Ποδόσφαιρο
Μπάσκετ
Βόλεϊ
Πόλο.png)
Πρωτοσέλιδα
Όλα είναι έτοιμα και στημένα σαν από καιρό για τη μεγάλη γιορτή που με τόση αγωνία περίμεναν όλοι. Τελικά κι ο κόσμος είναι παρόν, για την ακρίβεια έχει κατακλίσει τον χώρο από άκρου εις άκρον. Από το μεγάλο αυτό γεγονός δεν θα μπορούσαν να λείψουν και οι υψηλοί προσκεκλημένοι, μορφές σε σημείο αγιοποίησης από τους φανατικούς του είδους.
Η αίθουσα ασφυκτιά και το πάθος κάνει παρέα στην αγωνία που κόβει βόλτες στον χώρο.
Ο ορυμαγδός των εκατέρωθεν δηλώσεων όλες αυτές τις μέρες που διανύσαμε, καταλάγιασε, έσβησε με μιας, οι όποιες ανορθογραφίες μπήκαν κάτω από το ζυγό της γομολάστιχας και εξαφανίστηκαν δια παντός από προσώπου γης. Όπου κι αν στρέψεις το βλέμμα θα αντικρίσεις φάτσες σμιλεμένες με το καλέμι της αισιοδοξίας και πλασμένες με το χαμόγελο της Τζοκόντας.
Τελικά δεν κρίθηκε άκρως απαραίτητο το παιδομάζωμα και οι εκπαιδευτικοί ουδόλως στερήθηκαν την ευεργετική ανάπαυση του Σαββατοκύριακου. Ενήλικες γαρ ανέλαβαν όλοι την ευθύνη που τους αναλογεί και φέρθηκαν όπως αρμόζει σε κάθε νοήμων ον.
Η λάμψη του τελικού φαντάζει τόσο εκτυφλωτική που θα’ λεγε κάποιος ότι δεν έχει σε τίποτα να ζηλέψει από άλλες διοργανώσεις προηγμένων χωρών. Ο στίβος αστράφτει μέσα στο πιο κυριλάτο ένδυμα που θα ζήλευε ακόμη και ο διασημότερος ράφτης κουστουμιών. Τα δεκάδες πολύχρωμα σποτ περιλούζουν με εκτυφλωτικό φως τον ειδικά διαμορφωμένο χώρο που είναι έτοιμος να υποδεχτεί διαγωνιζόμενους και καλεσμένους.
Οι μόνοι που δείχνουν να ενοχλούνται από αυτή την κατάσταση είναι οι εκπρόσωποι των ΜΜΕ, γκρινιάζοντας για το στήσιμο του βαρύ εξοπλισμού τους που αποτελείται από άπειρα λάπτοπ έτοιμα να αποθηκεύσουν και να στείλουν εκατοντάδες κείμενα στους διαχειριστές των sites και blogs , που ξεφύτρωσαν σαν μανιτάρια μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα.
Τελικά λειτουργώντας και οι ίδιοι εκπτωτικά εναρμονισμένοι στο κλίμα των ημερών, έδειξαν να συμβιβάζονται με λιγότερες ανέσεις προς όφελος του τελικού. Άλλωστε τι ψυχή έχει μια μικρή ταλαιπωρία μπροστά σε ένα τέτοιο γεγονός που η τύχη του πέρασε από χίλια κύματα. Ποιος μπορεί να λησμονήσει τις τραγελαφικές συζητήσεις επί συζητήσεων σχετικά με την τύχη του τελικού; Επιστρατεύτηκαν από μπόπιρες με τους πατεράδες τους ενώ προτάθηκε ακόμη και η λύση θεατών σε ολόγραμμα ώστε να μην εμπνέουν καμία επικινδυνότητα.
Ο δείκτης του τεράστιου ρολογιού που κρεμόταν επιβλητικό σε έναν από τους πλαινούς τοίχους , είχε κάνει αρκετές στροφές γύρω από τον άξονά του, δείγμα του ότι η ώρα του μεγάλου τελικού πλησίαζε δραματικά. Για να ακριβολογούμε , σχεδόν άγγιξε την ώρα που οι πρωταγωνιστές θα έκαναν θριαμβευτική είσοδο στο τερέν.
Η ώρα λίγο μετά τις 9 και σαγηνευτικές χορεύτριες εισέβαλαν ξεσηκώνοντας τα πλήθη που είχαν κατακλίσει και το τελευταίο τετραγωνικό της αίθουσας.
Η τελετή σεμνή και λιτή, δίχως πολλές φανφάρες και τυμπανοκρουσίες , πλήρως εναρμονισμένη με την γενική σφιχτή οικονομική πολιτική της χώρας. Μονάχα το μαύρο φόρεμα της κοπέλας που κοπανούσε με μανία το τύμπανο θύμιζε την απόγνωση των πρότερων αγχωτικών ημερών.
Ξάφνου όλοι πετάχτηκαν από τα καθίσματα τους και όρθωσαν το πλημμυρισμένο από εθνική υπερηφάνεια κορμί , στο άκουσμα του εθνικού ύμνου. Απείχαμε μόλις ελάχιστα δεύτερα από το μεγάλο γεγονός. Ρίγη συγκίνησης διαπερνούσαν τις ραχοκοκαλιές όλων ενώ δάκρυα ανάβλιζαν από τα βουρκωμένα μάτια των παρευρισκόμενων, στη σκέψη πως η τελετή σε 3,2,1 θα έπαιρνε σάρκα και οστά. Μια τελετή που μέχρι και πριν λίγο φάνταζε όνειρο απατηλό, ένας τελικός που απειλούνταν με εξαφάνιση από το καλεντάρι των θεσμικών εκδηλώσεων.
Τελικός ώρα μηδέν. Οποία ονειρική εικόνα εκτυλίσονταν μπρος στα μάτια μας. Οι πρωταγωνιστές της βραδιάς παραταγμένοι δίπλα δίπλα σε μια νοητή γραμμή να υποκλίνονται στον κόσμο που ήρθε για να τους τιμήσει. Εικόνες που θα έλεγε κανείς πως ανάγονται αυτοδίκαια σε all time classics και τοποθετούνται σε περίοπτη θέση στο άλμπουμ με τις αναμνήσεις.
Η απαραίτητη προθέρμανση είχε τελειώσει και η ένταση χτυπούσε κόκκινο.
The time is now, τα κορμιά ορθώνονται γεμάτα ένταση και οι φλέβες θα έλεγες ότι θα αποκολληθούν από το υπόλοιπο σώμα. Ο ιδρώτας κυλάει ακατάπαυστα από τους ανοιχτούς πόρους , τα γόνατα λυγίζουν από πάθος της στιγμής και οι φωνές απειλούν με ρήξη τυμπάνου.
Come with me and Hamogela, προτρέπουν τον κόσμο ούτως ώστε να τον αποτρέψουν από οποιαδήποτε υποψία παραβατικής συμπεριφοράς προς τους διαγωνιζόμενους.
Οι πρωταγωνιστές εναλλάσσονται κατά τη διάρκεια της βραδιάς δεχόμενοι διαδοχικές ασίστ που τις μεταφράζουν σε πόντους νίκης. Το κοινό παραληρεί ,η μάχη διεξάγεται σώμα με σώμα ,ελάχιστοι δυσαρεστημένοι από την αισιόδοξη τροπή που πήρε το σκηνικό, εραστές του χάους αναφωνούν γεμάτοι οργή: Ι don’t wanna dance!!!
Το δεκάλεπτο διάλειμμα λειτούργησε ευεργετικά για όλους αφού όσο διήρκεσε έδωσε την ευκαιρία για σχόλια και σκόρπιες προβλέψεις σχετικά με τον νικητή της βραδιάς ,αποσυμφορώντας την ήδη τεταμένη ατμόσφαιρα. Διαφωνίες γαρνιρισμένες με εξοντωτικές κραυγές τεκμηρίωσης προσωπικών απόψεων, αλλά και πλήρης ταύτιση απόψεων για το επιτυχημένο της διοργάνωσης.
Watch my dance, ένας χορός δικαίωσης όλων εκείνων που διαρρήγνυαν τα ιμάτιά τους υπερασπιζόμενοι την διεξαγωγή του τελικού, δίχως να παρουσιάζουν συμπτώματα ευθυνοφοβίας. Ο ήχος της σιωπής σήμανε την λήξη της σεμνής τελετής και όλα πήγαν κατ’ ευχήν, δικαιώνοντας τους τολμηρούς και καταβαραθρώνοντας εκείνους που έχουν κάνει τον φόβο δεύτερη φύση τους.
Τι κι αν ο τελικός είχε στις πρώτες θέσεις των επισήμων τον κ. Ψινάκη αντί του κ.Βασιλακόπουλου και τον κ.Κοτέντο αντί του κ.Οικονομίδη; Τι κι αν ο τελικός δεν ήταν εκείνος με πρωταγωνιστή την πορτοκαλί μπάλα αλλά αυτός της άχρωμης και άοσμης πλην όμως τίμιας Eurovision; It’s all greek to me…
Τι κι αν ο mvp της βραδιάς δεν ήταν κάποιος Lucas Gordon αλλά ένας άλλος ονόματι Λούκας Γιώρκας ,το τίμιο παιδί από την Κύπρο που έκανε το παιδικό του όνειρο πραγματικότητα.
Η αυλαία έπεσε, τα διαπεραστικά φλας των φωτογράφων αποχώρησαν μαζί με τις ογκώδεις κάμερες και όλοι πήραν το δρόμο της επιστροφής έχοντας έντονα στα χείλη την γεύση ενός τελικού αντάξιου των ανθρώπων που επωμίστηκαν την διεξαγωγή του. Ίσως κάποια στιγμή και όλοι εκείνοι που επαίρονται ότι κόπτονται για το καλό του ελληνικού μπάσκετ να επιδείξουν ανδρεία και λεβεντιά και να απεγκλωβίσουν το άθλημα από συμφέροντα και ιδιοτελείς βλέψεις.
Ίσως τότε να φανεί μια αχτίδα φωτός μέσα στο καταχείμωνο θυμίζοντας eurovision από το παρελθόν. Θα είναι σαν να μπαίνει η άνοιξη. Η άνοιξη του ελληνικού μπάσκετ…
LAMBROST
Η αίθουσα ασφυκτιά και το πάθος κάνει παρέα στην αγωνία που κόβει βόλτες στον χώρο.
Ο ορυμαγδός των εκατέρωθεν δηλώσεων όλες αυτές τις μέρες που διανύσαμε, καταλάγιασε, έσβησε με μιας, οι όποιες ανορθογραφίες μπήκαν κάτω από το ζυγό της γομολάστιχας και εξαφανίστηκαν δια παντός από προσώπου γης. Όπου κι αν στρέψεις το βλέμμα θα αντικρίσεις φάτσες σμιλεμένες με το καλέμι της αισιοδοξίας και πλασμένες με το χαμόγελο της Τζοκόντας.
Τελικά δεν κρίθηκε άκρως απαραίτητο το παιδομάζωμα και οι εκπαιδευτικοί ουδόλως στερήθηκαν την ευεργετική ανάπαυση του Σαββατοκύριακου. Ενήλικες γαρ ανέλαβαν όλοι την ευθύνη που τους αναλογεί και φέρθηκαν όπως αρμόζει σε κάθε νοήμων ον.
Η λάμψη του τελικού φαντάζει τόσο εκτυφλωτική που θα’ λεγε κάποιος ότι δεν έχει σε τίποτα να ζηλέψει από άλλες διοργανώσεις προηγμένων χωρών. Ο στίβος αστράφτει μέσα στο πιο κυριλάτο ένδυμα που θα ζήλευε ακόμη και ο διασημότερος ράφτης κουστουμιών. Τα δεκάδες πολύχρωμα σποτ περιλούζουν με εκτυφλωτικό φως τον ειδικά διαμορφωμένο χώρο που είναι έτοιμος να υποδεχτεί διαγωνιζόμενους και καλεσμένους.
Οι μόνοι που δείχνουν να ενοχλούνται από αυτή την κατάσταση είναι οι εκπρόσωποι των ΜΜΕ, γκρινιάζοντας για το στήσιμο του βαρύ εξοπλισμού τους που αποτελείται από άπειρα λάπτοπ έτοιμα να αποθηκεύσουν και να στείλουν εκατοντάδες κείμενα στους διαχειριστές των sites και blogs , που ξεφύτρωσαν σαν μανιτάρια μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα.
Τελικά λειτουργώντας και οι ίδιοι εκπτωτικά εναρμονισμένοι στο κλίμα των ημερών, έδειξαν να συμβιβάζονται με λιγότερες ανέσεις προς όφελος του τελικού. Άλλωστε τι ψυχή έχει μια μικρή ταλαιπωρία μπροστά σε ένα τέτοιο γεγονός που η τύχη του πέρασε από χίλια κύματα. Ποιος μπορεί να λησμονήσει τις τραγελαφικές συζητήσεις επί συζητήσεων σχετικά με την τύχη του τελικού; Επιστρατεύτηκαν από μπόπιρες με τους πατεράδες τους ενώ προτάθηκε ακόμη και η λύση θεατών σε ολόγραμμα ώστε να μην εμπνέουν καμία επικινδυνότητα.
Ο δείκτης του τεράστιου ρολογιού που κρεμόταν επιβλητικό σε έναν από τους πλαινούς τοίχους , είχε κάνει αρκετές στροφές γύρω από τον άξονά του, δείγμα του ότι η ώρα του μεγάλου τελικού πλησίαζε δραματικά. Για να ακριβολογούμε , σχεδόν άγγιξε την ώρα που οι πρωταγωνιστές θα έκαναν θριαμβευτική είσοδο στο τερέν.
Η ώρα λίγο μετά τις 9 και σαγηνευτικές χορεύτριες εισέβαλαν ξεσηκώνοντας τα πλήθη που είχαν κατακλίσει και το τελευταίο τετραγωνικό της αίθουσας.
Η τελετή σεμνή και λιτή, δίχως πολλές φανφάρες και τυμπανοκρουσίες , πλήρως εναρμονισμένη με την γενική σφιχτή οικονομική πολιτική της χώρας. Μονάχα το μαύρο φόρεμα της κοπέλας που κοπανούσε με μανία το τύμπανο θύμιζε την απόγνωση των πρότερων αγχωτικών ημερών.
Ξάφνου όλοι πετάχτηκαν από τα καθίσματα τους και όρθωσαν το πλημμυρισμένο από εθνική υπερηφάνεια κορμί , στο άκουσμα του εθνικού ύμνου. Απείχαμε μόλις ελάχιστα δεύτερα από το μεγάλο γεγονός. Ρίγη συγκίνησης διαπερνούσαν τις ραχοκοκαλιές όλων ενώ δάκρυα ανάβλιζαν από τα βουρκωμένα μάτια των παρευρισκόμενων, στη σκέψη πως η τελετή σε 3,2,1 θα έπαιρνε σάρκα και οστά. Μια τελετή που μέχρι και πριν λίγο φάνταζε όνειρο απατηλό, ένας τελικός που απειλούνταν με εξαφάνιση από το καλεντάρι των θεσμικών εκδηλώσεων.
Τελικός ώρα μηδέν. Οποία ονειρική εικόνα εκτυλίσονταν μπρος στα μάτια μας. Οι πρωταγωνιστές της βραδιάς παραταγμένοι δίπλα δίπλα σε μια νοητή γραμμή να υποκλίνονται στον κόσμο που ήρθε για να τους τιμήσει. Εικόνες που θα έλεγε κανείς πως ανάγονται αυτοδίκαια σε all time classics και τοποθετούνται σε περίοπτη θέση στο άλμπουμ με τις αναμνήσεις.
Η απαραίτητη προθέρμανση είχε τελειώσει και η ένταση χτυπούσε κόκκινο.
The time is now, τα κορμιά ορθώνονται γεμάτα ένταση και οι φλέβες θα έλεγες ότι θα αποκολληθούν από το υπόλοιπο σώμα. Ο ιδρώτας κυλάει ακατάπαυστα από τους ανοιχτούς πόρους , τα γόνατα λυγίζουν από πάθος της στιγμής και οι φωνές απειλούν με ρήξη τυμπάνου.
Come with me and Hamogela, προτρέπουν τον κόσμο ούτως ώστε να τον αποτρέψουν από οποιαδήποτε υποψία παραβατικής συμπεριφοράς προς τους διαγωνιζόμενους.
Οι πρωταγωνιστές εναλλάσσονται κατά τη διάρκεια της βραδιάς δεχόμενοι διαδοχικές ασίστ που τις μεταφράζουν σε πόντους νίκης. Το κοινό παραληρεί ,η μάχη διεξάγεται σώμα με σώμα ,ελάχιστοι δυσαρεστημένοι από την αισιόδοξη τροπή που πήρε το σκηνικό, εραστές του χάους αναφωνούν γεμάτοι οργή: Ι don’t wanna dance!!!
Το δεκάλεπτο διάλειμμα λειτούργησε ευεργετικά για όλους αφού όσο διήρκεσε έδωσε την ευκαιρία για σχόλια και σκόρπιες προβλέψεις σχετικά με τον νικητή της βραδιάς ,αποσυμφορώντας την ήδη τεταμένη ατμόσφαιρα. Διαφωνίες γαρνιρισμένες με εξοντωτικές κραυγές τεκμηρίωσης προσωπικών απόψεων, αλλά και πλήρης ταύτιση απόψεων για το επιτυχημένο της διοργάνωσης.
Watch my dance, ένας χορός δικαίωσης όλων εκείνων που διαρρήγνυαν τα ιμάτιά τους υπερασπιζόμενοι την διεξαγωγή του τελικού, δίχως να παρουσιάζουν συμπτώματα ευθυνοφοβίας. Ο ήχος της σιωπής σήμανε την λήξη της σεμνής τελετής και όλα πήγαν κατ’ ευχήν, δικαιώνοντας τους τολμηρούς και καταβαραθρώνοντας εκείνους που έχουν κάνει τον φόβο δεύτερη φύση τους.
Τι κι αν ο τελικός είχε στις πρώτες θέσεις των επισήμων τον κ. Ψινάκη αντί του κ.Βασιλακόπουλου και τον κ.Κοτέντο αντί του κ.Οικονομίδη; Τι κι αν ο τελικός δεν ήταν εκείνος με πρωταγωνιστή την πορτοκαλί μπάλα αλλά αυτός της άχρωμης και άοσμης πλην όμως τίμιας Eurovision; It’s all greek to me…
Τι κι αν ο mvp της βραδιάς δεν ήταν κάποιος Lucas Gordon αλλά ένας άλλος ονόματι Λούκας Γιώρκας ,το τίμιο παιδί από την Κύπρο που έκανε το παιδικό του όνειρο πραγματικότητα.
Η αυλαία έπεσε, τα διαπεραστικά φλας των φωτογράφων αποχώρησαν μαζί με τις ογκώδεις κάμερες και όλοι πήραν το δρόμο της επιστροφής έχοντας έντονα στα χείλη την γεύση ενός τελικού αντάξιου των ανθρώπων που επωμίστηκαν την διεξαγωγή του. Ίσως κάποια στιγμή και όλοι εκείνοι που επαίρονται ότι κόπτονται για το καλό του ελληνικού μπάσκετ να επιδείξουν ανδρεία και λεβεντιά και να απεγκλωβίσουν το άθλημα από συμφέροντα και ιδιοτελείς βλέψεις.
Ίσως τότε να φανεί μια αχτίδα φωτός μέσα στο καταχείμωνο θυμίζοντας eurovision από το παρελθόν. Θα είναι σαν να μπαίνει η άνοιξη. Η άνοιξη του ελληνικού μπάσκετ…
LAMBROST
