
Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ, ανεξάρτητα από τα τραγικά λάθη του Κάκου, παρουσίασε ειδικά στα πρώτα δεκαπέντε λεπτά του δευτέρου μέρους στο δεύτερο ημίχρονο κακή αμυντική λειτουργία, με συνέπεια και με την βοήθεια του διαιτητή Κάκου να ευδοκιμήσει η αποτελεσματικότητα του Σισέ.
Πως είναι λοιπόν δυνατό ξαφνικά, όλη η αμυντική γραμμή του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ να λειτουργήσει λανθασμένα; Πως είναι δυνατό από τους τέσσερις της άμυνας να είναι όλοι εκτός θέσεως στο πρώτο γκολ και σχεδόν όλοι εκτός θέσεως στο πέναλτι που είδε ο Κάκος; Γενικά στο ποδόσφαιρο, τα λάθη είναι εκείνα που επιτρέπουν στον αντίπαλο να σκοράρει αλλά εδώ παρατηρείται το φαινόμενο όχι ένας ή δύο αλλά όλοι οι αμυντικοί να είναι εκτός θέσεως. Κι αυτό δε συνέβη μονάχα δύο φορές αλλά κι άλλες στο επίμαχο δεκαπεντάλεπτο του δευτέρου μέρους.
Μήπως πέραν από την δεδομένη ευθύνη των εμπλεκομένων στις φάσεις ήταν και θέμα καθοδήγησης από τον τερματοφύλακα το λάθος placing και το λάθος timing στις αντιδράσεις των αμυντικών;
Μπορεί λοιπόν ο Νικοπολίδης να βρίσκεται στην δύση της καριέρας του αλλά σε τέτοια ματς που η εμπειρία μοιάζει το πιο δυνατό όπλο, είναι πιθανά, πιο χρήσιμος από τον Πάρντο. Από τα πιο βασικά πλεονεκτήματα του Αντώνη, είναι η ιδανική καθοδήγηση της άμυνας αλλά και η ηγετική του φυσιογνωμία.
Είναι μεγάλο προτέρημα να μπορείς να κατευθύνεις σωστά αλλά και να σε ακούν με σεβασμό εκείνοι στους οποίους απευθύνεσαι. Καλώς ή κακώς ο Πάρντο δεν μπορεί να διαδραματίσει τώρα αυτόν τον ρόλο τόσο πετυχημένα όσο ο Αντώνης. Κι επιπλέον ως ηγετική φυσιογνωμία, ο Αντώνης γίνεται πολύ περισσότερο σεβαστός από τον Πάρντο που ακόμη είναι πολύ φρέσκος στην 11άδα.
Συμπέρασμα; Αν όχι σε άλλα παιχνίδια, τουλάχιστον σε τέτοια ντέρμπι, ο Αντώνης θα μπορούσε να είναι -ίσως- όχι πιο ικανός αλλά πιο χρήσιμος! Αφήστε που ο ΠΑΟ δεν μπορεί να παραβιάσει την εστία του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ με τον Νικοπολίδη κάτω από τα δοκάρια.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο και όλα έχουν την σημασία τους.
Πως είναι λοιπόν δυνατό ξαφνικά, όλη η αμυντική γραμμή του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ να λειτουργήσει λανθασμένα; Πως είναι δυνατό από τους τέσσερις της άμυνας να είναι όλοι εκτός θέσεως στο πρώτο γκολ και σχεδόν όλοι εκτός θέσεως στο πέναλτι που είδε ο Κάκος; Γενικά στο ποδόσφαιρο, τα λάθη είναι εκείνα που επιτρέπουν στον αντίπαλο να σκοράρει αλλά εδώ παρατηρείται το φαινόμενο όχι ένας ή δύο αλλά όλοι οι αμυντικοί να είναι εκτός θέσεως. Κι αυτό δε συνέβη μονάχα δύο φορές αλλά κι άλλες στο επίμαχο δεκαπεντάλεπτο του δευτέρου μέρους.
Μήπως πέραν από την δεδομένη ευθύνη των εμπλεκομένων στις φάσεις ήταν και θέμα καθοδήγησης από τον τερματοφύλακα το λάθος placing και το λάθος timing στις αντιδράσεις των αμυντικών;
Μπορεί λοιπόν ο Νικοπολίδης να βρίσκεται στην δύση της καριέρας του αλλά σε τέτοια ματς που η εμπειρία μοιάζει το πιο δυνατό όπλο, είναι πιθανά, πιο χρήσιμος από τον Πάρντο. Από τα πιο βασικά πλεονεκτήματα του Αντώνη, είναι η ιδανική καθοδήγηση της άμυνας αλλά και η ηγετική του φυσιογνωμία.
Είναι μεγάλο προτέρημα να μπορείς να κατευθύνεις σωστά αλλά και να σε ακούν με σεβασμό εκείνοι στους οποίους απευθύνεσαι. Καλώς ή κακώς ο Πάρντο δεν μπορεί να διαδραματίσει τώρα αυτόν τον ρόλο τόσο πετυχημένα όσο ο Αντώνης. Κι επιπλέον ως ηγετική φυσιογνωμία, ο Αντώνης γίνεται πολύ περισσότερο σεβαστός από τον Πάρντο που ακόμη είναι πολύ φρέσκος στην 11άδα.
Συμπέρασμα; Αν όχι σε άλλα παιχνίδια, τουλάχιστον σε τέτοια ντέρμπι, ο Αντώνης θα μπορούσε να είναι -ίσως- όχι πιο ικανός αλλά πιο χρήσιμος! Αφήστε που ο ΠΑΟ δεν μπορεί να παραβιάσει την εστία του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ με τον Νικοπολίδη κάτω από τα δοκάρια.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο και όλα έχουν την σημασία τους.