Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΠΑΙΚΤΗΣ ΗΤΑΝ Ο 12ΟΣ ΧΩΡΙΣ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ

Έτσι είναι αυτά. Όταν είσαι καινούργια ομάδα, όταν παίζεις με ένα σωρό αλλαγές, όταν το όνομα του αντιπάλου δεν εμπνέει και όταν το γήπεδο είναι σε κακό χάλι, δεν είναι εύκολο να παίξεις ποδόσφαιρο. Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ δυσκολεύτηκε χθες με την Ηλιούπολη, αλλά είχε υπομονή στο παιχνίδι του όπως υπομονή είχαν και οι φίλοι του, που δεν σταμάτησαν λεπτό να τραγουδάνε.

Ο κόσμος του ΘΡΥΛΟΥ πρωταγωνίστησε, αφού γέμισε την κεντρική εξέδρα του γηπέδου του Αιγάλεω και έδειξε ανεπηρέαστος από την άδικη ήττα στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι ερυθρόλευκοι φίλαθλοι δεν πίεσαν δευτερόλεπτο τους παίκτες του Ερνέστο Βαλβέρδε, παρά το ότι έβλεπαν πως δεν τραβάνε, αφού κατανόησαν τις ειδικές συνθήκες του ματς και οπλίστηκαν με υπομονή. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι στήριξαν την ομάδα μέχρι το 87 και όταν μπήκε το γκολ ηρέμησαν και σταμάτησαν, δείγμα του ότι τραγουδούσαν για να βοηθήσουν τον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ και όχι για να περάσουν την ώρα τους.

Το σίγουρο είναι ότι ο ΘΡΥΛΟΣ, έστω και δύσκολα, έκανε το χρέος του απέναντι σε μια ομάδα που δεν ξεμύτισε και για 87 λεπτά προσπαθούσε να κρατήσει το 0-0 παίζοντας τριπλή ζώνη άμυνας.

Η αλήθεια πάντως είναι πως κάποιοι ποδοσφαιριστές του ΘΡΥΛΟΥ δεν άρπαξαν την ευκαιρία. Ο μόνος διασωθείς είναι ο Μάρκο Πάντελιτς ο οποίος με την εμπειρία του και με τη σωστή του τοποθέτηση στη φάση του 87 πέτυχε ένα μάλλον εύκολο γκολ σε ένα λεπτό που θεωρητικά η μπάλα έκαιγε, όχι τόσο επειδή ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ απειλούνταν με αποκλεισμό, όσο επειδή θα χαλούσε λίγο την εικόνα του αν έπρεπε να οδηγηθεί σε παράταση. Τέλος καλό, όλα καλά…