, κάποιοι δημοσιογράφοι που, αντί να κάνουν τη δουλειά τους, κάνουν κριτική για να ξεσηκώνουν τον κόσμο, έγραφαν ότι σκοπίμως δεν παίζω στα κρίσιμα παιχνίδια. Να γίνεται κριτική, αλλά σε κάποια πλαίσια. Όσον αφορά στο φάιναλ φορ, όπως σου είπα ήμουν άρρωστος και έτυχε η τελευταία φάση σε μένα… Σίγουρα δεν μου άρεσε έτσι όπως ήρθε. Ομως η ζωή συνεχίζεται, όπως μου έλεγε κι ο φίλος μου ο Τζόρτζεβιτς που έχει πάρει τόσα και τόσα."
- Εμείς πάντως στο Βερολίνο είδαμε τη χειρονομία σου προς τους οπαδούς του Παναθηναϊκού…
"Για να μην κάνω άλλη χειρονομία χειρότερη που μου ήρθε αυθόρμητα εκείνη τη στιγμή, έκανα τη γνωστή κίνηση με τα χέρια η οποία ερμηνεύτηκε ότι θα τα πούμε σε δέκα μέρες, που ήταν ο πρώτος τελικός του πρωταθλήματος. Άλλοι παίκτες έχουν κάνει χειρότερα στο παρελθόν, να μη γυρίσουμε την ιστορία πίσω. Κοίταξε, είμαι Έλληνας, δεν είμαι Αμερικανός που δεν ξέρω τι γίνεται…"
- Εχεις μετανιώσει για αυτή την ιστορία;
"Όχι, καθόλου".
- Το πάθος που βγάζεις στο παρκέ έχει κάνει τους φιλάθλους του Ολυμπιακού να σε νιώθουν δικό τους παιδί. Εσύ νοιώθεις ανάλογα;
"Δεν θέλω να μιλήσω γι’ αυτό, γιατί κάποιοι καλοθελητές, μπορεί να σκεφτούν ότι γλείφω τον οπαδό. Δε γλείφω κανέναν. Είναι το πάθος μου, όπως είπες, έτσι αισθάνομαι και δεν έχω να φοβηθώ τίποτα. Παίζω και τα δίνω όλα για την ομάδα. Πάνω απ’ όλα το κάνω για τον εαυτό μου. Δεν έχω φτάσει εύκολα εδώ, δεν ήταν όλα στρωμένα με ροδοπέταλα όπως ίσως για κάποιους άλλους."
- Ο Ολυμπιακός, ως επόμενος μεγάλος σταθμός της καριέρας σου, ήταν αυτό που πραγματικά ήθελες;
"Όταν έμεινα ελεύθερος από την ΑΕΚ ήθελα να παίξω στον Ολυμπιακό. Ήξερα τον Παναγιώτη Βασιλόπουλο που μου είχε μιλήσει για την ομάδα. Μου είπε ότι γίνεται μια προσπάθεια και ήθελα να συμμετέχω. Γι’ αυτό μπήκα και στο «τρυπάκι» να παραμείνω και μετά τη λήξη του πρώτου συμβολαίου μου, το περασμένο καλοκαίρι."
- Την καθυστέρηση που παρατηρήθηκε στην υπόθεση ανανέωσης του συμβολαίου σου στον Ολυμπιακό, κάποιοι την απέδωσαν σε πρόταση του Παναθηναϊκού. Είναι αλήθεια;
"Ό,τι και να πω τώρα, θα ακούσεις κάποιους να λένε ότι ο Μπουρούσης λέει ψέματα ή ότι δεν υπήρχε περίπτωση ο Παναθηναϊκός να το κάνει. Αυτό που κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει, όμως, είναι ότι επέλεξα να μείνω στον Ολυμπιακό, με τον οποίο θέλω να πάρω πρωτάθλημα. Ο Παναθηναϊκός θα ήταν η τελευταία μου επιλογή."
- Είχες άλλες προτάσεις εκείνη την περίοδο;
"Υπήρχαν και άλλες προτάσεις, από την Μπενετόν και την Μπαρτσελόνα. Μου είχαν πει να περιμένω κάποιο διάστημα, αλλά ήμουν αποφασισμένος να μείνω στον Ολυμπιακό."
- Φαντάζομαι ότι και οι Αγγελόπουλοι δεν τσιγκουνεύτηκαν για να σε κρατήσουν. Αλήθεια τι εντύπωση έχεις σχηματίσει για αυτούς τους ανθρώπους;
"Ανθρωποι χαμηλών τόνων, είναι πιστεύω οι εργοδότες που θα ήθελε να έχει κάθε παίκτης. Ανθρωποι που και να χάσεις δεν πρόκειται να σου φωνάξουν. Δεν υπάρχει πίεση από τους προέδρους, η πίεση έρχεται από τον κόσμο. Αντιθέτως εκείνοι χαίρονται με την προσπάθειά μας και έχουν υπομονή."
- Αισθάνεσαι ότι ένας ασφαλής τρόπος για την κατάκτηση τίτλων από πλευράς Ολυμπιακού είναι να ακολουθήσει τη συνταγή του Παναθηναϊκού; Π.χ. ένα βασικό κορμό επί σειρά ετών με προσεκτική ενσωμάτωση των ξένων παικτών;
"Δεν θέλω να μιλήσω για μένα προσωπικά, αλλά αν δεις ότι οι πιο πολλοί παίκτες στην ομάδα μας είναι τέσσερα και πέντε χρόνια συν το γεγονός ότι ήρθε ο Θοδωρής που ξέρει την ομάδα και την ελληνική πραγματικότητα, δείχνει μια κατεύθυνση, μια προοπτική."
- Και ένας προπονητής σαν τον Γιαννάκη τι ρόλο παίζει σε όλο αυτό; Ακούει διάφορα από μερίδα του κόσμου για τις επιλογές του…
"Κοίταξε, ο κόσμος δεν μπορεί να ξέρει τι συμβαίνει μέσα σε μια ομάδα. Ο προπονητής πάντα θέλει το καλό της, αλλά όπως ξέρουμε στον αθλητισμό όταν κάτι δεν πάει καλά ο πρώτος στόχος είναι αυτός. Κατά τη γνώμη μου όλοι φταίμε όταν δεν πάμε καλά και το έχω ξαναπεί. Φταίω και εγώ και οι συμπαίκτες μου, σίγουρα και ο προπονητής σε κάποια πράγματα. Όταν λέμε όλοι, εννοούμε όλοι. Είμαστε μια ομάδα, όλοι θα χαρούμε στη νίκη και όλοι θα λυπηθούμε στην ήττα. Απλώς στην Ελλάδα ισχύει ότι ο προπονητής πάντα φταίει. Ο κόουτς κάνει μια πολύ καλή δουλειά τα τελευταία δυόμιση χρόνια που είναι στην ομάδα, μας έχει βοηθήσει πιστεύω όλους."
- Ποια είναι εν τέλει η φιλοσοφία του Παναγιώτη Γιαννάκη, πού εστιάζει περισσότερο;
"Πλέον καταφέρνουμε να κερδίζουμε και τα δύσκολα παιχνίδια, αυτό ας πούμε δεν το είχαμε πέρσι. Έχει βοηθήσει ίσως περισσότερο στο ψυχολογικό κομμάτι και μας αφήνει πιο ελεύθερους μέσα στο παιχνίδι. Κάνουμε κάποια πράγματα πιο ελεύθερα γιατί ο κόουτς, κακά τα ψέματα, όπως τον ξέρουμε και από τις Εθνικές και τις άλλες ομάδες που έχει δουλέψει, δεν ρίσκαρε πολύ. Αυτό το έχει αλλάξει και βοηθάει πολύ την ομάδα."
- Ο κόουτς Γιαννάκης του Ολυμπιακού σε τι διαφέρει από τον κόουτς Γιαννάκη της Εθνικής; Τους γνωρίζεις καλά και τους δύο…
"Αυτό που σου είπα και πριν, είχε άλλη φιλοσοφία στην Εθνική, όπως και στις άλλες ομάδες που είχε. Παίζαμε πιο αργό μπάσκετ, πιο προσεχτικό θα έλεγα. Τώρα στον Ολυμπιακό τρέχουμε και, κάποιες στιγμές, μας αφήνει να κάνουμε και τα λάθη μας. Οχι ότι αυτό αρέσει βέβαια σ’ έναν προπονητή..."
- Αισθάνεσαι ότι αλλάζει η εικόνα της Εθνικής με την παρουσία του Καζλάουσκας και την προσθήκη νέων παικτών;
"Μεγάλη αλλαγή. Εγώ που είχα συνηθίσει με τον κόουτς Γιαννάκη, θεωρώ ότι η ελευθερία που μας έδωσε ο Καζλάουσκας μάς βοήθησε ψυχολογικά, δεν μας άγχωσε καθόλου. Αν ερχόταν οποιοσδήποτε άλλος προπονητής σε αυτήν την ομάδα, θα είχε πολύ μεγάλη πίεση. Επιπλέον, βοήθησε το γεγονός ότι είχε δίπλα του τον Γιάννη Σφαιρόπουλο που ήξερε την ελληνική πραγματικότητα και πιστεύω τον συμβούλεψε σωστά σε κάποια πράγματα. Ηταν πιο χαλαρός μαζί μας και έτσι καταφέραμε κατά διαστήματα να παίξουμε καλό μπάσκετ και να κάνουμε αυτό που δεν περίμενε κανείς: να πάρουμε μετάλλιο στο ευρωμπάσκετ. Για μας ήταν μεγάλη χαρά. Όπως έχουμε πει, είμαστε δύο μήνες στο βουνό, δύο μήνες τρέχουμε σε προετοιμασίες, καμιά φορά δεν γίνεται κιόλας. Δεν είναι εύκολο…"
- Οι τραυματισμοί σου σε προβληματίζουν, με δεδομένη και την επιβάρυνσή σου στο προσεχές μουντομπάσκετ;
"Για εμάς, όπως έχουν πει μεγαλύτεροι και παλαιότεροι παίκτες, είναι ευλογία να παίζεις στην Εθνική. Όταν ξεκίνησα το 2005, ήμουν 22 χρονών, δεν το περίμενα καν. Οπότε για μένα είναι ευλογία και τιμή κάθε χρόνο να είμαι στην Εθνική. Είχα κάποιους τραυματισμούς φέτος, ελπίζω να μην έχω άλλους, αλλά πιο πολύ ήταν παθολογικά τα θέματα που είχα λόγω της ασθένειας και μετά μου προκάλεσαν κάποιες επιπλοκές. Εδώ και μια εβδομάδα που έχω ξεκινήσει με την ομάδα, είμαι καλά."
- Πέρσι ο Διαμαντίδης, ο Παπαλουκάς και ο Τσαρτσαρής επέλεξαν να ξεκουραστούν και να μη συμμετέχουν με την Εθνική στο ευρωμπάσκετ. Τους δικαιολογείς;
"Η διαφορά είναι ότι ο Δημήτρης είναι μεγαλύτερος από μένα (γέλια). Έπαιζε το παιδί έξι χρόνια συνεχόμενα, ασταμάτητα. Ο Κώστας και ο Θοδωρής το ίδιο. Επαιζαν τόσο χρόνια στην Εθνική που δικαιωματικά πιστεύω δεν πήγαν. Μπορεί και εγώ μετά από τρία χρόνια να πω ότι θέλω να καθίσω ένα χρόνο να ξεκουραστώ και αν με χρειαστεί η ομάδα να ξαναπαίξω. Αλλά για μένα ισχύει ότι, όσο αντέχω και μπορώ να βοηθήσω την Εθνική ομάδα, θέλω να είμαι εκεί."
- Και στο ΝΒΑ πότε θα πας;
"Επειδή μού αρέσει να ρισκάρω, αν μου ξαναδοθεί η ευκαιρία στο μέλλον, θα πάω. Και μόνο το γεγονός ότι μου μίλησε προσωπικά ο Πόποβιτς και μου είπε ότι με πιστεύει και με θέλει στους Σαν Αντόνιο Σπερς, είναι μεγάλη τιμή για μένα. Ισως, αν είχαμε πάρει το πρωτάθλημα πέρσι, να είχα πάει."
- Είχαν δηλαδή προχωρήσει τόσο οι συζητήσεις;
"Ναι, δεν θα έλεγα ποτέ ψέματα ούτε στον Τύπο ούτε στην ομάδα για αυτό το θέμα. Υπήρχε πρόταση από το Σαν Αντόνιο και επίσης από το Μαϊάμι και το Κλίβελαντ. Εκείνη τη στιγμή θεώρησα ότι δεν είμαι έτοιμος."
- Αρνήθηκες πάντως και τη δελεαστική πρόταση της Ρεάλ του Μεσίνα.
"Κοίταξε, αν ήταν να φύγω εκτός Ελλάδος θα πήγαινα μόνο στην Αμερική, στο ΝΒΑ. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν ήταν μεγάλη τιμή να με καλέσει μια ομάδα σαν τη Ρεάλ, από τις μεγαλύτερες στην Ευρώπη, η οποία μάλιστα διαθέτει έναν τόσο μεγάλο και καταξιωμένο προπονητή..."
- Το διόλου ευκαταφρόνητο, οικονομικό σκέλος πιθανής συμφωνίας με τη Ρεάλ δεν σε απασχόλησε καθόλου;
"Σίγουρα, τα λεφτά ήταν πολλά, δεν το κρύβω - σου είπα και πριν ότι πάντα μιλάω με αλήθειες. Το είχα πει και στους προέδρους όταν είχα πάει στο ραντεβού για να κλείσουμε το νέο μου συμβόλαιο, είμαι αληθινός σε ό,τι λέω και δεν πρόκειται να πω ψέματα για να κερδίσω περισσότερα. Προτίμησα να μείνω στον Ολυμπιακό με πολύ λιγότερα χρήματα, γιατί θέλω να πάρω πρωτάθλημα. Αυτό έχει καρφωθεί στο μυαλό μου. Καημός μου είναι ένα πρωτάθλημα με τον Ολυμπιακό!"
- Η κατάκτηση του Κυπέλλου σάς απελευθέρωσε κάπως από το άγχος της μακράς αποχής από τους τίτλους;
"Η αλήθεια είναι ότι ο Ολυμπιακός απείχε από τους τίτλους για πολύ μεγάλο διάστημα. Φέτος, ευτυχώς, έχουμε ξεκινήσει πολύ καλά, πήραμε το Κύπελλο σε ένα δύσκολο παιχνίδι και μας έχει φύγει λίγο το άγχος. Ήταν πολύ σημαντικό για την ομάδα να πάρει κάποιον τίτλο όχι μόνο για να φύγει το ψυχολογικό βάρος που δημιουργούσαν οι αντιδράσεις του κόσμου, αλλά και για την προσπάθεια που κάνουν οι πρόεδροι και οι προπονητές να φανεί το έργο που γίνεται. Για μας τους παίκτες, που βλέπαμε τη δυσφορία του κοινού -κυρίως για εμάς τους Έλληνες που τις καταλαβαίναμε καλύτερα- αυτό το Κύπελλο ήταν λυτρωτικό."
- Το ότι φέτος δεν έχετε το πλεονέκτημα έδρας στο πρωτάθλημα αντισταθμίζεται από το γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός δεν φαίνεται να πατά τόσο καλά όσο τις προηγούμενες χρονιές;
"Έτσι είναι, αν και ο Παναθηναϊκός, παρά την κρίση που μετά από πολλά χρόνια περνά, παραμένει πολύ μεγάλη ομάδα. Πέρσι η λαχτάρα να πάρουμε το πρωτάθλημα μάς δημιούργησε κάποια πίεση, χάσαμε το πρώτο παιχνίδι και, κακά τα ψέματα, ήταν πολύ δύσκολο μετά να τα καταφέρουμε. Φέτος η ομάδα έχει δείξει ότι σε όποιο γήπεδο κι αν παίξει, ακόμα και με απουσίες όπως στο ΟΑΚΑ όπου λείπαμε εγώ και ο Kλέιζα, πηγαίνει για να πάρει τη νίκη. Σημασία έχει τώρα πώς θα εμφανιστούμε στα πλέι οφ του πρωταθλήματος, αφού με το καλό περάσουμε στο φάιναλ φορ της ευρωλίγκας, και σε ποια ψυχολογική κατάσταση θα είμαστε τότε."
- Από τη μια η ευρωλίγκα και από την άλλη το ελληνικό πρωτάθλημα, φόρτος βαρύς κι ασήκωτος...
"Πάντα αυτοί ήταν οι στόχοι. Είναι αυτό που σου είπα και πριν, δεν έχουμε πλέον το άγχος που είχαμε πέρσι και πρόπερσι. Φέτος, με το στιλ που έχει η ομάδα και τη δουλειά που κάνει στο γήπεδο, έχει κερδίσει το Κύπελλο και έχει παίξει καλά στα κρίσιμα παιχνίδια. Πιστεύω ότι είμαστε έτοιμοι για καλύτερα πράγματα, σε Ελλάδα και Ευρώπη."
- Μεταξύ Παρτιζάν και Μακάμπι ποιά προτιμάς για αντίπαλο στον ημιτελικό του Παρισιού;
"Θα ήθελα τη Μακάμπι, για να παίξω κόντρα στον πρώην προπονητή μου (σ.σ. Πίνι Γκέρσον)."
- Οποιος απ’ τους δυο κι αν είναι ο αντίπαλος, σίγουρα δεν είναι Μπαρτσελόνα…
"Εντάξει, δεν είναι Μπαρτσελόνα, αλλά η Μακάμπι κέρδισε μέσα στη Ρεάλ, οπότε καταλαβαίνεις ότι δεν θα είναι εύκολο να την περάσεις. Και η Παρτιζάν είναι δύσκολος αντίπαλος. Πιστεύω γενικά ότι θα είναι ένα φάιναλ φορ δυνατό όπως και πέρσι."
- Η Μπαρτσελόνα ως πιθανός αντίπαλος στον τελικό σάς τρομάζει;
"Κακά τα ψέματα, πιστεύω ότι η Μπαρτσελόνα είναι το φαβορί για να κερδίσει τη διοργάνωση. Είναι μια πάρα πολύ καλή ομάδα, έχει ποιοτικούς παίκτες, ψηλοί - κοντοί τρέχουν σε όλο το γήπεδο. Το θέμα είναι σε τι μέρα θα βρεθείς για να κάνεις το καλύτερο."
- Το γεγονός ότι εφέτος δεν θα είναι ο Παναθηναϊκός στο φάιναλ φορ κάνει πιο εύκολο το έργο σας;
"Μακάρι να ήταν και ο Παναθηναϊκός, όπως πέρσι. Δεν μας προσθέτει εξτρά πίεση, κάνει πιο ενδιαφέροντα το στόχο μας. Αν θυμάσαι, πέρσι στο Βερολίνο, έτυχε να χάσω εγώ το τελευταίο καλάθι, αν το έβαζα θα μπορούσε το παιχνίδι να είχε πάρει άλλη τροπή. Ήμασταν εμείς οι άτυχοι, όμως έγινε ένα πάρα πολύ καλό παιχνίδι."
- «Θα ήθελα να ξαναπαίξω τον ημιτελικό στο Βερολίνο για να αλλάξω ένα φινάλε που δεν θέλω να θυμάμαι», έχεις πει για εκείνο το ματς.
"Ναι, έτσι είναι. Το τελευταίο 24ωρο πριν το ματς ήμουν άρρωστος, έπαιξα στον ημιτελικό με δέκα μέρες εκτός ομάδας και μετά έμεινα άλλες δεκαπέντε έξω. Μάλιστα, κάποιοι δημοσιογράφοι που, αντί να κάνουν τη δουλειά τους, κάνουν κριτική για να ξεσηκώνουν τον κόσμο, έγραφαν ότι σκοπίμως δεν παίζω στα κρίσιμα παιχνίδια. Να γίνεται κριτική, αλλά σε κάποια πλαίσια. Όσον αφορά στο φάιναλ φορ, όπως σου είπα ήμουν άρρωστος και έτυχε η τελευταία φάση σε μένα… Σίγουρα δεν μου άρεσε έτσι όπως ήρθε. Ομως η ζωή συνεχίζεται, όπως μου έλεγε κι ο φίλος μου ο Τζόρτζεβιτς που έχει πάρει τόσα και τόσα."
- Εμείς πάντως στο Βερολίνο είδαμε τη χειρονομία σου προς τους οπαδούς του Παναθηναϊκού…
"Για να μην κάνω άλλη χειρονομία χειρότερη που μου ήρθε αυθόρμητα εκείνη τη στιγμή, έκανα τη γνωστή κίνηση με τα χέρια η οποία ερμηνεύτηκε ότι θα τα πούμε σε δέκα μέρες, που ήταν ο πρώτος τελικός του πρωταθλήματος. Άλλοι παίκτες έχουν κάνει χειρότερα στο παρελθόν, να μη γυρίσουμε την ιστορία πίσω. Κοίταξε, είμαι Έλληνας, δεν είμαι Αμερικανός που δεν ξέρω τι γίνεται…"
- Εχεις μετανιώσει για αυτή την ιστορία;
"Όχι, καθόλου".
- Το πάθος που βγάζεις στο παρκέ έχει κάνει τους φιλάθλους του Ολυμπιακού να σε νιώθουν δικό τους παιδί. Εσύ νοιώθεις ανάλογα;
"Δεν θέλω να μιλήσω γι’ αυτό, γιατί κάποιοι καλοθελητές, μπορεί να σκεφτούν ότι γλείφω τον οπαδό. Δε γλείφω κανέναν. Είναι το πάθος μου, όπως είπες, έτσι αισθάνομαι και δεν έχω να φοβηθώ τίποτα. Παίζω και τα δίνω όλα για την ομάδα. Πάνω απ’ όλα το κάνω για τον εαυτό μου. Δεν έχω φτάσει εύκολα εδώ, δεν ήταν όλα στρωμένα με ροδοπέταλα όπως ίσως για κάποιους άλλους."
- Ο Ολυμπιακός, ως επόμενος μεγάλος σταθμός της καριέρας σου, ήταν αυτό που πραγματικά ήθελες;
"Όταν έμεινα ελεύθερος από την ΑΕΚ ήθελα να παίξω στον Ολυμπιακό. Ήξερα τον Παναγιώτη Βασιλόπουλο που μου είχε μιλήσει για την ομάδα. Μου είπε ότι γίνεται μια προσπάθεια και ήθελα να συμμετέχω. Γι’ αυτό μπήκα και στο «τρυπάκι» να παραμείνω και μετά τη λήξη του πρώτου συμβολαίου μου, το περασμένο καλοκαίρι."
- Την καθυστέρηση που παρατηρήθηκε στην υπόθεση ανανέωσης του συμβολαίου σου στον Ολυμπιακό, κάποιοι την απέδωσαν σε πρόταση του Παναθηναϊκού. Είναι αλήθεια;
"Ό,τι και να πω τώρα, θα ακούσεις κάποιους να λένε ότι ο Μπουρούσης λέει ψέματα ή ότι δεν υπήρχε περίπτωση ο Παναθηναϊκός να το κάνει. Αυτό που κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει, όμως, είναι ότι επέλεξα να μείνω στον Ολυμπιακό, με τον οποίο θέλω να πάρω πρωτάθλημα. Ο Παναθηναϊκός θα ήταν η τελευταία μου επιλογή."
- Είχες άλλες προτάσεις εκείνη την περίοδο;
"Υπήρχαν και άλλες προτάσεις, από την Μπενετόν και την Μπαρτσελόνα. Μου είχαν πει να περιμένω κάποιο διάστημα, αλλά ήμουν αποφασισμένος να μείνω στον Ολυμπιακό."
- Φαντάζομαι ότι και οι Αγγελόπουλοι δεν τσιγκουνεύτηκαν για να σε κρατήσουν. Αλήθεια τι εντύπωση έχεις σχηματίσει για αυτούς τους ανθρώπους;
"Ανθρωποι χαμηλών τόνων, είναι πιστεύω οι εργοδότες που θα ήθελε να έχει κάθε παίκτης. Ανθρωποι που και να χάσεις δεν πρόκειται να σου φωνάξουν. Δεν υπάρχει πίεση από τους προέδρους, η πίεση έρχεται από τον κόσμο. Αντιθέτως εκείνοι χαίρονται με την προσπάθειά μας και έχουν υπομονή."
- Αισθάνεσαι ότι ένας ασφαλής τρόπος για την κατάκτηση τίτλων από πλευράς Ολυμπιακού είναι να ακολουθήσει τη συνταγή του Παναθηναϊκού; Π.χ. ένα βασικό κορμό επί σειρά ετών με προσεκτική ενσωμάτωση των ξένων παικτών;
"Δεν θέλω να μιλήσω για μένα προσωπικά, αλλά αν δεις ότι οι πιο πολλοί παίκτες στην ομάδα μας είναι τέσσερα και πέντε χρόνια συν το γεγονός ότι ήρθε ο Θοδωρής που ξέρει την ομάδα και την ελληνική πραγματικότητα, δείχνει μια κατεύθυνση, μια προοπτική."
- Και ένας προπονητής σαν τον Γιαννάκη τι ρόλο παίζει σε όλο αυτό; Ακούει διάφορα από μερίδα του κόσμου για τις επιλογές του…
"Κοίταξε, ο κόσμος δεν μπορεί να ξέρει τι συμβαίνει μέσα σε μια ομάδα. Ο προπονητής πάντα θέλει το καλό της, αλλά όπως ξέρουμε στον αθλητισμό όταν κάτι δεν πάει καλά ο πρώτος στόχος είναι αυτός. Κατά τη γνώμη μου όλοι φταίμε όταν δεν πάμε καλά και το έχω ξαναπεί. Φταίω και εγώ και οι συμπαίκτες μου, σίγουρα και ο προπονητής σε κάποια πράγματα. Όταν λέμε όλοι, εννοούμε όλοι. Είμαστε μια ομάδα, όλοι θα χαρούμε στη νίκη και όλοι θα λυπηθούμε στην ήττα. Απλώς στην Ελλάδα ισχύει ότι ο προπονητής πάντα φταίει. Ο κόουτς κάνει μια πολύ καλή δουλειά τα τελευταία δυόμιση χρόνια που είναι στην ομάδα, μας έχει βοηθήσει πιστεύω όλους."
- Ποια είναι εν τέλει η φιλοσοφία του Παναγιώτη Γιαννάκη, πού εστιάζει περισσότερο;
"Πλέον καταφέρνουμε να κερδίζουμε και τα δύσκολα παιχνίδια, αυτό ας πούμε δεν το είχαμε πέρσι. Έχει βοηθήσει ίσως περισσότερο στο ψυχολογικό κομμάτι και μας αφήνει πιο ελεύθερους μέσα στο παιχνίδι. Κάνουμε κάποια πράγματα πιο ελεύθερα γιατί ο κόουτς, κακά τα ψέματα, όπως τον ξέρουμε και από τις Εθνικές και τις άλλες ομάδες που έχει δουλέψει, δεν ρίσκαρε πολύ. Αυτό το έχει αλλάξει και βοηθάει πολύ την ομάδα."
- Ο κόουτς Γιαννάκης του Ολυμπιακού σε τι διαφέρει από τον κόουτς Γιαννάκη της Εθνικής; Τους γνωρίζεις καλά και τους δύο…
"Αυτό που σου είπα και πριν, είχε άλλη φιλοσοφία στην Εθνική, όπως και στις άλλες ομάδες που είχε. Παίζαμε πιο αργό μπάσκετ, πιο προσεχτικό θα έλεγα. Τώρα στον Ολυμπιακό τρέχουμε και, κάποιες στιγμές, μας αφήνει να κάνουμε και τα λάθη μας. Οχι ότι αυτό αρέσει βέβαια σ’ έναν προπονητή..."
- Αισθάνεσαι ότι αλλάζει η εικόνα της Εθνικής με την παρουσία του Καζλάουσκας και την προσθήκη νέων παικτών;
"Μεγάλη αλλαγή. Εγώ που είχα συνηθίσει με τον κόουτς Γιαννάκη, θεωρώ ότι η ελευθερία που μας έδωσε ο Καζλάουσκας μάς βοήθησε ψυχολογικά, δεν μας άγχωσε καθόλου. Αν ερχόταν οποιοσδήποτε άλλος προπονητής σε αυτήν την ομάδα, θα είχε πολύ μεγάλη πίεση. Επιπλέον, βοήθησε το γεγονός ότι είχε δίπλα του τον Γιάννη Σφαιρόπουλο που ήξερε την ελληνική πραγματικότητα και πιστεύω τον συμβούλεψε σωστά σε κάποια πράγματα. Ηταν πιο χαλαρός μαζί μας και έτσι καταφέραμε κατά διαστήματα να παίξουμε καλό μπάσκετ και να κάνουμε αυτό που δεν περίμενε κανείς: να πάρουμε μετάλλιο στο ευρωμπάσκετ. Για μας ήταν μεγάλη χαρά. Όπως έχουμε πει, είμαστε δύο μήνες στο βουνό, δύο μήνες τρέχουμε σε προετοιμασίες, καμιά φορά δεν γίνεται κιόλας. Δεν είναι εύκολο…"
- Οι τραυματισμοί σου σε προβληματίζουν, με δεδομένη και την επιβάρυνσή σου στο προσεχές μουντομπάσκετ;
"Για εμάς, όπως έχουν πει μεγαλύτεροι και παλαιότεροι παίκτες, είναι ευλογία να παίζεις στην Εθνική. Όταν ξεκίνησα το 2005, ήμουν 22 χρονών, δεν το περίμενα καν. Οπότε για μένα είναι ευλογία και τιμή κάθε χρόνο να είμαι στην Εθνική. Είχα κάποιους τραυματισμούς φέτος, ελπίζω να μην έχω άλλους, αλλά πιο πολύ ήταν παθολογικά τα θέματα που είχα λόγω της ασθένειας και μετά μου προκάλεσαν κάποιες επιπλοκές. Εδώ και μια εβδομάδα που έχω ξεκινήσει με την ομάδα, είμαι καλά."
- Πέρσι ο Διαμαντίδης, ο Παπαλουκάς και ο Τσαρτσαρής επέλεξαν να ξεκουραστούν και να μη συμμετέχουν με την Εθνική στο ευρωμπάσκετ. Τους δικαιολογείς;
"Η διαφορά είναι ότι ο Δημήτρης είναι μεγαλύτερος από μένα (γέλια). Έπαιζε το παιδί έξι χρόνια συνεχόμενα, ασταμάτητα. Ο Κώστας και ο Θοδωρής το ίδιο. Επαιζαν τόσο χρόνια στην Εθνική που δικαιωματικά πιστεύω δεν πήγαν. Μπορεί και εγώ μετά από τρία χρόνια να πω ότι θέλω να καθίσω ένα χρόνο να ξεκουραστώ και αν με χρειαστεί η ομάδα να ξαναπαίξω. Αλλά για μένα ισχύει ότι, όσο αντέχω και μπορώ να βοηθήσω την Εθνική ομάδα, θέλω να είμαι εκεί."
- Και στο ΝΒΑ πότε θα πας;
"Επειδή μού αρέσει να ρισκάρω, αν μου ξαναδοθεί η ευκαιρία στο μέλλον, θα πάω. Και μόνο το γεγονός ότι μου μίλησε προσωπικά ο Πόποβιτς και μου είπε ότι με πιστεύει και με θέλει στους Σαν Αντόνιο Σπερς, είναι μεγάλη τιμή για μένα. Ισως, αν είχαμε πάρει το πρωτάθλημα πέρσι, να είχα πάει."
- Είχαν δηλαδή προχωρήσει τόσο οι συζητήσεις;
"Ναι, δεν θα έλεγα ποτέ ψέματα ούτε στον Τύπο ούτε στην ομάδα για αυτό το θέμα. Υπήρχε πρόταση από το Σαν Αντόνιο και επίσης από το Μαϊάμι και το Κλίβελαντ. Εκείνη τη στιγμή θεώρησα ότι δεν είμαι έτοιμος."
- Αρνήθηκες πάντως και τη δελεαστική πρόταση της Ρεάλ του Μεσίνα.
"Κοίταξε, αν ήταν να φύγω εκτός Ελλάδος θα πήγαινα μόνο στην Αμερική, στο ΝΒΑ. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν ήταν μεγάλη τιμή να με καλέσει μια ομάδα σαν τη Ρεάλ, από τις μεγαλύτερες στην Ευρώπη, η οποία μάλιστα διαθέτει έναν τόσο μεγάλο και καταξιωμένο προπονητή..."
- Το διόλου ευκαταφρόνητο, οικονομικό σκέλος πιθανής συμφωνίας με τη Ρεάλ δεν σε απασχόλησε καθόλου;
"Σίγουρα, τα λεφτά ήταν πολλά, δεν το κρύβω - σου είπα και πριν ότι πάντα μιλάω με αλήθειες. Το είχα πει και στους προέδρους όταν είχα πάει στο ραντεβού για να κλείσουμε το νέο μου συμβόλαιο, είμαι αληθινός σε ό,τι λέω και δεν πρόκειται να πω ψέματα για να κερδίσω περισσότερα. Προτίμησα να μείνω στον Ολυμπιακό με πολύ λιγότερα χρήματα, γιατί θέλω να πάρω πρωτάθλημα. Αυτό έχει καρφωθεί στο μυαλό μου. Καημός μου είναι ένα πρωτάθλημα με τον Ολυμπιακό!"