
Τα βλέμματα, στο φιλικό ματς με τον ΠΑΣ, ήταν στραμμένα επάνω τους και ουσιαστικά οι μόνοι, που διασώθηκαν από το προχθεσινό ναυάγιο. Φυσικά δεν υπάρχει λόγος να αρχίσουν οι υπερβολικοί χαρακτηρισμοί θαυμασμού, ωστόσο αμφότεροι έδειξαν στο ντεμπούτο τους και παρότι είναι ανέτοιμοι ακόμα πως είναι παίκτες 11άδας. Σε αντίθεση με τις περισσότερες από τις μεταγραφές του Ολυμπιακού, που δύσκολα θα θεωρηθούν βασικοί.
Στο α' μέρος ο Σέρβος αγωνίστηκε ως εξάρι, ενώ στην επανάληψη ως οχτάρι. Φάνηκε να ξέρει καλά τις δύο θέσεις και έδειξε κοντρολαρισμένος με σωστές τοποθετήσεις και καλές μεταβιβάσεις.
Ήταν αισθητή σε κάποια σημεία η μακρά απουσία του από τους αγωνιστικούς χώρους, απέφυγε να μπει σε ορισμένες σκληρές μονομαχίες, αλλά αυτό είναι θέμα χρόνου να διορθωθεί και η λογική λέει πως μόλις βρεθεί στο 100% των δυνατοτήτων του θα είναι από τα βασικά ατού του Ερνέστο Βαλβέρδε.
Και για τον Φραν Γέστε, τον οποίο ο βάσκος τεχνικός χρησιμοποίησε ως αντί-Ιμπαγάσα, τα συμπεράσματα είναι ανάλογα, επιλογή που θα δούμε πολλές φορές στη χρονιά και με δεδομένη την ηλικία του αργεντίνου. Παρότι δεν έπαιξε στη θέση του και παρά την έλλειψη ρυθμού, ο ισπανός ανταπεξήλθε και έδειξε το ταλέντο του. Βλέπει χώρο, μοίραζε το παιχνίδι, είναι εξαιρετικός πασέρ και έχει ένα φαρμακερό αριστερό, που θα ενισχύσει πολύ τον Ολυμπιακό στα στημένα. Και αυτός όμως χρειάζεται χρόνο για να αναπληρώσει το χαμένος έδαφος, αλλά η ποιότητά του είναι αναμφισβήτητη.
Συμπερασματικά λοιπόν, αμφότεροι ξεχώρισαν για την ποιότητα τους …αλλά είπαμε δεν χρειάζονται διθυραμβικά σχόλια …έχουμε καιρό να δούμε ακόμα πράγματα…