Ποδόσφαιρο
Μπάσκετ
Βόλεϊ
Πόλο.png)
Πρωτοσέλιδα
Σε συνέντευξη που παραχώρησε ο Χενκ Τεν Κάτε στην «Καθημερινή της Κυριακής», χαρακτηρίζει τον Παναθηναϊκό...Πανσερραϊκό της Ευρώπης και βγάζει τ'άπλυτα στη φόρα!
Αναλυτικά η συνέντευξη :
«Είναι πολύ εύκολο και πολύ φτηνό να κρίνεις. Δεν ντρέπομαι ούτε κρύβομαι. Τα χρήματα ήταν πολλά, το συμβόλαιο απίστευτο. Από πότε είναι κακό να δουλεύεις για τα χρήματα, να εξασφαλίζεις το μέλλον των παιδιών σου; Εσύ νομίζεις ότι στα 55 σου θα έλεγες εύκολα «όχι» στα «Νέα της Βουλιαγμένης» αντί για την «Καθημερινή», αν τα χρήματα ήταν πολλά; Προτάσεις είχα και καλές. Είπα όμως να χαλαρώσω, να ζήσω την οικογένειά μου».
Μαθαίνετε για τον Παναθηναϊκό;
«Φυσικά. Δούλεψα σ’ αυτό το κλαμπ 17 μήνες και σε αντίθεση με όσα πιστεύουν μερικοί, πάντα θα έχω καλά αισθήματα γι’ αυτόν. Είμαι θετικός άνθρωπος. Στο τέλος της μέρας, παίρνω μαζί μου τις καλές αναμνήσεις».
Άρα χαρήκατε το νταμπλ.
«Αλίμονο. Ό,τι κι αν λένε μερικοί, ήταν και δικό μου πρωτάθλημα. Δεν ξέρω αν είναι 50-50, ξέρω ότι ο Παναθηναϊκός ήταν με πολύ κόπο καλά γυμνασμένος και δουλεμένος από εμένα για 17 μήνες. Όταν τον είδα 2-3 φορές στην τηλεόραση, ήταν στα καλούπια που εγώ τον είχα στήσει».
Πιστεύατε στον τίτλο;
«Απολύτως. Ήμασταν πολύ καλύτεροι, ενώ ο Ολυμπιακός είχε μεγάλα προβλήματα, άσχετα αν τα έκρυψε στην αρχή και δεν τα πλήρωσε. Ένα ματς τα άλλαξε όλα. Με την πρώτη ήττα ύστερα από δέκα μήνες, απόλυση. Η ήττα στο «Καραϊσκάκη» είχε να κάνει με την τεράστια πίεση και όχι με την ποιότητά μας. Δύσκολα πετυχαίνεις με πίεση, πιο εύκολα όταν είσαι χαλαρός. Και όλοι ήθελαν πάρα πολύ να νικήσουμε τον Ολυμπιακό».
Όμως γι’ αυτό σας κατηγορούν. Ότι στρεσάρατε υπερβολικά τους παίκτες...
«Δεν δημιούργησα εγώ τις καταστάσεις που συναντήσαμε εκεί. Ο πρόεδρος προκάλεσε δύο φορές τον Κόκκαλη. Ακόμα θυμάμαι το μεγάλο χαμόγελο του Κόκκαλη όταν βγήκε από το γραφείο του εισαγγελέα. Δεν κράτησα εγώ το πούλμαν δύο ώρες στον δρόμο, δεν δημιούργησα εγώ αυτήν την ατμόσφαιρα».
Ήταν λάθος του κ. Πατέρα, δηλαδή;
«Δεν δίνω αυτή τη συνέντευξη για να κατηγορήσω κάποιους. Αλλά οι άνθρωποι κάνουν λάθη. Ναι, εδώ ο πρόεδρος έκανε μεγάλο λάθος. Κι εγώ κάνω λάθη. Σε 17 μήνες, φυσικά και έκανα λάθη».
Τα σημαντικότερα;
«Ισως να πήρα κάποιες λάθος αποφάσεις, ίσως η αντίληψη των πραγμάτων, η προσαρμογή μου στη νοοτροπία σας, να έπρεπε να είναι πιο γρήγορη. Στην Ελλάδα θέλετε να έχετε εξουσία χωρίς να έχετε και την ευθύνη. Είναι πρόβλημα της κοινωνίας σας. Κι εμείς είχαμε πολλούς Έλληνες παίκτες, πολύ περισσότερους από οποιαδήποτε άλλη μεγάλη ομάδα».
Αυτό είναι καλό ή κακό;
«Αγωνιστικά είναι καλό. Οι Έλληνες παίκτες όμως έχουν τη νοοτροπία του ελληνικού ποδοσφαίρου, που δεν είναι από τα καλύτερα της Ευρώπης».
Είναι αλήθεια ότι ήσασταν πιο κοντά στους ξένους παίκτες απ’ όσο στους Έλληνες;
«Είμαστε υποχρεωμένοι να κινούμαστε στο υψηλότερο επίπεδο επαγγελματισμού. Οι Έλληνες παίκτες έχουν πρόβλημα να αποδεχθούν την κριτική, την ιεραρχία και τις ευθύνες. Δεν ακούν τους άλλους όταν προσπαθούν να τους πουν τα λάθη τους, για να γίνουν καλύτεροι. Είναι περήφανοι. Οι Ευρωπαίοι, αντίθετα, μαθαίνουν από τα λάθη τους. Παρ’ όλα αυτά, δουλέψαμε σκληρά και παρουσιάσαμε μια καλοδουλεμένη ομάδα, με ελάχιστους τραυματισμούς. Δεν ήταν τυχαίο αυτό, αλλά καρπός σκληρής δουλειάς».
Όταν σας φώναξε ο κ. Πατέρας, τι σας είπε;
«Χω-ρί-ζου-με. Γέλασα. Ηταν μια μεγάλη έκπληξη. Δεν μου εξήγησε το γιατί. Μόνο ότι ήταν απόφαση των άλλων μετόχων που τον πίεζαν. Μετά έμαθα ότι το αγνοούσαν».
Δήλωσε ότι σας απέλυσε λόγω κακών σχέσεων με τους παίκτες.
«Είναι μεγάλο ψέμα. Στην Ελλάδα όλοι μιλούν με τους δημοσιογράφους και θα είχαν μαθευτεί πράγματα. Διαβάσατε κάτι, με μόνο μία εξαίρεση;».
Εννοείτε τον Γκούμα;
«Όχι, δεν τσακώθηκα μ' αυτόν. Του είπα μόνο ότι δεν ήταν πια τόσο καλός για το επίπεδο του Παναθηναϊκού. Ο Γκούμας ήταν μεγάλος παίκτης. Παλαιότερα, όχι όταν τον είχα. Το ποδόσφαιρο είναι σκληρό. Πρέπει να βλέπεις το αύριο και όχι μόνο το χθες».
Δεν ήταν όμως καλό το τέλος του. Μετά από 15 χρόνια, άξιζε κάτι καλύτερο...
«Βεβαίως το άξιζε και θα το είχε αν είχε αποδεχθεί το ρόλο του. Ποτέ δεν του είπα να φύγει, του είπα μόνο να αποδεχθεί έναν ρόλο λιγότερο σημαντικό απ’ αυτόν που είχε συνηθίσει να έχει. Του είπα ότι θα παίζει πολύ λιγότερο και δεν το δεχόταν».
Αλήθεια, πιστεύατε πως αυτός μίλαγε στους δημοσιογράφους;
«Όχι, αυτό είναι ιστορία πια. Έχει περάσει ένας χρόνος. Το μόνο που έχω να πω είναι ότι σέβομαι τον ποδοσφαιριστή Γκούμα, τον παίκτη που υπήρξε. Ως προπονητής έπρεπε να κοιτάξω μπροστά. Ανήκε σε μια γενιά που σε 13 χρόνια είχε πάρει ένα πρωτάθλημα και ο Ολυμπιακός τα άλλα 12. Τα γεγονότα δεν ψεύδονται. Τα γεγονότα είναι γεγονότα. Δεν μου άρεσε αυτή η εξέλιξη. Τον σεβόμουν ως αρχηγό, τον σεβόμουν ως παίκτη. Μα οι μέρες του ως ποδοσφαιριστής τελείωναν και κάποιος έπρεπε να του το πει. Οι άλλοι δεν είχαν τα κότσια, οπότε το έκανα εγώ. Δεν με πειράζει, είναι κομμάτι της δουλειάς μου».
Μερικοί σας κατηγορούν ότι κάνατε πολιτική.
«Μισώ την πολιτική. Αν κάτι φταίει για την κατάσταση της χώρας σας, είναι η πολιτική. Αν έκανα πολιτική, θα έπαιζαν ο Χριστοδουλόπουλος, ο Πετρόπουλος και όχι ο Βύντρα. Όλοι μέσα στο κλαμπ μου έλεγαν να τον πετάξω έξω γιατί δεν τον ήθελε ο κόσμος».
Ο κ. Αντωνίου είπε ότι μαζί σας η ομάδα είχε πιάσει ταβάνι.
«Τι παραπάνω έκαναν χωρίς εμένα; Είχα μία ήττα σχεδόν σε ένα χρόνο και ο Νιόπλιας τρεις σε τρεις μήνες. Πόσους βαθμούς πήραν με εμένα και πόσους μετά; Μαζί μου ο Κατσουράνης έβαλε 8 γκολ. Πόσα μετά; Σε 1,5 χρόνο, έχασα δύο ντέρμπι. Νίκησα την ΑΕΚ τρεις φορές, ενώ είδατε πώς φέραμε τις δύο ισοπαλίες με τον Ολυμπιακό. Τον ΠΑΟΚ, τον Αρη τους κερδίσαμε παντού. Πόσες νίκες είχε στα ντέρμπι ο κ. Νιόπλιας; Μη μου λέτε τέτοια, να μου λέτε γεγονότα. Ο Πατέρας ξέρει από καράβια, δεν ξέρει από ποδόσφαιρο. Αυτοί που είναι δίπλα του και του μιλάνε «ελληνικά» για ποδόσφαιρο, αυτοί είναι το πρόβλημα».
Εννοείτε τον Αντωνίου;
«Δέκα μέρες πριν απολυθώ ο Αντωνίου είχε μίτινγκ με μερικούς Έλληνες παίκτες. Μου είπε πιο μετά ότι μίλησαν για τα μπόνους. Μα ελάτε τώρα... Δεν θέλω ποτέ μα ποτέ στη ζωή μου να ανταλλάξω ούτε μία κουβέντα με τον Αντωνίου! Τη μέρα που απολύθηκα μου είπε ότι δεν ήξερε τίποτα και ότι θα με πάρει τηλέφωνο. Το τηλέφωνό μου δεν χτύπησε ποτέ. Συνεργάτες για 17 μήνες και ούτε ένα τηλεφώνημα. Σε άλλους ήξερε να τηλεφωνεί».
Σε ποιους εννοείτε;
«Ελληνικά δεν ξέρω αλλά κόβει το μάτι μου, καταλαβαίνω. Ο Αντωνίου έλεγε τα πάντα σε δύο εφημερίδες, τη «Sportday» και την «Εξέδρα», για να εξασφαλίσει την εύνοιά τους. Εκεί ήξερε να τηλεφωνεί...».
Πολλοί παίκτες είπαν ότι αν μένατε, ίσως να χανόταν ο τίτλος.
«Μην ξαναλέω τα ίδια. Ακούστε, δεν είμαι εδώ για να κατηγορήσω τον Νιόπλια. Είναι καλός άνθρωπος, ίσως και σπουδαίος προπονητής, δεν ξέρω. Έκανε καλή δουλειά γιατί πήρε το νταμπλ, αλλά οι 33 πόντοι που βρήκε από εμένα, τον βοήθησαν πολύ και όφειλε να δείξει μεγαλύτερο σεβασμό για τη δουλειά μου».
Το μόνο παράπονο που έκανε δημόσια είναι ότι δεν βρήκε αρχεία της προπόνησης.
«Γιατί να τα βρει; Όλα ήταν γραμμένα και προετοιμασμένα, αλλά ήταν η δική μου προπόνηση και τα πήρα μαζί μου. Ούτε εγώ βρήκα τα αρχεία του Πεσέιρο αλλά και να τα έβρισκα, θα τα έσκιζα γιατί ήταν το πρόγραμμα του Πεσέιρο. Εγώ δουλεύω με το πρόγραμμα του Τεν Κάτε. Ο Νιόπλιας να δουλέψει με το πρόγραμμα του Νιόπλια».
Είστε θυμωμένος ή θλιμμένος;
«Απογοητευμένος είναι η σωστή λέξη. Μου στέρησαν δύο τίτλους που τους δούλεψα και τους άξιζα. Έπρεπε να γράφουν το όνομά μου και γράφουν άλλο. Αυτό μόνο, τίποτε άλλο».
Έφτασε, νομίζετε, η ώρα του Παναθηναϊκού να κυριαρχήσει;
«Με το που ήλθα, είδα στην πρώτη σελίδα μιας εφημερίδας φωτογραφίες του Βαρδινογιάννη, του Πατέρα, του Γιαννακόπουλου και του γιού του. Χαζός δεν είμαι. Κατάλαβα αμέσως πως πάλι έχουμε πόλεμο. Πώς να κυριαρχήσεις έτσι; Χωρίς σταθερότητα πώς; Πόσους προπονητές έχουν αλλάξει τα τελευταία χρόνια; Μπορούν να τους μετρήσουν; Το μεγάλο πρόβλημα του Παναθηναϊκού είναι ότι πρέπει να κοιτάει το δικό του δρόμο και όχι τι κάνει ο Ολυμπιακός».
Πιστεύετε ότι έχει κόμπλεξ;
«Βεβαίως και είναι φυσιολογικό αυτό όταν έχεις ένα πρωτάθλημα και ο άλλος δώδεκα. Αλλά οφείλεις να το ξεπεράσεις γιατί κάθε χρονιά θα μεγαλώνει η πίεση. Πρέπει να συγκεντρώνεσαι στους στόχους σου. Ποιοι είναι οι στόχοι σου; Το πρωτάθλημα, να βελτιώνεις το παιχνίδι σου, να είσαι στο Τσάμπιονς Λιγκ το Φλεβάρη και όχι να λες ότι θα το κερδίσεις. Ο Παναθηναϊκός ποτέ δεν θα κερδίσει ένα ευρωπαϊκό τρόπαιο!».
Το «ποτέ» ακούγεται βαρύ για μια ομάδα που έχει παίξει έναν τελικό και δύο ημιτελικούς.
«Το ποτέ σημαίνει ποτέ! Πριν πόσα χρόνια τα έκανε αυτά; Είναι πια θέμα χρημάτων. Τα μεγαλύτερα μπάτζετ εγγυώνται καλύτερους παίκτες και προπονητές, μεγαλύτερες δυνατότητες. Μία καλύτερη ομάδα γίνεται να την κερδίσεις, όπως εμείς κερδίσαμε την Ίντερ. Αλλά μετά έπρεπε να κερδίσουμε και τη Βιγιαρεάλ, και μετά την Άρσεναλ, την Τσέλσι και την Μπαρτσελόνα. Είναι αδύνατον. Τι είναι ο Παναθηναϊκός στην Ευρώπη; 27ος; Άντε να πάει 20ός. Ποιος είναι ο 20ος στην Ελλάδα; Ο Πανσερραϊκός ίσως; Μπορεί να νικήσει μια φορά τον Παναθηναϊκό όπως τον νίκησε πέρυσι, αλλά πρωτάθλημα δεν θα πάρει. Ποτέ...».
Έτσι λέγαμε και στο Euro αλλά το πήρε η Ελλάδα...
«Όλοι οι Έλληνες Θεοί ήταν μαζί σας στην Πορτογαλία. Αυτά συμβαίνουν μια φορά στα 100 χρόνια».
Αν πηγαίνατε σε μια «τοπ» ευρωπαϊκή ομάδα, θα παίρνατε παίκτες του Παναθηναϊκού;
«Μόνον έναν: τον Βύντρα. Το μόνο του πρόβλημα είναι ότι δεν έχει καταλάβει ακόμα πόσο καλός παίκτης είναι. Ακατανόητο να είναι το μαύρο πρόβατο. Μπορεί να παίξει δεξί και αριστερό μπακ, δεξί και αριστερό στόπερ, είναι γρήγορος, καλός στο ψηλό παιχνίδι, πολύ καλός τεχνικά για αμυντικό, καλός στην τακτική. Τι άλλο να ζητήσεις; Για να παίζει συνέχεια καλά με τόσο άδικη κριτική, είναι πολύ δυνατός και στο μυαλό».
Δεν θα παίρνατε τον Νίνη;
«Το πρόβλημά του Νίνη είναι η νοοτροπία του και φταίει ο περίγυρός του. Όποτε κάνει ένα καλό παιχνίδι «είσαι ο καλύτερος, ο πρώτος, σε θέλει η Μάντσεστερ». Να είσαι ο καλύτερος σε ένα ματς είναι εύκολο. Το δύσκολο είναι να είσαι ο καλύτερος σε πολλά. Είναι προικισμένος παίκτης αλλά θέλει διάρκεια. Πολλή δουλειά ακόμα. Μόνο αν είναι για τρία χρόνια ο καλύτερος του Παναθηναϊκού θα παίξει σε μεγάλη ξένη ομάδα. Τώρα δεν είναι έτοιμος ούτε για την ενδεκάδα. Ο Νίνης χρωστάει πολλά στο ολλανδικό τιμ. Δουλέψαμε πολύ για να τον βελτιώσουμε, κάναμε ό,τι καλύτερο. Οι άνθρωποι όμως ξεχνούν εύκολα».
Ο Σιμάο δεν είναι έτοιμος;
«Όχι ακόμα. Έχει τρομερά αθλητικά προσόντα, είναι σούπερ στο να κερδίζει την μπάλα αλλά θέλει δουλειά για να μάθει τι να την κάνει μόλις την πάρει. Έχει τη νοοτροπία νικητή και όλες οι ομάδες θέλουν έναν παίκτη σαν κι αυτόν, αλλά πρέπει να βελτιωθεί πολύ στην τεχνική για να παίξει σε τοπ επίπεδο».
Η γνώμη σας για τον Σισέ;
«Ο Τζιμπρίλ δεν είναι ο καλύτερος στην τεχνική αλλά έχει φανταστικά τελειώματα. Είναι εκπληκτικός άνθρωπος, ένα ξεχωριστό πλάσμα. Είναι ακραίος στη ζωή του, ακραίος με τα τατουάζ του, ακραίος με τα αυτοκίνητα του. Το καθένα τους είναι κάτι ξεχωριστό, όπως ξεχωριστός είναι και ο ίδιος. Μου πήρε χρόνο να τον καταλάβω. Ακόμα κι αν κάποιες φορές χρειάστηκε να του φωνάξω, το αποδέχθηκε. Είναι φανταστικός επαγγελματίας».
Ο Λέτο;
«Είναι προικισμένος, μπορεί όμως να βρεθεί σε σύγχυση εξαιτίας του περίγυρού του γιατί είναι ευάλωτος χαρακτήρας. Είναι ιδιαίτερος, όπως σχεδόν όλοι οι αριστεροί ακραίοι. Ξεκίνησε φανταστικά αλλά έκανε κοιλιά επειδή είχε πάρει πρωτάθλημα με τον Ολυμπιακό και είχε μείνει από νωρίς χωρίς σοβαρή προπόνηση. Είναι ακόμα νέος. Μην έχετε μεγάλες προσδοκίες από νεαρούς παίκτες, δώστε τους χρόνο. Με τον Λέτο έκανα λάθος που ρίσκαρα τη συμμετοχή του στο «Καραϊσκάκη». Ήθελε πάρα πολύ να παίξει αλλά ήταν με σπασμένο δάκτυλο, ανέτοιμος. Λάθος έκανα και με τη χρησιμοποίηση του Σεϊταρίδη σ' αυτό το ματς. Αυτός ήταν γενικώς ανέτοιμος».
Σας κατηγορούν ότι ο Γιούρκας έπαιζε αν και ανέτοιμος, για να δικαιολογηθεί μια ακριβή μεταγραφή.
«Μα δεν ήταν ακριβή. Μόλις 250 χιλιάδες στοίχισε».
Όχι, μετά από μόλις πέντε ματς έπαιρνε μπόνους άλλα 400.000 ευρώ.
«Δεν το ξέρω αυτό. Αν το ήξερα, θα έλεγα όχι. Καλός παίκτης, τον θυμόμουν από την Ισπανία, όμως είναι πολλά τόσα λεφτά για κάποιον που είχε να παίξει σοβαρό ποδόσφαιρο δύο χρόνια. Αργότερα έμαθα πως τον είχε κόψει η Κολωνία στις ιατρικές εξετάσεις. Τον πήραμε την τελευταία μέρα. Όπως μου είχε πει ο κ. Πατέρας τον πήραμε σχεδόν τζάμπα γιατί είχε μεσολαβήσει ο κ. Πιλάβιος για να βρει ομάδα ενόψει Μουντιάλ. Με 250.000 άξιζε, με 650.000 όχι».
Ζιλμπέρτο Σίλβα;
«Είναι μοναχικός τύπος. Αδιαμφισβήτητα παίκτης ποιότητας, ίσως όμως ο Παναθηναϊκός να ήθελε κάτι άλλο. Κατά ένα τρόπο στέρησε χρόνο από τον Σιμάο που είναι νέος και πρέπει να παίζει περισσότερο. Στην επικοινωνία με τους συμπαίκτες του θα περίμενα κάτι περισσότερο, αλλά είναι δύσκολο να είσαι ηγέτης σε μια ξένη χώρα, μιλώντας μια ξένη γλώσσα».
Σαλπιγγίδης;
«Δεν είναι εξαιρετικά προικισμένος, βάζει όμως 10-15 γκολ και είναι σημαντικός στην ομάδα. Θα ήθελα έναν πιο ταλαντούχο παίκτη στη θέση του. Παρότι δεν είναι η θέση του δεξιά, προσαρμόστηκε γρήγορα. Είναι ο απόλυτα ομαδικός παίκτης. Το στιλ του ΠΑΟΚ, του ταιριάζει καλύτερα».
Γκαλίνοβιτς;
(Μεγάλη παύση) «Είναι ένα ιδιωτικό θέμα και δεν θα ήθελα να μιλήσω. Τον σέβομαι πολύ».
Ξέρουμε για το παιδί του...
«Το πρόβλημα αυτό τον επηρέασε αφάνταστα. Ο κόσμος δεν τον βοήθησε καθόλου. Ήταν θλιβερές αυτές οι αποδοκιμασίες. Κρίμα. Τον προηγούμενο χρόνο έκανε πολύ καλή χρονιά. Είναι ένας εξαιρετικός επαγγελματίας».
Τζόρβας;
«Πολύ καλός στη γραμμή με εκπληκτικά ρεφλέξ, αλλά όχι τόσο καλός μακριά από τα δοκάρια του. Γι' αυτό δεν είναι γκολκίπερ υψηλού επιπέδου. Δουλεύει σκληρά αλλά είναι μεγάλος πια για να βελτιώσει τις αδυναμίες του. Ήταν δεύτερος μέχρι τα 27-28 του και έμεινε πίσω».
Καραγκούνης;
«Κάνει τα πάντα για να κερδίσει κι αυτό ενίοτε είναι... πρόβλημα. Χίλιες φορές του είπα να μη βουτάει γιατί εκνευρίζει τους διαιτητές και δεν μας δίνουν ούτε αυτά που είναι. Είναι πολύ ιδιαίτερος χαρακτήρας και καλός παίκτης. Θα τον ήθελα πέντε χρόνια νεώτερο».
Κατσουράνης;
«Μαζί με τον Καραγκούνη είναι οι τυπικοί Έλληνες παίκτες. Θέλουν να τα ελέγχουν όλα. Ποιος μπαίνει, ποιος βγαίνει, τα πάντα. Πρέπει να αποδεχτούν ότι καμιά φορά έρχονται στην ομάδα μεγαλύτεροι παίκτες απ’ αυτούς. Δε γίνεται μια ζωή να απαιτούν, πρέπει και να δίνουν. Αγωνιστικά, δεν ξέρω ποια ακριβώς είναι η θέση του Κατσουράνη. Ίσως πίσω από τον επιθετικό να του ταιριάζει καλύτερα».
Περί διαδοχής του Ρεχάγκελ:
«Δεν το έχω σκεφτεί αλλά τώρα που το σκέφτομαι, θα πω όχι. Ποιος μπορεί να πετύχει κάτι περισσότερο από τον Ρεχάγκελ; Και πως είναι δυνατόν να έχει πετύχει ο Ρεχάγκελ τόσα πράγματα και εσείς να τον αμφισβητείτε; Όχι, σίγουρα θα έλεγα όχι».
Αναλυτικά η συνέντευξη :
«Είναι πολύ εύκολο και πολύ φτηνό να κρίνεις. Δεν ντρέπομαι ούτε κρύβομαι. Τα χρήματα ήταν πολλά, το συμβόλαιο απίστευτο. Από πότε είναι κακό να δουλεύεις για τα χρήματα, να εξασφαλίζεις το μέλλον των παιδιών σου; Εσύ νομίζεις ότι στα 55 σου θα έλεγες εύκολα «όχι» στα «Νέα της Βουλιαγμένης» αντί για την «Καθημερινή», αν τα χρήματα ήταν πολλά; Προτάσεις είχα και καλές. Είπα όμως να χαλαρώσω, να ζήσω την οικογένειά μου».
Μαθαίνετε για τον Παναθηναϊκό;
«Φυσικά. Δούλεψα σ’ αυτό το κλαμπ 17 μήνες και σε αντίθεση με όσα πιστεύουν μερικοί, πάντα θα έχω καλά αισθήματα γι’ αυτόν. Είμαι θετικός άνθρωπος. Στο τέλος της μέρας, παίρνω μαζί μου τις καλές αναμνήσεις».
Άρα χαρήκατε το νταμπλ.
«Αλίμονο. Ό,τι κι αν λένε μερικοί, ήταν και δικό μου πρωτάθλημα. Δεν ξέρω αν είναι 50-50, ξέρω ότι ο Παναθηναϊκός ήταν με πολύ κόπο καλά γυμνασμένος και δουλεμένος από εμένα για 17 μήνες. Όταν τον είδα 2-3 φορές στην τηλεόραση, ήταν στα καλούπια που εγώ τον είχα στήσει».
Πιστεύατε στον τίτλο;
«Απολύτως. Ήμασταν πολύ καλύτεροι, ενώ ο Ολυμπιακός είχε μεγάλα προβλήματα, άσχετα αν τα έκρυψε στην αρχή και δεν τα πλήρωσε. Ένα ματς τα άλλαξε όλα. Με την πρώτη ήττα ύστερα από δέκα μήνες, απόλυση. Η ήττα στο «Καραϊσκάκη» είχε να κάνει με την τεράστια πίεση και όχι με την ποιότητά μας. Δύσκολα πετυχαίνεις με πίεση, πιο εύκολα όταν είσαι χαλαρός. Και όλοι ήθελαν πάρα πολύ να νικήσουμε τον Ολυμπιακό».
Όμως γι’ αυτό σας κατηγορούν. Ότι στρεσάρατε υπερβολικά τους παίκτες...
«Δεν δημιούργησα εγώ τις καταστάσεις που συναντήσαμε εκεί. Ο πρόεδρος προκάλεσε δύο φορές τον Κόκκαλη. Ακόμα θυμάμαι το μεγάλο χαμόγελο του Κόκκαλη όταν βγήκε από το γραφείο του εισαγγελέα. Δεν κράτησα εγώ το πούλμαν δύο ώρες στον δρόμο, δεν δημιούργησα εγώ αυτήν την ατμόσφαιρα».
Ήταν λάθος του κ. Πατέρα, δηλαδή;
«Δεν δίνω αυτή τη συνέντευξη για να κατηγορήσω κάποιους. Αλλά οι άνθρωποι κάνουν λάθη. Ναι, εδώ ο πρόεδρος έκανε μεγάλο λάθος. Κι εγώ κάνω λάθη. Σε 17 μήνες, φυσικά και έκανα λάθη».
Τα σημαντικότερα;
«Ισως να πήρα κάποιες λάθος αποφάσεις, ίσως η αντίληψη των πραγμάτων, η προσαρμογή μου στη νοοτροπία σας, να έπρεπε να είναι πιο γρήγορη. Στην Ελλάδα θέλετε να έχετε εξουσία χωρίς να έχετε και την ευθύνη. Είναι πρόβλημα της κοινωνίας σας. Κι εμείς είχαμε πολλούς Έλληνες παίκτες, πολύ περισσότερους από οποιαδήποτε άλλη μεγάλη ομάδα».
Αυτό είναι καλό ή κακό;
«Αγωνιστικά είναι καλό. Οι Έλληνες παίκτες όμως έχουν τη νοοτροπία του ελληνικού ποδοσφαίρου, που δεν είναι από τα καλύτερα της Ευρώπης».
Είναι αλήθεια ότι ήσασταν πιο κοντά στους ξένους παίκτες απ’ όσο στους Έλληνες;
«Είμαστε υποχρεωμένοι να κινούμαστε στο υψηλότερο επίπεδο επαγγελματισμού. Οι Έλληνες παίκτες έχουν πρόβλημα να αποδεχθούν την κριτική, την ιεραρχία και τις ευθύνες. Δεν ακούν τους άλλους όταν προσπαθούν να τους πουν τα λάθη τους, για να γίνουν καλύτεροι. Είναι περήφανοι. Οι Ευρωπαίοι, αντίθετα, μαθαίνουν από τα λάθη τους. Παρ’ όλα αυτά, δουλέψαμε σκληρά και παρουσιάσαμε μια καλοδουλεμένη ομάδα, με ελάχιστους τραυματισμούς. Δεν ήταν τυχαίο αυτό, αλλά καρπός σκληρής δουλειάς».
Όταν σας φώναξε ο κ. Πατέρας, τι σας είπε;
«Χω-ρί-ζου-με. Γέλασα. Ηταν μια μεγάλη έκπληξη. Δεν μου εξήγησε το γιατί. Μόνο ότι ήταν απόφαση των άλλων μετόχων που τον πίεζαν. Μετά έμαθα ότι το αγνοούσαν».
Δήλωσε ότι σας απέλυσε λόγω κακών σχέσεων με τους παίκτες.
«Είναι μεγάλο ψέμα. Στην Ελλάδα όλοι μιλούν με τους δημοσιογράφους και θα είχαν μαθευτεί πράγματα. Διαβάσατε κάτι, με μόνο μία εξαίρεση;».
Εννοείτε τον Γκούμα;
«Όχι, δεν τσακώθηκα μ' αυτόν. Του είπα μόνο ότι δεν ήταν πια τόσο καλός για το επίπεδο του Παναθηναϊκού. Ο Γκούμας ήταν μεγάλος παίκτης. Παλαιότερα, όχι όταν τον είχα. Το ποδόσφαιρο είναι σκληρό. Πρέπει να βλέπεις το αύριο και όχι μόνο το χθες».
Δεν ήταν όμως καλό το τέλος του. Μετά από 15 χρόνια, άξιζε κάτι καλύτερο...
«Βεβαίως το άξιζε και θα το είχε αν είχε αποδεχθεί το ρόλο του. Ποτέ δεν του είπα να φύγει, του είπα μόνο να αποδεχθεί έναν ρόλο λιγότερο σημαντικό απ’ αυτόν που είχε συνηθίσει να έχει. Του είπα ότι θα παίζει πολύ λιγότερο και δεν το δεχόταν».
Αλήθεια, πιστεύατε πως αυτός μίλαγε στους δημοσιογράφους;
«Όχι, αυτό είναι ιστορία πια. Έχει περάσει ένας χρόνος. Το μόνο που έχω να πω είναι ότι σέβομαι τον ποδοσφαιριστή Γκούμα, τον παίκτη που υπήρξε. Ως προπονητής έπρεπε να κοιτάξω μπροστά. Ανήκε σε μια γενιά που σε 13 χρόνια είχε πάρει ένα πρωτάθλημα και ο Ολυμπιακός τα άλλα 12. Τα γεγονότα δεν ψεύδονται. Τα γεγονότα είναι γεγονότα. Δεν μου άρεσε αυτή η εξέλιξη. Τον σεβόμουν ως αρχηγό, τον σεβόμουν ως παίκτη. Μα οι μέρες του ως ποδοσφαιριστής τελείωναν και κάποιος έπρεπε να του το πει. Οι άλλοι δεν είχαν τα κότσια, οπότε το έκανα εγώ. Δεν με πειράζει, είναι κομμάτι της δουλειάς μου».
Μερικοί σας κατηγορούν ότι κάνατε πολιτική.
«Μισώ την πολιτική. Αν κάτι φταίει για την κατάσταση της χώρας σας, είναι η πολιτική. Αν έκανα πολιτική, θα έπαιζαν ο Χριστοδουλόπουλος, ο Πετρόπουλος και όχι ο Βύντρα. Όλοι μέσα στο κλαμπ μου έλεγαν να τον πετάξω έξω γιατί δεν τον ήθελε ο κόσμος».
Ο κ. Αντωνίου είπε ότι μαζί σας η ομάδα είχε πιάσει ταβάνι.
«Τι παραπάνω έκαναν χωρίς εμένα; Είχα μία ήττα σχεδόν σε ένα χρόνο και ο Νιόπλιας τρεις σε τρεις μήνες. Πόσους βαθμούς πήραν με εμένα και πόσους μετά; Μαζί μου ο Κατσουράνης έβαλε 8 γκολ. Πόσα μετά; Σε 1,5 χρόνο, έχασα δύο ντέρμπι. Νίκησα την ΑΕΚ τρεις φορές, ενώ είδατε πώς φέραμε τις δύο ισοπαλίες με τον Ολυμπιακό. Τον ΠΑΟΚ, τον Αρη τους κερδίσαμε παντού. Πόσες νίκες είχε στα ντέρμπι ο κ. Νιόπλιας; Μη μου λέτε τέτοια, να μου λέτε γεγονότα. Ο Πατέρας ξέρει από καράβια, δεν ξέρει από ποδόσφαιρο. Αυτοί που είναι δίπλα του και του μιλάνε «ελληνικά» για ποδόσφαιρο, αυτοί είναι το πρόβλημα».
Εννοείτε τον Αντωνίου;
«Δέκα μέρες πριν απολυθώ ο Αντωνίου είχε μίτινγκ με μερικούς Έλληνες παίκτες. Μου είπε πιο μετά ότι μίλησαν για τα μπόνους. Μα ελάτε τώρα... Δεν θέλω ποτέ μα ποτέ στη ζωή μου να ανταλλάξω ούτε μία κουβέντα με τον Αντωνίου! Τη μέρα που απολύθηκα μου είπε ότι δεν ήξερε τίποτα και ότι θα με πάρει τηλέφωνο. Το τηλέφωνό μου δεν χτύπησε ποτέ. Συνεργάτες για 17 μήνες και ούτε ένα τηλεφώνημα. Σε άλλους ήξερε να τηλεφωνεί».
Σε ποιους εννοείτε;
«Ελληνικά δεν ξέρω αλλά κόβει το μάτι μου, καταλαβαίνω. Ο Αντωνίου έλεγε τα πάντα σε δύο εφημερίδες, τη «Sportday» και την «Εξέδρα», για να εξασφαλίσει την εύνοιά τους. Εκεί ήξερε να τηλεφωνεί...».
Πολλοί παίκτες είπαν ότι αν μένατε, ίσως να χανόταν ο τίτλος.
«Μην ξαναλέω τα ίδια. Ακούστε, δεν είμαι εδώ για να κατηγορήσω τον Νιόπλια. Είναι καλός άνθρωπος, ίσως και σπουδαίος προπονητής, δεν ξέρω. Έκανε καλή δουλειά γιατί πήρε το νταμπλ, αλλά οι 33 πόντοι που βρήκε από εμένα, τον βοήθησαν πολύ και όφειλε να δείξει μεγαλύτερο σεβασμό για τη δουλειά μου».
Το μόνο παράπονο που έκανε δημόσια είναι ότι δεν βρήκε αρχεία της προπόνησης.
«Γιατί να τα βρει; Όλα ήταν γραμμένα και προετοιμασμένα, αλλά ήταν η δική μου προπόνηση και τα πήρα μαζί μου. Ούτε εγώ βρήκα τα αρχεία του Πεσέιρο αλλά και να τα έβρισκα, θα τα έσκιζα γιατί ήταν το πρόγραμμα του Πεσέιρο. Εγώ δουλεύω με το πρόγραμμα του Τεν Κάτε. Ο Νιόπλιας να δουλέψει με το πρόγραμμα του Νιόπλια».
Είστε θυμωμένος ή θλιμμένος;
«Απογοητευμένος είναι η σωστή λέξη. Μου στέρησαν δύο τίτλους που τους δούλεψα και τους άξιζα. Έπρεπε να γράφουν το όνομά μου και γράφουν άλλο. Αυτό μόνο, τίποτε άλλο».
Έφτασε, νομίζετε, η ώρα του Παναθηναϊκού να κυριαρχήσει;
«Με το που ήλθα, είδα στην πρώτη σελίδα μιας εφημερίδας φωτογραφίες του Βαρδινογιάννη, του Πατέρα, του Γιαννακόπουλου και του γιού του. Χαζός δεν είμαι. Κατάλαβα αμέσως πως πάλι έχουμε πόλεμο. Πώς να κυριαρχήσεις έτσι; Χωρίς σταθερότητα πώς; Πόσους προπονητές έχουν αλλάξει τα τελευταία χρόνια; Μπορούν να τους μετρήσουν; Το μεγάλο πρόβλημα του Παναθηναϊκού είναι ότι πρέπει να κοιτάει το δικό του δρόμο και όχι τι κάνει ο Ολυμπιακός».
Πιστεύετε ότι έχει κόμπλεξ;
«Βεβαίως και είναι φυσιολογικό αυτό όταν έχεις ένα πρωτάθλημα και ο άλλος δώδεκα. Αλλά οφείλεις να το ξεπεράσεις γιατί κάθε χρονιά θα μεγαλώνει η πίεση. Πρέπει να συγκεντρώνεσαι στους στόχους σου. Ποιοι είναι οι στόχοι σου; Το πρωτάθλημα, να βελτιώνεις το παιχνίδι σου, να είσαι στο Τσάμπιονς Λιγκ το Φλεβάρη και όχι να λες ότι θα το κερδίσεις. Ο Παναθηναϊκός ποτέ δεν θα κερδίσει ένα ευρωπαϊκό τρόπαιο!».
Το «ποτέ» ακούγεται βαρύ για μια ομάδα που έχει παίξει έναν τελικό και δύο ημιτελικούς.
«Το ποτέ σημαίνει ποτέ! Πριν πόσα χρόνια τα έκανε αυτά; Είναι πια θέμα χρημάτων. Τα μεγαλύτερα μπάτζετ εγγυώνται καλύτερους παίκτες και προπονητές, μεγαλύτερες δυνατότητες. Μία καλύτερη ομάδα γίνεται να την κερδίσεις, όπως εμείς κερδίσαμε την Ίντερ. Αλλά μετά έπρεπε να κερδίσουμε και τη Βιγιαρεάλ, και μετά την Άρσεναλ, την Τσέλσι και την Μπαρτσελόνα. Είναι αδύνατον. Τι είναι ο Παναθηναϊκός στην Ευρώπη; 27ος; Άντε να πάει 20ός. Ποιος είναι ο 20ος στην Ελλάδα; Ο Πανσερραϊκός ίσως; Μπορεί να νικήσει μια φορά τον Παναθηναϊκό όπως τον νίκησε πέρυσι, αλλά πρωτάθλημα δεν θα πάρει. Ποτέ...».
Έτσι λέγαμε και στο Euro αλλά το πήρε η Ελλάδα...
«Όλοι οι Έλληνες Θεοί ήταν μαζί σας στην Πορτογαλία. Αυτά συμβαίνουν μια φορά στα 100 χρόνια».
Αν πηγαίνατε σε μια «τοπ» ευρωπαϊκή ομάδα, θα παίρνατε παίκτες του Παναθηναϊκού;
«Μόνον έναν: τον Βύντρα. Το μόνο του πρόβλημα είναι ότι δεν έχει καταλάβει ακόμα πόσο καλός παίκτης είναι. Ακατανόητο να είναι το μαύρο πρόβατο. Μπορεί να παίξει δεξί και αριστερό μπακ, δεξί και αριστερό στόπερ, είναι γρήγορος, καλός στο ψηλό παιχνίδι, πολύ καλός τεχνικά για αμυντικό, καλός στην τακτική. Τι άλλο να ζητήσεις; Για να παίζει συνέχεια καλά με τόσο άδικη κριτική, είναι πολύ δυνατός και στο μυαλό».
Δεν θα παίρνατε τον Νίνη;
«Το πρόβλημά του Νίνη είναι η νοοτροπία του και φταίει ο περίγυρός του. Όποτε κάνει ένα καλό παιχνίδι «είσαι ο καλύτερος, ο πρώτος, σε θέλει η Μάντσεστερ». Να είσαι ο καλύτερος σε ένα ματς είναι εύκολο. Το δύσκολο είναι να είσαι ο καλύτερος σε πολλά. Είναι προικισμένος παίκτης αλλά θέλει διάρκεια. Πολλή δουλειά ακόμα. Μόνο αν είναι για τρία χρόνια ο καλύτερος του Παναθηναϊκού θα παίξει σε μεγάλη ξένη ομάδα. Τώρα δεν είναι έτοιμος ούτε για την ενδεκάδα. Ο Νίνης χρωστάει πολλά στο ολλανδικό τιμ. Δουλέψαμε πολύ για να τον βελτιώσουμε, κάναμε ό,τι καλύτερο. Οι άνθρωποι όμως ξεχνούν εύκολα».
Ο Σιμάο δεν είναι έτοιμος;
«Όχι ακόμα. Έχει τρομερά αθλητικά προσόντα, είναι σούπερ στο να κερδίζει την μπάλα αλλά θέλει δουλειά για να μάθει τι να την κάνει μόλις την πάρει. Έχει τη νοοτροπία νικητή και όλες οι ομάδες θέλουν έναν παίκτη σαν κι αυτόν, αλλά πρέπει να βελτιωθεί πολύ στην τεχνική για να παίξει σε τοπ επίπεδο».
Η γνώμη σας για τον Σισέ;
«Ο Τζιμπρίλ δεν είναι ο καλύτερος στην τεχνική αλλά έχει φανταστικά τελειώματα. Είναι εκπληκτικός άνθρωπος, ένα ξεχωριστό πλάσμα. Είναι ακραίος στη ζωή του, ακραίος με τα τατουάζ του, ακραίος με τα αυτοκίνητα του. Το καθένα τους είναι κάτι ξεχωριστό, όπως ξεχωριστός είναι και ο ίδιος. Μου πήρε χρόνο να τον καταλάβω. Ακόμα κι αν κάποιες φορές χρειάστηκε να του φωνάξω, το αποδέχθηκε. Είναι φανταστικός επαγγελματίας».
Ο Λέτο;
«Είναι προικισμένος, μπορεί όμως να βρεθεί σε σύγχυση εξαιτίας του περίγυρού του γιατί είναι ευάλωτος χαρακτήρας. Είναι ιδιαίτερος, όπως σχεδόν όλοι οι αριστεροί ακραίοι. Ξεκίνησε φανταστικά αλλά έκανε κοιλιά επειδή είχε πάρει πρωτάθλημα με τον Ολυμπιακό και είχε μείνει από νωρίς χωρίς σοβαρή προπόνηση. Είναι ακόμα νέος. Μην έχετε μεγάλες προσδοκίες από νεαρούς παίκτες, δώστε τους χρόνο. Με τον Λέτο έκανα λάθος που ρίσκαρα τη συμμετοχή του στο «Καραϊσκάκη». Ήθελε πάρα πολύ να παίξει αλλά ήταν με σπασμένο δάκτυλο, ανέτοιμος. Λάθος έκανα και με τη χρησιμοποίηση του Σεϊταρίδη σ' αυτό το ματς. Αυτός ήταν γενικώς ανέτοιμος».
Σας κατηγορούν ότι ο Γιούρκας έπαιζε αν και ανέτοιμος, για να δικαιολογηθεί μια ακριβή μεταγραφή.
«Μα δεν ήταν ακριβή. Μόλις 250 χιλιάδες στοίχισε».
Όχι, μετά από μόλις πέντε ματς έπαιρνε μπόνους άλλα 400.000 ευρώ.
«Δεν το ξέρω αυτό. Αν το ήξερα, θα έλεγα όχι. Καλός παίκτης, τον θυμόμουν από την Ισπανία, όμως είναι πολλά τόσα λεφτά για κάποιον που είχε να παίξει σοβαρό ποδόσφαιρο δύο χρόνια. Αργότερα έμαθα πως τον είχε κόψει η Κολωνία στις ιατρικές εξετάσεις. Τον πήραμε την τελευταία μέρα. Όπως μου είχε πει ο κ. Πατέρας τον πήραμε σχεδόν τζάμπα γιατί είχε μεσολαβήσει ο κ. Πιλάβιος για να βρει ομάδα ενόψει Μουντιάλ. Με 250.000 άξιζε, με 650.000 όχι».
Ζιλμπέρτο Σίλβα;
«Είναι μοναχικός τύπος. Αδιαμφισβήτητα παίκτης ποιότητας, ίσως όμως ο Παναθηναϊκός να ήθελε κάτι άλλο. Κατά ένα τρόπο στέρησε χρόνο από τον Σιμάο που είναι νέος και πρέπει να παίζει περισσότερο. Στην επικοινωνία με τους συμπαίκτες του θα περίμενα κάτι περισσότερο, αλλά είναι δύσκολο να είσαι ηγέτης σε μια ξένη χώρα, μιλώντας μια ξένη γλώσσα».
Σαλπιγγίδης;
«Δεν είναι εξαιρετικά προικισμένος, βάζει όμως 10-15 γκολ και είναι σημαντικός στην ομάδα. Θα ήθελα έναν πιο ταλαντούχο παίκτη στη θέση του. Παρότι δεν είναι η θέση του δεξιά, προσαρμόστηκε γρήγορα. Είναι ο απόλυτα ομαδικός παίκτης. Το στιλ του ΠΑΟΚ, του ταιριάζει καλύτερα».
Γκαλίνοβιτς;
(Μεγάλη παύση) «Είναι ένα ιδιωτικό θέμα και δεν θα ήθελα να μιλήσω. Τον σέβομαι πολύ».
Ξέρουμε για το παιδί του...
«Το πρόβλημα αυτό τον επηρέασε αφάνταστα. Ο κόσμος δεν τον βοήθησε καθόλου. Ήταν θλιβερές αυτές οι αποδοκιμασίες. Κρίμα. Τον προηγούμενο χρόνο έκανε πολύ καλή χρονιά. Είναι ένας εξαιρετικός επαγγελματίας».
Τζόρβας;
«Πολύ καλός στη γραμμή με εκπληκτικά ρεφλέξ, αλλά όχι τόσο καλός μακριά από τα δοκάρια του. Γι' αυτό δεν είναι γκολκίπερ υψηλού επιπέδου. Δουλεύει σκληρά αλλά είναι μεγάλος πια για να βελτιώσει τις αδυναμίες του. Ήταν δεύτερος μέχρι τα 27-28 του και έμεινε πίσω».
Καραγκούνης;
«Κάνει τα πάντα για να κερδίσει κι αυτό ενίοτε είναι... πρόβλημα. Χίλιες φορές του είπα να μη βουτάει γιατί εκνευρίζει τους διαιτητές και δεν μας δίνουν ούτε αυτά που είναι. Είναι πολύ ιδιαίτερος χαρακτήρας και καλός παίκτης. Θα τον ήθελα πέντε χρόνια νεώτερο».
Κατσουράνης;
«Μαζί με τον Καραγκούνη είναι οι τυπικοί Έλληνες παίκτες. Θέλουν να τα ελέγχουν όλα. Ποιος μπαίνει, ποιος βγαίνει, τα πάντα. Πρέπει να αποδεχτούν ότι καμιά φορά έρχονται στην ομάδα μεγαλύτεροι παίκτες απ’ αυτούς. Δε γίνεται μια ζωή να απαιτούν, πρέπει και να δίνουν. Αγωνιστικά, δεν ξέρω ποια ακριβώς είναι η θέση του Κατσουράνη. Ίσως πίσω από τον επιθετικό να του ταιριάζει καλύτερα».
Περί διαδοχής του Ρεχάγκελ:
«Δεν το έχω σκεφτεί αλλά τώρα που το σκέφτομαι, θα πω όχι. Ποιος μπορεί να πετύχει κάτι περισσότερο από τον Ρεχάγκελ; Και πως είναι δυνατόν να έχει πετύχει ο Ρεχάγκελ τόσα πράγματα και εσείς να τον αμφισβητείτε; Όχι, σίγουρα θα έλεγα όχι».
