Ο Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς, βρίσκεται σήμερα Παρασκευή στα Χανιά προσκεκλημένος της ΠΕΦΟ Χανίων για τον εορτασμό της επετείου 25 ετών λειτουργίας του συνδέσμου. Ο Τζόλε θα παρεβρεθεί στα Χανιά και θα δώσει το παρών στην εκδήλωση που θα ξεκινήσει το βράδυ σε γνωστό νυχτερινό κέντρο της πόλης.
Πριν από λίγο, στις 18:00, σε εκπομπή του "SportFM" Χανίων, ο Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς μίλησε για όλους και για όλα, και ακολουθεί η συνέντευξή του .
Καθ'οδόν προς τα Χανιά ο Τζόλε έκανε μια στάση στο Ρέθυμνο όπου έδωσε και εκεί μια συνέντευξη στοn Ρεθυμνιώτικο"SportFM" .
Αναλυτικά η συνέντευξή του:
- Πρέντραγκ, πώς είναι πλέον η ζωή μετά το ποδόσφαιρο;
«Μοιάζει με κάτι καινούργιο για μένα μετά από τόσα χρόνια που βρισκόμουν στο χώρο. Το ποδόσφαιρο όμως ξέρετε ότι ήταν και παραμένει η μεγάλη μου αγάπη. Κάποτε θα γινόταν κι αυτό. Ήρθε πριν από μερικούς μήνες η στιγμή, ν’ αποχωρήσω από τον χώρο όπου πραγματικά πέρασα πολύ όμορφα.
Όταν είσαι αθλητής, είναι μία δουλειά που δυστυχώς υπάρχει ένα τέλος».
- Έζησες αυτά που ήθελες σαν ποδοσφαιριστής; Αυτά που ονειρευόσουν;
«Ένας απ’ τους λόγους που έβαλα τέλος στην καριέρα μου ήταν γιατί κατάφερα να κάνω –κατά
τη γνώμη μου- μια ολοκληρωμένη πορεία. Αυτά που ήθελα, νομίζω πως τα πέτυχα. Κάποια πράγματα πάλι, θα μπορούσαν να πάνε καλύτερα αλλά από ‘κει και πέρα στη ζωή, υπάρχει πάντα ελπίδα και μπαίνουν μεγαλύτεροι στόχοι. Γενικά σαν ποδοσφαιριστής, έμεινα πολύ ευχαριστημένος απ’ την πορεία που είχα».
- Ας πάρουμε τα πράγματα απ’ την αρχή. Πριν πάρεις τη μεταγραφή στον Ολυμπιακό ήξερες πως ο Πανηλειακός για σένα θα αποτελέσει ένα σκαλοπάτι για τη μετέπειτα καριέρα σου;
«Αυτό ήταν τ’ όνειρό μου. Αυτό όμως, μπορούσα να το πετύχω φεύγοντας απ’ τον Ερυθρό Αστέρα και πηγαίνοντας σε μία ομάδα Γ’ Εθνικής όπως ο Πανηλειακός. Διαφορετικά, δεν θα μπορούσα να προχωρήσω... Το ‘91 όπως γνωρίζετε, υπήρχαν τα προβλήματα στη χώρα μου με τον πόλεμο, οπότε ήταν λογικό να υπάρξουν δυσκολίες γενικότερα με τον αθλητισμό και γι’ αυτό το λόγο έφυγα. Από κει και πέρα, βρέθηκε μία ομάδα που προσαρμόστηκα γρήγορα και ένας πάρα πολύ καλός και σωστός άνθρωπος, ο κος Σταυρόπουλος, ο πρόεδρος του Πανηλειακού. Ο κ. Σταυρόπουλος, είχε μεγάλες φιλοδοξίες με αποτέλεσμα η ομάδα ν’ ανέβει τρεις κατηγορίες σε ισάριθμα χρόνια. Το γεγονός αυτό βοήθησε εμένα αλλά και εγώ, πιστεύω, την ομάδα να φτάσει σε μεγάλες επιτυχίες».
- Υπήρχε ισχυρισμός ότι μαζί με τον Ολυμπιακό, σου είχε κάνει πρόταση και ο Παναθηναϊκός. Τελικά τι ακριβώς συνέβη; Υπήρξε πρόταση απ’ το «τριφύλλι»;
«Όχι, όχι δεν υπήρξε. Δεν γνωρίζω εάν είχε γίνει πρόταση προς τον πρόεδρο. Εγώ προσωπικά δεν συζήτησα ποτέ με τον Παναθηναϊκό. Πρόταση και μεγάλο ενδιαφέρον υπήρξε από την ΑΕΚ. Από τον ΠΑΟ, δεν υπήρξε ποτέ πρόταση και καμία συζήτηση. Ακούστηκαν κάποιες φήμες γιατί ίσως το έχουν συνδέσει με την πρόταση του Παναθηναϊκού στον Γιαννακόπουλο. Ο Στέλιος, είχε συμφωνήσει έναν χρόνο πριν με τον ΠΑΟ αλλά κάτι χάλασε στο τέλος και πιστεύω πως του βγήκε σε καλό που πήγαμε μαζί στον Ολυμπιακό».
- Σ’ αυτά τα 10 χρόνια υπήρξαν ομάδες του Ολυμπιακού που έπαιξαν πολύ καλό ποδόσφαιρο και ομάδες που ήξεραν να κατακτούν το πρωτάθλημα. Κατά τη γνώμη σου, ποιά ομάδα από αυτές θεωρείς ότι ήταν η καλύτερη;
«Είναι δύσκολο να βγάλω κάποιο συμπέρασμα. Νομίζω πως η ομάδα του ΄98-΄99 ήταν πάρα πολύ καλά οργανωμένη, οι παίκτες ενωμένοι μεταξύ τους (με Αλεξανδρή, Μαυρογενίδη, Γεωργάτο, Καραπιάλη, Καραταϊδη, Ελευθερόπουλο, Γκόγκιτς, Αμανατίδη κ.ά.), και δουλεμένη επί πολλά χρόνια. Όλα αυτά έπαιξαν ρόλο. Ήταν μία ομάδα που ξεκίνησε από το ΄96 με τον δεύτερο και τον τρίτο χρόνο να κάνει αρκετά καλές πορείες έχοντας στο ενεργητικό της κάποιες εντυπωσιακές εμφανίσεις. Επίσης η χρονιά 2002-΄03 ήταν εξαιρετική. Είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις. Γενικά 2-3 χρονιές ήταν ξεχωριστές, εντυπωσιακές θα έλεγα».
- Ποια ήταν η κορυφαία σου στιγμή στον Ολυμπιακό; Πές μας μία στιγμή που κρατάς καλά φυλαγμένη στην καρδιά σου.
«Νομίζω η κατάκτηση του πρώτου πρωταθλήματος. Επίσης το 7ο που σπάσαμε ένα ρεκόρ μετά από πολλά χρόνια. Θα έλεγα και το ματς στη Ριζούπολη με το 3-0 επί του Παναθηναϊκού. Επίσης η επιστροφή στο καινούργιο Καραϊσκάκη. Γενικά έχω περάσει πάρα πολλά, άρα είναι πολύ δύσκολο να ξεχωρίσω κάτι. Είναι όμως πάρα πολύ σημαντικό για μένα το ότι έχω παίξει στο παλιό και στο καινούργιο Καραϊσκάκη».
- Ποιά ήταν η χειρότερη στιγμή κατά τη διάρκεια της καριέρας σου;
«Το 1-1 με τη Γιουβέντους και το ότι χάσαμε το σερί των πρωταθλημάτων από τον Παναθηναϊκό».
- Μπορείς να μας περιγράψεις δύο εικόνες ανάμεσα στους παίκτες στα αποδυτήρια μετά την ισοπαλία με τη Γιουβέντους;
«Κάποιες εικόνες είναι δύσκολο να τις περιγράψεις εάν δεν τις ζήσεις. Τέλειωσε ο αγώνας και δεν μπορούσε να μιλήσει κανείς μέσα στα αποδυτήρια. Τι μπορείς να πεις εκείνες τις ώρες…; Ήμασταν τόσο κοντά στα ημιτελικά και στην ουσία για 5 λεπτά, δεν μπορέσαμε να προχωρήσουμε. Γιατί στα ημιτελικά όλα μπορούσαν να συμβούν. Βέβαια εκεί, μας περίμενε η Μάντσεστερ αλλά σε δύο ματς όλα ήταν πιθανά.Είχα προτάσεις από Μάντσεστερ και Γιουβέντους αλλά πρώτη μου σκέψη ήταν να μείνω»
- Κάθε καλοκαίρι υπήρχαν δημοσιεύματα που έκαναν λόγο για προτάσεις απ’ το εξωτερικό και δη από την Γιουβέντους και την Μάντσεστερ. Υπήρξαν ποτέ τέτοιες προτάσεις;
«Φυσικά και υπήρξαν. Πολύ πιο έντονο βέβαια ήταν το ενδιαφέρον από την Γιουβέντους και από κάποιες άλλες Ιταλικές ομάδες. Επίσης η Μάντσεστερ για ένα διάστημα είχε εκδηλώσει ενδιαφέρον προς εμένα αλλά για κάποιο λόγο η περίπτωση αυτή δεν προχώρησε. Γενικά είχα προτάσεις αλλά η πρώτη μου σκέψη ήταν να μείνω. Επιθυμία της ομάδας και του προέδρου ήταν η παραμονή μου. Εγώ ήμουν ήδη στο εξωτερικό αν και θεωρώ την Ελλάδα, δεύτερη πατρίδα μου. Δεν ήμουν όμως ζεστός στο ν’ αλλάξω χώρα».
- Τώρα που μιλήσαμε και για ομάδες του εξωτερικού, ας κάνουμε μία σύγκριση. Ποιό ήταν το ποιο όμορφο και το πιο άσχημο γήπεδο που έχεις αγωνιστεί;
«Σίγουρα στην Ελλάδα υπάρχουν κάποια γήπεδα που έπρεπε να είναι καλύτερα. Δεν θέλω να τα χαρακτηρίσω και να τα ονομάσω γιατί σέβομαι όλες τις ομάδες που έχω παίξει ως αντίπαλος. Σε ορισμένα όμως, δεν γίνεται να παίξεις ποδόσφαιρο, είναι αδύνατον. Χρειάζονται βελτίωση. Από την άλλη, υπάρχουν πάρα πολύ όμορφα στην Ευρώπη. Στο Μουντιάλ του 2006 έπαιξα στο υπερσύγχρονο γήπεδο της Σάλκε. Μοναδική είναι και η Άλιανζ Αρένα του Μονάχου όπως επίσης και το γήπεδο του Άγιαξ. Γενικά αν αγωνίζεσαι στο Τσάμπιονς Λιγκ το 80-90 % είναι όμορφα γήπεδα, ανάλογα με τα γούστα βέβαια».
- Η συμμετοχή σου με τη Σερβία/Μαυροβούνιο στο Μουντιάλ του 2006 ήταν η κορυφαία στιγμή σου ως ποδοσφαιριστής;
«Κορυφαία όσον αφορά την Εθνική. Κορυφαία όσον αφορά και τον Ολυμπιακό, δεν θα το έλεγα».
- Σχετικά με τις διαπροσωπικές σχέσεις τώρα, θα θέλαμε να πεις τί άνθρωπος είναι ο Ντούσαν Μπάγεβιτς; Είχατε τσακωμούς; Και αν είχατε σχετίζονταν μονάχα με την ομάδα; Γιατί ο Ντούσαν έρχεται σε ρήξη με παίκτες αλλά ξέρει να βγάζει το 100% των δυνατοτήτων τους στον αγωνιστικό χώρο;
«Είναι λογικό να έχουμε κάποιες φορές διαφωνίες. Όλοι έχουν. Και με τον κ. Μπάγιεβιτς συνέβαινε αυτό. Το σημαντικότερο είναι να έρχεται το αποτέλεσμα στον αγωνιστικό χώρο. Αυτός είναι ο στόχος. Αν επέλθει κάποια στιγμή ένας τσακωμός για διάφορους λόγους ή διαφωνίες, αυτά στο ποδόσφαιρο και γενικότερα στον αθλητισμό υπάρχουν και δεν θα σταματήσουν ποτέ. Στεκόμαστε πολλές φορές σε κάποια μικροπράγματα, τα οποία είναι πολύ φυσιολογικά στο ποδόσφαιρο. Εμείς όμως τους δίνουμε μεγαλύτερο βάρος. Το κακό δυστυχώς πουλάει περισσότερο απ’ ότι το καλό. Διαφωνίες και τσακωμοί θα υπάρχουν πάντα Ένας παίκτης που κάθεται στον πάγκο δεν γίνεται είναι ευχαριστημένος. Είναι λογικό. Από τους 25-30 ποδοσφαιριστές μόνο 11 μπορούν να ξεκινήσουν και άλλοι 3 ως αλλαγή. Αυτοί που δεν παίζουν, είναι δυσαρεστημένοι, ανάλογα βέβαια και με το χαρακτήρα του καθενός. Πάνω απ’ όλα όμως είναι η ομάδα και τα αποτελέσματα στον αγωνιστικό χώρο.Για πόστο στον Ολυμπιακό μιλήσαμε σε φιλικό επίπεδο, θα δούμε…»
- Με τον πρόεδρο πως τα πάτε τώρα που είσαι εκτός ομάδας; Είναι προσωρινό το ότι δεν ασχολείσαι επαγγελματικά με τον Ολυμπιακό;
«Δεν έχει αλλάξει κάτι στις σχέσεις μου με τον πρόεδρο. Με τον κ. Κόκκαλη, είμαστε το ίδιο καλά όπως και πριν. Γενικότερα, είχαμε πάρα πολύ καλή συνεργασία όλα αυτά τα χρόνια. Δεν είχαμε ποτέ κανένα πρόβλημα. Είναι ένα σημαντικό πρόσωπο για τον Ολυμπιακό, έχει βοηθήσει πάρα πολύ την ομάδα και συνεχίζει να το κάνει».
- Θα αποδεχόσουν μία πρόταση από τον πρόεδρο για ν’ αναλάβεις ένα πόστο στην ομάδα; Είτε ως τεχνικός διευθυντής είτε από κάποιο άλλο πόστο;
«Αυτό θα το δούμε στη συνέχεια» (γελάει).
- Σου έχει γίνει πρόταση;
«Δεν εξαρτάται μόνο από μένα αυτή τη στιγμή. Είχαμε κάτι συζητήσεις στο τέλος του καλοκαιριού. Από κει και πέρα ο χρόνος θα δείξει».
- Δεν σου έχει γίνει πρόταση ούτε σε φιλικό επίπεδο;
«Είχαμε συζητήσεις χωρίς να καταλήξουμε κάπου. Είπαμε κάποια πράγματα και τ’ αφήσαμε…».
- Ήταν δικιά σου απόφαση, γιατί ήθελες να ξεκουραστείς, ή το έκρινε και ο Ολυμπιακός αυτό;
«Μετά το τέλος της σεζόν σίγουρα χρειαζόμουν 2-3 μήνες ξεκούραση. Ξεκουράστηκα, είδα και περισσότερο την οικογένειά μου γιατί τόσο καιρό μου έλειπε, έχανα στιγμές.
- Τώρα που ξεκουράστηκες λοιπόν…
«Ναι εντάξει, ξεκουράστηκα, θα δείξει…».
- Σχετικά τώρα με τα πολύ νεώτερα. Περίμενες αυτήν την εξέλιξη του ντέρμπι απέναντι στον Παναθηναϊκό;
«Γιατί όχι… Γνωρίζω αυτήν την ομάδα και ήμουν για πολλά χρόνια μέλος της. Νομίζω πως ο Ολυμπιακός τόσο φέτος όσο και τα προηγούμενα χρόνια φαίνεται πόσο ομάδα είναι στα δύσκολα. Τα πράγματα ήρθαν κάπως διαφορετικά απ’ ότι τα περιμέναμε με πολλούς τραυματισμούς και με την αλλαγή προπονητή, αλλά σίγουρα δεν μου έκανε καμία έκπληξη η εμφάνιση του Ολυμπιακού στο ντέρμπι.Καθαρό αριστερό χαφ εκτός του Σοϊλέδη δεν έχει ο Ολυμπιακός»
- Σχετικά τώρα με τα μεταγραφικά, με το χέρι στην καρδιά, χρειάζεται ο Ολυμπιακός ένα αριστερό χαφ που να κινείται τόσο έξω όσο και μέσα αριστερά και να σκοράρει; Έχει τέτοιο παίκτη; Χρειάζεται τέτοιο παίκτη ή θέλει και έναν επιθετικό;
«Ο Ολυμπιακός τη δεδομένη χρονική στιγμή έχει μία δυσκολία σε αυτή τη θέση, αυτή είναι η αλήθεια. Υπάρχουν όμως πολλά παιδιά που καλύπτουν τη θέση και πάνε πάρα πολύ καλά.. Καθαρό αριστερό χαφ-εξτρέμ πέρα από τον Σοϊλέδη δεν υπάρχει. Για παράδειγμα δεξιά έχει τον Γκαλέτι, τον Ζαϊρί και τον Τοροσίδη. Καθαρό αριστερό χαφ δεν μπορώ να πω πως διαθέτει η ομάδα, αλλά υπάρχουν λύσεις και αυτό είναι το σημαντικό».
- Τόσα χρόνια στον Ολυμπιακό είχες πολλούς μεγάλους ποδοσφαιριστές ως συμπαίκτες. Αναφέρουμε μερικούς απ’ αυτούς: Καρεμπέ, Ριβάλντο, Ζέτεμπεργκ, Γκαλέτι, Ζε Ελίας, Τουρέ και Ζιοβάνι.
«Αναμφισβήτητα όλοι ήταν καταπληκτικοί ποδοσφαιριστές. Ο Ζιοβάνι ήταν η αδυναμία μου. Ήταν παίκτης με μεγάλα χαρίσματα και μου άρεσε να παίζω μαζί του. Είναι πάρα πολύ καλός χαρακτήρας, όχι ότι οι άλλοι δεν είναι βέβαια. Ήταν ένας παίκτης που ταίριαζε και στο δικό μου στυλ παιχνιδιού και μου άρεσε ο τρόπος που συνεργαζόμασταν
- …Είναι γνωστό σε όλους πως αγάπησε τον Ολυμπιακό. Αυτό φάνηκε και στη φιέστα που ξέσπασε σε κλάματα όταν αποχαιρέτησε τον Ολυμπιακό.
«Έδεσε πολύ με τον Ολυμπιακό. Τον αγάπησαν πάρα πολύ και αυτός αγάπησε την ομάδα. Αυτό φάνηκε».
- Όσον αφορά τον Αντώνη Νικοπολίδη με τον οποίο μάλιστα μένατε στο ίδιο δωμάτιο, πριν από τα ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, τι ήταν αυτά που συζητούσατε;
«Τα πρώτα χρόνια και ειδικά την πρώτη φορά μέσα στην Λεωφόρο, υπήρχε λίγο άγχος παραπάνω. Αυτό είναι και φυσιολογικό. Περίεργο θα ήταν αν δεν είχε άγχος. Τα συναισθήματα, ο τρόπος που έφυγε και ο τρόπος που τον υποδέχτηκαν… ήταν περίεργα... Στη συνέχεια το ξεπέρασε. Μπορεί να πέρασε στον Παναθηναϊκό πολλά χρόνια αλλά νομίζω πως ο Ολυμπιακός τον εκφράζει καλύτερα, τον εκφράζει διαφορετικά. Φαίνεται και στον ίδιο η ικανοποίηση μέσα απ’ τις εξαιρετικές χρονιές που πραγματοποιεί».
- Τώρα που κάναμε ένα μίνι ταξίδι στην καριέρα σου, έχεις σκεφτεί να ξανάρθεις στο Ρέθυμνο για διακοπές;
«Και βέβαια έχω έρθει. Έχω παίξει με τον Πανηλειακό στη Β’ Εθνική. Κάποια στιγμή θα έρθω να κάνω διακοπές στο Ρέθυμνο. Έχω ακούσει πως τα τελευταία χρόνια έχει μεγάλη ανάπτυξη και είναι απ’ τις ομορφότερες πόλεις στην Κρήτη. Το καλοκαίρι ήμουν στην άλλη μεριά του νησιού, στον Άγιο Νικόλαο που και εκεί πράγματι, ήταν υπέροχα».
ΜΕΡΟΣ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΤΖΟΛΕ ΣΤΟ ΣΠΟΡΤ ΦΜ ΤΩΝ ΧΑΝΙΩΝ:
ΜΕΡΟΣ Α
ΜΕΡΟΣ Β