
Από το στόμα της Άλκηστης Αβραμίδου, η παραπάνω φράση βγήκε με μεγάλη δυσκολία …αλλά με υπερηφάνεια και συγκίνηση.
Η περιφερειακός του Ολυμπιακού επέστρεψε από τη Σανγκάη με ένα λαμπερό χαμόγελο, μέχρι τα αυτιά και είναι βέβαιο ότι πολλές μέρες θα βουίζουν τα αυτιά της από όσα άκουσε και τα μάτια της από όσα είδε στην αίθουσα αφίξεων του «Ελ. Βενιζέλος».
Η Αβραμίδου μαζί με τη Μανωλιουδάκη και ειδικά όταν η Φιλιώ είδε τον Παυλίδη λύγισε, με τον προπονητή της ομάδας πόλο Γυναικών να ξεφεύγει, μέσω των μαύρων γυαλιών του, από το να μοιραστεί την ευαισθησία του, ενώ υπέροχη ήταν η αντάμωση της Σταυρούλας Αντωνάκου με τον κόουτς της, μία ζεστή αγκαλιά, εντελώς ανθρώπινη, μία απλή στιγμή συντροφικότητας, για μία πολίστρια που τόσα χρόνια έχει αποδειχθεί τα μάτια και τα αυτιά του Παυλίδη στο νερό.
Η Σταυρούλα έβγαλε φωτογραφία με τον γιο του προπονητή της, Άγγελο, όπως και οι Φιλιώ και Αβραμίδου. Το πόσο περήφανος ήταν ο Παυλίδης για τις πολίστριές του δεν θα το μοιραστεί με κανέναν, όπως όλα αυτά τα μεγάλα πράγματα που νιώθει και ξέρει ότι είναι αδύνατον να μεταδώσει.