
Θα απευθυνθούμε προς δύο κατευθύνσεις. Το οφείλουμε. Και το δικαιούμαστε. Την υποχρέωση μάς τη δημιουργεί η απέραντη, ασύνορη, ανιδιοτελής, αποδεδειγμένη με προσφορές, έργο και τη δραστηριότητά μας σχεδόν μισού αιώνα, που έχουν αναγνωριστεί, προβληθεί και επαινεθεί ακόμα ΚΑΙ από διεθνή Μέσα Ενημέρωσης. Το δικαίωμα μάς το παρέχει, με απλοχεριά και γενναιοδωρία, το ότι επί τόσο μακρό χρονικό διάστημα το όνομα, το κύρος, η καθολική αποδοχή της ΠΕΦΟ δεν συνδέθηκαν ΠΟΤΕ, ούτε από τους περισσότερο κακοήθεις, εμπαθείς, μικρόψυχους και νανικού αναστήματος εχθρούς μας (όχι πάντοτε «έξω των τειχών»…) με αυτό το παναίσχιστο και τρισάθλιο κραυγαλέο φαινόμενο των τελευταίων δεκαετιών, που αποκαλείται λεκτικοέμπρακτη ΒΙΑ. Και το οποίο ορισμένοι (για λόγους βαλαντιακού συμφέροντος) παρουσιάζουν σαν δήθεν εκδήλωση «παλικαριάς». Πραγματικά, χρειάζεται εντυπωσιακή «γενναιότητα» και «ανδρισμός», για να πέφτει ση Λάρισα νεκρός ο καθηγητής Μπλάνας ή ο δεκαεφτάχρονος Παναγιώτου κάπου στη Νέα Φιλαδέλφεια. Ή για να πραγματοποιούνται ακατανόητες συγκρούσεις, με ανθρώπινες απώλειες…
Αλλά το ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ, επιπλέον, επειδή ο ιδρυτής και έκτοτε πρόεδρός μας και ανώτατα κρατικά και διδακτικά αξιώματα κατέκτησε. Και «Κορυφαίος Φίλαθλος της Χώρας» ανακηρύχθηκε. Και με 134 κύπελλα και πλακέτες τιμήθηκε (για την τεράστια προσφορά του στην πατρίδα, στην κοινωνία, στον ανθρωπισμό, στο φίλαθλο ήθος). Και σε δεκαπέντε Διοικητικά Συμβούλια του (Ερασιτεχνικού και της ΠΑΕ) Ολυμπιακού συμμετέσχε, ποτέ με δική του πρωτοβουλία, αλλά πάντοτε μετά από πρόσκληση ή «επιστράτευση» των οικείων προέδρων…
ΑΠΕΥΘΥΝΟΜΑΣΤΕ από τη μία πλευρά, προς τους διακόνους του θλιβερού πολιτικαντισμού (που σε τούτη τη χώρα, μετά την πολυαίμακτη αποτίναξη του τουρκομογγολικού ζυγού, έχει αναχθεί σε «επιστήμη»), οι οποίοι είχαν ανέκαθεν και, φυσικά, συνεχίζουν να έχουν για κύριο προσόν τους τη χάλκευση τραγωδιών ή κωμωδιών ΠΕΡΙΣΠΑΣΜΟΥ, οσάκις οι ενέργειες ή οι παραλείψεις τους έχουν μετατρέψει σε ΚΟΛΑΣΗ τον δημόσιο βίο. Όπως ακριβώς συμβαίνει σήμερα ή επί σειρά ετών.
Δεν πρόκειται να αναζητήσουμε τους ενόχους, που βαρύνονται με την τωρινή κατάντια της «χώρας-λίκνου» του παγκόσμιου πολιτισμού. Αυτούς θα τους εντοπίσει (και θα τους στιγματίσει) ο ιστορικός του μέλλοντος. Ωστόσο, φρόνιμο, συνετό και σοφό θα είναι να μην επιχειρήσει κανένας από τους διδάκτορες ή πρυτάνεις του πολιτικαντισμού να χρησιμοποιήσει για εξιλαστήριο θύμα ή για πυγμαχικό σάκο ή για ελκτικό προσοχής πυροτέχνημα τον Ολυμπιακό. Δεν θα είναι μόνον ηθικό παράπτωμα, αλλά και κάτι χειρότερο: ΜΕΓΙΣΤΟ ΣΦΑΛΜΑ ΚΑΙ ΛΑΘΟΣ ΤΟΥ! Από αυτά που «πληρώνονται» πολύ οδυνηρά στον τομέα, ο οποίος ενδιαφέρει πρωταρχικά τους ισόβιους επαγγελματίες της αξιοθρήνητης ελληνικής «πολιτικής»: Στις ΚΑΛΠΕΣ!
Οι πολιτικάντηδες ας αναζητήσουν και ας βρουν (δεν πρόκειται να δυσκολευτούν…) άλλον ΠΕΡΙΣΠΑΣΜΟ. Και ας επιτρέψουν (μια έστω φορά!) ΣΤΗ δικαιοσύνη («εν δε δικαιοσύνη συλλήβδην πασ’ αρετή εστί», κατά τον Αριστοτέλη) να επιτελέσει απερίσπαστη το δικό της ΕΡΓΟ. Με ακεραιότητα. Με αμεροληψία. Με αντικειμενικότητα. Και, προπαντός, χωρίς τους μικρόψυχους επηρεασμούς και πιέσεις μιας μικροπολιτικής, που, άγνωστο γιατί, από το 1924 (έτος νόμιμης σύστασης του Ολυμπιακού ΣΦΠ και, λίγο αργότερα, του Γυμναστικού Παναθ. Ομίλου), υιοθέτησε, με όλες τις εξουσιαστικές μορφές της (κοινοβουλευτικές και μη), την παράταξη με το εθνικό ιρλανδικό σύμβολο και με τις διαδοχικές ροζ και πρασινόχρωμες φανελίτσες. Και παραμέρισε σαν νόθο τέκνο τον Θρύλο των Πανελλήνων…
ΚΥΡΙΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ, ΑΦΗΣΤΕ ΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΣΤΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ!
Και, προπαντός, ΜΗΝ ΑΓΓΙΞΕΤΕ τον Ολυμπιακό! Την ομάδα του ΜΙΣΟΥ, τουλάχιστον, ελληνισμού. Και της μπέσας. Της παλικαριάς. Της ντομπροσύνης. Του ανδρισμού και των μουστακιών. Των καθαρών χεριών και των λευκών μετώπων. Αυτήν που από την ίδρυσή της ΑΡΙΣΤΕΥΕΙ σε μόνιμη βάση στο πεδίο της ΕΝΤΙΜΟΤΗΤΑΣ. Αυτήν που δεν ανέδειξε ποτέ «βαλιτσοφόρους παράγοντες». Δεν νεκρανάστησε Μπουμπλήδες. Δεν μετέτρεψε νέγρους σε Έλληνες. Δεν κατέφυγε σε μηδενικά συμβόλαια, σε κατεψυγμένα μπαλάκια… κληρώσεων, σε παραρτηματοποιήσεις δούλων, σε κιαπεϊκές πλαστογραφίες, σε πενταχιλιαρικές «ανθοδέσμες», σε ξυλοδαρμούς έντιμων διαιτητών, σε «αρπαγές» ξένων παικτών, σε Ωνασικά βαλάντια…
Ο Ολυμπιακός ήταν, είναι και θα παραμείνει μακριά από τις παρασκηνιακές ραδιουργίες άλλων. Θα το εξακριβώσει η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ – αρκεί εσείς οι ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ να μην επιχειρήσετε να επέμβετε στη δικαιοδοσία της!
Αυτός που διδάχθηκε από τα πρώτα του βήματα να διακονεί την ΕΝΤΙΜΟΤΗΤΑ, θα το πράττει παντού και πάντοτε! Σε όλο του τον βίο!
ΑΠΕΥΘΥΝΟΜΑΣΤΕ, επίσης, στον «ερυθρόλευκο» λαό – αυτόν που σχεδόν στην ολότητά του γνωρίζει, σέβεται και τιμά την ΙΣΤΟΡΙΑ του Θρύλου, που συνέγραψαν κολοσσιαίου αναστήματος Ηγέτες, λαμπροί τεχνικοί οδηγοί και ικανότατοι «οικοδόμοι» (παίκτες). Και στην οποία ΑΝΗΚΕΙ κατά αποκλειστικότητα ο Ολυμπιακός, η δόξα, τα επιτεύγματα, οι πρωτεύσεις του. Απευθυνόμαστε στα εκατομμύρια αυτών, που θεωρούν, προσκυνούν και λατρεύουν την ομάδα-γέννημα του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ ΙΔΕΩΔΟΥΣ, των ερυθρού και λευκού χρωμάτων, του δαφνοστεφανωμένου Ολυμπιονίκη και της μοναδικής, στα παγκόσμια ποδοσφαιρικά πεπραγμένα, Ανδριανοπουλικής επιθετικής αδελφικής πεντάδας. Ζητούμε από τον ανθρώπινο ωκεανό αυτών, που υπηρετούν τη νομιμότητα και την ηθική τάξη (και οι οποίοι απεχθάνονται την σύνδεση του Θρύλου με βιαιότητες και ακρότητες), να είναι έτοιμοι για νέους, μαζικούς, σεισμικούς και πάντοτε ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ αγώνες, για την ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ.
Η Δικαιοσύνη οφείλει να πράξει ανεπηρέαστη, προς όλες τις κατευθύνσεις, το δικό της ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ έργο.
Αλλά οι διάκονοι του πολιτικαντισμού να μείνετε μακριά από τον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ και τον ΛΑΟ του (τον μισό, τουλάχιστον, ελληνισμό!). Οι δικές σας σκοπιμότητες δεν έχουν τη παραμικρή σχέση με τη ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ. Το γνωρίζετε – και το γνωρίζουμε…
ΤΟ Δ.Σ. ΤΗΣ ΠΕΦΟ
ΥΓ.: Ερώτημα επιβεβλημένο: ΓΙΑΤΙ ο «υπερκοριός» της (υπό τον κ. Χρ. Παπουτσή) ΕΥΠ ενεργοποιήθηκε από την ημέρα αποχώρησης του κοτεράρχη από την τριφυλλική προεδρία; ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ Έλληνες ΑΠΑΙΤΟΥΝ τη λειτουργία του ΚΑΙ για όλη τη περίοδο 2009-2010!