Ποδόσφαιρο
Μπάσκετ
Βόλεϊ
Πόλο.png)
Πρωτοσέλιδα
Στον «ΓΑΥΡΟ», μίλησαν για τους στόχους των «ερυθρόλευκων» τη φετινή περίοδο η Βάσω Μαυρέλου και η Μαρία Τσουρή, καρδιακές φίλες και πλέον συμπαίκτριες στην ομάδα πόλο Γυναικών του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ,.
Η Βάσω Μαυρέλου υποδέχθηκε τη Μαρία Τσουρή στον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ με περισσή χαρά, γνωρίζοντας ότι στην ομάδα έρχεται, όχι μόνο
μία φίλη της αλλά, μία τερματοφύλακας εγνωσμένης αξίας.
«Ναι κι επίσημα μαζί μας επιτέλους», αναφώνησε η Χιώτισσα στις 15 Σεπτεμβρίου, που φανταζόταν, ενδεχομένως, την επόμενη χρονιά, με τον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ να πετυχαίνει τους στόχους του.
«Έχουμε το υλικό για να τα καταφέρουμε», υποστηρίζει τη… φαντασία της Βάσως η Μαρία, η οποία χαρακτήρισε τον Χάρη Παυλίδη «πολυτέλεια» για το πόλο Γυναικών και περιμένει και η ίδια, με τη σειρά της, να βιώσει ξανά τον δρόμο προς την επιτυχία, από τον οποίο δεν εξέλειψε με το σκουφάκι του Εθνικού και εκείνο της Γλυφάδας.
Η Τσουρή κι αν είναι που θεωρεί ότι ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ έχει υλικό το οποίο μπορεί να φθάσει ως την κορυφή της Ευρώπης. Όταν της ζητήθηκε να μιλήσει για τις αντίπαλους που την έχουν φοβίσει, όσα χρόνια κάθεται στο γουότερ πόλο, τα δύο ονόματα που είπε είναι χαρακτηριστικά:
«Η Φαν Μπέλκουμ είναι κίνδυνος θάνατος, ενώ και η Σταυρούλα Αντωνάκου, αν και δεν έχει σκοράρει πολλές φορές απέναντί μου, είναι πολύ έξυπνη παίκτρια». Πλέον συμπαίκτριες στον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ, στα ημιεπίσημα παιχνίδια του τουρνουά που διοργάνωσε ο Νηρέας Χαλανδρίου, αφού η Τσουρή δεν μπόρεσε να παίξει στη διοργάνωση του Λακκώματος Χαλκιδικής, «Φλωροκάπεια», λόγω ίωσης.
Πάντως, μαζί της φέρνει, εκτός της ποιότητάς της ως τερματοφύλακα και ευρωπαϊκές παραστάσεις. Το 2005 και το 2006 μπορεί να είδε την Οριζόντε Κατάνια να παίρνει το τρόπαιο, αλλά ήταν εκεί, με το σκουφάκι της Γλυφάδας. Μία δεύτερη και μία τρίτη θέση συνόδευσαν και την πρώτη θριαμβευτική παρουσία της με την Εθνική ομάδα, το χρυσό μετάλλιο στο World League του Κίρισι. Η Μαυρέλου είδε τη φίλη της, την άνοιξη του 2010, να κατακτά το LEN Trophy με τον Εθνικό, αλλά παρά το γεγονός ότι πολύ θα ήθελε να έχει τη χάρη της, η Κίνεφ Κίρισι έκλεψε από τον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ την πρόκριση στον τελικό του Τσάμπιονς Καπ, στην Κέρκυρα.
Η Μαυρέλου από το καλοκαίρι τόνιζε ότι «θα μείνω στον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ», ακόμα και υπό το καθεστώς της αβεβαιότητας και, μάλιστα, ήταν εκείνη που συνόδευσε τον Ιούνιο, πριν η Εθνική αναχωρήσει για το World League του Σαν Ντιέγκο, την Τσουρή στο γραφείο του Γιάννη Κεντ, ο οποίος φαινόταν ότι θα είναι ο χορηγός της ομάδας για την επόμενη χρονιά. Τότε η μεταγραφή χάλασε και η Τσουρή υποστηρίζει ότι αυτό έγινε «επειδή πήρε πολλή δημοσιότητα».
Πράγματι, σχεδόν αθόρυβα, η Μαρία επέστρεψε από το Ζάγκρεμπ έχοντας το ασημένιο μετάλλιο, αλλά η Μαυρέλου δεν ήταν εκεί. Για τη φωτογράφιση, η περιφερειακός του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ δεν έφερε το χάλκινο μετάλλιο που η «γαλανόλευκη» κατέκτησε στο World League, επειδή «μπροστά σε αυτό δεν πιάνει τίποτα», όπως ισχυρίστηκε. Εν τούτοις, η Τσουρή πέρασε συγκινησιακή φόρτιση, όταν η Μαυρέλου «κόπηκε» από τον Γιώργο Μορφέση, για το FINA Cup του Κράιστσερτς, στη Νέα Ζηλανδία. «Τόσο καιρό είμαστε μαζί και τώρα θα μου λείψει», διεμήνυσε τρυφερά η Μαρία στη Βάσω, που εκείνο το βράδυ δεν μπορούσε να χειριστεί το γεγονός ότι δεν θα ήταν μέλος στην εθνική ομάδα.
«Στην αρχή δεν τη συμπαθούσα». Συντοπίτισσες και νησιώτισσες, από τη Χίο, Μαυρέλου και Τσουρή γνωρίζονταν πολύ καλά. Η πρώτη, ένα κορίτσι γεμάτο ενέργεια και συναισθηματισμό, δεν μπορούσε να βρει κάτι κοινό με μία κοπέλα η οποία, λες και είχε βγει από το πιο ακριβές μαντζούνι, τα κατάφερνε περίφημα στον τομέα της κοινωνικότητας. Το καρδιοχτύπημα τους έφερε κοντά. «Σε μία φάση, η Μαρία με κάλεσε σε μία παρέα. «Όχι δεν θέλω, όχι δεν θέλω», βαράτε με κι ας κλαίω, τελικά πήγα. Από τότε γίναμε φίλες», εξομολογείται η Μαυρέλου, αν και δεν θέλησε να μπει σε λεπτομέρειες. Φίλες και μάλιστα αχώριστες, διότι κολαούζο δεν θέλει το χωριό που φαίνεται, ειδικά αν είναι σε νησί. Πλέον, αυτό που τους δένει είναι ένας όρκος ραμμένος στον καρπό του χεριού τους, κάτι σαν blood sisters.
Φέτος πήγαν διακοπές στα Κουφονήσια, μετά την περιπέτεια του Σαν Ντιέγκο. Το χάλκινο μετάλλιο δεν ήταν, απλώς, μία επιτυχία μεγάλη, που υπερκαλύφθηκε από την ευρωπαϊκή παρέλαση μίας απίθανης ομάδας στο Ζάγκρεμπ, αλλά και η παγκόσμια παραδοχή ότι ομάδα που έχει την Τσουρή στο τέρμα της δεν χάνει. Απλώς δεν γίνεται.
«Μην ανησυχείτε. Θα το πιάσω, θα το πιάσω». Αυτά ήταν τα λόγια της Μαρίας στη διαδικασία των πέναλτι, στον μικρό τελικό με τις Ρωσίδες. Η εθνική Γυναικών μπήκε σε μία σπάνια κατηγορία, αφού οι παίκτριές της έχασαν τρία πέναλτι και κέρδισαν το παιχνίδι. Η Μαρία έχει ταλέντο σε αυτό και το έχει αποδείξει τόσες φορές όσες χρειάζεται ώστε να μη θεωρείται σύμπτωση, αλλά στατιστική. «Είναι αντανακλαστικά και εξυπνάδα», δηλώνει απερίφραστα, ενώ εξομολογείται ότι όταν την έβγαλε ο Μορφέσης στο τέταρτο οκτάλεπτο του τελικού με τη Ρωσία, στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, για να παίξει η Ελενα Κούβδου, η στάση της, που έμοιαζε λες και ήταν να ποζάρει για τον Πικάσο, ήταν στενοχώρια που την είχε φέρει σε κατάσταση ύπνωσης.
Η Μαυρέλου θεωρεί ότι οι Χριστίνα Τσουκαλά και Αλεξάνδρα Ασημάκη είναι υπερταλαντούχες, όσον αφορά στην εθνική ομάδα και, φυσικά, αν βγάλεις από την εξίσωση τις Αντιγόνη Ρουμπέση και Αγγελική Γερόλυμου. «Η Ασημάκη έχει μεγάλη καρδιά», αποτίνει τον έπαινο στη φουνταριστό της Βουλιαγμένης η Βάσω, παρά το γεγονός ότι έχει πέσει «θύμα της».
Η Βάσω Μαυρέλου υποδέχθηκε τη Μαρία Τσουρή στον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ με περισσή χαρά, γνωρίζοντας ότι στην ομάδα έρχεται, όχι μόνο
μία φίλη της αλλά, μία τερματοφύλακας εγνωσμένης αξίας.
«Ναι κι επίσημα μαζί μας επιτέλους», αναφώνησε η Χιώτισσα στις 15 Σεπτεμβρίου, που φανταζόταν, ενδεχομένως, την επόμενη χρονιά, με τον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ να πετυχαίνει τους στόχους του.
«Έχουμε το υλικό για να τα καταφέρουμε», υποστηρίζει τη… φαντασία της Βάσως η Μαρία, η οποία χαρακτήρισε τον Χάρη Παυλίδη «πολυτέλεια» για το πόλο Γυναικών και περιμένει και η ίδια, με τη σειρά της, να βιώσει ξανά τον δρόμο προς την επιτυχία, από τον οποίο δεν εξέλειψε με το σκουφάκι του Εθνικού και εκείνο της Γλυφάδας.
Η Τσουρή κι αν είναι που θεωρεί ότι ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ έχει υλικό το οποίο μπορεί να φθάσει ως την κορυφή της Ευρώπης. Όταν της ζητήθηκε να μιλήσει για τις αντίπαλους που την έχουν φοβίσει, όσα χρόνια κάθεται στο γουότερ πόλο, τα δύο ονόματα που είπε είναι χαρακτηριστικά:
«Η Φαν Μπέλκουμ είναι κίνδυνος θάνατος, ενώ και η Σταυρούλα Αντωνάκου, αν και δεν έχει σκοράρει πολλές φορές απέναντί μου, είναι πολύ έξυπνη παίκτρια». Πλέον συμπαίκτριες στον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ, στα ημιεπίσημα παιχνίδια του τουρνουά που διοργάνωσε ο Νηρέας Χαλανδρίου, αφού η Τσουρή δεν μπόρεσε να παίξει στη διοργάνωση του Λακκώματος Χαλκιδικής, «Φλωροκάπεια», λόγω ίωσης.
Πάντως, μαζί της φέρνει, εκτός της ποιότητάς της ως τερματοφύλακα και ευρωπαϊκές παραστάσεις. Το 2005 και το 2006 μπορεί να είδε την Οριζόντε Κατάνια να παίρνει το τρόπαιο, αλλά ήταν εκεί, με το σκουφάκι της Γλυφάδας. Μία δεύτερη και μία τρίτη θέση συνόδευσαν και την πρώτη θριαμβευτική παρουσία της με την Εθνική ομάδα, το χρυσό μετάλλιο στο World League του Κίρισι. Η Μαυρέλου είδε τη φίλη της, την άνοιξη του 2010, να κατακτά το LEN Trophy με τον Εθνικό, αλλά παρά το γεγονός ότι πολύ θα ήθελε να έχει τη χάρη της, η Κίνεφ Κίρισι έκλεψε από τον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ την πρόκριση στον τελικό του Τσάμπιονς Καπ, στην Κέρκυρα.
Η Μαυρέλου από το καλοκαίρι τόνιζε ότι «θα μείνω στον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ», ακόμα και υπό το καθεστώς της αβεβαιότητας και, μάλιστα, ήταν εκείνη που συνόδευσε τον Ιούνιο, πριν η Εθνική αναχωρήσει για το World League του Σαν Ντιέγκο, την Τσουρή στο γραφείο του Γιάννη Κεντ, ο οποίος φαινόταν ότι θα είναι ο χορηγός της ομάδας για την επόμενη χρονιά. Τότε η μεταγραφή χάλασε και η Τσουρή υποστηρίζει ότι αυτό έγινε «επειδή πήρε πολλή δημοσιότητα».
Πράγματι, σχεδόν αθόρυβα, η Μαρία επέστρεψε από το Ζάγκρεμπ έχοντας το ασημένιο μετάλλιο, αλλά η Μαυρέλου δεν ήταν εκεί. Για τη φωτογράφιση, η περιφερειακός του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ δεν έφερε το χάλκινο μετάλλιο που η «γαλανόλευκη» κατέκτησε στο World League, επειδή «μπροστά σε αυτό δεν πιάνει τίποτα», όπως ισχυρίστηκε. Εν τούτοις, η Τσουρή πέρασε συγκινησιακή φόρτιση, όταν η Μαυρέλου «κόπηκε» από τον Γιώργο Μορφέση, για το FINA Cup του Κράιστσερτς, στη Νέα Ζηλανδία. «Τόσο καιρό είμαστε μαζί και τώρα θα μου λείψει», διεμήνυσε τρυφερά η Μαρία στη Βάσω, που εκείνο το βράδυ δεν μπορούσε να χειριστεί το γεγονός ότι δεν θα ήταν μέλος στην εθνική ομάδα.
«Στην αρχή δεν τη συμπαθούσα». Συντοπίτισσες και νησιώτισσες, από τη Χίο, Μαυρέλου και Τσουρή γνωρίζονταν πολύ καλά. Η πρώτη, ένα κορίτσι γεμάτο ενέργεια και συναισθηματισμό, δεν μπορούσε να βρει κάτι κοινό με μία κοπέλα η οποία, λες και είχε βγει από το πιο ακριβές μαντζούνι, τα κατάφερνε περίφημα στον τομέα της κοινωνικότητας. Το καρδιοχτύπημα τους έφερε κοντά. «Σε μία φάση, η Μαρία με κάλεσε σε μία παρέα. «Όχι δεν θέλω, όχι δεν θέλω», βαράτε με κι ας κλαίω, τελικά πήγα. Από τότε γίναμε φίλες», εξομολογείται η Μαυρέλου, αν και δεν θέλησε να μπει σε λεπτομέρειες. Φίλες και μάλιστα αχώριστες, διότι κολαούζο δεν θέλει το χωριό που φαίνεται, ειδικά αν είναι σε νησί. Πλέον, αυτό που τους δένει είναι ένας όρκος ραμμένος στον καρπό του χεριού τους, κάτι σαν blood sisters.
Φέτος πήγαν διακοπές στα Κουφονήσια, μετά την περιπέτεια του Σαν Ντιέγκο. Το χάλκινο μετάλλιο δεν ήταν, απλώς, μία επιτυχία μεγάλη, που υπερκαλύφθηκε από την ευρωπαϊκή παρέλαση μίας απίθανης ομάδας στο Ζάγκρεμπ, αλλά και η παγκόσμια παραδοχή ότι ομάδα που έχει την Τσουρή στο τέρμα της δεν χάνει. Απλώς δεν γίνεται.
«Μην ανησυχείτε. Θα το πιάσω, θα το πιάσω». Αυτά ήταν τα λόγια της Μαρίας στη διαδικασία των πέναλτι, στον μικρό τελικό με τις Ρωσίδες. Η εθνική Γυναικών μπήκε σε μία σπάνια κατηγορία, αφού οι παίκτριές της έχασαν τρία πέναλτι και κέρδισαν το παιχνίδι. Η Μαρία έχει ταλέντο σε αυτό και το έχει αποδείξει τόσες φορές όσες χρειάζεται ώστε να μη θεωρείται σύμπτωση, αλλά στατιστική. «Είναι αντανακλαστικά και εξυπνάδα», δηλώνει απερίφραστα, ενώ εξομολογείται ότι όταν την έβγαλε ο Μορφέσης στο τέταρτο οκτάλεπτο του τελικού με τη Ρωσία, στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, για να παίξει η Ελενα Κούβδου, η στάση της, που έμοιαζε λες και ήταν να ποζάρει για τον Πικάσο, ήταν στενοχώρια που την είχε φέρει σε κατάσταση ύπνωσης.
Η Μαυρέλου θεωρεί ότι οι Χριστίνα Τσουκαλά και Αλεξάνδρα Ασημάκη είναι υπερταλαντούχες, όσον αφορά στην εθνική ομάδα και, φυσικά, αν βγάλεις από την εξίσωση τις Αντιγόνη Ρουμπέση και Αγγελική Γερόλυμου. «Η Ασημάκη έχει μεγάλη καρδιά», αποτίνει τον έπαινο στη φουνταριστό της Βουλιαγμένης η Βάσω, παρά το γεγονός ότι έχει πέσει «θύμα της».
