Ποδόσφαιρο
Μπάσκετ
Βόλεϊ
Πόλο.png)
Πρωτοσέλιδα
Ο Σλοβένος σέντερ του Θρύλου βοήθησε τα μέγιστα τον Ολυμπιακό στην πρόκρισή του στα προημιτελικά της Ευρωλίγκα από την φάση του TOP-16.
Ο Νεστέροβιτς αναδείχθηκε και ως ο καλύτερος ψηλός για τον μήνα Φεβρουάριο στην διοργάνωση της Ευρωλίγκα και μίλησε στην επίσημη ιστοσελίδα της:
Συγχαρητήρια Ράσο. Πώς νιώθεις που επιλέχθηκες για το βραβείο αυτό;
«Ναι είναι μια μεγάλη τιμή αλλά μην ξεχνάτε ότι αυτό είναι ένα ομαδικό άθλημα. Όλα αυτά οφείλονται στο ομαδικό παιχνίδι. Δεν είναι μόνο να κάνεις εσύ κάτι ξεχωριστό. Άμα κερδίζεις είναι επειδή οι συμπαίκτες σου σε αξιοποίησαν σωστά και το έκαναν πιο εύκολο για σένα. Οπότε το βραβείο αυτό πάει σε όλη την ομάδα. Ευχαριστώ τους συμπαίκτες μου γιατί χωρίς αυτούς δεν θα ήταν δυνατόν να το κερδίσω».
Ανάμεσα στα τρία ματς του δευτέρου γύρου του Τοπ-16, οι 16 πόντοι που σημείωσες κόντρα στη Βαλένθια βοήθησαν να κερδίσετε και όλοι μιλούσαν για τα τρία συνεχόμενα φόλοου στην 4η περίοδο. Τι θυμάσαι από τα ματς αυτά;
«Αυτό ακριβώς ήταν που είπα μόλις. Όταν έχεις παίκτες όπως οι Σπανούλης, Παπαλουκάς και Τεόντοσιτς που διεισδύουν και οι αντίπαλοι ψηλοί πρέπει να βοηθήσουν, γίνεται πιο εύκολη η δουλειά σου αν αστοχήσουν να πάρεις την μπάλα. Δεν μπορεί να σου κάνει μπλοκ άουτ ο αντίπαλος ψηλός οπότε πρέπει απλά να ακολουθήσεις τη φάση. Αυτό συνέβη στο ματς αυτό. Αστόχησαν και εγώ ήμουν εκεί για το φόλοου. Οι ψηλοί της Βαλένθια, Λίστσουκ και Γιαφτόκας είναι πολύ αθλητικοί παίκτες που δυσκόλευαν τα σουτ των περιφερειακών αλλά στις αλλαγές έμενα με κοντό παίκτη οπότε μπορούσα να ακολουθήσω».
Στο πρώτο ματς στο Top-16 κόντρα στην Φενέρ/Ούλκερ που χάσατε, έβαλες μόλις 2 πόντους, αλλά στο δεύτερο ματς στην Κωνσταντινούπολη κυριάρχησες. Τι άλλαξε σε ένα μήνα στα δύο αυτά παιχνίδια;
«Στο πρώτο ματς η Φενέρ ήρθε έτοιμη και έπαιξε πολύ καλή άμυνα στο ζωγραφιστό. Δεν υπήρχε πολύς χώρος για εμάς και δεν προσαρμοστήκαμε σε αυτό. Στο δεύτερο ξέραμε ότι θα έκαναν το ίδιο και δεν μας εξέπληξαν. Απλά καταλάβαμε ότι χάσαμε μόνο ένα ματς. Μετά από την ήττα είχαμε χρόνο να αντιδράσουμε και δεν αλλάξαμε κάτι. Δουλέψαμε μαζί και γίναμε καλύτεροι. Ξέραμε ότι για να βγούμε στο γκρουπ πρώτοι έπρεπε να πάμε στην Τουρκία και να κερδίσουμε. Το καταφέραμε και μάλιστα με περισσότερους πόντους απ' ότι χάσαμε στο ΣΕΦ κι έτσι κλειδώσαμε την πρωτιά».
Τελείωσες το Τοπ-16 σκοράροντας με πολλά σουτ απ' έξω φτάνοντας τους 20 πόντους με την Ζαλγκίρις, που είναι οι περισσότεροι που έχει πετύχει φέτος σε ένα ματς. Σχεδιάζεις να γίνεις περισσότερο επιθετικός με τα σουτ;
«Θα μπορούσα, ναι. Εκείνο το βράδυ συνέβη και βρήκα χώρο για σουτ λόγω της δημιουργικότητας του Τεόντοσιτς του Παπαλουκά και του Σπανούλη. Παίζανε τόσο καλά το πικ εν ρολ. Αν καταφέρεις να βρεις έναν κενό χώρο τότε είναι σίγουρο ότι θα σου πασάρουν σωστά. Γι' αυτό κι εγώ έψαχνα τους κενούς χώρους. Η Ζαλγκίρις είχε εκείνον τον ψηλό, τον Μαριάνοβιτς, έμενε μέσα οπότε έπρεπε να βρω άλλον τρόπο να σκοράρω. Τα σουτ μπήκαν εκείνη τη βραδιά, κάτι που δε συμβαίνει πάντα. Κάποιες φορές μπαίνουν και κάποιες όχι. Εκείνο το βράδυ μπήκαν».
Στα πρώτα έντεκα ματς είχες μόλις τέσσερα μπλοκ και στα τελευταία πέντε ματς έχεις 13. Τι άλλαξε;
«Προφανώς είναι η άμυνα της ομάδας. Το πως νιώθεις και ο τρόπος που τοποθετείς τον εαυτό σου. Από την εμπειρία μου, νομίζω ότι το μπλοκ είναι θέμα θέσης πριν προσπαθήσεις για το κόψιμο. Έτσι , θα έλεγα ότι μία καλή ομαδική άμυνα σου επιτρέπει να πάρεις καλή θέση για να κάνεις το κόψιμο».
Σε περίπου δύο εβδομάδες από σήμερα θα αντιμετωπίσετε τη Σιένα για τα προημιτελικά της Ευρωλίγκας. Τι έχεις να πεις γι' αυτή την ομάδα;
«Είναι μια σκληρή ομάδα, ένας δύσκολος αντίπαλος. Έχουν παίξει αρκετά καλό μπάσκετ και δείχνουν να είναι αρκετά ομαδικοί. Βρισκόμαστε στα πλέι οφ της Ευρωλίγκας και πλέον έχουν προκύψει οι οκτώ καλύτερες ομάδες της διοργάνωσης. Οπότε δεν μπορείς να περιμένεις εύκολα παιχνίδια. Είμαστε σε καλή κατάσταση και θέλουμε να βελτιωθούμε ακόμη περισσότερο. Θα πρέπει να δώσουμε τον καλύτερο μας εαυτό και να βλέπουμε κάθε παιχνίδι ξεχωριστά. Δεν πρέπει να βιαστούμε. Θα είναι μια δύσκολη σειρά».
Ράσο είσαι ίσως ο καταλληλότερος άνθρωπος για να συγκρίνεις την Ευρωλίγκα που άφησες το 1999 με την Ευρωλίγκα που βρήκες το 2010. Τι διαφορές έχεις εντοπίσει;
«Θεωρώ πως υπάρχει μεγάλη διαφορά τώρα. Το ευρωπαϊκό μπάσκετ έχει έρθει πολύ πιο κοντά στο ΝΒΑ, ειδικά από τη στιγμή που οι επιθέσεις έγιναν 24 δευτερολέπτων. Τώρα, οι περισσότερες ομάδες παίζουν γρήγορα. Το 1999, όταν ακόμη υπήρχαν 30 δευτερόλεπτα για επίθεση, το παιχνίδι ήταν πολύ πιο αργό. Θυμάμαι πως όταν κέρδισα τον τίτλο το 1998 με την Κίντερ απέναντι στην ΑΕΚ, το σκορ ήταν 58-44. Τώρα, οι ομάδες σκοράρουν 70-80 πόντους σε σαράντα λεπτά αρκετά εύκολα. Το παιχνίδι έχει πλησιάσει πολύ το ΝΒΑ και αυτή είναι η μεγαλύτερη διαφορά τώρα».
Τι θυμάσαι από το Φάιναλ Φορ του 1998 στη Βαρκελώνη στο οποίο κατέκτησες τον τίτλο; Στόχος σου άλλωστε είναι να επιστρέψεις εκεί τον Μάη με τον Ολυμπιακό.
«Πάντα έχεις ευχάριστες αναμνήσεις όταν κερδίζεις. Για εμένα αυτό ήταν το δεύτερο Φάιναλ Φορ της καριέρας μου, αλλά το πρώτο. αληθινό. Τη προηγούμενη σεζόν είχα παίξει ένα ή δύο παιχνίδι στην Ευρωλίγκα με την Ολίμπια Λιουμπλιάνας πριν το Φάιναλ Φορ. Οπότε σκέφτομαι ακόμη το Φάιναλ Φορ της Βαρκελώνης ως το πρώτο αληθινό της καριέρας μου, ως μέλος της ομάδας, και η κατάκτηση του τροπαίου μου άφησε εκπληκτικές αναμνήσεις. Ελπίζω να κάνουμε το ίδιο και φέτος στη Βαρκελώνη».
Το 1997 με την Ολίμπια Λιουμπλιάνας έπαιξες στο Φάιναλ Φορ της Ρώμης και αντιμετώπισες τον Ολυμπιακός στον ημιτελικό γνωρίζοντας την ήττα. Και τότε προπονητής της ομάδας ήταν ο Ντούσαν Ίβκοβιτς. Θυμάσαι αυτό το παιχνίδι;
«O Ολυμπιακός ήταν το φαβορί για να κατακτήσει το τρόπαιο και τα κατάφερε. Είχε σπουδαία ομάδα με παίκτες όπως ο Ρίβερς, ο Τάρλατς και ο Τόμιτς. Παίξαμε πολύ καλά σε εκείνο το παιχνίδι και τους δυσκολέψαμε αρκετά. Αυτό, όμως, που θυμάμαι περισσότερο απ' όλα ήταν οι οπαδοί του Ολυμπιακού, οι οποίοι ήταν απίστευτοι. Το 90% των εξεδρών ήταν «ερυθρόλευκο». Μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση, όπως και στους περισσότερους άλλωστε. Απλά απίστευτοι. Ελπίζω και εμείς να έχουμε την ίδια συμπαράσταση. Νομίζω πως θα τους χρειαστούμε περισσότερο από κάθε άλλη φορά όταν θα αρχίσουν τα πλέι οφ και τα ματς με τη Σιένα».
Έχεις παίξει σε τρία συνεχόμενα Φάιναλ Φορ (1997,1998,1998) και προσπαθείς για το τέταρτο της καριέρας σου. Τι έχεις να πεις για τον Θοδωρή Παπαλουκά, ο οποίος μετρά οκτώ συνεχόμενα και ετοιμάζεται για το ένατο;
«Είναι εκπληκτικό. Και είναι καλό να έχεις στην ομάδα σου κάποιον με τόση εμπειρία. Ελπίζω να τα καταφέρουμε και να προκριθούμε και μετά θα αρχίσουμε να σκεφτόμαστε πως θα κατακτήσουμε τον τίτλο. Σίγουρα όμως σε κάνει να νιώθεις πολύ άνετα το να αγωνίζεσαι με κάποιον που έχει το ρεκόρ των συνεχόμενων παρουσιών σε Φάιναλ Φορ».
Αυτός είναι ο 15ος χρόνος σου ως επαγγελματίας. Περιμένεις να γιορτάσεις αυτή την επέτειο με τη συμμετοχή σου σε ακόμη ένα Φάιναλ Φορ;
«Θα είναι τέλεια να βρεθώ εκεί και ακόμη καλύτερα να κερδίσουμε το τρόπαιο. Γι' αυτό παίζουμε άλλωστε. Δεν μετράω τα χρόνια πια. Ξέρω πως μεγάλωσα και προσπαθώ να μην τα μετράω τώρα. Θέλω, όμως, να γιορτάσω με έναν τίτλο».
Πως εκμεταλλεύεσαι την εμπειρία σου σε κάθε παιχνίδι;
«Προσπαθώ να προσεγγίζω με διαφορετικό τρόπο τα παιχνίδια. Προσπαθώ σε κάθε παιχνίδι να κάνω ό,τι χρειάζεται για να κερδίζει η ομάδα μου. Δεν με αφορά τόσο το σκοράρισμα και η επίθεση. Προσπαθώ να κάνω τα πάντα για να βοηθώ την ομάδα και από εκεί και πέρα προσαρμόζομαι στις απαιτήσεις του παιχνιδιού. Αυτό που θέλω είναι να προσεγγίζω σωστά το παιχνίδι. Δεν μπαίνω στο παρκέ με το σκεπτικό να σκοράρω όσους περισσότερους πόντους γίνεται. Δεν χρειάζεται να το κάνω. Παίζω το παιχνίδι με συγκέντρωση στην ομάδα, στα ριμπάουντ, στα κλεψίματα και σε ό,τι άλλο χρειαστεί. Η επίθεση θα έρθει έτσι και αλλιώς. Έχουμε τόσους ταλαντούχους σκόρερ, ειδικά στα γκαρντ. Το μόνο που χρειάζεται είναι να τους ακολουθώ και ξέρω πως θα μου δώσουν τη μπάλα στο σωστό σημείο όταν είμαι σε καλή μέρα. Αυτό όμως, που με έχει διδάξει η εμπειρία μου είναι να αρχίζω το παιχνίδι από την άμυνα».
Ο Νεστέροβιτς αναδείχθηκε και ως ο καλύτερος ψηλός για τον μήνα Φεβρουάριο στην διοργάνωση της Ευρωλίγκα και μίλησε στην επίσημη ιστοσελίδα της:
Συγχαρητήρια Ράσο. Πώς νιώθεις που επιλέχθηκες για το βραβείο αυτό;
«Ναι είναι μια μεγάλη τιμή αλλά μην ξεχνάτε ότι αυτό είναι ένα ομαδικό άθλημα. Όλα αυτά οφείλονται στο ομαδικό παιχνίδι. Δεν είναι μόνο να κάνεις εσύ κάτι ξεχωριστό. Άμα κερδίζεις είναι επειδή οι συμπαίκτες σου σε αξιοποίησαν σωστά και το έκαναν πιο εύκολο για σένα. Οπότε το βραβείο αυτό πάει σε όλη την ομάδα. Ευχαριστώ τους συμπαίκτες μου γιατί χωρίς αυτούς δεν θα ήταν δυνατόν να το κερδίσω».
Ανάμεσα στα τρία ματς του δευτέρου γύρου του Τοπ-16, οι 16 πόντοι που σημείωσες κόντρα στη Βαλένθια βοήθησαν να κερδίσετε και όλοι μιλούσαν για τα τρία συνεχόμενα φόλοου στην 4η περίοδο. Τι θυμάσαι από τα ματς αυτά;
«Αυτό ακριβώς ήταν που είπα μόλις. Όταν έχεις παίκτες όπως οι Σπανούλης, Παπαλουκάς και Τεόντοσιτς που διεισδύουν και οι αντίπαλοι ψηλοί πρέπει να βοηθήσουν, γίνεται πιο εύκολη η δουλειά σου αν αστοχήσουν να πάρεις την μπάλα. Δεν μπορεί να σου κάνει μπλοκ άουτ ο αντίπαλος ψηλός οπότε πρέπει απλά να ακολουθήσεις τη φάση. Αυτό συνέβη στο ματς αυτό. Αστόχησαν και εγώ ήμουν εκεί για το φόλοου. Οι ψηλοί της Βαλένθια, Λίστσουκ και Γιαφτόκας είναι πολύ αθλητικοί παίκτες που δυσκόλευαν τα σουτ των περιφερειακών αλλά στις αλλαγές έμενα με κοντό παίκτη οπότε μπορούσα να ακολουθήσω».
Στο πρώτο ματς στο Top-16 κόντρα στην Φενέρ/Ούλκερ που χάσατε, έβαλες μόλις 2 πόντους, αλλά στο δεύτερο ματς στην Κωνσταντινούπολη κυριάρχησες. Τι άλλαξε σε ένα μήνα στα δύο αυτά παιχνίδια;
«Στο πρώτο ματς η Φενέρ ήρθε έτοιμη και έπαιξε πολύ καλή άμυνα στο ζωγραφιστό. Δεν υπήρχε πολύς χώρος για εμάς και δεν προσαρμοστήκαμε σε αυτό. Στο δεύτερο ξέραμε ότι θα έκαναν το ίδιο και δεν μας εξέπληξαν. Απλά καταλάβαμε ότι χάσαμε μόνο ένα ματς. Μετά από την ήττα είχαμε χρόνο να αντιδράσουμε και δεν αλλάξαμε κάτι. Δουλέψαμε μαζί και γίναμε καλύτεροι. Ξέραμε ότι για να βγούμε στο γκρουπ πρώτοι έπρεπε να πάμε στην Τουρκία και να κερδίσουμε. Το καταφέραμε και μάλιστα με περισσότερους πόντους απ' ότι χάσαμε στο ΣΕΦ κι έτσι κλειδώσαμε την πρωτιά».
Τελείωσες το Τοπ-16 σκοράροντας με πολλά σουτ απ' έξω φτάνοντας τους 20 πόντους με την Ζαλγκίρις, που είναι οι περισσότεροι που έχει πετύχει φέτος σε ένα ματς. Σχεδιάζεις να γίνεις περισσότερο επιθετικός με τα σουτ;
«Θα μπορούσα, ναι. Εκείνο το βράδυ συνέβη και βρήκα χώρο για σουτ λόγω της δημιουργικότητας του Τεόντοσιτς του Παπαλουκά και του Σπανούλη. Παίζανε τόσο καλά το πικ εν ρολ. Αν καταφέρεις να βρεις έναν κενό χώρο τότε είναι σίγουρο ότι θα σου πασάρουν σωστά. Γι' αυτό κι εγώ έψαχνα τους κενούς χώρους. Η Ζαλγκίρις είχε εκείνον τον ψηλό, τον Μαριάνοβιτς, έμενε μέσα οπότε έπρεπε να βρω άλλον τρόπο να σκοράρω. Τα σουτ μπήκαν εκείνη τη βραδιά, κάτι που δε συμβαίνει πάντα. Κάποιες φορές μπαίνουν και κάποιες όχι. Εκείνο το βράδυ μπήκαν».
Στα πρώτα έντεκα ματς είχες μόλις τέσσερα μπλοκ και στα τελευταία πέντε ματς έχεις 13. Τι άλλαξε;
«Προφανώς είναι η άμυνα της ομάδας. Το πως νιώθεις και ο τρόπος που τοποθετείς τον εαυτό σου. Από την εμπειρία μου, νομίζω ότι το μπλοκ είναι θέμα θέσης πριν προσπαθήσεις για το κόψιμο. Έτσι , θα έλεγα ότι μία καλή ομαδική άμυνα σου επιτρέπει να πάρεις καλή θέση για να κάνεις το κόψιμο».
Σε περίπου δύο εβδομάδες από σήμερα θα αντιμετωπίσετε τη Σιένα για τα προημιτελικά της Ευρωλίγκας. Τι έχεις να πεις γι' αυτή την ομάδα;
«Είναι μια σκληρή ομάδα, ένας δύσκολος αντίπαλος. Έχουν παίξει αρκετά καλό μπάσκετ και δείχνουν να είναι αρκετά ομαδικοί. Βρισκόμαστε στα πλέι οφ της Ευρωλίγκας και πλέον έχουν προκύψει οι οκτώ καλύτερες ομάδες της διοργάνωσης. Οπότε δεν μπορείς να περιμένεις εύκολα παιχνίδια. Είμαστε σε καλή κατάσταση και θέλουμε να βελτιωθούμε ακόμη περισσότερο. Θα πρέπει να δώσουμε τον καλύτερο μας εαυτό και να βλέπουμε κάθε παιχνίδι ξεχωριστά. Δεν πρέπει να βιαστούμε. Θα είναι μια δύσκολη σειρά».
Ράσο είσαι ίσως ο καταλληλότερος άνθρωπος για να συγκρίνεις την Ευρωλίγκα που άφησες το 1999 με την Ευρωλίγκα που βρήκες το 2010. Τι διαφορές έχεις εντοπίσει;
«Θεωρώ πως υπάρχει μεγάλη διαφορά τώρα. Το ευρωπαϊκό μπάσκετ έχει έρθει πολύ πιο κοντά στο ΝΒΑ, ειδικά από τη στιγμή που οι επιθέσεις έγιναν 24 δευτερολέπτων. Τώρα, οι περισσότερες ομάδες παίζουν γρήγορα. Το 1999, όταν ακόμη υπήρχαν 30 δευτερόλεπτα για επίθεση, το παιχνίδι ήταν πολύ πιο αργό. Θυμάμαι πως όταν κέρδισα τον τίτλο το 1998 με την Κίντερ απέναντι στην ΑΕΚ, το σκορ ήταν 58-44. Τώρα, οι ομάδες σκοράρουν 70-80 πόντους σε σαράντα λεπτά αρκετά εύκολα. Το παιχνίδι έχει πλησιάσει πολύ το ΝΒΑ και αυτή είναι η μεγαλύτερη διαφορά τώρα».
Τι θυμάσαι από το Φάιναλ Φορ του 1998 στη Βαρκελώνη στο οποίο κατέκτησες τον τίτλο; Στόχος σου άλλωστε είναι να επιστρέψεις εκεί τον Μάη με τον Ολυμπιακό.
«Πάντα έχεις ευχάριστες αναμνήσεις όταν κερδίζεις. Για εμένα αυτό ήταν το δεύτερο Φάιναλ Φορ της καριέρας μου, αλλά το πρώτο. αληθινό. Τη προηγούμενη σεζόν είχα παίξει ένα ή δύο παιχνίδι στην Ευρωλίγκα με την Ολίμπια Λιουμπλιάνας πριν το Φάιναλ Φορ. Οπότε σκέφτομαι ακόμη το Φάιναλ Φορ της Βαρκελώνης ως το πρώτο αληθινό της καριέρας μου, ως μέλος της ομάδας, και η κατάκτηση του τροπαίου μου άφησε εκπληκτικές αναμνήσεις. Ελπίζω να κάνουμε το ίδιο και φέτος στη Βαρκελώνη».
Το 1997 με την Ολίμπια Λιουμπλιάνας έπαιξες στο Φάιναλ Φορ της Ρώμης και αντιμετώπισες τον Ολυμπιακός στον ημιτελικό γνωρίζοντας την ήττα. Και τότε προπονητής της ομάδας ήταν ο Ντούσαν Ίβκοβιτς. Θυμάσαι αυτό το παιχνίδι;
«O Ολυμπιακός ήταν το φαβορί για να κατακτήσει το τρόπαιο και τα κατάφερε. Είχε σπουδαία ομάδα με παίκτες όπως ο Ρίβερς, ο Τάρλατς και ο Τόμιτς. Παίξαμε πολύ καλά σε εκείνο το παιχνίδι και τους δυσκολέψαμε αρκετά. Αυτό, όμως, που θυμάμαι περισσότερο απ' όλα ήταν οι οπαδοί του Ολυμπιακού, οι οποίοι ήταν απίστευτοι. Το 90% των εξεδρών ήταν «ερυθρόλευκο». Μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση, όπως και στους περισσότερους άλλωστε. Απλά απίστευτοι. Ελπίζω και εμείς να έχουμε την ίδια συμπαράσταση. Νομίζω πως θα τους χρειαστούμε περισσότερο από κάθε άλλη φορά όταν θα αρχίσουν τα πλέι οφ και τα ματς με τη Σιένα».
Έχεις παίξει σε τρία συνεχόμενα Φάιναλ Φορ (1997,1998,1998) και προσπαθείς για το τέταρτο της καριέρας σου. Τι έχεις να πεις για τον Θοδωρή Παπαλουκά, ο οποίος μετρά οκτώ συνεχόμενα και ετοιμάζεται για το ένατο;
«Είναι εκπληκτικό. Και είναι καλό να έχεις στην ομάδα σου κάποιον με τόση εμπειρία. Ελπίζω να τα καταφέρουμε και να προκριθούμε και μετά θα αρχίσουμε να σκεφτόμαστε πως θα κατακτήσουμε τον τίτλο. Σίγουρα όμως σε κάνει να νιώθεις πολύ άνετα το να αγωνίζεσαι με κάποιον που έχει το ρεκόρ των συνεχόμενων παρουσιών σε Φάιναλ Φορ».
Αυτός είναι ο 15ος χρόνος σου ως επαγγελματίας. Περιμένεις να γιορτάσεις αυτή την επέτειο με τη συμμετοχή σου σε ακόμη ένα Φάιναλ Φορ;
«Θα είναι τέλεια να βρεθώ εκεί και ακόμη καλύτερα να κερδίσουμε το τρόπαιο. Γι' αυτό παίζουμε άλλωστε. Δεν μετράω τα χρόνια πια. Ξέρω πως μεγάλωσα και προσπαθώ να μην τα μετράω τώρα. Θέλω, όμως, να γιορτάσω με έναν τίτλο».
Πως εκμεταλλεύεσαι την εμπειρία σου σε κάθε παιχνίδι;
«Προσπαθώ να προσεγγίζω με διαφορετικό τρόπο τα παιχνίδια. Προσπαθώ σε κάθε παιχνίδι να κάνω ό,τι χρειάζεται για να κερδίζει η ομάδα μου. Δεν με αφορά τόσο το σκοράρισμα και η επίθεση. Προσπαθώ να κάνω τα πάντα για να βοηθώ την ομάδα και από εκεί και πέρα προσαρμόζομαι στις απαιτήσεις του παιχνιδιού. Αυτό που θέλω είναι να προσεγγίζω σωστά το παιχνίδι. Δεν μπαίνω στο παρκέ με το σκεπτικό να σκοράρω όσους περισσότερους πόντους γίνεται. Δεν χρειάζεται να το κάνω. Παίζω το παιχνίδι με συγκέντρωση στην ομάδα, στα ριμπάουντ, στα κλεψίματα και σε ό,τι άλλο χρειαστεί. Η επίθεση θα έρθει έτσι και αλλιώς. Έχουμε τόσους ταλαντούχους σκόρερ, ειδικά στα γκαρντ. Το μόνο που χρειάζεται είναι να τους ακολουθώ και ξέρω πως θα μου δώσουν τη μπάλα στο σωστό σημείο όταν είμαι σε καλή μέρα. Αυτό όμως, που με έχει διδάξει η εμπειρία μου είναι να αρχίζω το παιχνίδι από την άμυνα».
