57 ΧΡΟΝΙΑ ΘΡΥΛΟΣ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΣΤΙΒΟ…

Την Τρίτη (16/11) συμπληρώνονται 57 χρόνια από την ίδρυση του τμήματος στίβου του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ από τον προπονητή Τάκη Βεντίκο.

Ο Τάκης Βεντίκος αποτελεί το σύμβολο του τμήματος στίβου του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ, το οποίο ιδρύθηκε στις 16 Νοεμβρίου 1953. 57 χρόνια προσφοράς και θυσίας στον πειραϊκό σύλλογο, από τον μεγάλο δάσκαλο του ελληνικού στίβου, ο οποίος είναι ο ιδρυτής και ο δημιουργός του τμήματος στίβου του συλλόγου του Πειραιά.

Αποσπάσματα από την ιστορία του ΘΡΥΛΟΥ στον στίβο, όπως την έχει διηγηθεί ο ίδιος ο Τάκης Βεντίκος στην εφημερίδα «Πρωταθλητής»:

«Τον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ τον ξεκίνησα όταν ζήσαμε στον Πειραιά, μόλις είχαμε παντρευτεί με την γυναίκα. Η Λουκία Σκριβάνου, αθλήτρια του μπάσκετ με γνώρισε, με πήγε στον γενικό γραμματέα τον Κώστα Καρύδη και του ζήτησε να ιδρύσουμε τον στίβο. Τους είπα πως έπρεπε να μιλήσουν με την αθλητική ένωση Παγκρατίου. Μόλις είχα έρθει από την Καλαμάτα και ο Σταύρος Νταϊφάς, αδερφικός μου φίλος, με έγραψε σε εκείνο τον σύλλογο για να τρέχω. Ήμουν ήδη καλός αθλητής. Αυτοί ήθελαν έναν ποδοσφαιριστή τον Χριστόπουλο. Μόλις ο Χέλμης ενέκρινε την μετακίνησή του τότε κατέβηκα εγώ από το Παγκράτι με το δελτίο μου. Πήραμε την σχολή ναυτικών δοκίμων, άρχισα να τρέχω και ακολούθησαν οι άλλοι. Είχα χρυσά μετάλλια σε πανελλήνιους και μεσογειακούς αγώνες. Βλέποντάς με να τρέχω με την φανέλα του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ ήρθαν στο προπονητήριο πολλά παιδιά αυτή ήταν η αρχή».

«Υπάρχει και η ιστορία της 21ης Απριλίου. Μας κατήργησαν όλους, την διοίκηση του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ. Έρχεται ένας λοχαγός στο Καραϊσκάκη και μου λέει «κύριε Βεντίκο θέλω να σας μιλήσω», του λέω «τώρα δεν μπορώ, αν θέλετε αύριο στην λέσχη». Μόλις τελείωσα ρώτησα τον αδερφό μου τον Ντίνο δημοσιογράφο στην Βραδυνή γιατί ανθρώπους πρόκειται. Αποφάσισα να είμαι κάθετος και όταν πήγα στο γραφείο του είπα «Με ζητήσατε ρε, παραιτούμαι». Δεν περνάνε πέντε ημέρες παίρνει τον αδερφό μου ο Ασλανίδης και του ζητάει να με συναντήσει. Πηγαίνω στο γραφείο του, μπαίνω μέσα, «δεν ξέρω αν είσαι κομμουνιστής,δεξιός, βασιλόφρων, ότι κι αν είσαι, ξέρω ότι είσαι ο ηγέτης του κλασσικού αθλητισμού της Ελλάδας. Θέλω να φέρουμε νίκες στο βαλκανικό πρωτάθλημα και σε χρειάζομαι», μου λέει με κάποιο ύφος. Του απάντησα μετά από 24 ώρες και του ζήτησα να έρθει μαζί μου στην εθνική το το τακτικό μέλος του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ και πρόεδρος της νεολαίας ο Αντώνης Στάρας. Δεν έφεραν καμία αντίρρηση. Γύρισα, κερδίσαμε τους Βαλκανικούς Αγώνες. Αυτά μας μένουν σαν ιστορίες, οι δύσκολίες και πώς πάντα πρέπει να βρίσκεις τρόπος να φαίνεσαι πιο δυνατός από εκείνους που νομίζουν ότι είναι ισχυροί».

«Η μεγαλύτερη ικανοποίηση είναι η αναγνώριση του κόσμου»

«Στην Ελλάδα το παράπονό μας είναι ότι δεν μας τιμούν, δεν μας σέβονται. Στο εξωτερικό σε λατρεύουν. Εδώ τσακώνεσαι με συμβούλους για απλά πράγματα. Δεν ζητάω τίποτε παραπάνω. Σεβασμό. Ξέρεις τι θα πει 57 χρόνια. Το 1986 έκανα μπαϊπάς στο Λονδίνο και δεν με άφησε ο ΣΕΓΑΣ. Ίσως να σταματούσα τότε. Άλλα 24 χρόνια μόνος μου και πρόεδρος του ΣΕΓΑΣ στον Πειραιά. Κάποιος μου είπε κάποτε ότι στην Αγγλία θα με έκαναν Σερ. Δεν με νοιάζουν οι τίτλοι του απάντησα, μόνο να σέβονται εμένα και τους αθλητές μου».

«Η μεγαλύτερη ικανοποίηση είναι η στιγμή που περνώντας στο Πασαλιμάνι, ο κόσμος με χαιρετάει. «Πού με ξέρετε», τους ρωτάω και μου απαντούν «είσαι ολυμπιακάρα κύριε Τάκη». Οι σύνδεσμοι με βραβεύουν, ο καλός μου φίλος και σπουδαίος ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ Κώστας Μπαρμπής και η ΠΕΦΟ, τα παιδιά της Θύρας 7 με τίμησαν. Όλοι.
Να σας πω μια ιστορία ακόμα: Μία ημέρα παίρνω το ταξί και με ρωτάει ο ταξιτζής: «μήπως ξέρετε αν ζει ο Βεντίκος. Με γύμναζε στον θεμιστόκλειο». «Παρών», του απαντάω, «ενώπιόν σου ολοζώντανος». Τόσοι άνθρωποι πέρασαν από τα χέρια μου. Υπουργοί, βουλευτές, ο νυν πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας όπως ο Αντώνης Σαμαράς.
Είναι τιμή μου που ορισμένες φορές οι ταξιτζήδες μου μιλάνε με το όνομά μου και μου λένε που να σας πάμε. Και όταν φτάνω στον προορισμό δεν δέχονται χρήματα».

«Πήγαμε στην Βαρκελώνη πρόσφατα με την εθνική. Οι άνθρωποι με αγκάλιασαν σαν να ήμουν δικός τους. Στην Ελλάδα κάποια φορά δεν με δεχόταν κάποιος και του έγραψαν «ποιος είσαι εσύ που δεν θα δεχτείς τον Βεντίκο;». Ζητούσαμε κάποια πράγματα και μας έκλειναν την πόρτα. Δυστυχώς ο Γιάννης Ιωαννίδης με έδιωξε από το ΣΕΦ. Δεν περίμενα τέτοια συμπεριφορά. Όλα αυτά από έναν υπουργό της Νέας Δημοκρατίας στον άνθρωπο που στήριξε τον αθλητισμό στο συγκεκριμένο κόμμα».

«Δεν με νοιάζει για μένα. Θέλω να πληρωθούν τα παιδιά μας»

«Μας έχουν στενοχωρήσει άνθρωποι του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ, κάποιων διοικήσεων. Ο Γουλανδρής με σεβόταν πολύ, οι Ανδριανόπουλοι με τους οποίους είμασταν και γείτονες τον. Με τον Γλου φέραμε τους Ολυμπιονίκες. Χρωστάμε πολλά στον Γιώργο Γλου γιατί βοήθησε να ανυψώσουμε τον στίβο. Έβαλε πολλά χρήματα, μάτωσε για τον στίβο και μακάρι να ήταν ακόμα ενεργός. Θα έλυνε όλα τα προβλήματα. Ελπίζω ότι από τον Οκτώβριο θα είναι πάλι κοντά μας. Το Καραϊσκάκη μας πλήγωσε. Ο Γιώργος Γλου και ο Πέτρος Κόκκαλης έφτιαξαν το γυμναστηριάκι του Ρέντη αλλά ο χώρος δεν είναι προσπελάσιμος. Δεν έχουμε πια τις εγκαταστάσεις να φιλοξενήσουμε όλα τα παιδιά του Πειραιά και των γύρω περιοχών που θέλουν να φορέσουν την φανέλα του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ».

«Δεν με νοιάζει για μένα. Θέλω να υπάρχει συνέχεια στον στίβο κι επί του παρόντος να πληρωθούν τα παιδιά μας. Είναι αδιανόητο αθλητές τέτοιου βεληνεκούς που παίρνουν ψυχία τα οποία τελικά δεν λαμβάνουν. Αναφέρομαι σε οδοιπορικά 300, 400 ευρώ και μόνο ο μεγάλος μας Περικλής Ιακωβάκης παίρνει 1000. Ένα παιδί διαμάντι που για τον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ είναι ικανός στα πανελλήνια πρωταθλήματα να κάνει δύο και τρία αγωνίσματα εκτός από το δικό του. Κακώς δυσανασχέτησαν τότε με την ανακοίνωσή του. Αυτά τα παιδιά δεν έχουν άλλα προνόμια, καμία διευκόλυνση. Ποτέ δεν πληρώθηκα από τον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ και δεν θέλω υλική ανταμοιβή. Περιμένω να καλυφθούν οι υποχρεώσεις στους αθλητές, την εξαιρετική συνεργάτιδά μου Στέλλα Νικολαϊδου και να μην τους χάσουμε στις μετεγγραφές».

«Πιστεύω θα βοηθήσει ο Μαρινάκης»

«Γράψαμε στον κύριο Μαρινάκη ότι ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ είναι ενιαίος και αδιαίρετος. Το ίδιο έλεγε ο Γουλανδρής και ο Κόκκαλης. Πιστεύω ότι θα βοηθήσει. Ο πατέρας του ήταν φίλος μας και πολιτευτής στην περιοχή. Τον ψηφίζαμε, τον στηρίζαμε σε κάθε του προσπάθεια. Ο Σταύρος Νταϊφάς είναι σαν αδερφός μου. Μας βάφτισαν την ίδια μέρα. Στην κηδεία του πατέρα του Πατέρα λέει του Κόκκαλη να δίνεις τα λεφτά στον ερασιτέχνη. Το ίδιο είπε τώρα και στον Μαρινάκη. Εμείς διαλύσαμε τον... καναλάρχη στον στίβο. Να μην χάσουμε ότι κερδίσαμε. Σκεφτείτε πως η καλύτερη αθλήτρια της χρονιάς η Αθανασία Πέρρα είναι πειραιωτάκι από τα Μανιάτικα. Ακόμα βγάζουμε παιδιά».

«Δυστυχώς είχαμε όπως και ο Πρωταθλητής, την απώλεια του Σωκράτη Γκιόλια. Ο Σωκράτης μας έδινε κάθε μέρα την μάχη. Δεν τον ξεχνάμε ποτέ».