
Αναλυτικά η συνέντευξη του Κουβανού ακραίου του Θρύλου:
Αυτά που ονειρευόσουν ερχόμενος στον Ολυμπιακό ανταποκρίνονται σε όσα συνάντησες στην ομάδα;
Είναι η πρώτη φορά που βγάινω έξω από την Κούβα, αλλά πιστεύω πως εδώ βρήκα πολλά πράγματα που είναι ίδια με την Κούβα,. Βρήκα πολύ ωραίους ανθρώπους, πολύ καλή ομάδα αλλά και φανατικό κοινό που αγαπά αυτή την ομάδα. Αγαπάω τον
Πως ένιωσες στην φιέστα του «Γ. Καραϊσκάκης» με τις χιλιάδες κόσμου των οπαδών του Ολυμπιακού να σε αποθεώνουν;
Δεν ξέρω τι ένιωσα ακριβώς… Ήταν κάτι σαν … κοκτέιλ συναισθημάτων! Έβλεπες τον κόσμο να φωνάζει όλε, όλε, έβλεπα όλο τον κόσμο να μας χαμογελά και ένιωσα εξαιρετικά για αυτή την αντιμετώπιση.
Ναι αλλά με βάση το οικονομικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο Ερασιτέχνης δεν έχετε πετύχει και λίγα.. Τους χαρίσατε, Σούπερ Καπ, Κύπελλο Ελλάδας και πάτε για το εγχώριο… τρεμπλ!
Το Σούπερ Καπ ήταν πολύ δύσκολο γιατί ήταν ο α' τελικός που έπαιξα δύο χρόνια εκτός της Κούβας. Αλλά κερδίσαμε γιατί είχαμε καλή ομάδα. Στο Κύπελλο είχαμε την ομάδα που έπαιξε καλά τη δεδομένη χρονική στιγμή, αλλά και αυτό το ματς ήταν δύσκολο, αφού ο Ηρακλής είναι καλή ομάδα, αλλά αυτή τη φορά παίξαμε καλύτερα.
Με δεδομένο πως ο Ολυμπιακός είναι μία νεανική ομάδα και όπως λένε δεν έχει κάποιον να την πάρει στις πλάτες της, είσαι διατεθειμένος εσύ ως ξένος να το κάνεις μέχρι τέλους, όπως έκανες σε ημιτελικό και τελικό Κυπέλλου;
Όλη η ομάδα χρειάζεται να έχει έναν αρχηγό και να τον ακολουθεί! Αλλά νομίζω πως μπορώ να γίνω ο αρχηγός της ομάδας μου, γιατί έχω πολλές εμπειρίες από την Εθνική της Κούβας, πρέπει όμως να πιστέψουμε όλοι στους εαυτούς μας πως μπορούμε να τα καταφέρουμε. Για αυτό είμαι σίγουρος πως μπορώ να είμαι ο αρχηγός.
Τι ήταν αυτό που σε κράτησε στην ομάδα βλέποντας να φεύγουν οι Γκουλινέλι, Ζέκοφ και Κραλ;
Όταν έφυγαν οι Κραλ και Ζέκοφ, νιώσαμε θλίψη γιατί ξέραμε πως είναι δύο πολύ καλοί παίκτες, αλλά με τη βοήθεια του Γιάννη (Καλμαζίδη), συνεχίσαμε να κάνουμε καλή προπόνηση για τους οπαδούς και για εμάς. Γιατί όλοι ξέρετε πως ο Ολυμπιακός είναι μεγάλος σύλλογος και για αυτό έπρεπε να δουλέψουμε με αυτόν τον τρόπο. Με το Φλάβιο (Γκουλινέλι) έχω καλή σχέση, για εμένα είναι πολύ καλό άτομο, καλός προπονητής. Νιώθω θλίψη γιατί σε εκείνον είχα βρει έναν καλό φίλο και μου έστειλε ένα μήνυμα να μην στεναχωριέμαι και να είμαι καλά. Συνέχισα μετά να προπονούμαι με το Γιάννη (Καλμαζίδη) και από εκείνη τη στιγμή κέρδισα έναν ακόμη καλό φίλο.
Έχοντας πετύχει το στόχο της τετράδας απομένει πλέον ένα ακόμη ντέρμπι, πριν τα πλέι οφ με τον Παναθηναϊκό για να μάθετε σε ποια θέση θα τερματίσετε.
Ο Παναθηναϊκός είναι καλή ομάδα, αλλά εμείς βρισκόμαστε σε πολύ καλό «μομέντουμ». Νομίζω πως θα είναι ο καλύτερος ίσως φετινός αγώνας, αλλά σίγουρα δεν φοβόμαστε αυτό το ντέρμπι.
Ποια ομάδα θεωρείς φαβορί για τον τίτλο;
Όλοι ξέρουν τον Ηρακλή, τον Παναθηναϊκό, τον ΠΑΟΚ και την ΕΑΠ, αλλά όλοι ξέρουν και τον Ολυμπιακό. Είναι δύσκολο να κατακτήσεις ένα πρωτάθλημα, αλλά προσωπικά θεωρώ φαβορί για τον τίτλο τον Ολυμπιακό και τον Ηρακλή.
Πιστεύεις ότι η ομάδα που θα κατακτήσει το πρωτάθλημα θα είναι αυτή που θα έχει και την μεγαλύτερη διάρκεια στην απόδοσή της , μεγαλύτερη σταθερότητα ή την τύχη;
Σίγουρα δεν πιστεύω στην τύχη ούτε σε τίποτα άλλο. Πιστεύω πως πρέπει να πάιξεις βόλεϊ και μόνο βόλεϊ. Για αυτό πιστεύω πως Το πρωτάθλημα είναι για εμάς το πιο σημαντικό , είναι δύσκολο γιατί έχουμε να αντιμετωπίσουμε τρεις δύσκολες ομάδες, αλλά πρέπει να πιστέψουμε στους εαυτούς και μπορούμε να τα καταφέρουμε. Πρέπει όμως να συνεχίσουμε με τον ίδιο τρόπο…»
Έπειτα από δύο χρόνια αγωνίζεσαι για πρώτη φορά μακριά από τη χώρα σου. Θεωρείς τον Ολυμπιακό ως ένα σκαλοπάτι για να μεταπηδήσεις σε κάποια ιταλική, ρωσική ή τουρκική ομάδα;
Εμπιστεύομαι έναν άνθρωπο το Ρομπέρτο Φισαρόλι, ο οποίος μου είπε «έλα στην Ελλάδα γιατί είσαι δύο χρόνια έξω , πρέπει να κάνεις καλή προπόνηση και σίγουρα αυτό θα το καταφέρεις στην Ελλάδα». Αυτό για εμένα ήταν ένα μεγάλο βήμα και παρά τα προβλήματα που αντιμετωπίζω, ο Ολυμπιακός για μένα παραμένει το μεγάλο βήμα στην καριέρα μου.
Θα έπαιζες ποτέ στον Παναθηναϊκό;
Δε μου αρέσει αυτό. Σου είπα και πριν πως αγαπώ τους οπαδούς μας, όπου όλοι με βλέπουν στον Ολυμπιακό και δε θέλω να πάω στον Παναθηναϊκό και να έχω άλλους οπαδούς. Για αυτό δεν θα πήγαινα ποτέ στον «αιώνιο».
Αυτά που ονειρευόσουν ερχόμενος στον Ολυμπιακό ανταποκρίνονται σε όσα συνάντησες στην ομάδα;
Είναι η πρώτη φορά που βγάινω έξω από την Κούβα, αλλά πιστεύω πως εδώ βρήκα πολλά πράγματα που είναι ίδια με την Κούβα,. Βρήκα πολύ ωραίους ανθρώπους, πολύ καλή ομάδα αλλά και φανατικό κοινό που αγαπά αυτή την ομάδα. Αγαπάω τον προπονητή και τους συμπαίκτες μου, όπως εξάλλου και να ζω εδώ. Βρήκα λοιπόν πραγματικά αυτό που περίμενα.
Δεν σε απασχολεί δηλαδή η οικονομική κρίση που υπάρχει και έχει επηρεάσει και τον Ολυμπιακό;
Αυτή τη στιγμή δεν ξέρω ακριβώς τι συνθήκες υπάρχουν στον Ολυμπιακό, αλλά λένε σε όλους πως θα μας δώσουν κάποιο μέρος των χρημάτων μας. Για αυτό λέω στους φίλους του Ολυμπιακού να στείλουν όσα περισσότερα sms μπορούν στο 54080 για να μας βοηθήσουν περισσότερο και να' ναι σίγουροι πως θα δούνε έναν καλύτερο Ολυμπιακό.
Σε προβληματίζουν καθόλου τα προσύμφωνο που έχεις υπογράψει με την Πιατσέντζα και την βραζιλιάνική Μόντε Κλάρες;
Είναι αλήθεια πως πέρασα δύσκολες στιγμές με τα προσύμφωνα που υπέγραψα, γιατί στην Κούβα δεν έχουμε συμβόλαια, και τώρα αντιμετωπίζω πρόβλημα με την FIVB, αλλά ελπίζω πως θα τελειώσω στην Ελλάδα το πρωτάθλημα. Το προσύμφωνο με τους Βραζιλιάνους, το υπέγραψα στα πορτογαλικά και στα ιταλικά πέρυσι τον Φεβρουάριο, αλλά είναι ακυρο, αφού σύμφωνα με την νομοθεσία πρέπει να είναι στα ισπανικά και στα αγγλικά.
Μου αρέσει η χώρα σας, μου αρέσει η Αθήνα και οι Έλληνες, αλλά για μένα είναι αλήθεια πως είναι δύσκολα εδώ. Ελπίζω όταν βγει η απόφαση της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας να μην χρειαστεί να επιστρέψω στην Κούβα ή να πάω στην Ιταλία..
Δέχεσαι την κριτική που σου γίνεται από τον Τύπο;
Ασφαλώς η κριτική αποτελεί ένα μέρος της δουλειάς των δημοσιογράφων, αλλά έχω μεγάλη εμπιστοσύνη στον εαυτό μου. Το λέω σε όλους αυτό, είμαι δύο χρόνια εκτός αγώνων επειδή σύμφωνα με τη νομοθεσία της Κούβας, αν θες να παίξεις στο εξωτερικό πρέπει να μην παίζεις δύο χρόνια στην χώρα και όπως για όλους έτσι και για μένα είναι δύσκολα, αλλά η κριτική δε με ενδιαφέρει.
Υπάρχουν στην Ελλάδα, πέρα από την ομάδα, κάποιοι φίλοι που σε έχουν βοηθήσει κατά καιρούς;
Έχω πολλούς φίλους εδώ από την Κούβα, αλλά και από την Ελλάδα, όπως η Μάιρη Σαμιώτου, που με βοήθησε πολύ, αλλά χρωστάω πολλά στον καλύτερο φίλο μου, τον Ρομπέρτο Φισαρόλι, στον οποίο αφιέρωσα το Κύπελλο και τον τίτλο του MVP.
Από τα πρώτα που ζήτησες όταν ήρθες στην Ελλάδα ήταν να επισκεφθείς την Ακρόπολη; Τι σημαίνει για σένα η Ακρόπολη;
Όταν πας στην Ακρόπολη, εκεί νιώθεις την ιστορία. Νιώθεις πάθος και είναι σαν να κατεβαίνουν εκεί οι Θεοί της Αρχαίας Ελλάδας. Για μένα ήταν απίστευτο και θα μπορούσα να κοιμηθώ κάτω από τον Ιερό Βράχο.
Σου λείπει το σπίτι σου και η χώρα σου;
Μου λείπει πολύ η μητέρα μου, οι θεία ο θείος μου, αλλά κυρίως ο παππούς μου που είναι τα πάντα για μένα. Μου λείπουν επίσης οι φίλοι με τους οποίους όταν είμαι στην Κούβα παίζω ντόμινο και μπιτς βόλεϊ. Ναι, νομίζω ότι μου λείπει η πατρίδα μου. Αλλά δε νιώθω θλίψη γιατί όταν πηγαίνω στο Ρέντη, νιώθω σαν στο σπίτι μου και έχω τον Ολυμπιακό σαν την οικογένειά μου…
Πες μας λίγα πράγματα για την ζωή σου στην Κούβα και την οικογένειά σου.
Η ζωή μου στην Κούβα, όταν ήμουν παιδί ήταν πάρα πολύ δύσκολη. Όλοι ξέρουν την κατάσταση που επικρατεί στην Κούβα, αλλά μετά από αυτό μου λείπει η Εθνική ομάδα. Ως διεθνής παίκτης η ζωή μου ήταν πολύ καλή, αλλά όλοι πρέπει να αλλάξουν, οι πολιτικοί τα κόμματα, και να κάνουν κάτι για τους ανθρώπους και το μέλλον.
Όσον αφορά την οικογένειά μου έχω δύο μικρότερους ετεροθαλείς αδελφούς και δύο μεγαλύτερες ετεροθαλείς αδελφές από τον πατέρα μου, καθώς είμαι μοναχογιός. Κανένας από την οικογένειά μου δεν ασχολείται με τον αθλητισμό κι έτσι είμαι ο μοναδικός… σταρ της οικογενείας (σ.σ.γελάει)!!!»
Σκέφτηκες κάποια στιγμή να αυτομολήσεις όπως έκαναν άλλοι συμπατριώτες σου και να ζητήσεις πολιτικό άσυλο σε μία ξένη χώρα;
Όχι δεν θα έφευγα ποτέ, γιατί κάτι τέτοιο θα έβλαπτε την οικογένειά μου και μετά δεν θα μπορούσα να επιστρέψω ποτέ σπίτι μου.
Έχεις το ίδιο επώνυμο με τον συντοπίτη σου Ζοέλ «El Diablo» Ντεσπέιν, που κάποτε έπαιξε στον Ηρακλή . Σε έχει βοηθήσει αυτή η συνωνυμία ή σε έχει δυσκολέψει στην καριέρα σου;
Ξέρω τον Ζοέλ Ντεσπέιν, μένει δύο στενά από το σπίτι μου , είμαστε φίλοι αλλά για μένα δεν είναι τίποτα. Κάποια στιγμή μάλιστα μου είπε «πρέπει να κάνεις ένα μεγάλο όνομα, όπως έκανα εγώ…». Αλλά δε με νοιάζει αυτό .Εμένα με ενδιαφέρει να παίξω βόλεϊ και να αρέσει στον κόσμο και σε μένα. Παίζω βόλεϊ γιατί λατρεύω να αγωνίζομαι από το πρώτο εκατοστό του γηπέδου μέχρι το τελευταίο. Μόνο για αυτό και όχι για να φτιάξω όνομα…