ΔΩΝΗΣ: ΑΔΙΚΗΜΕΝΟΣ Ο ΜΗΤΡΟΓΛΟΥ

Αδικημένο χαρακτήρισε τον Κώστα Μήτρογλου, με συνέντευξη του ο Γιώργος Δώνης, ο οποίος αναφέρθηκε στην πορεία της ομάδας του στο πρωτάθλημα, στο όνειρο του Κυπέλλου αλλά και σε άλλα πολλά σημαντικά πράγματα.

Αναλυτικά η συνέντευξη του Γιώργου Δώνη στην εφημερίδα Δημοκρατία:

Ο Ατρόμητος ακολουθεί την πορεία που είχατε θέσει από την αρχή της χρονιάς;

«Δεν μπορούμε να είμαστε ικανοποιημένοι από τη βαθμολογική συγκομιδή και την αποτελεσματικότητα μας. Η ευθύνη είναι καθαρά δική μας. Στα περισσότερα παιχνίδια που είχαμε απώλειες, είμαστε ισάξιοι ή και καλύτεροι από τους αντιπάλους μας. Με την εικόνα μας θα έπρεπε να είχαμε έξι-οκτώ βαθμούς περισσότερους. Συμπεριλαμβανόμαστε στις καλύτερες ομάδες στη δημιουργία φάσεων, ενώ και αρκετά τέρματα σημειώνουμε. Υπήρξαν όμως πολλά μεγάλα προσωπικά λάθη που μας στέρησαν νίκες στα τελευταία λεπτά και μάλιστα στην έδρα μας. Καθοριστικοί παράγοντες ήταν το άγχος και η πίεση»

Πώς σχολιάζετε τους πολλούς νέους, ελληνες ποδοσφαιριστές του Ατρόμητου;

«Είναι σημαντικό να υπάρχουν. Δεν σημαίνει βεβαίως ότι ο κάθε νέος μπορεί να παίξει σε οποιαδήποτε ομάδα της Super League. Το ταλέντο πρέπει να αξιοποιηθεί και να εξελιχθεί. Αν συμβεί αυτό και παράλληλα κερδίσει την εμπιστοσύνη μου, θα προσπαθήσω να τον στηρίξω και σταδιακά θα περιμένω να δίνει το κάτι παραπάνω. Ομάδες όμως που προσπαθούν να κρατηθούν στην κατηγορία, αυτή την προσπάθεια αξιοποίησης των νέων, θα την πληρώσουν σε βαθμούς. Μέχρι να αποκτήσει εμπειρίες και αγωνιστικό ρυθμό ο Καραγκούνης ή ο Τάτος, πολλές φορές θα το πληρώσεις σαν αποτέλεσμα. Αν πιστεύω πάντως ένα παιδί, θα τον εμπιστευτώ και στα δύσκολα παιχνίδια και θα περιμένω να φτάσει τις δυνατότητες του στο μάξιμουμ»

Η μάχη της ουράς, πως θα εξελιχτεί;

«Έχει ψωμί ακόμα.. Δεν υπάρχουν αδιάφορες ομάδες. Όλα τα ματς είναι αμφίρροπα, και μικρές οι βαθμολογικές διαφορές. Και για τη Λάρισα δεν είναι απίθανο να σωθεί αλλά δεν με πείθει η εικόνα που δείχνει»

Η Λάρισα κινδυνεύει να υποβιβαστεί.

«Στενοχωριέμαι με αυτή την κατάσταση. Σίγουρα όταν συνεργάζεσαι χρόνια με κάποιους ανθρώπους, δημιουργούνται και κόντρες, σε βάθος χρόνου όμως λύνονται. Η Λάρισα έχει χάσει την ενότητα της, αυτό είναι το βασικότερο στο πρωτάθλημα»

Ο Ατρόμητος έχει την ευκαιρία να διακριθεί στο Κύπελλο;

«Όπως διαμορφώθηκαν τα ζευγάρια, είναι ανοικτός ο δρόμος. Στα ημιτελικά θα βρούμε απέναντι τον Ολυμπιακό Βόλου. Δυο ομάδες ισοδύναμες, με ικανοποιητική πορεία στο πρωτάθλημα. Θα προσπαθήσουμε από την μια να απομακρυνθούμε για τα καλά από την επικίνδυνη ζώνη και από την άλλη να τα δώσουμε όλα να φτάσουμε στον τελικό του Κυπέλλου που θα αποτελεί μια μεγάλη διάκριση για την ομάδα»

Μπορεί ο Παναθηναϊκός να ανατρέψει τη διαφορά στο πρωτάθλημα από τον Ολυμπιακό;

«Οι 7 βαθμοί που είναι η διαφορά, μπορεί να λένε πολλά, μπορεί και τίποτα. Με την εικόνα όμως που λέει πάρα πολλά, δεν βλέπω πώς μπορεί να ανατραπεί η κατάσταση»

Συχνά οι ομάδες καταφεύγουν στη λύση των πολλών, φθηνών ξένων και δεν εμπιστεύονται τους Έλληνες παίκτες.

«Υπάρχουν ξένοι που κάνουν πολύ καλά τη δουλειά τους, τιμάν τα χρήματα που παίρνουν, είναι άψογοι επαγγελματίες και τους έχουμε ανάγκη. Και υπάρχει το ελληνικό στοιχείο που για μένα θα έπρεπε να είναι κυρίαρχο στις ομάδες μας, αρκεί να έχουν δουλέψει στις υποδομές. Με τους Ελληνες είναι πιο εύκολη η επικοινωνία, και η επαφή της γλώσσας ενώ ο ξένος θέλει το χρόνο του. Σταδιακά χτίζεται η σχέση του με τη διοίκηση, τον τεχνικό, τους συμπαίκτες του»

Ο ξένος έρχεται και την λογική ότι «πάω σε ένα κατώτερης δυναμικότητας πρωτάθλημα;

«Εξαρτάται από την κάθε ομάδα. Μπορώ να σας απαντήσω για τις ομάδες που έχω δουλέψει. Η ΑΕΚείναι άλλο μέγεθος. Στη Λάρισα και τον Ατρόμητο όταν έρχονταν οι ξένοι περίμεναν να δουν ανοργανωσιά και χαμηλό επίπεδο, και έβλεπαν ποιοτικές εγκαταστάσεις, άψογη συμπεριφορά των ανθρώπων, τον επαγγελματικό τρόπο δουλειάς. Καταλαβαίνουν λοιπόν ότι για να παραμείνουν στην ομάδα, πρέπει να προσπαθήσουν σκληρά»

Αν είσαστε πρόεδρος ομάδας, θα εμπιστευόσασταν Έλληνα προπονητή ή ξένο;

«Το λάθος είναι πώς το χειρίζεται ο Τύπος το θέμα στην Ελλάδα. Πηγαίνει ο Νιόπλιας στον Παναθηναϊκό και φεύγει σε ένα χρόνο, ο Δώνης φεύγει σε τέσσερις μήνες από την ΑΕΚ, παλαιότερα ο Λεμονής, ο Δανιήλ. Η ερώτηση που τίθεται τότε είναι αν έχασαν οι ελληνες προπονητές μια ευκαιρία. Και γιατί δεν γίνεται η ίδια ερώτηση όταν φεύγουν οι ξένοι; Δεν υπάρχει διαχωρισμός ελλήνων και ξένων προπονητών, αλλά καλών και κακών προπονητών. Πρέπει να αξιολογούνται με το έργο, τις ικανότητες τους, και το υλικό που έχει ο κάθε ένας. Η πατρίδα μας είναι μια δύσκολη χώρα για το ποδόσφαιρο, πολύ πιο δύσκολη για προπονητές και ιδιαίτερα τους συμπατριώτες μας. Όταν μια ομάδα με πρωταγωνιστικές βλέψεις δεν πηγαίνει καλά, ο Τύπος θα «χτυπήσει» πολύ σκληρά τον ελληνα προπονητή, κάτι που δεν θα γίνει με τον ξένο. Μεγάλο ρόλο παίζει και το παρελθόν του κάθε τεχνικού.

Στην Ελλάδα στεκόμαστε πολύ και στο ποδοσφαιρικό παρελθόν του προπονητή. Κολλάμε πάνω τους μια ετικέτα, ο Δώνης έπαιξε στον Παναθηναϊκό άρα είναι το δικό μας παιδί, ο Λεμονής στον Ολυμπιακό το ίδιο. Το θέμα είναι αν ο κάθε Δώνης έχει τη δυνατότητα να μπορεί να προπονήσει μια μεγάλη ομάδα με τα στοιχεία και τις γνώσεις που έχει. Από εκεί και πέρα όλοι είμαστε επαγγελματίες και στις ομάδες δίνουμε το 100%»

Το πέρασμα σας από την ΑΕΚ ήταν πολύ σύντομο. Σας βοήθησε στην καριέρα σας;

«Πάρα πολύ. Προερχόμουν από ένα άλλο περιβάλλον αυτό της Λάρισας, συνέχεια του Ηλυσιακού. Διαχειριζόμουν σχεδόν τα πάντα, δεν ήμουν απλά ο προπονητής, είχα πολλές αρμοδιότητες. Ο «μάνατζερ» κατά το αγγλικό πρότυπο. Το κυρίαρχο ήταν ότι υπήρχε απόλυτη εμπιστοσύνη. Πάντα είχαμε ένα σχέδιο και λέγαμε αν πέσουμε μέσα 50%, θα είμαστε ευχαριστημένοι

Τι έγινε τελικά στην ΑΕΚ;

«Ακόμα και από τις πρόσφατες δηλώσεις του Νικολαΐδη, καταλαβαίνετε εύκολα τί γινόταν. Η πραγματικότητα ήταν ακόμα χειρότερη. Με προσέγγισε ο Νικολαίδης με την λογική ότι σε παρακολουθούμε καιρό, βλέπουμε τις ιδέες σου για το ποδόσφαιρο, μην έχεις άγχος την πρώτη περίοδο δεν υπάρχει περίπτωση να μην σε στηρίξουμε ακόμα και να κάνεις δέκα ήττες στη σειρά. Ήταν η χρονιά μετά το πρωτάθλημα που έχασε η ΑΕΚ στα χαρτιά. Αυτό για μένα ήταν το καλύτερο βήμα, αν και δεν είχα «ψώνιο» να είμαι προπονητής σε μεγάλη ελληνική ομάδα. Ήθελα να χρησιμοποιήσω τη δουλειά μου για το προφίλ μου, για να μπορέσω να βρεθώ στη Τσάμπιονσιπ ή τη Ντιβίζιον 1. Αυτό ήταν και αυτό παραμένει. Και ήθελα να το κάνω γρήγορα. Τότε ήμουν 38 ετών, λέω να καθίσω δυο χρόνια στην ΑΕΚ και να φύγω μετά. Αυτό ήταν το σκεπτικό μου»

Και τί έγινε τελικά;

«Πήρα λοιπόν την απόφαση, κατάλαβα ότι και ο Νικολαίδης και ο Μάρκος θα με στηρίξουν για αυτό και έκανα το βήμα. Όταν μπήκαμε όμως στη διαχείριση των μετεγγραφών ήταν πολύ διαφορετικά τα πράγματα. Πρώτο από όλα, συμμετείχε πάρα πολύ κόσμος. Το άλλο ήταν πως στα συμβούλια πήγαινα μόνος μου, δεν συμμετείχε ο Νικολαίδης. Καταλάβαινα από την προετοιμασία πως υπήρχε κάποιο πρόβλημα του Νικολαίδη με τους άλλους μετόχους. Το κατάλαβα και στις μετεγγραφές. Είχαμε συμφωνήσει να φέρουμε με ένα μικρό ποσό τον Βενετίδη, τον ήθελα, δεν είχαμε μπακ αλλά κάποιοι μέτοχοι απείλησαν ότι θα φύγουν. Πήραμε στη θέση του άλλο με τετραπλάσια χρήματα, τον Χουανφράν. Ταράχτηκα, βλέποντας ότι δεν υπήρχε η ενότητα. Η κατάσταση ήταν δύσκολη. Αποκορύφωμα, κάποια στιγμή με φώναξε ο Νικολαίδης και μου είπε ότι θα φύγει. Αυτοί που έμειναν είναι «κύριοι» αλλά ήταν έξω από το αντικείμενο (Κανελλόπουλος, Κούλης, Νοτιάς). Καταλαβαίνετε πόσο δύσκολο έγιναν τα πράγματα. Η ομάδα έφτασε να έχει πολλά προβλήματα και ίσως ήταν και λάθος μου που πολλά από αυτά δεν τα έβγαλα. Όταν με φώναξαν πριν τον αγώνα με τον Πανσερραικό να κάνουμε οργάνωση πώς θα χτυπήσουμε τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό, είπα την άποψη μου, δυστυχώς νόμιζαν ότι τα έβαζα με τους παίκτες καθώς υποστήριζα ότι έπρεπε να υπάρξουν μεγάλες αλλαγές και με το υλικό που έχουμε δεν μπορούμε να τους χτυπήσουμε. Είπα ότι πρέπει να φύγουν πάρα πολλοί παίκτες, δέκα-δώδεκα, να γίνουν τρεις μετεγγραφές για ξεκίνημα, να ανέβουν και άλλοι τρεις από τους νέους. Πιο εύκολα θα μου ήταν να πω ποιοι να μείνουν»

Με άλλους έγινε η προετοιμασία και άλλοι αγωνίστηκαν στο πρωτάθλημα

«Η τοποθέτηση της διοίκησης δεν ήταν ότι πάμε να πάρουμε το πρωτάθλημα. Εκείνο το καλοκαίρι είχαμε τρομερές ανακατατάξεις στην ομάδα, ξεκινήσαμε προετοιμασία με Αρουαμπαρένα, Λυμπερόπουλο, Παπασταθόπουλο, Ριβάλντο, που έφυγαν στη διάρκειά της. Φυσικά, όταν κάτι δεν πάει καλά δεν μπορεί ο προπονητής να μην έχει ευθύνη αλλά για σκεφτείτε έναν προπονητή να ξεκινάει με αυτούς τους παίκτες τέλος Ιουνίου και μετά από λίγες εβδομάδες να έρχονται άλλοι, απροπόνητοι. Στην αρχή είπαμε δεν θα φύγει ο Παπασταθόπουλος, αν δεν έρθει μια καλή πρόταση. Κάναμε την προετοιμασία, πουλήθηκε ο Παπασταθόπουλος. Ο Κυργιάκος είχε μεγαλύτερη πρόταση από τον Ολυμπιακό, τον πείσαμε να έρθει σε εμάς. Η διοίκηση όταν έφυγε έκανε μια υπέρβαση, και για λόγους επικοινωνιακούς, πήρε από τον Πανιώνιο τον Τζεμπούρ. Μέσα Αυγούστου ήρθαν ακόμα Μπασινάς και Πελετιέρι. Και οι τέσσερις χωρίς προετοιμασία. Τον Αύγουστο έφυγε και ο Ριβάλντο. Όλο αυτό το κομμάτι για να συνδέσεις μια ομάδα, ήταν πολύ δύσκολο. Προπονητικά ξέραμε ότι χρειαζόμαστε και τη θεά τύχη στα παιχνίδια για να κερδίσουμε χρόνο. Δυστυχώς δεν σταθήκαμε τυχεροί, γιατί δεν υπήρχε η δυνατότητα να είμαστε καλοί. Το λάθος μου ήταν πως έπρεπε να βγω να μιλήσω για τα προβλήματα, γιατί ήταν και μια ομάδα πολύ κακά προπονημένη.

Αν τα ξέρατε όλα αυτά στην ΑΕΚ, θα πηγαίνατε;

«Όχι δεν θα πήγαινα. Αν ήξερα ότι ο Νικολαίδης σκέφτεται να φύγει σε δυο μήνες, δεν θα πήγαινα. Στο μυαλό του είχε ότι τα πράγματα δεν ήταν τόσο καλά όσο στο παρελθόν. Όταν κάναμε μια κουβέντα στο τέλος, μου είπε ότι πίστευε πως θα μπορούσα να τους οδηγήσω να κάνει η ΑΕΚ κάτι διαφορετικό. Ο Ντέμης ακόμα και τώρα με πιστεύει. Για μένα ήταν πισωγύρισμα γιατί άρχισε να υπάρχει αμφισβήτηση και υπάρχει και η ηλιθιότητα στην πατρίδα μας όταν έχεις κατακτήσει τίτλο στη Λάρισα και δεν τα καταφέρνεις σε ομάδα με πρωταγωνιστικές βλέψεις πως, δεν κάνεις για αυτές. Άντε να ξαναχτίσεις και να αποδείξεις ποιός είσαι. Κατάλαβα πάντως πως πρέπει να είμαι πιο προσεκτικός και να προστατεύω τον εαυτό μου και τους συνεργάτες μου»

Το όνειρο του εξωτερικού, παραμένει;

Ήδη είχα τρεις προτάσεις στην καριέρα μου, αλλά το κακό είναι πως έρχονται στο μέσον της χρονιάς. Δεν αφήνεις όμως σε αυτό το σημείο μια ομάδα που είναι πολύ καλά οργανωμένη και σου δίνει όλες τις δυνατότητες. Είναι ενάντια στις αρχές μου

Παράδειγμα Έλληνα τεχνικού που δεν ευδοκίμησε, ο Νίκος Νιόπλιας

«Δεν είχε την εμπειρία να προπονήσει ομάδα και να κάνει προετοιμασία. Ο προπονητής δεν αρκεί μόνο να ξέρει ποδόσφαιρο, πρέπει στο θέμα της φυσικής κατάστασης να έχει διαβάσει τα πάντα. Και να μπορεί το ασκησιολόγιο του να το συνδέει με τη φυσική κατάσταση.

Πόσο δύσκολο είναι για τον Ελληνα παίκτη να εγκλιματιστεί στο Αγγλικό πρωτάθλημα;

«Πολύ δύσκολο. Είναι πολύ διαφορετικές οι συνθήκες, ο ρυθμός, η νοοτροπία. Έχουν δυσκολευτεί παίκτες παγκόσμιου επιπέδου. Αυτός που τα κατάφερε καλύτερα ήταν ο Νταμπίζας, με διάρκεια και καλή απόδοση»

Θα μπορούσε κάποιος Έλληνας παίκτης να διαγράψει μεγάλη καριέρα στο εξωτερικό;

«Ο Βασίλης Τοροσίδης. Παρά το γεγονός ότι έχει ταλαιπωρηθεί πολύ από τους τραυματισμούς. Του έχει κάνει όμως πολύ κακό η Εθνική ομάδα. Δεν μπορεί όμως να πηγαίνεις στις μεγάλες διοργανώσεις και να αγωνίζεσαι αριστερός μπακ. Σε πηγαίνει πίσω»

Από τα νέα παιδιά, είναι κάποιος έτοιμος για το εξωτερικό;

«Κανένας. Ο Νίνης δεν έχει ακόμα καθιερωθεί ακόμα στον Παναθηναϊκό και δεν γνωρίζει τη θέση του. Ποιά ομάδα θα δαπανήσει πολλά χρήματα να τον αποκτήσει; Έχει όμως όλα τα στοιχεία να μονιμοποιηθεί. Είναι σοβαρό παιδί και άριστος επαγγελματίας Το Φετφατζίδη ακόμα δεν τον ξέρουμε καλά.

Ο καλύτερος Έλληνας νέος επιθετικός;

«Ο Μήτρογλου. Θεωρώ ότι είναι πολύ αδικημένος στον Ολυμπιακό. Πολύ καλύτερος από αυτούς που έχει ο Ολυμπιακός.