ΜΕΛΜΠΕΡΓΚ: «Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΦΤΙΑΧΝΕΙ ΟΜΑΔΑ ΓΙΑ ΠΟΛΥ ΨΗΛΑ…»

Ο Όλοφ Μέλμπεργκ παραχώρησε συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στη «Stadio by Metro» και μίλησε για την μέχρι τώρα παρουσία του στον Ολυμπιακό, τους Έλληνες φιλάθλους, το ελληνικό ποδόσφαιρο, αλλά και την μέχρι τώρα καριέρα του στα ευρωπαϊκά γήπεδα.

Ακολουθεί αναλυτικά η συνέντευξη που παραχώρησε ο «Βίκινγκ» του Θρύλου, Όλοφ Μέλμπεργκ στην «Stadio by Metro»:

Λένε ότι είσαι κλειστός και ίσως λίγο περίεργος χαρακτήρας. Έχουν δίκιο; Θεωρείς ότι όταν κάποιος θέλει να μάθει για περισσότερα για σένα, παραβιάζει την προσωπική σου ζωή;

«Δεν ξέρω πώς να το εξηγήσω. Είμαι αυτός που είμαι και βρίσκομαι εδώ με την ιδιότητα του ποδοσφαιριστή. Αν δεν έπαιζα μπάλα, πιθανότατα δεν θα ήμουν καν στην Ελλάδα ή στον Ολυμπιακό και κανείς δεν θα ενδιαφερόταν για το ποιος είμαι και τι κάνω. Γι’ αυτό προτιμώ να μιλώ μόνο για το ποδόσφαιρο και πιστεύω ότι αυτό πρέπει να ενδιαφέρει τον κόσμο. Όλα τα άλλα λίγη σημασία έχουν. Καταλαβαίνω ότι ίσως θέλουν να ξέρουν τα πάντα για μας, για τις συνήθειές και τα ενδιαφέροντά μας, αλλά για μένα το βασικό είναι να δείχνω ποιος είμαι στο γήπεδο».

Πιστεύεις ότι αυτό έχει να κάνει με την παιδεία ή την ανατροφή σου;

«Έχει περισσότερο να κάνει με βιώματα. Προφανώς δε ζούσα πάντα με τον τρόπο που ζω τώρα και τα πράγματα ποτέ δεν είναι ίδια, τόσο εντός όσο και εκτός γηπέδου. Στην πορεία αποκτάει κανείς εμπειρίες, βλέπει τα παραδείγματα των γύρω, πράγματα που συμβαίνουν ακόμα και σε ανθρώπους που δεν ξέρει και – ιδανικά – μαθαίνει από αυτά».

Είχες δηλαδή κάποια κακή εμπειρία από τον Τύπο ή τους φιλάθλους;

«Νομίζω ότι όλοι, κάποια στιγμή στην καριέρα μας, έχουμε αντιμετωπίσει άσχημες καταστάσεις σχετικά με τον Τύπο, ειδικά οι μεγαλύτεροι, με περισσότερα χρόνια στο χώρο. Δεν νομίζω ότι έχω τύχει χειρότερης αντιμετώπισης από άλλους. Αντιθέτως, πιστεύω ότι σε γενικές γραμμές μου έχουν φερθεί δίκαια, αν και μου είναι δύσκολο να παρακολουθώ όλα τα δημοσιεύματα, ειδικά στην Ελλάδα, που δεν καταλαβαίνω και τη γλώσσα. Από τους φιλάθλους, πάντως, έχω υπάρξει πολύ τυχερός. Δεν με έχουν ενοχλήσει ποτέ, αντιθέτως μου δείχνουν πάντα την αγάπη και την εκτίμησή τους. Και πάλι, αυτό πηγάζει από την απόδοσή μου και μόνο. Όταν σε βλέπουν να δίνεις το 100% για εκείνους και την ομάδα, τότε και τα λάθη τα συγχωρούν. Δεν γίνεται άλλωστε να είσαι πάντα άψογος».

Είσαι όμως κι εσύ άνθρωπος που ανταποδίδει στους φιλάθλους την αγάπη τους. Σου θυμίζω τη φορά που έγραψες «σας ευχαριστώ» στις μπλούζες που χάρισες στους φιλάθλους της Άστον Βίλα φεύγοντας από την ομάδα…

«Ήταν μία ιδιαίτερη στιγμή, όπως άλλωστε είναι και οι φίλαθλοι στην Αγγλία. Είναι φανατικοί, γεμίζουν πάντα τα γήπεδα και τους διασκεδάζει να έρχονται κάθε Σαββατοκύριακο για να παρακολουθήσουν ποδόσφαιρο. Μόλις σφυρίξει ο διαιτητής, όλα τελειώνουν. Δεν ασχολούνται ξανά. Ζουν τη ζωή τους. Όπως και οι ποδοσφαιριστές… μέχρι το επόμενο Σαββατοκύριακο».

Για τους Έλληνες φιλάθλους τι γνώμη έχεις;

«Έχουν το ίδιο πάθος και αισθάνομαι ότι και στην Ελλάδα οι φίλαθλοι εκτιμούν τους ποδοσφαιριστές που δίνουν πάντα τον καλύτερό τους εαυτό. Δε νομίζω ότι σε όλα τα παιχνίδια έχω παίξει φανταστικά, αλλά νομίζω ότι αναγνωρίζουν την προσπάθεια. Οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού εμψυχώνουν πάντα την ομάδα κα μάλιστα πέρυσι, σε μία πολύ περίεργη χρονιά, μου έκανε εντύπωση πόσο πολύ μας στήριζαν, ειδικά στην αρχή κάθε αγώνα, πράγμα πολύ σημαντικό. Επίσης, μου κάνει εντύπωση ότι μας ακολουθούν όπου και αν παίζουμε. Είναι πάντα δίπλα μας».

Ποια ομάδα νομίζεις ότι παίζει καλύτερη μπάλα στο ελληνικό πρωτάθλημα;

«Δεν είμαι αρκετά χρόνια εδώ για να πω. Αν μιλάμε αποκλειστικά για τη φετινή περίοδο, θεωρώ ότι κυριαρχήσαμε σε όλα τα παιχνίδια, κι έτσι δεν μπορώ να ξεχωρίσω. Ακόμα και στο παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ, αισθάνθηκα ότι εμείς κυριαρχήσαμε, με έναν τρόπο που δεν είχαμε πέρυσι. Το ίδιο με την ΑΕΚ και τον ΠΑΟΚ. Επίσης, η Καβάλα παίζει καλά. Δεν είναι εύκολο πρωτάθλημα. Έχω εμπειρίες από μεγάλα πρωταθλήματα στην Ευρώπη και θεωρώ ότι η ποιότητα της διοργάνωσης δεν είναι καθόλου κακή».

Σε αποκαλούν «βράχο» για τις εξαιρετικές τοποθετήσεις σου, που δεν αφήνουν τίποτα να περάσει. Σε αντιπροσωπεύει;

«Αλήθεια με λένε έτσι; Δεν το γνώριζα. Τι να σου πω… Δεν ξέρω. Είναι όμορφο αυτό και, όταν λένε όμορφα πράγματα για σένα, αισθάνεσαι καλά. Κάνω ό, τι μπορώ και χαίρομαι όταν αρέσει»

Το καλοκαίρι, η ομάδα πέρασε στα χέρια του κυρίου Μαρινάκη…

«Όλη η διοίκηση δουλεύει πολύ καλά. Θέλουν να έχουν την ομάδα καλά οργανωμένη και να συνεχίσει να είναι μεγάλη, όπως όλα αυτά τα χρόνια, σε όλους τους τομείς. Αυτό είναι πολύ σημαντικό για όλους. Θεωρώ ότι η ομάδα είναι στο σωστό δρόμο για να φτάσει πολύ ψηλά, παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα αντιμετωπίζει δύσκολες μέρες. Είμαι στον Ολυμπιακό μόνο ενάμιση χρόνο και δυσκολεύομαι να κάνω συγκρίσεις με το παρελθόν, αλλά θέλουν να πάνε την ομάδα ψηλά και αυτό φαίνεται».

Τι απ΄ όσα έχεις καταφέρει ως σήμερα σε κάνει περήφανο;

«Δεν είναι ένας συγκεκριμένος αγώνας ή μία σεζόν. Είναι μία σειρά παιχνιδιών και απόδοσης. Είναι όλη μου η πορεία».

Πως είναι η ζωή σου στην Ελλάδα;

«Πολύ όμορφη. Έχω επικεντρωθεί στο ποδόσφαιρό και δεν έχω προλάβει να κάνω πολλά. Για παράδειγμα δεν έχω επισκεφτεί ούτε τα νησιά και έιναι κρίμα, γιατί είχα πάει μικρός και έιχα εντυπωσιαστεί. Έχω ακόμα πολλά να δω. Πάντως, αισθάνομαι πολύ ευπρόσδεκτος, φιλικοί και ζεστοί άνθρωποι υπάρχουν παντού εδώ και ειδικά σε μία δύσκολη περίοδο για τη χώρα».

Πες μου κάτι που σε κάνει να γελάς με την καρδιά σου…

«Ο Ντουντού. Είναι ξεκαρδιστικός»!

Πως εκτονώνεις τα νεύρα σου όταν θυμώνεις;

«Πολύ καλή ερώτηση αυτή. Συνήθως, στο γήπεδο μου βγαίνει σε καλό, γιατί πεισμώνω και συγκεντρώνομαι περισσότερο. Στη ζωή, καλύτερα να μη θυμώνω. Θεωρώ ότι συχνά βγαίνει σε κακό, οπότε προσπαθώ να διατηρώ την ψυχραιμία μου. Στον αγωνιστικό χώρο, θυμώνω πιο συχνά απ’ ό, τι εκτός».

Γιατί παραιτήθηκες από αρχηγός της Εθνικής Σουηδίας το 2006;

«Για διάφορους λόγους. Το να είσαι αρχηγός στην Εθνική είναι πολύ διαφορετικό από το να είσαι αρχηγός στο σύλλογό σου. Ήμουν αρχηγός και στην Άστον Βίλα και δεν παραιτήθηκα από αυτόν τον τίτλο ποτέ. Στη Σουηδία ο αρχηγός έχει να κάνει τόσο με την ομάδα την ίδια όσο και με αυτά που την περιβάλλουν. Γίνεσαι το πρόσωπο προς τα έξω, προς τον Τύπο και τον κόσμο και αυτό το θεωρώ περισσότερο επάγγελμα παρά ρόλο στην ομάδα. Σίγουρα ήταν μεγάλη τιμή για εμένα και πέρασα όμορφα εκείνο το διάστημα, γιατί όλα πήγαιναν καλά. Κάποιες στιγμές όμως δεν αισθανόμουν και τόσο άνετα να είμαι πάντα το κεντρικό πρόσωπο. Ακόμα κι αν παίζεις πέντε φορές το χρόνο, αρχηγός είσαι όλη τη σεζόν. Αυτό κάποιες στιγμές με έφερε σε δύσκολη θέση. Ως αρχηγός στον αγωνιστικό χώρο δεν είχα ποτέ πρόβλημα».