
Η ουσία, βέβαια, δεν αλλάζει, αφού ο Βέλγος έχει δικαίωμα, να αγωνιστεί το απόγευμα στο «Κλεάνθης Βικελίδης», έστω κι’ αν απορρίφθηκε η έφεση του, αφού η Ε. Εφ. έκανε δεκτή την αντίστοιχη, ακριβώς με το ίδιο περιεχόμενο (να θεωρηθεί η «βίαιη απώθηση» ως «ανάρμοστη συμπεριφορά» και όχι ως «έργω εξύβριση» ή «βιαιοπραγία») έφεση του Α. Φάκου. Αξίζει, να σημειωθεί, ότι η παρέμβαση-Φάκου είχε γίνει- σύμφωνα με λεγόμενα των μελών της Ε.Εφ. το βράδυ της Παρασκευής και γνωστοποιήθηκε το πρωί του Σαββάτου, λίγο πριν από την ώρα της εκδίκασης, η οποία ολοκληρώθηκε σε ελάχιστο χρόνο.
Η εξήγηση για την παραπάνω εξέλιξη, σύμφωνα με νομικούς κύκλους, ήταν το γεγονός, ότι η έφεση του Μιραλάς δεν μπορούσε να γίνει δεκτή, επειδή βάσει των κανονισμών δεν χωρούσε ανταπόδειξη στο φύλλο αγώνα. Αυτό μπορούσε, να το προκαλέσει μόνο ο ποδοσφαιρικός εισαγγελέας, όπως και τελικά έγινε, με αποτέλεσμα τη μείωση της ποινής του ποδοσφαιριστή από δύο αγωνιστικές, σε μία. Χάρη σε αυτό το νομικό «τερτίπι» στην Ομοσπονδία θεωρούν προφανώς, ότι καλύφθηκαν αλλά η ουσία είναι, ότι για μία ακόμη φορά εξέθεσαν το ελληνικό ποδόσφαιρο σε επίπεδο διοίκησης.