Ποδόσφαιρο
Μπάσκετ
Βόλεϊ
Πόλο.png)
Πρωτοσέλιδα
Πλατεία Αριστοτέλους 12 και μισή το μεσημέρι και η σαγηνευτική μυρωδιά της μπουγάτσας έχει απλωθεί μέχρι τον Λευκό πύργο. Τα μαλακά άσπρα μαξιλάρια του ιδιαίτερα ευρύχωρου καναπέ μοιάζουν να με έχουν καταπιεί, αφού η χαλάρωσή μου χτυπάει κόκκινο.
Όμορφες παρουσίες διασχίζουν την ατέλειωτη πλατεία με χάρτινες και πλαστικές σακούλες να κρέμονται από τις παλάμες τους. Τα βλέμματα καρφώνονται απροκάλυπτα στις καλλίπυγες σαλονικιές και για ακόμα μια φορά επικυρώνω την απόφαση ότι η γυναίκες της συμπρωτεύουσας ξεπερνούν σε κάλλος και ενδυματολογικές προτιμήσεις τις αθηναίες .
Ο καφές ούτε καν έχει αγγίξει το μέσον του κολονάτου ποτηριού και παραμένει το ίδιο φρέσκος, όσο και την στιγμή που αναπαύτηκε στο μακρόστενο τραπέζι από τα χέρια της χαριτωμένης μέχρι σημείο εκνευρισμού, σερβιτόρας.
Ρίχνω μια γρήγορη ματιά στο καντράν του ρολογιού και λες και η ώρα έχει κολλήσει, θαρρείς πως ακολουθεί πιστά τους χαλαρούς ρυθμούς αυτής της πόλης.
Πραγματικά νιώθεις ότι ο χρόνος παγώνει εδώ πέρα, λες και εγκλωβίζεται στις τέσσερις άκρες της πλατείας. Κι όσο η ώρα περνάει ,τόσο πυκνώνει και ο κόσμος γύρω από τα δεκάδες καφέ που κατακλίζουν το χώρο. Άνθρωποι συνηθισμένοι που δεν διαφέρουν σε τίποτα από εκείνους της χαμουτζίας, όπως περιπαικτικά αποκαλούν εδώ πάνω την πρωτεύουσα.
Την ηρεμία της στιγμής σπάει ο μικρός επαίτης που τόσο χαριτωμένα προωθεί την πραμάτεια του. Αδυνατώ να αντισταθώ στον έξυπνο τρόπο που προσπάθησε να μου πουλήσει ένα πακέτο χαρτομάντιλα.
-Αν είσαι γκαύρος κύριος πάρε γιατί σήμερα το βράδυ θα σου χρειαστούν.
Έβγαλα μερικά ψιλά από την τσέπη ,τα χούφτωσα με τέτοιο τρόπο που δεν το κρύβω ότι θα ήθελα να χουφτώσω και τα σφιχτά οπίσθια της σερβιτόρας. Ο πιτσιρικάς τα εξαφάνισε με μιας από το χέρι μου δίκην αρπακτικού και συνέχισε την ταλαίπωρη πορεία του προς τα διπλανά τραπέζια φιλοδοξώντας να βρει κι άλλους γαύρους να πουλήσει την πραμάτεια του.
Α, παρεπιπτώντος ποτέ δεν του αποκάλυψα την οπαδική μου συμπάθεια προς την ομάδα του μεγάλου λιμανιού. Δεν ένιωθα και πολύ άνετα να το κάνω με τόσους “αλλόθρησκους’’ να με περιτριγυρίζουν. Το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό ήταν ένα κρύο μπάνιο στον παγωμένο και βρόμικο θερμαϊκό.
- Άσε δεν είμαστε για τέτοια ,σκέφτηκα και έφερα το καλαμάκι στα χείλη αποταμιεύοντας μια γουλιά καφέ στο στομάχι μου.
Κοίταξα τον ήλιο που ίσα ξεπρόβαλλε από κάτι γκρίζα σύννεφα που απειλούσαν να καταλάβουν τον ουρανό. Πρέπει να κόντευε μεσημέρι, άλλωστε κάτι τέτοιο μαρτυρούσε και ο συνωστισμός που παρατηρούνταν στην πλατεία αυτή τη στιγμή. Ο φραπές είχε κατακλίσει όλη την Αριστοτέλους ,από παντού ξεπρόβαλαν καλαμάκια ασπρόμαυρου χρώματος, φραπές και εφημερίδα στο χέρι με σήμα πάνω δεξιά τον αετό με τα δυο κεφάλια.
Έβλεπα αλλά δεν μιλούσα, άκουγα αλλά και παρατηρούσα, συζητήσεις επί συζητήσεων για το μάτς που έκανε μια πόλη να σύεται συνθέμελα. Ο κακός κόκκινος έχθρος είναι προ των πυλών της Καμάρας και πρέπει να βρεθεί τρόπος να κατατροπωθεί. Οι ‘μισητοί λιμανίσιοι’ πρέπει να εξωντωθούν πριν κάν πατήσουν το πόδι τους σ’αυτή την τιμημένη πόλη.
Με ένα νεύμα καλώ την σερβιτόρα κοντά μου λες και ήθελα να νιώσω λίγη ζεστασιά, της χαμογελώ με ένα χαμόγελο σχεδόν παγωμένο από αυτά που άκουγα να σφυροκοπούν τα αυτιά μου τόση ώρα. Της παραγγέλνω ακόμα μια μπουγάτσα από εκείνες τις καταπληκτικές που το τυρί λυώνει στον ουρανίσκο πριν πάρει το δρόμο προς το στομάχι.
Ασπρόμαυρες μπλούζες ξεπηδούν πλέον από κάθε πιθανό στενό και σε συνάρτηση με τον γκρίζο ουρανό και τις χαρούμενες φάτσες δημιουργούν την τέλεια αντίθεση.
Οι αυτοσχέδιοι πάγκοι των μικροπωλητών φαντάζουν σαν κάστρα με τις σημαίες να κυματίζουν περήφανες , ενώ ο κόσμος τους περικυκλώνει καταθέτοντας τον οβολό τους προκειμένου να αγοράσουν κάποιο αναμνηστικό.
Η σερβιτόρα κατάκοπη από τις συνεχόμενες βόλτες στα τραπεζάκια κάθισε για λίγο στην πλάτη του πλησιέστερου σε εκείνη καναπέ, για να απολαύσει ένα τσιγάρο.
Η πόλη πλέον φαντάζει να βρίσκεται στο απώγειό της, δείχνω να την απολαμβάνω σε κάθε πτυχή της , ενώ αδυνατώ ειλικρινά να κατανοήσω τις υπέρμετρες τοπικιστικές κορώνες που αναδύονται από την πλαινή παρέα.
Άνθρωποι χαρούμενοι ,φάτσες έξυπνες και λαμπερές να μεταμορφώνονται σε θηρία στο άκουσμα της λέξης γαυρος. Λες και είναι αυτός που ευθύνεται για όλους τους κατακτητές που κατακρεούργησαν κατά καιρούς τούτη την πανέμορφη πόλη. Θαρρείς ώρες-ώρες ότι του καταλογίζουν ευθύνες για τα αξεπέραστης γλυκύτητας τρίγωνα που σήμερα δεν είχαν μέσα όση κρέμα επιθυμούσαν.
Σκέφτομαι τον παραλογισμό της στιγμής και απλώνω το βλέμμα στη θάλασσα που σκεπάζεται από ένα αχνό γκριζοπράσινο πέπλο.
- Ο γαύρος φίλε μου, αυτός ευθύνεται για την άσχημη κατάσταση της πόλης, μου απευθύνθηκε ο διπλανός ,με ύφος βλοσηρό και με το πρόσωπο σκληρό από τον μορφασμό που μαρτυρούσε μίσος. Κούνησα το κεφάλι μου σαν να έδειχνα λίγο ότι συμφωνώ και λίγο ότι δεν έχω διάθεση για μια τέτοια συζήτηση. Άλλωστε μια τέτοια απόπειρα δεν θα είχε το προσδοκόμενο για μένα αποτέλεσμα, μάλλον χειρότερα θα έκανε τα πράγματα. Την κατάσταση έδειξε να σώζει η κοπελιά με χαμόγελο πιο φωτεινό και από τον ήλιο που πλέον έλαμπε θριαμβευτικά πάνω από τον ουρανό της πόλης. Το φιλί που του έσκασε στο στόμα θαρρείς πως λειτούργησε ως φάρμακο, του πήρε όλη την αρνητική ενέργεια, ξέχασε το αθηναικό κράτος και τον γαύρο που μισούσε τόσο πολύ.
Με την άκρη του ματιού απαθανάτησα τη στιγμή και ένιωσα μια απροσδιόριστη ευφορία. Μια προσωπική δικαίωση για μια πόλη που ζει και αναπνέει ερωτική διάθεση και λαθεύει στα συναισθήματα της μόναχα μια-δυο φορές το χρόνο, τότε που ο κόκκινος εχθρός ανηφορίζει.
Την γοητεία της στιγμής διαλύουν οι κραυγές που έρχονται από μακριά, σχεδόν ξεσκίζουν το πέπλο της ηρεμίας που είχε υφανθεί από τις μικρές καθημερινές στιγμές ανεμελιάς. Η ερωτική διάθεση έδινε πλέον τη θέση της στα πολεμικά ένστικτα που ξεπηδούν από τα βάθη της ψυχής, εκεί που ήταν καλά θαμμένα μερικά δευτερόλεπτα πριν.
Το ένιωθα πλέον στο πετσί μου. Η ώρα που ο εχθρός πρέπει να κατατροπωθεί είχε φτάσει. Τα τύμπανα του πολέμου ηχούσαν όλο και πιο δυνατά , αγριεμένα και χωρίς καμιά δόση μελωδίας. Ο εχθρός δεν ήταν πλέον προ του πυλών. Είχε περάσει τις πύλες και κατευθυνόταν προς την καρδιά της πόλης. Ο κόκκινος εχθρός που απειλεί να κατακυριεύσει την πόλη πρέπει να συντριβεί. Να εκλείψει δια παντός από αυτή τη χώρα γιατί μόνο τότε ο τόπος θα δει το μέλλον του να ανατέλλει ευοίωνο.
Τσακίστε τους , ρημάξ’τε τους και κρεμάστε τα άψυχα κουφάρια τους στην πλατεία για παραδειγματισμό και που ξέρετε μπορεί αύριο να ανατείλει μια καινούρια μέρα για την πανέμορφη πόλη σας. Αν νιώθετε απλά πως για όλα φταίει ο κόκκινος δυνάστης κατατροπώστε τον και χορέψ’τε πάνω από το σφαγμένο κορμί του.
Μονάχα μην ξεχάσετε να αναζητήσετε και τις δικές σας ευθύνες σε περίπτωση που δεν αλλάξει κάτι στην ζωή σας. Μην λησμονήσετε να κοιτάξετε μέσα σας για να βρείτε τι πραγματικά σας φταίει. Ψάξ’τε τον ανθρώπινο χαρακτήρα σας και αναλογιστείτε πόσες φορές θρονιαστήκατε στην θέση του ευνοήμενου εις βάρος άλλον.
Τα σύννεφα περικύκλωσαν την πόλη και το μίσος και η οργή κατάπιαν το γέλιο που πριν λίγα λεπτά φώτιζε κάθε πτυχή της πανέμορφης πλατείας. Τα τραπεζάκια έρημα κι αυτά περίμεναν το τέλος της μάχης για να υποδεχτούν ξανά τον κόσμο απαλλαγμένο από το εφήμερο μίσος. Ο πιτσιρικάς απέναντι με μια σπασμωδική κίνηση προσπάθησε να τινάξει τα μαλλιά από τα μάτια του, η κοπελίτσα διέσχισε με άνεση τον άδειο από αυτοκίνητα δρόμο, απαλλαγμένη από τα διαολεμένα κορναρίσματα και τις ρόδες που τρίζουν στο οδόστρωμα.
Πληρώνω για καφέ και τα φαγώσιμα και αφήνω ένα χαμόγελο μαζί με πουρπουάρ στην όμορφη γκαρσόνα. Εκείνη ανταπέδωσε με το αστραφτερό της βλέμμα να με διαπερνά από άκρου εις άκρον.
Άρχισα να βαδίζω γοργά και να προσπερνώ σαν σταματημένο, τον λιγοστό κόσμο που είχε απομείνει στους δρόμους. Όλα τώρα σε αυτή την πόλη φάνταζαν πανέμορφα. Μόνος να απολαμβάνω τη μαγεία της συμπρωτεύουσας αποστασιωποιημένος από μίση και κάθε είδους κομπλεξικές συμπεριφορές. Πραγματικά το απολάμβανα έστω κι έτσι, μόνος. Άλλωστε οι υπόλοιποι έχουνε πόλεμο σήμερα, σκέφτηκα…
LAMBROST
Όμορφες παρουσίες διασχίζουν την ατέλειωτη πλατεία με χάρτινες και πλαστικές σακούλες να κρέμονται από τις παλάμες τους. Τα βλέμματα καρφώνονται απροκάλυπτα στις καλλίπυγες σαλονικιές και για ακόμα μια φορά επικυρώνω την απόφαση ότι η γυναίκες της συμπρωτεύουσας ξεπερνούν σε κάλλος και ενδυματολογικές προτιμήσεις τις αθηναίες .
Ο καφές ούτε καν έχει αγγίξει το μέσον του κολονάτου ποτηριού και παραμένει το ίδιο φρέσκος, όσο και την στιγμή που αναπαύτηκε στο μακρόστενο τραπέζι από τα χέρια της χαριτωμένης μέχρι σημείο εκνευρισμού, σερβιτόρας.
Ρίχνω μια γρήγορη ματιά στο καντράν του ρολογιού και λες και η ώρα έχει κολλήσει, θαρρείς πως ακολουθεί πιστά τους χαλαρούς ρυθμούς αυτής της πόλης.
Πραγματικά νιώθεις ότι ο χρόνος παγώνει εδώ πέρα, λες και εγκλωβίζεται στις τέσσερις άκρες της πλατείας. Κι όσο η ώρα περνάει ,τόσο πυκνώνει και ο κόσμος γύρω από τα δεκάδες καφέ που κατακλίζουν το χώρο. Άνθρωποι συνηθισμένοι που δεν διαφέρουν σε τίποτα από εκείνους της χαμουτζίας, όπως περιπαικτικά αποκαλούν εδώ πάνω την πρωτεύουσα.
Την ηρεμία της στιγμής σπάει ο μικρός επαίτης που τόσο χαριτωμένα προωθεί την πραμάτεια του. Αδυνατώ να αντισταθώ στον έξυπνο τρόπο που προσπάθησε να μου πουλήσει ένα πακέτο χαρτομάντιλα.
-Αν είσαι γκαύρος κύριος πάρε γιατί σήμερα το βράδυ θα σου χρειαστούν.
Έβγαλα μερικά ψιλά από την τσέπη ,τα χούφτωσα με τέτοιο τρόπο που δεν το κρύβω ότι θα ήθελα να χουφτώσω και τα σφιχτά οπίσθια της σερβιτόρας. Ο πιτσιρικάς τα εξαφάνισε με μιας από το χέρι μου δίκην αρπακτικού και συνέχισε την ταλαίπωρη πορεία του προς τα διπλανά τραπέζια φιλοδοξώντας να βρει κι άλλους γαύρους να πουλήσει την πραμάτεια του.
Α, παρεπιπτώντος ποτέ δεν του αποκάλυψα την οπαδική μου συμπάθεια προς την ομάδα του μεγάλου λιμανιού. Δεν ένιωθα και πολύ άνετα να το κάνω με τόσους “αλλόθρησκους’’ να με περιτριγυρίζουν. Το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό ήταν ένα κρύο μπάνιο στον παγωμένο και βρόμικο θερμαϊκό.
- Άσε δεν είμαστε για τέτοια ,σκέφτηκα και έφερα το καλαμάκι στα χείλη αποταμιεύοντας μια γουλιά καφέ στο στομάχι μου.
Κοίταξα τον ήλιο που ίσα ξεπρόβαλλε από κάτι γκρίζα σύννεφα που απειλούσαν να καταλάβουν τον ουρανό. Πρέπει να κόντευε μεσημέρι, άλλωστε κάτι τέτοιο μαρτυρούσε και ο συνωστισμός που παρατηρούνταν στην πλατεία αυτή τη στιγμή. Ο φραπές είχε κατακλίσει όλη την Αριστοτέλους ,από παντού ξεπρόβαλαν καλαμάκια ασπρόμαυρου χρώματος, φραπές και εφημερίδα στο χέρι με σήμα πάνω δεξιά τον αετό με τα δυο κεφάλια.
Έβλεπα αλλά δεν μιλούσα, άκουγα αλλά και παρατηρούσα, συζητήσεις επί συζητήσεων για το μάτς που έκανε μια πόλη να σύεται συνθέμελα. Ο κακός κόκκινος έχθρος είναι προ των πυλών της Καμάρας και πρέπει να βρεθεί τρόπος να κατατροπωθεί. Οι ‘μισητοί λιμανίσιοι’ πρέπει να εξωντωθούν πριν κάν πατήσουν το πόδι τους σ’αυτή την τιμημένη πόλη.
Με ένα νεύμα καλώ την σερβιτόρα κοντά μου λες και ήθελα να νιώσω λίγη ζεστασιά, της χαμογελώ με ένα χαμόγελο σχεδόν παγωμένο από αυτά που άκουγα να σφυροκοπούν τα αυτιά μου τόση ώρα. Της παραγγέλνω ακόμα μια μπουγάτσα από εκείνες τις καταπληκτικές που το τυρί λυώνει στον ουρανίσκο πριν πάρει το δρόμο προς το στομάχι.
Ασπρόμαυρες μπλούζες ξεπηδούν πλέον από κάθε πιθανό στενό και σε συνάρτηση με τον γκρίζο ουρανό και τις χαρούμενες φάτσες δημιουργούν την τέλεια αντίθεση.
Οι αυτοσχέδιοι πάγκοι των μικροπωλητών φαντάζουν σαν κάστρα με τις σημαίες να κυματίζουν περήφανες , ενώ ο κόσμος τους περικυκλώνει καταθέτοντας τον οβολό τους προκειμένου να αγοράσουν κάποιο αναμνηστικό.
Η σερβιτόρα κατάκοπη από τις συνεχόμενες βόλτες στα τραπεζάκια κάθισε για λίγο στην πλάτη του πλησιέστερου σε εκείνη καναπέ, για να απολαύσει ένα τσιγάρο.
Η πόλη πλέον φαντάζει να βρίσκεται στο απώγειό της, δείχνω να την απολαμβάνω σε κάθε πτυχή της , ενώ αδυνατώ ειλικρινά να κατανοήσω τις υπέρμετρες τοπικιστικές κορώνες που αναδύονται από την πλαινή παρέα.
Άνθρωποι χαρούμενοι ,φάτσες έξυπνες και λαμπερές να μεταμορφώνονται σε θηρία στο άκουσμα της λέξης γαυρος. Λες και είναι αυτός που ευθύνεται για όλους τους κατακτητές που κατακρεούργησαν κατά καιρούς τούτη την πανέμορφη πόλη. Θαρρείς ώρες-ώρες ότι του καταλογίζουν ευθύνες για τα αξεπέραστης γλυκύτητας τρίγωνα που σήμερα δεν είχαν μέσα όση κρέμα επιθυμούσαν.
Σκέφτομαι τον παραλογισμό της στιγμής και απλώνω το βλέμμα στη θάλασσα που σκεπάζεται από ένα αχνό γκριζοπράσινο πέπλο.
- Ο γαύρος φίλε μου, αυτός ευθύνεται για την άσχημη κατάσταση της πόλης, μου απευθύνθηκε ο διπλανός ,με ύφος βλοσηρό και με το πρόσωπο σκληρό από τον μορφασμό που μαρτυρούσε μίσος. Κούνησα το κεφάλι μου σαν να έδειχνα λίγο ότι συμφωνώ και λίγο ότι δεν έχω διάθεση για μια τέτοια συζήτηση. Άλλωστε μια τέτοια απόπειρα δεν θα είχε το προσδοκόμενο για μένα αποτέλεσμα, μάλλον χειρότερα θα έκανε τα πράγματα. Την κατάσταση έδειξε να σώζει η κοπελιά με χαμόγελο πιο φωτεινό και από τον ήλιο που πλέον έλαμπε θριαμβευτικά πάνω από τον ουρανό της πόλης. Το φιλί που του έσκασε στο στόμα θαρρείς πως λειτούργησε ως φάρμακο, του πήρε όλη την αρνητική ενέργεια, ξέχασε το αθηναικό κράτος και τον γαύρο που μισούσε τόσο πολύ.
Με την άκρη του ματιού απαθανάτησα τη στιγμή και ένιωσα μια απροσδιόριστη ευφορία. Μια προσωπική δικαίωση για μια πόλη που ζει και αναπνέει ερωτική διάθεση και λαθεύει στα συναισθήματα της μόναχα μια-δυο φορές το χρόνο, τότε που ο κόκκινος εχθρός ανηφορίζει.
Την γοητεία της στιγμής διαλύουν οι κραυγές που έρχονται από μακριά, σχεδόν ξεσκίζουν το πέπλο της ηρεμίας που είχε υφανθεί από τις μικρές καθημερινές στιγμές ανεμελιάς. Η ερωτική διάθεση έδινε πλέον τη θέση της στα πολεμικά ένστικτα που ξεπηδούν από τα βάθη της ψυχής, εκεί που ήταν καλά θαμμένα μερικά δευτερόλεπτα πριν.
Το ένιωθα πλέον στο πετσί μου. Η ώρα που ο εχθρός πρέπει να κατατροπωθεί είχε φτάσει. Τα τύμπανα του πολέμου ηχούσαν όλο και πιο δυνατά , αγριεμένα και χωρίς καμιά δόση μελωδίας. Ο εχθρός δεν ήταν πλέον προ του πυλών. Είχε περάσει τις πύλες και κατευθυνόταν προς την καρδιά της πόλης. Ο κόκκινος εχθρός που απειλεί να κατακυριεύσει την πόλη πρέπει να συντριβεί. Να εκλείψει δια παντός από αυτή τη χώρα γιατί μόνο τότε ο τόπος θα δει το μέλλον του να ανατέλλει ευοίωνο.
Τσακίστε τους , ρημάξ’τε τους και κρεμάστε τα άψυχα κουφάρια τους στην πλατεία για παραδειγματισμό και που ξέρετε μπορεί αύριο να ανατείλει μια καινούρια μέρα για την πανέμορφη πόλη σας. Αν νιώθετε απλά πως για όλα φταίει ο κόκκινος δυνάστης κατατροπώστε τον και χορέψ’τε πάνω από το σφαγμένο κορμί του.
Μονάχα μην ξεχάσετε να αναζητήσετε και τις δικές σας ευθύνες σε περίπτωση που δεν αλλάξει κάτι στην ζωή σας. Μην λησμονήσετε να κοιτάξετε μέσα σας για να βρείτε τι πραγματικά σας φταίει. Ψάξ’τε τον ανθρώπινο χαρακτήρα σας και αναλογιστείτε πόσες φορές θρονιαστήκατε στην θέση του ευνοήμενου εις βάρος άλλον.
Τα σύννεφα περικύκλωσαν την πόλη και το μίσος και η οργή κατάπιαν το γέλιο που πριν λίγα λεπτά φώτιζε κάθε πτυχή της πανέμορφης πλατείας. Τα τραπεζάκια έρημα κι αυτά περίμεναν το τέλος της μάχης για να υποδεχτούν ξανά τον κόσμο απαλλαγμένο από το εφήμερο μίσος. Ο πιτσιρικάς απέναντι με μια σπασμωδική κίνηση προσπάθησε να τινάξει τα μαλλιά από τα μάτια του, η κοπελίτσα διέσχισε με άνεση τον άδειο από αυτοκίνητα δρόμο, απαλλαγμένη από τα διαολεμένα κορναρίσματα και τις ρόδες που τρίζουν στο οδόστρωμα.
Πληρώνω για καφέ και τα φαγώσιμα και αφήνω ένα χαμόγελο μαζί με πουρπουάρ στην όμορφη γκαρσόνα. Εκείνη ανταπέδωσε με το αστραφτερό της βλέμμα να με διαπερνά από άκρου εις άκρον.
Άρχισα να βαδίζω γοργά και να προσπερνώ σαν σταματημένο, τον λιγοστό κόσμο που είχε απομείνει στους δρόμους. Όλα τώρα σε αυτή την πόλη φάνταζαν πανέμορφα. Μόνος να απολαμβάνω τη μαγεία της συμπρωτεύουσας αποστασιωποιημένος από μίση και κάθε είδους κομπλεξικές συμπεριφορές. Πραγματικά το απολάμβανα έστω κι έτσι, μόνος. Άλλωστε οι υπόλοιποι έχουνε πόλεμο σήμερα, σκέφτηκα…
LAMBROST
