
Άλλοι ρίχνουν της ευθύνες στους πολίστες και άλλοι στη Διοίκηση του Ερασιτέχνη. Σίγουρα το σοκ είναι μεγάλο και το μόνο που δεν αντέχει αυτή τη στιγμή ο σύλλογος είναι ο διχασμός. Το πρόβλημα είναι πολύ μεγαλύτερο και ξεκινά από το γεγονός ότι ουδείς έχει συνειδητοποιήσει δύο – τρία απλά πραγματάκια.
Πρώτον, το ταμείο είναι μείον και δεύτερον το ταμείο δεν πρόκειται από εδώ και στο εξής να συγκεντρώσει τα ποσά που εισέρεαν σε αυτό πριν από τρία χρόνια.
Τρίτον, η Πολιτεία κωφεύει μπροστά στο γενικότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο ελληνικός ερασιτεχνικός αθλητισμός.
Τέταρτον και κυριότερο, ουδείς θέλει αυτή την χρονική περίοδο να υιοθετήσει τα χρέη που άφησε στον Ερασιτέχνη η κακοδιαχείριση του πρώην Ταμία, Στέλιου Κούβαρη.
Λύση στο υπάρχει. Αρκεί να εφαρμοστεί σωστά και σε κλίμα συναίνεσης. Ο κόσμος είναι αυτός που επιβάλλεται να πάρει την κατάσταση στα χέρια του, με τη σωστή εφαρμογή του προγράμματος που εκπόνησε ο αντιπρόεδρος του Ερασιτέχνη, Νίκος Καραχάλιος. Ένα sms, μία πρόσκληση στη συναυλία που θα πραγματοποιηθεί στο ΣΕΦ και έναν εισιτήριο για το φιλικό που θα παίξει ομάδα επίλεκτων του Ολυμπιακού με τον Ερυθρό Αστέρα.
Ας συνειδητοποιήσουν όλοι επίσης, ότι ο Ερασιτέχνης Ολυμπιακός δεν είναι Α.Ε. Δεν ανήκει δηλαδή σε έναν ή δέκα ή δεκαπέντε αλλά σε εκατομμύρια φιλάθλους του Ολυμπιακού. Για αυτό το λόγο εκτός από το πρότζεκτ «Ολυμπιακός 2020» θα πρέπει να μπει, από τις αρχές του καλοκαιριού, σε μία νέα βάση το πρόγραμμα των μελών. Οι εποχές είναι δύσκολες. Τα 60 ευρώ της ετήσιας συνδρομής μέλους είναι ένα σημαντικό ποσό για την πλειοψηφία των φιλάθλων του συλλόγου. Η μείωση της σε 20 ευρώ για τα απλά μέλη και σε 30 ευρώ για αυτούς που θα έχουν πρόσβαση στα εισιτήρια διαρκείας της ΠΑΕ φαντάζει επιβεβλημένη. Καλύτερα δηλαδή 150.000 μέλη των 20 ευρώ παρά 15.000 μέλη των 60 ευρώ. Επίσης, δεν είναι δυνατόν, σε αυτή την γενικότερη οικονομική ύφεση, να αντέξει ένας Ερασιτεχνικός σύλλογος συμβόλαια βολεϊμπολιστών των 80 και 90 χιλιάδων και παρόμοια ποσά για ιδιωτικά συμφωνητικά πολιστών και βολεϊμπολιστριών. Αναφέρομαι και στο Τ.Α.Α. καθώς επιχορηγείται από το ταμείο του Ερασιτέχνη.
Αν λοιπόν, καταφέρει ο σύλλογος να βγει από το μάτι του κυκλώνα η επόμενη κίνηση, το καλοκαίρι, επιβάλλεται να είναι το συμμάζεμα των μπάτζετ των ομάδων. Και αυτό βεβαίως δεν μπορεί να επιτευχθεί …αναίμακτα. Σε κάθε περίπτωση όμως και οι ίδιοι οι αθλητές θα πρέπει να βάλουν πλάτη. Χορηγοί δεν υπάρχουν, οι επιχορηγήσεις από την Πολιτεία έχουν κοπεί. Τα τηλεοπτικά δικαιώματα σε βόλεϊ και πόλο είναι σχεδόν μηδαμινά εξαιτίας της ανικανότητας των ανθρώπων που διοικούν τις ομοσπονδίες ή την ΕΣΑΠ(βόλεϊ) να προβάλουν σωστά τα αθλήματά τους.
Ο Ολυμπιακός μπορεί από μόνος του να κάνει ένα βήμα προς τα εμπρός. Ας γεμίσει το κλειστό του Ρέντη και το κολυμβητήριο με οικογένειες και παιδιά από τα σχολεία του Πειραιά. Τα γεμάτα γήπεδα θα προσελκύσουν χορηγούς και θα μπορεί στη συνέχεια ο Ερασιτέχνης να διαπραγματευτεί από μόνος του τα τηλεοπτικά του δικαιώματα σε βόλεϊ και πόλο. Σε κάθε περίπτωση, αυτά είναι που αξίζει να συζητηθούν μεταξύ της Ολυμπιακής οικογένειας και όχι ποιος έχει δίκιο για την αποχή των πολιστών. Αν δηλαδή ευθύνεται η Διοίκηση ή οι αθλητές. Είναι σαν να προσπαθούμε να ανακαλύψουμε αν η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα.