
ΟΛουκάς Μαυροκεφαλίδης, άνθρωπος χαμηλών τόνων και κλειστός χαρακτήρας, αποφάσισε αφού αμφιταλαντεύτηκε μέχρι αργά το βράδυ της περασμένης Παρασκευής, να ζήσει στην άλλοτε πρωτεύουσα της (επίσης) άλλοτε ενωμένης Σοβιετικής Ενωσης. Στη πόλη του «Τσάρου». Τους λόγους εξήγησε στο Sport.gr.
Το μεγαλύτερο δίλημμα για τον Λουκά ήταν... Ιβκοβιτς ή Σπαρτάκ Είναι αλήθεια ότι λατρεύει τον «Ντούντα». Δεν είναι αγνώμων, ούτε αχάριστος και αναγνωρίζει ότι στα χέρια του Ντούσαν Ιβκοβιτς ανέβηκε η τιμή της μετοχής του στο χρηματιστήριο του ευρωπαϊκού μπάσκετ.
Ο νυν προπονητής του Ολυμπιακού αναβάθμισε τον ρόλο του στην ομάδα. Του πρόσφερε απλόχερα αρκετό χρόνο συμμετοχής, κυρίως όμως δούλεψε μαζί του και τον βελτίωσε σε πολλά. Κυρίως, στον τρόπο σκέψης…
«Με τον κόουτς μίλησα πολλές φορές. Γενικά, ο κόουτς έκανε όλες τις προσπάθειες για να μείνω στον Ολυμπιακό. Μου εξήγησε ότι με ήθελε πάρα πολύ. Τον εκτιμώ αφάνταστα. Από τη μία πλευρά ήταν ο κόουτς και από την άλλη ο Γιούρι Ζντοβτς και ο Στέφανος Δέδας. Με τον Στέφανο έχουμε αδερφική σχέση. Μου τηλεφωνούσε συνέχεια και προσπαθούσε να με πείσει. Ήταν ο βασικός πρωταγωνιστής. Γενικότερα όμως μου άρεσε ο τρόπος που με προσέγγισε η Σπαρτάκ. Το πώς μου μίλησε ο κόουτς Ζντοβτς, οι άνθρωποι της ομάδας. Τελικά, χθες το βράδυ πήρα την απόφαση και τα τυπικά τελείωσαν».
Τη μεταγραφή του τη γιόρτασε με τους δικούς του ανθρώπους στο Κιλκίς. Πριν από περίπου 15-20 ημέρες δεν είχε φανταστεί τον εαυτό του στην Αγία Πετρούπολη.
«Στόχος μου δεν ήταν να φύγω από τον Ολυμπιακό, γι' αυτό και ήμουν συζητήσιμος μέχρι τη τελευταία στιγμή. Δεν υπήρχε θέμα σύγκρισης των δύο προτάσεων, γι' αυτό και πήρα την απόφαση να φύγω. Θεωρώ ότι αν έμενα στον Ολυμπιακό, δεν θα έκανα τη καλύτερη επιλογή», συμπλήρωσε.
Η διαφορά μεταξύ των δύο προτάσεων δεν ήταν μόνο τα λεφτά. Η Σπαρτάκ του πρόσφερε διετές κλειστό συμβόλαιο, ενώ ο Ολυμπιακός μονοετές (1+1).
Εκεί ήταν η διαφορά μεταξύ των δύο πλευρών…
«Αν γινόταν η πρόταση που περίμενα, θα τα βρίσκαμε», είπε λιτά, επί τούτου. Και υπό αυτές τις συνθήκες, αποφάσισε να μετακομίσει στο... χιόνι.
Η Ρωσία θα είναι ο τρίτος - εκτός Ελλάδας - διαφορετικός σταθμός στη καριέρα του. Προηγήθηκε η Ρώμη, στα μέσα της σεζόν 2005-06. Τότε, ο ΠΑΟΚ καιγόταν για λεφτά και ο Μαυροκεφαλίδης ήταν μεν ο... τελευταίος των Μοϊκανών (σ. σ. είχαν προηγηθεί οι πωλήσεις των Παναγιώτη Βασιλόπουλου, Κώστα Βασιλειάδη), αλλά και ό,τι καλύτερο μπορούσε να «θυσιαστεί».
Τελικώς, έναντι (περίπου) 550.000 ευρώ, ο Δικέφαλος τον παραχώρησε στη Βίρτους. Στα μέσα της περιόδου 2006-07 μετακόμισε στη Βαλένθια για να ακολουθήσει ο Ολυμπιακός. Στη πρώτη χρονιά του, ήταν μεταξύ πάγκου και κερκίδας με αποτέλεσμα να παραχωρηθεί δανεικός στο Μαρούσι, το καλοκαίρι του 2008.
Η εξαιρετική χρονιά στην ομάδα των Βορείων Προαστίων του εξασφάλισε θέση στο ρόστερ του Ολυμπιακού, τη τελευταία διετία.
«Έχω περάσει αρκετούς μήνες εκτός Ελλάδας, συνεπώς δεν πιστεύω ότι θα έχω πρόβλημα προσαρμογής. Είναι και ο Στέφανος στην Αγία Πετρούπολη. Δεν θα είμαι μόνος. Εν τέλει, πήρα την απόφαση βάσει επαγγελματικών κριτηρίων».
Και πλέον εντάχθηκε κι αυτός στη συνομοταξία των παικτών που εγκαταλείπουν το ελληνικό μπάσκετ.
«Καλά κάνουν και φεύγουν», είπε με απόλυτο ύφος και το γενίκευσε.
«Δεν αναφέρομαι μόνο στους αθλητές. Πρέπει να δούμε τη κατάσταση ως έχει. Να είμαστε ρεαλιστές. Η Ελλάδα είναι για να φεύγεις. Το μπάσκετ έχει παρασυρθεί από τη γενικότερη κατάσταση και όσοι μπορούν να φύγουν, φεύγουν. Βλέπω ανθρώπους που πραγματικά δυσκολεύονται πάρα πολύ με τις συνθήκες που επικρατούν».
Και η κουβέντα μεταφέρθηκε στο καθαρά μπασκετικό θέμα.
«Όταν παίζεις στον Ολυμπιακό ή στον Παναθηναϊκό, ενδεχομένως να μην έχεις λόγους για να φύγεις. Πλην όμως των δύο συγκεκριμένων ομάδων, υπάρχει τεράστιο πρόβλημα. Και το πρόβλημα γίνεται ακόμη μεγαλύτερο όταν φεύγουν και από τις δύο συγκεκριμένες ομάδες».