
Για παράδειγμα, η ομάδα δεν έχει παίξει καθόλου με δύο σέντερ φορ. Ο Φουστέρ είναι μεσοκυνηγός, αλλά σίγουρα όχι σέντερ φορ. Ο Βαλβέρδε δεν το έχει επιχειρήσει μέχρι στιγμής, όχι από την αρχή, αλλά ούτε και κατά τη διάρκεια ενός παιχνιδιού, αντίθετα με πρόπερσι που και από την αρχή είχε βάλει, Ντιόγκο Κοβάσεβιτς, ενίοτε και Μήτρογλου με έναν εκ των δύο. Βέβαι, τότε από κάποια στιγμή και μετά στη σεζόν το καθιέρωσε το 4-4-1-1, κάτι που φαίνεται να το κάνει τώρα από την αρχή.
Ας μην παραβλέψουμε όμως και μια άλλη παράμετρο. Ότι ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ και στις έξι πρώτες αγωνιστικές πέτυχε πρώτος γκολ. Άρα δεν βρέθηκε πίσω στο σκορ για να βρεθεί στην ανάγκη να το γυρίσει. Με τον Ηρακλή, όταν έγινε το 2-1 ήταν πια πολύ αργά. Ίσως δηλαδή, αν έρθει η ανάγκη και ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ χρειαστεί να ανατρέψει σκορ, ο Βαλβέρδε παίξει μέσα στο παιχνίδι με δυο φορ, βάλει δηλαδή και τον Πάντελιτς δίπλα στον Μιραλάς.
Όχι, βέβαια ότι χαλάει να προηγείται ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ στο σκορ. Άλλωστε, μαθηματικά όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο, οι πιθανότητες τελικής νίκης πολλαπλασιάζονται. Το δε ιδιαίτερα ενδιαφέρον είναι να τσεκάρει κανείς τον χρόνο στον οποίο προηγείται η ομάδα. Διότι, πολύ απλά διαπιστώνει κάποιος ότι όσο προχωράνε οι αγωνιστικές τόσο και βάζει πιο γρήγορα το πρώτο γκολ!
Με τον Ηρακλή το πρώτο γκολ, το μοναδικό, μπήκε στο β΄ ημίχρονο, στο 60΄. Στα επόμενα τρία παιχνίδια, τα πρώτα γκολ μπήκαν στα μέσα του α΄ ημιχρόνου, στο διάστημα απ το 29΄ με την Κέρκυρα στο 32΄, με τον Αστέρα στο 36΄. Στα δύο τελευταία παιχνίδια, τα πρώτα γκολ μπήκαν στις αρχές των αγώνων! Με τον Βόλο στο 7’ και το 21΄ (τα δύο πρώτα) και με την Ξάνθη στο 16΄!