Ποδόσφαιρο
Μπάσκετ
Βόλεϊ
Πόλο.png)
Πρωτοσέλιδα
«Θα ήμουν χαρούμενος αν με θυμούνται ως "σημαία", είναι πραγματικό όνειρο. Ο Ολυμπιακός είναι τεράστιος σύλλογος και αυτό θα ήταν ιδανικό».
Κανείς ποτέ δεν του απαγόρευσε να ονειρεύεται και εκείνο που δημιουργούσε πρόβλημα στον Αβραάμ Παπαδόπουλο, που ήδη ανανέωσε με τον Ολυμπιακό, είναι πως τα όνειρά του εξελίσσονταν ταυτόχρονα με την καριέρα του.
Το gazzetta.gr, κάνει μια αναδρομή για τον άσο του Θρύλου…
Όνειρο πρώτο: Στις 3 Δεκεμβρίου του 1984 γεννιέται ο Αβραάμ Παπαδόπουλος. Τα «βιβλία» και οι αναφορές τον θέλουν να ξεκινάει τη ζωή του στη Μελβούρνη της Αυστραλίας, χωρίς περισσότερες πληροφορίες για τα πρώτα χρόνια ή για τον τρόπο που βρέθηκε η οικογένειά του από το Λάκκωμα σε άλλη ήπειρο. Στο μικρό ορεινό χωριό της Χαλκιδικής μεγάλωσε και ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο στον Διγενή.
Μην έχοντας ακόμα τη σημερινή σωματοδομή και σε μια ηλικία που όλα τα παιδιά τείνουν προς την επίθεση, ο Αβραάμ Παπαδόπουλος ξεκίνησε διαφορετική καριέρα από εκείνην που θα τον καθιέρωνε στα μεγάλα σαλόνια. «Στον Διγενή έπαιζα κυρίως στο κέντρο και μερικές φορές σέντερ φορ και πετύχαινα γκολ», θα δηλώσει αργότερα στην καριέρα του, γεγονός πάντως που θα τον βοηθήσει στην πορεία του. Στην καριέρα του έχει σκοράρει 19 φορές, τις 16 φορές με τη φανέλα του Άρη.
Το σύντομο δρόμο για τη Θεσσαλονίκη θα τον έπαιρνε τον Γενάρη του 2001, έπειτα από δοκιμή στον Άρη. Ακόμα και τότε η μετακίνησή του δεν ήταν απλή υπόθεση, αφού ενεπλάκη τόσο ο ΠΑΟΚ όσο και ο Άρης, ενώ στην πορεία επιδικάστηκε ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό στην πρώτη του ομάδα. «Δεν δοκιμάστηκα ποτέ στον ΠΑΟΚ. Είχα όμως πρόταση να υπογράψω στον ΠΑΟΚ, πριν έρθω στον Άρη. Από μικρός ήμουν Αρειανός και πραγματικά είμαι ευτυχισμένος να αγωνίζομαι με αυτή τη φανέλα», θα πει σε συνέντευξή του, όταν πλέον θα γίνει αντιληπτό ότι ο Άρης είχε χτυπήσει φλέβα χρυσού. Από την πρώτη του σεζόν, όντας ακόμα ανήλικος, θα μεταφερθεί στην άμυνα και θα ξεκινήσει σκληρή δουλειά, προκειμένου να καταφέρει να καθιερωθεί. «Στον Άρη παίζω κυρίως στόπερ, αν και πέρσι έπαιζα αμυντικό χαφ», παραδέχεται το 2005, ενώ αποκαλύπτει πως του αρέσει περισσότερο να παίζει στη μεσαία γραμμή.
Το ντεμπούτο του με τη φανέλα του Άρη θα πραγματοποιηθεί στις 14 Νοεμβρίου του 2002, πριν κλείσει δηλαδή τα 18 του χρόνια. Από την επόμενη σεζόν θα κερδίσει χρόνο συμμετοχής και θα συμπληρώσει 22 συμμετοχές τη σεζόν 2003-04. Το 2005 θα είναι ακόμα καλύτερος με 34 συμμετοχές και πέντε γκολ, ωστόσο ο Άρης θα υποβιβαστεί. Ο Αβραάμ κλείνει τα αυτιά του και αποφασίζει να παραμείνει στη Θεσσαλονίκη.
«Είχα επίσημη πρόταση από την ΑΕΚ και ενδιαφέρον από τον Παναθηναϊκό. Ήθελα, όμως, πραγματικά να μείνω στον Άρη και το έκανα. Δεν υπάρχει ρήτρα στο συμβόλαιό μου». Την επόμενη σεζόν δεν θα είναι απλώς ένας παίκτης του Άρη. Θα είναι ο αρχηγός του! Στα 21 του χρόνια συμπεριλαμβάνεται στην τριάδα των αρχηγών και δηλώνει: «Είναι μεγάλη τιμή να είσαι αρχηγός σε μια μεγάλη ομάδα, όπως ο Άρης και θα προσπαθήσω πολύ για να φανώ αντάξιος».
Μέρα με τη μέρα και αγώνα με τον αγώνα φαντάζει όλο και πιο πολύτιμος για τον Άρη, το δέσιμό του με την κερκίδα μεγαλώνει. «Είμαι Άρης. Από μικρό παιδί ήμουν φίλαθλος της ομάδας. Η πιο ευτυχισμένη στιγμή ήταν όταν υπέγραψα στον Άρη. Περιμένω να ζήσω πολλές ευτυχισμένες στιγμές στο μέλλον. Θα ήθελα βέβαια να μείνω για πάντα στον Άρη». Λάθος: Μια από τις κουβέντες που ένας ποδοσφαιριστής καλό είναι να αποφεύγει.
Όνειρο δεύτερο: Η τελευταία του δήλωση θα αναπαραγόταν ξανά και ξανά και ξανά. Θα την έλεγαν στα ραδιόφωνα, θα την έγραφαν στα φόρουμ, θα τη χρησιμοποιούσαν πολλάκις εναντίον του. Ο Αβραάμ Παπαδόπουλος του Άρη άρχισε σιγά-σιγά να γίνεται… εθνικό θέμα. Πότε ο Παναθηναϊκός, όμως κυρίως ο Ολυμπιακός εμφανίζεται όλο και πυκνότερα να ερίζει για την απόκτησή του. Στην αρχή ήταν αδιάφορος: «Το έχω ξαναπεί ότι εγώ δεν γνωρίζω κάτι για αυτό το θέμα. Κανείς δεν ξέρει τι θα γίνει στο μέλλον, εγώ όμως οφείλω να είμαι συγκεντρωμένος στις υποχρεώσεις του Άρη, της ομάδας που υποστηρίζω από μικρός και η οποία έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο σε αυτά τα ζητήματα».
Φτάνοντας προς το καλοκαίρι που θα άλλαζε από το πιο απλό μέχρι το πιο σύνθετο στοιχείο της ζωής του, ο Αβραάμ κρατούσε την ίδια στάση. «Είναι ανοησίες όλα αυτά που λένε και γράφουν ότι θέλω να φύγω. Αν είναι δυνατόν. Δεν μπορώ να αντιληφθώ με ποιο δικαίωμα τα γράφουν αυτά. Έχουν κουράσει όλα αυτά τα χρόνια και όμως συνεχίζουν. Πραγματικά ούτε καν θέλω να μιλάω για αυτά τα θέματα αφού πολύ απλά δεν υπάρχουν», θα δηλώσει στις 11 Απριλίου του 2008, ενώ 40 μέρες θα έρχονταν τα πλέον ευχάριστα νέα για τους οπαδούς του Άρη.
Στις 23 Μαΐου διά στόματος Λάμπρου Σκόρδα ανακοινώνεται πως «κάναμε μια πρώτη συζήτηση με τον παίκτη και ήρθαμε σε αρχική συμφωνία για την επέκταση του συμβολαίου του μέχρι το 2013». Οι πληροφορίες αναφέρουν πως η πρόταση του Άρη ήταν κοντά στα 2 εκατ. ευρώ για πέντε χρόνια, ωστόσο σύντομα όλα θα ανατρέπονταν. Ένα μήνα μετά την προφορική συμφωνία, αρνείται να υπογράψει προβάλλοντας διαφορετικές απαιτήσεις και ξεκινάει το γαϊτανάκι της μεταγραφής του.
Ο Λάμπρος Σκόρδας δηλώνει ότι ο παίκτης:
«Δεν πωλείται στον Ολυμπιακό», ο Νικόλας Πατέρας προσπαθεί να τον πάρει στον Παναθηναϊκό.
…όμως η στάση του Παπαδόπουλου θα είναι αμετακίνητη:
«Ή στον Ολυμπιακό ή θα εξαντλήσω στο συμβόλαιό μου», φέρεται να λέει στους διοικούντες του Άρη, βάζοντας ταφόπλακα στις σχέσεις του με τον κόσμο. Στην πρώτη προπόνηση της 30ής Ιουνίου θα αποδοκιμαστεί έντονα, μέχρι που θα προπηλακιστεί, με τον Σέρτζιο Κόκε και τον Κώστα Νεμπεγλέρα να παίρνουν το πλευρό του παίκτη.
Ο εισαγγελέας (!!) θα παρέμβει και θα διατάξει επείγουσα προκαταρκτική εξέταση περί άσκησης σωματικής και ψυχολογικής βίας εις βάρος του ποδοσφαιριστή, γεγονός που θα προκαλέσει την επερώτηση στη Βουλή από τον Κυριάκο Βελόπουλο! Η μεταγραφή είχε ξεφύγει από τα ποδοσφαιρικά όρια και η κατάσταση ξεφεύγει γενικώς από τα όρια. Ο Παναθηναϊκός θα πιέσει, σε μια εποχή που ταυτόχρονα εξελισσόταν και το σίριαλ με τον Λάζαρο Χριστοδουλόπουλο, ο Λάμπρος Σκόρδας θα συμφωνήσει με την καλύτερη πρόταση του Τριφυλλιού…
Ο Αβραάμ θα επιμείνει για τον Ολυμπιακό και θα δικαιωθεί!
«Εγώ έκρινα ότι για μένα η καλύτερη επιλογή και το καλύτερο περιβάλλον είναι ο Ολυμπιακός. Ο Ολυμπιακός είναι αυτό που πίστευα πριν έρθω, είναι αυτό που ονειρευόμουν».
Στις 4 Ιουλίου του 2008 ανακοινώθηκε και επίσημα η μεταγραφή του!
Όνειρο τρίτο: Μια καινούργια ομάδα, μια καινούργια πόλη, διαφορετικοί άνθρωποι, νέες συνήθειες. Ο Αβραάμ Παπαδόπουλος θα βρει στον Ολυμπιακό τον Βασίλη Τοροσίδη, με τον οποίο ήταν φίλοι από τις μικρές Εθνικές ομάδες και η τότε φημολογία ήθελε τον πρώην παίκτη της Ξάνθης να έχει παίξει καθοριστικό ρόλο στην απόφαση του Αβραάμ. «Ακούστηκαν πολλά γι' αυτή τη μεταγραφή, ότι τον έπαιρνα τηλέφωνο και του έλεγα να φύγει από τον Άρη. Εγώ ποτέ δεν πήρα τον Αβραάμ για να του πω "φύγε από τον Άρη για να έρθεις στον Ολυμπιακό". Όποτε τον πήρα να του μιλήσω για τη μεταγραφή του του είπα "έλα σε εμάς, μην πας σε καμία άλλη ομάδα, αν είναι να φύγεις από τον Άρη"», θα ξεκαθαρίσει ο Τοροσίδης όταν πια η μεταγραφή θα έχει ολοκληρωθεί.
Ο Τοροσίδης μαζί με τον Παρασκευά Άντζα, τον Χρήστο Πατσατζόγλου, αλλά και τον Ντάρκο Κοβάσεβιτς θα αποτελέσουν τα στηρίγματά του το πρώτο διάστημα, όταν προσπαθούσε να συνηθίσει στην πρωτεύουσα.
Ο ίδιος δήλωνε:
«Άλλαξα ζωή, όχι μόνο ομάδα. Είναι άλλη πόλη η Αθήνα και διαφορετικές οι συνθήκες αλλά και οι ρυθμοί. Έπρεπε να μπω σε μία σειρά και αυτό δεν ήταν και το πιο εύκολο πράγμα». Η Γλυφάδα πήρε τη θέση της αγαπημένης του Καλαμαριάς, όπου έμενε στη Θεσσαλονίκη και το «Rich» αντικατέστησε τα Flocafe στην Κρήνη, όπου συνήθιζε να πίνει τον καφέ του.
Το κυριότερο, όμως, είναι ότι ο Ολυμπιακός είχε αντικαταστήσει τον Άρη, κάτι που ο Αβραάμ Παπαδόπουλος θα ένιωθε εντονότερα από ποτέ στις 26 Οκτωβρίου, όταν έπρεπε να επιστρέψει ως αντίπαλος στο «Κλεάνθης Βικελίδης».
Οι δηλώσεις του για την μετακίνησή του…
«Ήταν πολύ δύσκολο για μένα. Ανδρώθηκα ποδοσφαιρικά στον Άρη και στα χρόνια που ήμουν στην ομάδα προσπαθούσα να δίνω ό,τι περισσότερο μπορούσα. Θεωρώ ότι είναι άδικο όλο αυτό, αλλά ο κόσμος έχει τη δική του κρίση. Το Χαριλάου ήταν για μένα το δεύτερο σπίτι μου».
Ως άνθρωπος δεν άλλαξε. Παραμένει χαμηλών τόνων, δεν βγαίνει τα βράδια και κρατάει την προσωπική του ζωή για τις… φιέστες, όπου όλοι περιμένουν να ανακαλύψουν αν συντροφεύεται ή όχι. Τον Φεβρουάριο δώρισε στο ίδρυμα «Ελπίδα» τα 10.000 που κέρδισε στο φλουρί της πίτας, αλλά κράτησε για τον ίδιο το γούρι που φέρνει το τυχερό νόμισμα. Αυτή τη φορά το συμβόλαιό του θα ανανεωνόταν κι ένα ακόμα καινούργιο όνειρο θα γεννιόταν…
ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΒΡΑΑΜ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ...ΟΛΟΙ ΕΜΕΙΣ ΤΟΥ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΗ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΓΙ' ΑΥΤΟΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΜΑΣ ...ΚΑΙ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΤΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΝ ΠΡΟΔΩΣΟΥΝ ΠΟΤΕ!
Κανείς ποτέ δεν του απαγόρευσε να ονειρεύεται και εκείνο που δημιουργούσε πρόβλημα στον Αβραάμ Παπαδόπουλο, που ήδη ανανέωσε με τον Ολυμπιακό, είναι πως τα όνειρά του εξελίσσονταν ταυτόχρονα με την καριέρα του.
Το gazzetta.gr, κάνει μια αναδρομή για τον άσο του Θρύλου…
Όνειρο πρώτο: Στις 3 Δεκεμβρίου του 1984 γεννιέται ο Αβραάμ Παπαδόπουλος. Τα «βιβλία» και οι αναφορές τον θέλουν να ξεκινάει τη ζωή του στη Μελβούρνη της Αυστραλίας, χωρίς περισσότερες πληροφορίες για τα πρώτα χρόνια ή για τον τρόπο που βρέθηκε η οικογένειά του από το Λάκκωμα σε άλλη ήπειρο. Στο μικρό ορεινό χωριό της Χαλκιδικής μεγάλωσε και ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο στον Διγενή.
Μην έχοντας ακόμα τη σημερινή σωματοδομή και σε μια ηλικία που όλα τα παιδιά τείνουν προς την επίθεση, ο Αβραάμ Παπαδόπουλος ξεκίνησε διαφορετική καριέρα από εκείνην που θα τον καθιέρωνε στα μεγάλα σαλόνια. «Στον Διγενή έπαιζα κυρίως στο κέντρο και μερικές φορές σέντερ φορ και πετύχαινα γκολ», θα δηλώσει αργότερα στην καριέρα του, γεγονός πάντως που θα τον βοηθήσει στην πορεία του. Στην καριέρα του έχει σκοράρει 19 φορές, τις 16 φορές με τη φανέλα του Άρη.
Το σύντομο δρόμο για τη Θεσσαλονίκη θα τον έπαιρνε τον Γενάρη του 2001, έπειτα από δοκιμή στον Άρη. Ακόμα και τότε η μετακίνησή του δεν ήταν απλή υπόθεση, αφού ενεπλάκη τόσο ο ΠΑΟΚ όσο και ο Άρης, ενώ στην πορεία επιδικάστηκε ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό στην πρώτη του ομάδα. «Δεν δοκιμάστηκα ποτέ στον ΠΑΟΚ. Είχα όμως πρόταση να υπογράψω στον ΠΑΟΚ, πριν έρθω στον Άρη. Από μικρός ήμουν Αρειανός και πραγματικά είμαι ευτυχισμένος να αγωνίζομαι με αυτή τη φανέλα», θα πει σε συνέντευξή του, όταν πλέον θα γίνει αντιληπτό ότι ο Άρης είχε χτυπήσει φλέβα χρυσού. Από την πρώτη του σεζόν, όντας ακόμα ανήλικος, θα μεταφερθεί στην άμυνα και θα ξεκινήσει σκληρή δουλειά, προκειμένου να καταφέρει να καθιερωθεί. «Στον Άρη παίζω κυρίως στόπερ, αν και πέρσι έπαιζα αμυντικό χαφ», παραδέχεται το 2005, ενώ αποκαλύπτει πως του αρέσει περισσότερο να παίζει στη μεσαία γραμμή.
Το ντεμπούτο του με τη φανέλα του Άρη θα πραγματοποιηθεί στις 14 Νοεμβρίου του 2002, πριν κλείσει δηλαδή τα 18 του χρόνια. Από την επόμενη σεζόν θα κερδίσει χρόνο συμμετοχής και θα συμπληρώσει 22 συμμετοχές τη σεζόν 2003-04. Το 2005 θα είναι ακόμα καλύτερος με 34 συμμετοχές και πέντε γκολ, ωστόσο ο Άρης θα υποβιβαστεί. Ο Αβραάμ κλείνει τα αυτιά του και αποφασίζει να παραμείνει στη Θεσσαλονίκη.
«Είχα επίσημη πρόταση από την ΑΕΚ και ενδιαφέρον από τον Παναθηναϊκό. Ήθελα, όμως, πραγματικά να μείνω στον Άρη και το έκανα. Δεν υπάρχει ρήτρα στο συμβόλαιό μου». Την επόμενη σεζόν δεν θα είναι απλώς ένας παίκτης του Άρη. Θα είναι ο αρχηγός του! Στα 21 του χρόνια συμπεριλαμβάνεται στην τριάδα των αρχηγών και δηλώνει: «Είναι μεγάλη τιμή να είσαι αρχηγός σε μια μεγάλη ομάδα, όπως ο Άρης και θα προσπαθήσω πολύ για να φανώ αντάξιος».
Μέρα με τη μέρα και αγώνα με τον αγώνα φαντάζει όλο και πιο πολύτιμος για τον Άρη, το δέσιμό του με την κερκίδα μεγαλώνει. «Είμαι Άρης. Από μικρό παιδί ήμουν φίλαθλος της ομάδας. Η πιο ευτυχισμένη στιγμή ήταν όταν υπέγραψα στον Άρη. Περιμένω να ζήσω πολλές ευτυχισμένες στιγμές στο μέλλον. Θα ήθελα βέβαια να μείνω για πάντα στον Άρη». Λάθος: Μια από τις κουβέντες που ένας ποδοσφαιριστής καλό είναι να αποφεύγει.
Όνειρο δεύτερο: Η τελευταία του δήλωση θα αναπαραγόταν ξανά και ξανά και ξανά. Θα την έλεγαν στα ραδιόφωνα, θα την έγραφαν στα φόρουμ, θα τη χρησιμοποιούσαν πολλάκις εναντίον του. Ο Αβραάμ Παπαδόπουλος του Άρη άρχισε σιγά-σιγά να γίνεται… εθνικό θέμα. Πότε ο Παναθηναϊκός, όμως κυρίως ο Ολυμπιακός εμφανίζεται όλο και πυκνότερα να ερίζει για την απόκτησή του. Στην αρχή ήταν αδιάφορος: «Το έχω ξαναπεί ότι εγώ δεν γνωρίζω κάτι για αυτό το θέμα. Κανείς δεν ξέρει τι θα γίνει στο μέλλον, εγώ όμως οφείλω να είμαι συγκεντρωμένος στις υποχρεώσεις του Άρη, της ομάδας που υποστηρίζω από μικρός και η οποία έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο σε αυτά τα ζητήματα».
Φτάνοντας προς το καλοκαίρι που θα άλλαζε από το πιο απλό μέχρι το πιο σύνθετο στοιχείο της ζωής του, ο Αβραάμ κρατούσε την ίδια στάση. «Είναι ανοησίες όλα αυτά που λένε και γράφουν ότι θέλω να φύγω. Αν είναι δυνατόν. Δεν μπορώ να αντιληφθώ με ποιο δικαίωμα τα γράφουν αυτά. Έχουν κουράσει όλα αυτά τα χρόνια και όμως συνεχίζουν. Πραγματικά ούτε καν θέλω να μιλάω για αυτά τα θέματα αφού πολύ απλά δεν υπάρχουν», θα δηλώσει στις 11 Απριλίου του 2008, ενώ 40 μέρες θα έρχονταν τα πλέον ευχάριστα νέα για τους οπαδούς του Άρη.
Στις 23 Μαΐου διά στόματος Λάμπρου Σκόρδα ανακοινώνεται πως «κάναμε μια πρώτη συζήτηση με τον παίκτη και ήρθαμε σε αρχική συμφωνία για την επέκταση του συμβολαίου του μέχρι το 2013». Οι πληροφορίες αναφέρουν πως η πρόταση του Άρη ήταν κοντά στα 2 εκατ. ευρώ για πέντε χρόνια, ωστόσο σύντομα όλα θα ανατρέπονταν. Ένα μήνα μετά την προφορική συμφωνία, αρνείται να υπογράψει προβάλλοντας διαφορετικές απαιτήσεις και ξεκινάει το γαϊτανάκι της μεταγραφής του.
Ο Λάμπρος Σκόρδας δηλώνει ότι ο παίκτης:
«Δεν πωλείται στον Ολυμπιακό», ο Νικόλας Πατέρας προσπαθεί να τον πάρει στον Παναθηναϊκό.
…όμως η στάση του Παπαδόπουλου θα είναι αμετακίνητη:
«Ή στον Ολυμπιακό ή θα εξαντλήσω στο συμβόλαιό μου», φέρεται να λέει στους διοικούντες του Άρη, βάζοντας ταφόπλακα στις σχέσεις του με τον κόσμο. Στην πρώτη προπόνηση της 30ής Ιουνίου θα αποδοκιμαστεί έντονα, μέχρι που θα προπηλακιστεί, με τον Σέρτζιο Κόκε και τον Κώστα Νεμπεγλέρα να παίρνουν το πλευρό του παίκτη.
Ο εισαγγελέας (!!) θα παρέμβει και θα διατάξει επείγουσα προκαταρκτική εξέταση περί άσκησης σωματικής και ψυχολογικής βίας εις βάρος του ποδοσφαιριστή, γεγονός που θα προκαλέσει την επερώτηση στη Βουλή από τον Κυριάκο Βελόπουλο! Η μεταγραφή είχε ξεφύγει από τα ποδοσφαιρικά όρια και η κατάσταση ξεφεύγει γενικώς από τα όρια. Ο Παναθηναϊκός θα πιέσει, σε μια εποχή που ταυτόχρονα εξελισσόταν και το σίριαλ με τον Λάζαρο Χριστοδουλόπουλο, ο Λάμπρος Σκόρδας θα συμφωνήσει με την καλύτερη πρόταση του Τριφυλλιού…
Ο Αβραάμ θα επιμείνει για τον Ολυμπιακό και θα δικαιωθεί!
«Εγώ έκρινα ότι για μένα η καλύτερη επιλογή και το καλύτερο περιβάλλον είναι ο Ολυμπιακός. Ο Ολυμπιακός είναι αυτό που πίστευα πριν έρθω, είναι αυτό που ονειρευόμουν».
Στις 4 Ιουλίου του 2008 ανακοινώθηκε και επίσημα η μεταγραφή του!
Όνειρο τρίτο: Μια καινούργια ομάδα, μια καινούργια πόλη, διαφορετικοί άνθρωποι, νέες συνήθειες. Ο Αβραάμ Παπαδόπουλος θα βρει στον Ολυμπιακό τον Βασίλη Τοροσίδη, με τον οποίο ήταν φίλοι από τις μικρές Εθνικές ομάδες και η τότε φημολογία ήθελε τον πρώην παίκτη της Ξάνθης να έχει παίξει καθοριστικό ρόλο στην απόφαση του Αβραάμ. «Ακούστηκαν πολλά γι' αυτή τη μεταγραφή, ότι τον έπαιρνα τηλέφωνο και του έλεγα να φύγει από τον Άρη. Εγώ ποτέ δεν πήρα τον Αβραάμ για να του πω "φύγε από τον Άρη για να έρθεις στον Ολυμπιακό". Όποτε τον πήρα να του μιλήσω για τη μεταγραφή του του είπα "έλα σε εμάς, μην πας σε καμία άλλη ομάδα, αν είναι να φύγεις από τον Άρη"», θα ξεκαθαρίσει ο Τοροσίδης όταν πια η μεταγραφή θα έχει ολοκληρωθεί.
Ο Τοροσίδης μαζί με τον Παρασκευά Άντζα, τον Χρήστο Πατσατζόγλου, αλλά και τον Ντάρκο Κοβάσεβιτς θα αποτελέσουν τα στηρίγματά του το πρώτο διάστημα, όταν προσπαθούσε να συνηθίσει στην πρωτεύουσα.
Ο ίδιος δήλωνε:
«Άλλαξα ζωή, όχι μόνο ομάδα. Είναι άλλη πόλη η Αθήνα και διαφορετικές οι συνθήκες αλλά και οι ρυθμοί. Έπρεπε να μπω σε μία σειρά και αυτό δεν ήταν και το πιο εύκολο πράγμα». Η Γλυφάδα πήρε τη θέση της αγαπημένης του Καλαμαριάς, όπου έμενε στη Θεσσαλονίκη και το «Rich» αντικατέστησε τα Flocafe στην Κρήνη, όπου συνήθιζε να πίνει τον καφέ του.
Το κυριότερο, όμως, είναι ότι ο Ολυμπιακός είχε αντικαταστήσει τον Άρη, κάτι που ο Αβραάμ Παπαδόπουλος θα ένιωθε εντονότερα από ποτέ στις 26 Οκτωβρίου, όταν έπρεπε να επιστρέψει ως αντίπαλος στο «Κλεάνθης Βικελίδης».
Οι δηλώσεις του για την μετακίνησή του…
«Ήταν πολύ δύσκολο για μένα. Ανδρώθηκα ποδοσφαιρικά στον Άρη και στα χρόνια που ήμουν στην ομάδα προσπαθούσα να δίνω ό,τι περισσότερο μπορούσα. Θεωρώ ότι είναι άδικο όλο αυτό, αλλά ο κόσμος έχει τη δική του κρίση. Το Χαριλάου ήταν για μένα το δεύτερο σπίτι μου».
Ως άνθρωπος δεν άλλαξε. Παραμένει χαμηλών τόνων, δεν βγαίνει τα βράδια και κρατάει την προσωπική του ζωή για τις… φιέστες, όπου όλοι περιμένουν να ανακαλύψουν αν συντροφεύεται ή όχι. Τον Φεβρουάριο δώρισε στο ίδρυμα «Ελπίδα» τα 10.000 που κέρδισε στο φλουρί της πίτας, αλλά κράτησε για τον ίδιο το γούρι που φέρνει το τυχερό νόμισμα. Αυτή τη φορά το συμβόλαιό του θα ανανεωνόταν κι ένα ακόμα καινούργιο όνειρο θα γεννιόταν…
ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΒΡΑΑΜ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ...ΟΛΟΙ ΕΜΕΙΣ ΤΟΥ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΗ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΓΙ' ΑΥΤΟΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΜΑΣ ...ΚΑΙ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΤΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΝ ΠΡΟΔΩΣΟΥΝ ΠΟΤΕ!
