
Ο Ιβάν ο τρομερός όπως των λένε… με πολύ μεγάλη «δραστηριότητα» και επίσης πολύ πλούσιο «βιογραφικό»… Η ιστορία που εκτυλίσσεται στις παρακάτω γραμμές μοιάζει με παραμύθι, αλλά άγριο παραμύθι και πραγματικά είναι πολύ ενδιαφέρουσα..
Προτού μπλεχτεί σε μια υπόθεση διακίνησης ναρκωτικών, ο Ιγκορ Βράμπλιτς (1986- ’97) είδε την καριέρα του να λήγει στα 23, λόγω εμπλοκής του σε σκάνδαλο στημένων αγώνων. Και μετά, ήρθαν τα άλογα… Το katimagiko.gr έψαξε και βρήκε τι κάνει σήμερα ο μυθικός Καναδός.
Τις εποχές που ως πιστοποιητικό ποιότητας μιας μεταγραφής εθεωρείτο (πρώτον) το… εξωτικόν της προελεύσεως και (δεύτερον) το κατά πόσον «Φως» και «Ηχώ» τον μόστραραν ως «ο Μουντιαλικός τάδε στον δείνα» (εάν το έκαναν, παιχτούρα γκαραντί, ειδάλλως μαλλινάκι), η έλευση ενός ψηλοκάγκανου λεβέντουρα, σήκωσε στο Λιμάνι τσουνάμι ενθουσιασμού.
Μπορεί, βλέπετε, το «Ιγκορ Βράμπλιτς» να μην έλεγε Χριστό, είχε παίξει, όμως, στο «Mexico ‘86». Αντίπαλος του Πλατινί και του … Λάγιος ο Θεός. Και αναλόγως, μπορεί το «Καναδός ποδοσφαιριστής» να ακουγόταν έκτοτε σαν «το άλλο, με τον Τοτό» (που ποτέ δεν μας λένε…), αλλά η σκούφια του βαστούσε «από την ποδοσφαιρομάνα» Τσεχοσλοβακία (εκεί γεννήθηκε, στην Μπρατισλάβα), είχε αγωνιστεί «στο προηγμένο Βέλγιο» (Seresien) και πίσω, στο Τορόντο, απολάμβανε τιμές local hero, μετά το γκολ του στο μπαράζ με την Ονδούρα. Με… το γόνατο, αλλά δεν βόλευε! Κι έγινε «κο – κο»…
Σε τούτη, βεβαίως, τη ζωή δυο πράγματα δεν κρύβονται: Ο βήχας και οι άμπαλοι. Και κάπως έτσι, έξι μήνες μετά το μεταφυσικό «τον θέλω» Παναγούλια, ο 22χρονος αποχαιρετούσε άρον – άρον την Ελλάδα, με τον επικό απολογισμό του ενός γκολ σε επτά ματς πρωταθλήματος (κι αυτό πάνω στη γραμμή, σε «τεσσάρα» απ’ τον ΟΦΗ) συν άλλο ένα σ’ έναν αγώνα Κυπέλλου με τον Αχαρναϊκό στο εξωτικό Μενίδι. Μονόδρομος, επιστροφή στον Καναδά. Και από εκεί στης… φυλακής τα σίδερα!
Όλα άρχισαν τον επόμενο Νοέμβριο (του ’87). Τότε, δηλαδή, που «βρώμισε» η πιάτσα ότι ο Βράμπλιτς και άλλοι τρεις διεθνείς (Ντέιβιντ Νόρμαν, Εκτορ Μαρινάρο, Κρις Κεντέν) είχε συμμετάσχει -επ’ αμοιβή- στο «στήσιμο» αγώνων του Καναδά σ’ ένα τουρνουά (Merlion Cup), που είχε διεξαχθεί στη Σιγκαπούρη ένα χρόνο πριν! Λίγο, δηλαδή, πριν πάει στον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ. Τι κίνησε τις υποψίες; Το στοιχηματικό «φόρτωμα» της πρόκρισης του Καναδά στον τελικό, αλλά στον ημιτελικό… 0-2 απ’ τη Β. Κορέα! «Επιπλέον», έγραψε το Cansoc.org, «οι Βράμπλιτς, Νόρμαν, Μαρινάρο κατηγορήθηκαν για παράνομη εισροή “βρώμικου” χρήματος στον Καναδά, μέσω παράνομης δραστηριότητας εκτός συνόρων». Κάπου 100.000 δολάρια! «Αργότερα», συνέχιζε το ρεπορτάζ, «στη Σιγκαπούρη συνελήφθησαν δύο bookmakers και φυλακίστηκαν για δύο χρόνια».
Η υπόθεση εκδικάστηκε, στην Οτάβα. Δώρο Θεού! Καθώς ο δικαστής Γουάιτ αποφάνθηκε πως «το καναδικό δικαστήριο δεν έχει δικαιοδοσία, απ’ τη στιγμή που οι κατηγορίες αφορούν ένα θέμα που έλαβε χώρα σε άλλη χώρα». Τέλος, δηλαδή; Μπα… Βγήκε, βλέπετε, δύο χρόνια μετά (1989), ένας άλλος συμπαίκτης τους, ο Πολ Τζέιμς κι επιβεβαίωσε τα πάντα! «Πήρα κι εγώ», πρόσθεσε, «χρήματα, αλλά τα επέστρεψα αμέσως και κατόπιν ενημέρωσα τον αρχηγό, Μπρους Γουίλσον». Κατόπιν τούτου, το τέλος του Βράμπλιτς ήρθε διαδικαστικά. Μόλις στα 23. «Οδηγήσατε το άθλημα σε ανυποληψία», φώναξε η Ομοσπονδία και μοίρασε… καμπάνες: ετήσιος αποκλεισμός από κάθε δραστηριότητα και ισόβιος από την Εθνική! «Αναιρέθηκε» μόνο για τον Νόρμαν, το ’92, αφού παραδέχτηκε την ενοχή του.
«Ο Βράμπλιτς σκότωσε την καριέρα του», λέει ο Κόλιν Λίνφορντ, άλλοτε πρόεδρος της Ομοσπονδίας: «Έκτατε, εξαφανίστηκε από προσώπου γης! Ελάχιστοι γνωρίζουν πού στο καλό πήγε…». Η τελευταία ενημέρωση τον ήθελε (για λίγο στο Τορόντο και πλέον) εγκατεστημένο στο Waterloo. Mια πόλη 100.000 κατοίκων, στο Οντάριο. Πώς ζει; Επίσημα, ως ατζέντης ιπποδρομιών και εκπαιδευτής αλόγων! Βεβαίως, για ιπποδρομίες. Τρελός «αλογομούρης», με δικά του καθαρόαιμα! Ένα τελευταίο (Northern Beware) το αγόρασε πρόσφατα, 12.000 δολάρια. Το εκπληκτικό; Πέρσι τον Νοέμβριο (’09) έδωσε, λέει, το «παρών» σε κάτι αγώνες στο Woodbine του Οντάριο (επάθλου 300.000 δολ.), με ένα άλογο ιδιοκτησίας του, τον «Χάτζι»! Ορθόν, από το… Γκεόργκι Χάτζι, «τον Ρουμάνο διεθνή που», καταπώς σημείωνε ο ιστότοπος «tripledeadheat.ca», «εκτιμούσε πάντοτε ιδιαίτερα»…
Ήταν η τελευταία φορά που το όνομά του «εντοπίστηκε» στον Τύπο. Ενάμισι χρόνο μετά την προηγούμενη, που… δεν ήταν για καλό! Μάιος’08, σύλληψη ως ύποπτος για συμμετοχή σε κύκλωμα διακίνησης ναρκωτικών! Μαζί με μια 35χρονη δασκάλα, την Ανδρέα Σπολτόρ και τον άνδρα της και φίλο του, Ραλφ (ο «εγκέφαλος»), στο σπίτι των οποίων βρέθηκαν 8,5 κιλά μαριχουάνας, 3.000 χάπια ecstasy, λοιπά σκευάσματα και κάπου 20.000 δολάρια σε μετρητά! Μπόλικο πράμα… Το γεγονός ότι, εντέλει, τη σκαπούλαρε (ο Σπολτόρ, λέει, τον «χρησιμοποίησε» δίχως ο ίδιος να γνωρίζει τίποτα), ας εκληφθεί ως το καλό νέο της ημέρας…