Ο Αποστόλης Γκαραγκάνης, ο πρώτος προπονητής του Κώστα Φορτούνη στην ακαδημία «Δήμητρα-Απόλλων», σκιαγραφεί στο gazzetta.gr το προφίλ του, μιλάει για τα πρώτα του βήματα και προβλέπει το μέλλον του 18χρονου ταλαντούχου πιτσιρικά.
Για το πώς ξεκίνησε:
«Από τα πρώτα δύο-τρία χρόνια της ενασχόλησής μου μαζί του, φάνηκε ότι αυτό το παιδί έχει ξεχωριστές ικανότητες! Όπου κι αν πηγαίναμε να παίξουμε, ο Κώστας άφηνε τους πάντες με το στόμα ανοιχτό! Τελείωναν τα παιχνίδια κι έρχονταν διάφοροι και μου έλεγαν ότι δεν μπορούσαν να πιστέψουν αυτά που έκανε μέσα στο γήπεδο. Πέρα από το αστείρευτο ταλέντο του, από μικρός είχε μία έφεση να κάνει απρόβλεπτες και εντυπωσιακές κινήσεις με την μπάλα, με τέτοιο τρόπο όμως που σ' έκανε να απορείς με την απλότητα της εκτέλεσής τους.
Θυμάμαι ότι είχε τεράστιο πάθος για το ποδόσφαιρο. Ήθελε συνεχώς να παίζει μπάλα! Όταν τελείωνε την προπόνηση και γύριζε πίσω στο πατρικό του στην Καλαμπάκα, κατέβαινε στο υπόγειο και επί δύο ώρες έκανε ασκήσεις για τα πόδια, χτυπώντας την μπάλα στον τοίχο και... σήκωνε στο πόδι όλη τη γειτονιά».
Γιατί δεν έπιασε στις ακαδημίες του Ολυμπιακού:
«Ο Κώστας είναι ένα παιδί, του οποίου η ποδοσφαιρική ηλικία είναι πολύ μεγαλύτερη από τη βιολογική. Από μικρός ήταν πολύ δεμένος με την οικογένειά του και παρότι ήθελε πολύ να δοκιμάσει την τύχη του στα τμήματα υποδομής της αγαπημένης του ομάδας, όταν αποφάσισε να κάνει το βήμα της μετακόμισης στου Ρέντη, δεν είχε ακόμη διαμορφώσει τα στοιχεία εκείνα του χαρακτήρα που θα του επέτρεπαν να αντέξει, ψυχολογικά κυρίως, μακριά από το σπίτι του. Όταν κατέβηκε στην Αθήνα ήταν δεκατριών ετών και δεν ήταν ακόμη έτοιμος να προσαρμοστεί στον τρόπο ζωής των παιδιών που προέρχονταν από την επαρχία και ουσιαστικά περνούσαν όλη την ημέρα τους μέσα στο προπονητικό κέντρο του Ρέντη».
Για το τι μπορεί να κάνει με την μπάλα:
«Ένα πράγμα θα σας πω... Στις διαπραγματεύσεις για τη μετεγγραφή του στον Αστέρα Τρίπολης, ο πρόεδρος της ομάδας Γιώργος Μποροβήλος άκουγε διάφορους επαίνους για την αξία του Κώστα και δεν μπορούσε να φανταστεί περί τίνος επρόκειτο. Περίπου έναν μήνα μετά τις πρώτες προπονήσεις του Φορτούνη στην Τρίπολη, κάποια στιγμή με πήρε τηλέφωνο και μου είπε:
«Έχω πάθει πλάκα! Πραγματικά δακρύζω με αυτά που κάνει στην προπόνηση!»... Μπορεί να σας φανώ υπερβολικός, αλλά με την μπάλα στα πόδια, μπορεί να κάνει πράγματα που δεν μπορούν φτασμένοι ποδοσφαιριστές που παίζουν στα καλύτερα πρωταθλήματα της Ευρώπης. Είναι πολύ αθλητικός, έχει στεγνό κορμί, είναι γρήγορος με και χωρίς την μπάλα και το κυριότερο, δεν τραυματίζεται ποτέ! Διαθέτει πολύ καλό άλμα, φοβερό σουτ, κάθετη πάσα, πλαστικότητα στις κινήσεις του. Οι τομείς στους οποίους χρειάζεται βελτίωση είναι η δύναμη που του λείπει και η βελτίωση των αντιδράσεών του στην τελική προσπάθεια. Πρέπει να μπαίνει πιο πολύ μέσα στις φάσεις... Κατά τα άλλα, μπορεί να... ντριμπλάρει ακόμη και μέσα σε τηλεφωνικό θάλαμο! Αν έχει τύχη και είναι υγιής, πιστεύω ότι θα αφήσει εποχή!»
Για την εμπειρία του στον Αστέρα:
«Είναι κατενθουσιασμένος τόσο με τη διοίκηση και τους ανθρώπους της ομάδας, όσο και με τους δύο προπονητές με τους οποίους έχει έρθει σε επαφή... Ειδικότερα, ο Βαγγέλης ο Βλάχος τον πίστεψε από την αρχή πάρα πολύ και του είχε πει από το καλοκαίρι, οπότε και τον πήρε, ότι θα τον βάλει να παίξει από την πρώτη χρονιά. Ο Κώστας είναι ένα παιδί που δεν θέλει πολλά πράγματα, αρκεί να παίζει ποδόσφαιρο! Ο Αστέρας ήταν η πρώτη ομάδα που έκανε το όνειρό του πραγματικότητα στο κορυφαίο επίπεδο του ανταγωνισμού στην Ελλάδα».
Για το πρώτο του γκολ στη Superleague:
«Στον αγώνα της 2ης αγωνιστικής με τον ΠΑΟΚ στην Τρίπολη είχε κάνει το ντεμπούτο του στη Σουπερλίγκα, περνώντας ως αλλαγή στο 81ο λεπτό. Στο αμέσως επόμενο ματς, με την ΑΕΚ στο Ολυμπιακό Στάδιο, ο μικρός λίγο-πολύ ήξερε ότι θα παίξει, γιατί όλη την εβδομάδα ο Βλάχος τον είχε ουσιαστικά προετοιμάσει. Επειδή είμαι Αεκτζής, κατέβηκα στην Αθήνα για να παρακολουθήσω από κοντά το παιχνίδι και να συναντηθώ με τον Κώστα.
Πριν από το παιχνίδι μού είχε προβλέψει ότι επειδή η «Ένωση» αφήνει ανοιχτούς χώρους στην άμυνα, θα είχε μεγάλες πιθανότητες να σκοράρει. Του απάντησα ότι «αν είναι να δεχθεί η ομάδα μου γκολ από ένα δικό μου παιδί, χαλάλι!». Μετά το ματς μού αφιέρωσε αυτό το πρώτο ιστορικό του τέρμα!»
Για τον ντόρο γύρω από το όνομά του:
«Του αρέσει, ειδικότερα τώρα που στο παιχνίδι της απόκτησής του έχει μπει πολύ γερά ο Ολυμπιακός που τον υποστηρίζει από μικρός, αλλά δεν επηρεάζεται από τη δημοσιότητα. Είναι χαμηλών τόνων παιδί και το μόνο που τον νοιάζει είναι να παίζει ποδόσφαιρο!»
Για το πώς ξεκίνησε:
«Από τα πρώτα δύο-τρία χρόνια της ενασχόλησής μου μαζί του, φάνηκε ότι αυτό το παιδί έχει ξεχωριστές ικανότητες! Όπου κι αν πηγαίναμε να παίξουμε, ο Κώστας άφηνε τους πάντες με το στόμα ανοιχτό! Τελείωναν τα παιχνίδια κι έρχονταν διάφοροι και μου έλεγαν ότι δεν μπορούσαν να πιστέψουν αυτά που έκανε μέσα στο γήπεδο. Πέρα από το αστείρευτο ταλέντο του, από μικρός είχε μία έφεση να κάνει απρόβλεπτες και εντυπωσιακές κινήσεις με την μπάλα, με τέτοιο τρόπο όμως που σ' έκανε να απορείς με την απλότητα της εκτέλεσής τους.
Θυμάμαι ότι είχε τεράστιο πάθος για το ποδόσφαιρο. Ήθελε συνεχώς να παίζει μπάλα! Όταν τελείωνε την προπόνηση και γύριζε πίσω στο πατρικό του στην Καλαμπάκα, κατέβαινε στο υπόγειο και επί δύο ώρες έκανε ασκήσεις για τα πόδια, χτυπώντας την μπάλα στον τοίχο και... σήκωνε στο πόδι όλη τη γειτονιά».
Γιατί δεν έπιασε στις ακαδημίες του Ολυμπιακού:
«Ο Κώστας είναι ένα παιδί, του οποίου η ποδοσφαιρική ηλικία είναι πολύ μεγαλύτερη από τη βιολογική. Από μικρός ήταν πολύ δεμένος με την οικογένειά του και παρότι ήθελε πολύ να δοκιμάσει την τύχη του στα τμήματα υποδομής της αγαπημένης του ομάδας, όταν αποφάσισε να κάνει το βήμα της μετακόμισης στου Ρέντη, δεν είχε ακόμη διαμορφώσει τα στοιχεία εκείνα του χαρακτήρα που θα του επέτρεπαν να αντέξει, ψυχολογικά κυρίως, μακριά από το σπίτι του. Όταν κατέβηκε στην Αθήνα ήταν δεκατριών ετών και δεν ήταν ακόμη έτοιμος να προσαρμοστεί στον τρόπο ζωής των παιδιών που προέρχονταν από την επαρχία και ουσιαστικά περνούσαν όλη την ημέρα τους μέσα στο προπονητικό κέντρο του Ρέντη».
Για το τι μπορεί να κάνει με την μπάλα:
«Ένα πράγμα θα σας πω... Στις διαπραγματεύσεις για τη μετεγγραφή του στον Αστέρα Τρίπολης, ο πρόεδρος της ομάδας Γιώργος Μποροβήλος άκουγε διάφορους επαίνους για την αξία του Κώστα και δεν μπορούσε να φανταστεί περί τίνος επρόκειτο. Περίπου έναν μήνα μετά τις πρώτες προπονήσεις του Φορτούνη στην Τρίπολη, κάποια στιγμή με πήρε τηλέφωνο και μου είπε:
«Έχω πάθει πλάκα! Πραγματικά δακρύζω με αυτά που κάνει στην προπόνηση!»... Μπορεί να σας φανώ υπερβολικός, αλλά με την μπάλα στα πόδια, μπορεί να κάνει πράγματα που δεν μπορούν φτασμένοι ποδοσφαιριστές που παίζουν στα καλύτερα πρωταθλήματα της Ευρώπης. Είναι πολύ αθλητικός, έχει στεγνό κορμί, είναι γρήγορος με και χωρίς την μπάλα και το κυριότερο, δεν τραυματίζεται ποτέ! Διαθέτει πολύ καλό άλμα, φοβερό σουτ, κάθετη πάσα, πλαστικότητα στις κινήσεις του. Οι τομείς στους οποίους χρειάζεται βελτίωση είναι η δύναμη που του λείπει και η βελτίωση των αντιδράσεών του στην τελική προσπάθεια. Πρέπει να μπαίνει πιο πολύ μέσα στις φάσεις... Κατά τα άλλα, μπορεί να... ντριμπλάρει ακόμη και μέσα σε τηλεφωνικό θάλαμο! Αν έχει τύχη και είναι υγιής, πιστεύω ότι θα αφήσει εποχή!»
Για την εμπειρία του στον Αστέρα:
«Είναι κατενθουσιασμένος τόσο με τη διοίκηση και τους ανθρώπους της ομάδας, όσο και με τους δύο προπονητές με τους οποίους έχει έρθει σε επαφή... Ειδικότερα, ο Βαγγέλης ο Βλάχος τον πίστεψε από την αρχή πάρα πολύ και του είχε πει από το καλοκαίρι, οπότε και τον πήρε, ότι θα τον βάλει να παίξει από την πρώτη χρονιά. Ο Κώστας είναι ένα παιδί που δεν θέλει πολλά πράγματα, αρκεί να παίζει ποδόσφαιρο! Ο Αστέρας ήταν η πρώτη ομάδα που έκανε το όνειρό του πραγματικότητα στο κορυφαίο επίπεδο του ανταγωνισμού στην Ελλάδα».
Για το πρώτο του γκολ στη Superleague:
«Στον αγώνα της 2ης αγωνιστικής με τον ΠΑΟΚ στην Τρίπολη είχε κάνει το ντεμπούτο του στη Σουπερλίγκα, περνώντας ως αλλαγή στο 81ο λεπτό. Στο αμέσως επόμενο ματς, με την ΑΕΚ στο Ολυμπιακό Στάδιο, ο μικρός λίγο-πολύ ήξερε ότι θα παίξει, γιατί όλη την εβδομάδα ο Βλάχος τον είχε ουσιαστικά προετοιμάσει. Επειδή είμαι Αεκτζής, κατέβηκα στην Αθήνα για να παρακολουθήσω από κοντά το παιχνίδι και να συναντηθώ με τον Κώστα.
Πριν από το παιχνίδι μού είχε προβλέψει ότι επειδή η «Ένωση» αφήνει ανοιχτούς χώρους στην άμυνα, θα είχε μεγάλες πιθανότητες να σκοράρει. Του απάντησα ότι «αν είναι να δεχθεί η ομάδα μου γκολ από ένα δικό μου παιδί, χαλάλι!». Μετά το ματς μού αφιέρωσε αυτό το πρώτο ιστορικό του τέρμα!»
Για τον ντόρο γύρω από το όνομά του:
«Του αρέσει, ειδικότερα τώρα που στο παιχνίδι της απόκτησής του έχει μπει πολύ γερά ο Ολυμπιακός που τον υποστηρίζει από μικρός, αλλά δεν επηρεάζεται από τη δημοσιότητα. Είναι χαμηλών τόνων παιδί και το μόνο που τον νοιάζει είναι να παίζει ποδόσφαιρο!»