"ΤΟ ΜΠΑΣΚΕΤ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ ΖΕΙ ΑΚΟΜΗ"

Είναι 12 και μόλις τελείωσε ο αγώνας... Στα αγωνιστικά δεν θα αναφερθώ γιατί ο καθένας έχει την δική του άποψη για κάθε παίχτη...

Το τι πράγματα είδα στο τσατ σήμερα δεν υπήρχαν πραγματικά!!! Υπάρχουν πολύ λίγοι (μετρημένοι στα δάχτυλα του ΕΝΟΣ χεριού), που ΠΟΝΑΝΕ αυτό το ερυθρόλευκο μπάσκετ...

Πραγματικά αισθάνομαι πολύ άσχημα που το λέω αυτό, αλλά κάποιοι εδώ μέσα δεν ξέρετε που πάνε τα τέσσερα στο άθλημα μπάσκετ, είστε μόνο για τις κούπες και με την πρώτη επιτυχία η ομάδα γίνεται ΟΜΑΔΑΡΑ και στην πρώτη ήττα ο Κέσελ είναι τουρίστας, ο Έρτσεγκ άμπαλος, ο Μίλος εγωιστής, ο Σπανούλης βάζελος και άλλα τόσα "ΑΓΝΑ ΟΛΥΜΠΙΑΚΑ ΣΧΟΛΙΑ"...

Σας παρακαλώ θερμά μην ξανα-ασχοληθείται με αυτό το άθλημα!!! Χαλάτε όλους εμάς που ΠΟΝΑΜΕ αυτό το τμήμα του Ολυμπιακού και όσο ζούμε δεν το ξεχνάμε ΠΟΤΕ!

Ό,τι και να πω είναι λίγο... Απλά με γεμίσατε ΑΗΔΙΑ... και όσοι Ολυμπιακάρες λέγατε μετά τον 1ο τελίκο στο ΣΕΦ "Κανείς στο γήπεδο στον 2ο τελικό κτλ" ΜΗΝ ΣΩΣΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΚΑΙ ΠΑΤΕ... Και που πήγατε χειρότερα και απο εκκλησία ήσασταν...

Για μένα που ΠΟΝΑΩ την ομάδα του μπάσκετ τίποτα δεν έχει τελειώσει... Το 2-0 αν γίνει 2-1 έχεις άλλη μια εύκαιρια για το 2-2. Αν δεν σηκώσει την κούπα παίχτης στην τηλεόραση μπροστά στην μάπα μου δεν ΚΡΑΖΩ και δεν ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΟΜΑΙ!!!

Πιστεύω στην ΘΡΥΛΑΡΑ μέχρι το Τ-Ε-Λ-Ο-Σ!!!

Και πιστεύω ότι μπορεί να το σηκώσει περισσότερο απο κάθε άλλη φoρά-χρονιά...!! Ο αντίπαλος είχε 31(!!) βολές και εμείς μόλις 9... Αυτό δεν γίνεται ούτε στα εφηβικά πρωταθλήματα...

Υ.Γ1:
Στα πέτρινα χρόνια της μπάλας το μπάσκετ ήταν αυτό που μας έκανε περήφανους (δεν θα ξεχάσω όταν ήμουν 7-8 χρονών και έβλεπα μπάσκετ με έναν φίλο του θείου χάσαμε ένα σημαντικό παιχνίδι (ευρωπαϊκό) και τον έβλεπα να δακρύζει και άρχισα να κλαίω και εγώ κοιτώντας την τηλεόραση...) αλλά στηρίζαμε και το ποδόσφαιρο... τώρα δεν μπορούμε να κάνουμε το αντίθετο; Μας πέφτει βαρύ μαλλον... Έχω βαρεθεί τις-τους κωλοτούμπες... και θα ήθελα να πω ενα μεγάλο ευχαριστώ στους ΥΓΙΕΙΣ φιλάθλους του Ολυμπιακού μπάσκετ μόνο και μόνο επειδή υπάρχουν...

Υ.Γ2:

Ελπίζω να μην σας κούρασα, και να ξέρετε ότι μου έχετε λείψει όλοι πάρα πολύ, ελπίζω να τα ξαναπούμε σύντομα...

ΥΓ3:

Συγχωρέστε με για τυχόν τόνους που ξέχασα ή για διάφορα γραμματικά λάθη...

Με σεβασμό και εκτίμηση...