Ποδόσφαιρο
Μπάσκετ
Βόλεϊ
Πόλο.png)
Πρωτοσέλιδα
Κατάθεση ψυχής φαντάζει το «αντίο» του Μοϊσές Ουρτάδο στους οπαδούς της Εσπανιόλ, παρά με αποχαιρετιστήριο γράμμα.
Ο μέσος του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ δημοσίευσε στην προσωπική του ιστοσελίδα το παρακάτω γράμμα, στο οποίο αναφέρεται στα 18 χρόνια που πέρασε στην ομάδα της Καταλονίας, ενώ χαρακτηρίζει φανταστικούς τους Ελληνες.
Αναλυτικά το γράμμα του Μοϊσές Ουρτάδο:
«Αυτό είναι περισσότερο ένα γράμμα ευχαριστήριο, παρά αποχαιρετιστήριο. Ένα γράμμα με πολλές σκέψεις και αναμνήσεις: Η πρώτη απ’ όλες όταν έφτασα στα γραφεία της Σαρριά, περίπου 18 χρόνια πριν για να υπογράψω σε αυτό που θα γινόταν το σπίτι και η ζωή μου για τόσα πολλά χρόνια.
Αυτή τη στιγμή, έχω εκατοντάδες φίλους που πάντα θα βρίσκονται μαζί μου και άλλους από την Εϊμπάρ (ένας σύλλογος στον οποίο θα είμαι πάντα ευγνώμων), που μου έδωσε την ευκαιρία να γυρίσω σπίτι μου και να δουλέψω για την ομάδα της ζωής μου.
Eνα Copa del Rey, μία λύτρωση το τελευταίο λεπτό (ευχαριστώ Κόρο). Ένας ευρωπαϊκός τελικός. Και στο τέλος μίας σεζόν που όλα έδειχναν να έχουν χαθεί και όλοι μας είχαν για υποβιβασμό... σε αυτή την ομάδα δεν είχε ποτέ ημίμετρα.
Γι’ αυτό είμαστε ‘η δύναμη του συναισθήματος’ και γι’ αυτό έζησα όλα αυτά τα χρόνια με αρκετή θλίψη, αλλά πάνω απ’ όλα με τιμιότητα, αξιοπρέπεια και δίνοντας τα πάντα για την ομάδα και τους συμπαίκτες μου, που για μένα ήταν και θα είναι σημαντικοί.
Θέλω να ευχαριστήσω τον κάθε έναν από τους εργαζόμενους με τους οποίους είχα την τύχη να μοιραστώ σπουδαίες στιγμές, τον κόσμο που δεν φαίνεται, αλλά είναι η «μηχανή» αυτού του συλλόγου και γενικότερα αυτής της οικογένειας που με διαμόρφωσε ως χαρακτήρα και ως ποδοσφαιριστή και μου έδωσε αξίες που πάντα θα με συνοδεύουν.
Θα ήθελα ακόμη να ευχαριστήσω τα ΜΜΕ, παρά το γεγονός πως μερικές στιγμές είχαμε αντικρουόμενα συμφέροντα, αλλά πάντα προσπαθούσα να τους φερθώ δίκαια και να είμαι εκεί.
Εκτιμώ την ανιδιοτελή υποστήριξη όλων και ειδικά τη στιγμής της επιστροφής από τη Γλασκώβη (με υποδέχθηκαν με ανοικτές αγκάλες, παρά την ήττα). Εκείνη τη μέρα ήξερα ότι πάντα θα μπορούσα να βασιστώ σε αυτούς τους ανθρώπους, που βρίσκονται στο πλάι μου όχι μόνο στις επιτυχίες, αλλά και στις δύσκολες στιγμές.
Και φυσικά, τον καθένα από τους συμπαίκτες μου, χωρίς τους οποίους δεν θα μπορούσα να είμαι όσο χαρούμενος ήμουν σε αυτά τα αποδυτήρια. Αξίζουν τα καλύτερα και ελπίζω να έχουν μεγάλες επιτυχίες, αφού εκτός από παίκτες είναι και σπουδαίοι άνθρωποι και παρόλο που μερικοί δεν το πιστεύουν και αυτό σε κάνει να κερδίζεις παιχνίδια.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ όσα περάσαμε, σε μία χρονιά σαν την περυσινή, πολύ δύσκολη για μένα. Δεν ξεχνώ ποτέ, όπου και να βρίσκεστε, θα σας έχω στο μυαλό μου.
Δεν περίμενα ότι θα με αγγίξει αυτό το γράμμα. Είναι ξεκάθαρο ότι στο ποδόσφαιρο όλα γίνονται πολύ γρήγορα. Ειδικά αυτήν την περίοδο. Είμαι ευγνώμων στην οικογένεια που έχει δίπλα μου, στους πιστούς φίλους μου (θα είναι δύσκολο να είμαι μακριά, γι’ αυτό επισκεφτείτε με όταν μπορείτε...) και στον συνεργάτη μου, τον οποίο ευχαριστώ από εδώ, επειδή θυσίασε μέρος της ζωής του για να με ακολουθήσει στην νέα μου περιπέτεια.
Τέλος, ελπίζω ότι αυτό το αντίο είναι ένα αντίο. Είμαι σε κακή ψυχολογική κατάσταση και έχω πολλούς πονοκεφάλους, αλλά θεωρώ ότι είναι καλύτερο για όλους (η Αθήνα και οι Έλληνες είναι φανταστικοί στον τρόπο που μου συμπαραστέκονται).
Εδώ έχεις έναν φίλο για οτιδήποτε χρειαστείς. Δεν εύχομαι επιτυχίες, επειδή αυτό είναι ήδη ειπωμένο, αλλά και επειδή η επιτυχία για τον καθένα είναι σχετική. Εύχομαι μόνο να μείνετε όπως είστε, να στηρίζετε τους συμπαίκτες μου μέχρι θανάτου.
Εγώ συνεχίζω να νιώθω ξεχωριστά γι’ αυτή τη φανέλα μετά απ’ όλα αυτά τα χρόνια. Ευχαριστώ και θα τα πούμε σύντομα».
Ο μέσος του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ δημοσίευσε στην προσωπική του ιστοσελίδα το παρακάτω γράμμα, στο οποίο αναφέρεται στα 18 χρόνια που πέρασε στην ομάδα της Καταλονίας, ενώ χαρακτηρίζει φανταστικούς τους Ελληνες.
Αναλυτικά το γράμμα του Μοϊσές Ουρτάδο:
«Αυτό είναι περισσότερο ένα γράμμα ευχαριστήριο, παρά αποχαιρετιστήριο. Ένα γράμμα με πολλές σκέψεις και αναμνήσεις: Η πρώτη απ’ όλες όταν έφτασα στα γραφεία της Σαρριά, περίπου 18 χρόνια πριν για να υπογράψω σε αυτό που θα γινόταν το σπίτι και η ζωή μου για τόσα πολλά χρόνια.
Αυτή τη στιγμή, έχω εκατοντάδες φίλους που πάντα θα βρίσκονται μαζί μου και άλλους από την Εϊμπάρ (ένας σύλλογος στον οποίο θα είμαι πάντα ευγνώμων), που μου έδωσε την ευκαιρία να γυρίσω σπίτι μου και να δουλέψω για την ομάδα της ζωής μου.
Eνα Copa del Rey, μία λύτρωση το τελευταίο λεπτό (ευχαριστώ Κόρο). Ένας ευρωπαϊκός τελικός. Και στο τέλος μίας σεζόν που όλα έδειχναν να έχουν χαθεί και όλοι μας είχαν για υποβιβασμό... σε αυτή την ομάδα δεν είχε ποτέ ημίμετρα.
Γι’ αυτό είμαστε ‘η δύναμη του συναισθήματος’ και γι’ αυτό έζησα όλα αυτά τα χρόνια με αρκετή θλίψη, αλλά πάνω απ’ όλα με τιμιότητα, αξιοπρέπεια και δίνοντας τα πάντα για την ομάδα και τους συμπαίκτες μου, που για μένα ήταν και θα είναι σημαντικοί.
Θέλω να ευχαριστήσω τον κάθε έναν από τους εργαζόμενους με τους οποίους είχα την τύχη να μοιραστώ σπουδαίες στιγμές, τον κόσμο που δεν φαίνεται, αλλά είναι η «μηχανή» αυτού του συλλόγου και γενικότερα αυτής της οικογένειας που με διαμόρφωσε ως χαρακτήρα και ως ποδοσφαιριστή και μου έδωσε αξίες που πάντα θα με συνοδεύουν.
Θα ήθελα ακόμη να ευχαριστήσω τα ΜΜΕ, παρά το γεγονός πως μερικές στιγμές είχαμε αντικρουόμενα συμφέροντα, αλλά πάντα προσπαθούσα να τους φερθώ δίκαια και να είμαι εκεί.
Εκτιμώ την ανιδιοτελή υποστήριξη όλων και ειδικά τη στιγμής της επιστροφής από τη Γλασκώβη (με υποδέχθηκαν με ανοικτές αγκάλες, παρά την ήττα). Εκείνη τη μέρα ήξερα ότι πάντα θα μπορούσα να βασιστώ σε αυτούς τους ανθρώπους, που βρίσκονται στο πλάι μου όχι μόνο στις επιτυχίες, αλλά και στις δύσκολες στιγμές.
Και φυσικά, τον καθένα από τους συμπαίκτες μου, χωρίς τους οποίους δεν θα μπορούσα να είμαι όσο χαρούμενος ήμουν σε αυτά τα αποδυτήρια. Αξίζουν τα καλύτερα και ελπίζω να έχουν μεγάλες επιτυχίες, αφού εκτός από παίκτες είναι και σπουδαίοι άνθρωποι και παρόλο που μερικοί δεν το πιστεύουν και αυτό σε κάνει να κερδίζεις παιχνίδια.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ όσα περάσαμε, σε μία χρονιά σαν την περυσινή, πολύ δύσκολη για μένα. Δεν ξεχνώ ποτέ, όπου και να βρίσκεστε, θα σας έχω στο μυαλό μου.
Δεν περίμενα ότι θα με αγγίξει αυτό το γράμμα. Είναι ξεκάθαρο ότι στο ποδόσφαιρο όλα γίνονται πολύ γρήγορα. Ειδικά αυτήν την περίοδο. Είμαι ευγνώμων στην οικογένεια που έχει δίπλα μου, στους πιστούς φίλους μου (θα είναι δύσκολο να είμαι μακριά, γι’ αυτό επισκεφτείτε με όταν μπορείτε...) και στον συνεργάτη μου, τον οποίο ευχαριστώ από εδώ, επειδή θυσίασε μέρος της ζωής του για να με ακολουθήσει στην νέα μου περιπέτεια.
Τέλος, ελπίζω ότι αυτό το αντίο είναι ένα αντίο. Είμαι σε κακή ψυχολογική κατάσταση και έχω πολλούς πονοκεφάλους, αλλά θεωρώ ότι είναι καλύτερο για όλους (η Αθήνα και οι Έλληνες είναι φανταστικοί στον τρόπο που μου συμπαραστέκονται).
Εδώ έχεις έναν φίλο για οτιδήποτε χρειαστείς. Δεν εύχομαι επιτυχίες, επειδή αυτό είναι ήδη ειπωμένο, αλλά και επειδή η επιτυχία για τον καθένα είναι σχετική. Εύχομαι μόνο να μείνετε όπως είστε, να στηρίζετε τους συμπαίκτες μου μέχρι θανάτου.
Εγώ συνεχίζω να νιώθω ξεχωριστά γι’ αυτή τη φανέλα μετά απ’ όλα αυτά τα χρόνια. Ευχαριστώ και θα τα πούμε σύντομα».
