Π.Ε.Φ.Ο: ΠΡΩΤΑ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ ΤΩΝ «ΛΥΚΩΝ»!

Εντιμότατοι Aφοί Αγγελόπουλοι: πρώτα απομάκρυνση των «λύκων»!

Κραυγάζουμε (με τη δικαιολογημένη οργή τού κατά σύστημα και επί έτη μακρά αδικημένου και κατατρεγμένου): Αντλούν από την πίθο των Δαναΐδων οι ΤΡΙΣΕΝΤΙΜΟΙ αδελφοί Π. και Γ. Κ. Αγγελόπουλοι προτάσσοντας τη δημιουργία ισχυρότατης και ρωμαλέας ομάδας από την κάθαρση της βαθυπράσινης τριφυλλοπαραγωγού (μόνο!) στέπας από τις αγέλες των γκρίζων «λύκων».

Από αυτούς έπρεπε να δρομολογηθεί το αναδημιουργηθέν έργο. Εξαιτίας απουσίας (από βάσιμη ΑΗΔΙΑ!) του καλαθοσφαιρικού Θρύλου από το προσκήνιο, η επιστράτευση πλείστων σφυριχτρών αποδείχθηκε πως κάθε άλλο παρά δυσχερής υπόθεση ήταν. Και αυτές, σε μόνιμη βάση, ρυθμίζουν τις τύχες και την έκβαση του πρωταθλήματος από την εποχή του… Αριστοφάνη. Αν δεν εξασφαλιστεί η ΙΣΟΝΟΜΙΑ και η ΑΜΕΡΟΛΗΨΙΑ, κάθε χρόνο θα παρακολουθούμε το «ανέβασμα» της ίδιας κωμωδίας.

Γράφαμε –και φυσικά, δικαιωθήκαμε– υπό τον τίτλο «Ως πότε ο γκρίζος παρωπιδισμός;»: «Οι αντίστοιχοι των Σπανέα, Δούρου, Κάκου, Παπασταμάτη, Στυλιάρα, Δαλούκα ή Πάτρα και Τρικάλη ή Στεφανόπουλου και Αβραάμ Κεμπαρίδη) του ποδοσφαίρου στον χώρο της καλαθόσφαιρας (χωρίς να είναι, βέβαια, οι μόνοι, είναι όμως οι εξοργιστικότεροι και προκλητικότεροι στη φιλοτριφυλλική τους τοποθέτηση!) ήταν οι Ζαβλανός, Κολοκυθάς, Πηλοΐδης, Βορεάδης, (και Σία). Ή αντίστροφα, χωρίς η σειρά να έχει σημασία, καθώς είναι πανομοιότυποι, ο ένας πιστό αντίγραφο του άλλου, σαν να προέρχονται από πράσινη κλωνοποίηση… Οι γνώσεις και η θεωρητική αξία τους δυστυχώς μηδενίζονταν εξαιτίας του φιλοτριφυλλισμού τους…

Εξυπακούεται ότι στο οικογενειακό ή στο επαγγελματικό τους περιβάλλον δικαιούνταν να ζουν, να αναπνέουν, να εμπνέονται από το τριφυλλικό πάθος και τη λατρεία τους στην (κατά Ιωάννη Διακογιάννη) παράταξη του… πολιτισμού. Και δεν αμφισβητούσε κανένας το δικαίωμά τους να προσκυνούν, με γονυκλισίες ή εδαφιαίες υποκλίσεις , τα εικονίσματα με όλους τους… «αγίους» της «πράσινης» θρησκείας τους (υπάρχουν πολυάριθμοι, με αρχιπροφήτη τον αλησμόνητο «βαλιτσοφόρο παράγοντα»!).

Αλλά ποιοι τους επιτρέπουν αν συνεχίζουν, επί έτη μακρά και με μεθοδεύσεις προκλητικά εξοργιστικές (με την κάλυψη ισχυρότατων παραγόντων και ΜΜΕ) το αφάνταστα μεροληπτικό φιλοφαρμακοεισαγωγικό έργο τους και να διευθύνουν (με κραυγαλέα μεροληπτικό και βάναυσα καταργητικό των «ΙΣΩΝ ΟΡΩΝ» τρόπο) καλαθοσφαιρικούς αγώνες, αδιαφορώντας για την αντικειμενικότητα; Ποιοι ανέχονται επί τόσα χρόνια τις διαιτησίες τους, που πάντοτε, χωρίς ΜΙΑ έστω εξαίρεση, ευνοούν (χωρίς ενδοιασμούς, επιφυλάξεις και τήρηση στοιχειωδών έστω προσχημάτων) την πεφιλημένη τους «πράσινη» ομάδα, με το εθνικό ιρλανδικό σύμβολο και πάντοτε ΑΔΙΚΟΥΝ, σε σημείο συχνότατα ικανό να προκαλέσει εγκεφαλικά ή συγκοπές, αυτόν που τους προκαλεί σπασμούς με την ερυθρόλευκη στολή του;

Και πάλι, όπως αναμενόταν, επανέλαβαν τον κακό, κάκιστο εαυτό τους, ξαναδωρίζοντας τον τίτλο στην προφιλέστατη παράταξή τους…

Επιτέλους, ΤΕΛΟΣ στα χαρισμένα με λαθροχειρίες και αλχημείες, πρωταθλήματα. Να φύγουν, επιτέλους, οι πρασινοπαρωπιδοφόροι. Αποχωρούν (κατά δήλωσή τους) οι καρχαρίες του τεράστιου πλούτου. Ας λησμονηθεί ο «εμπρησμός» του καταστήματος του γιου του αρχιδιαιτητομαέστρου της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας. Είναι τόσο δύσκολο πλέον να αναγνωριστεί ως καλαθοσφαιρική (επίγεια) θεά η αμεροληψία και η εντιμότητα των ίσων όρων; Αν αυτό ισχύσει σε μόνιμη βάση, καταργείται το κύριο αίτιο της ΒΙΑΣ!

Προσυπογράφουμε παλιότερο σχόλιο αμερόληπτου (τόσο σπάνιο) αρθρογράφου: «Οι πράσινοι επιδόθηκαν σε άκρατη επίδειξη αλαζονείας και ματαιοδοξίας. Μεθυσμένοι, προφανώς, ακόμα από τη μέχρι σήμερα χωρίς αντίπαλο κυριαρχία, αδυνατούν να αντιληφθούν τις εξελίξεις και προχωρούν με προκλητικότατες δηλώσεις, της μορφής όσο κι αν ενισχυθούν οι αντίπαλοί μας πάλι την πλάτη μας θα βλέπουν». Το χειρότερο από όλα είναι ότι οι άνθρωποι δεν μαθαίνουν από την ιστορία του αθλητισμού, ακόμα και όταν αφορά στην ίδια ομάδα τους. Δεν τους θύμισε, άραγε, κανείς, ότι από την ημέρα που ο Γιώργος Βαρδινογιάννης τραγούδησε «Ποτέ ξανά πρωτάθλημα στον Πειραιά!» ο Ολυμπιακός κατέκτησε μόλις ένδεκα πρωταθλήματα (Σ.Σ. Και το δωδέκατο του ανήκε!), «τρία Κύπελλα και δύο νταμπλ; Οταν ξυπνήσουν, θα είναι αργά και γι’ αυτούς…».

Εμείς ένα ζητούμε, απαιτούμε, αξιώνουμε: ΙΣΟΥΣ ΟΡΟΥΣ! Δηλαδή, δίκαιη, αμερόληπτη, έντιμη, αδιάβλητη, αδιάφθορη διαιτησία. Τα άλλα είναι καθαρά δική μας υπόθεση!

Τώρα ο ΘΡΥΛΕΩΝ βρυχάται! Μην προκαλείτε άλλο με τα άθλια εσκεμμένα λάθη» σας. Και «η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα (ευαγγελική) γυνή» κάποτε μετανόησε.
ΕΣΕΙΣ, γκριζορουχάδες;

ΑΥΤΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΑΜΕ ΕΓΚΑΙΡΑ. ΕΙΧΑΜΕ ΑΔΙΚΟ;
ΤΟ Δ.Σ. ΤΗΣ ΠΕΦΟ