ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΗΣ - ΜΑΖΗΣ: ΠΑΝΤΑ ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ Η ΝΙΚΗ

Οι Νικόλας Δεληγιάννης και Δημήτρης Μάζης παραχώρησαν συνέντευξη στον «Γαύρο» της Δευτέρας.

Πλέον παρέα στη νέα ομάδα του Ολυμπιακού, οι δυο τους θέλουν να οδηγήσουν τους «ερυθρόλευκους» στη γη της επαγγελίας, είναι πολίστες τέτοιας πάστας που ακόμα και αν δεν το λένε, δεν υπάρχει για εκείνους άλλους δρόμος από την κατάκτηση των τίτλων.

Ακολουθεί αναλυτικά η συνέντευξη τους στην εφημερίδα «Γαύρος»…


ΕΡΩΤΗΣΗ: Γνωρίζεστε από το 1995, τουλάχιστον αυτό ξέρω. Μήπως ήταν και πιο πριν;

ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΗΣ: Πιο πριν ήταν, από το 1992. Την εθνική Εφήβων. Το καλοκαίρι του ’92. Σκεφτόμουν και ήθελα να στο πω για να το γράψεις ότι τα τελευταία 10 χρόνια είναι ανελλιπώς αντίπαλος στους τελικούς της Α1.

ΜΑΖΗΣ: Στους τελικούς βρίσκομαι συνεχώς από το 1996. Σερί, κάθε χρονιά.

Δ: Με τον Αντώνη (σ.σ. Βλοντάκη) κάναμε διάλειμμα, με τον Ρέππα διάλειμμα, με τον Γιώργο (σ.σ Αφρουδάκη) διάλειμμα. Ο Δημήτρης ήταν κάθε χρόνο απέναντί μας.

Ε: Και χωρίς να παίζει στον Ολυμπιακό, έτσι;

Μ: Ναι, αυτό ήταν το πιο σημαντικό. Ο Ολυμπιακός βρισκόταν σε όλους τους τελικούς, εκτός από το 1998, που ήταν η Χίος. Έπαιξα δηλαδή αντίπαλός του 12 συνεχόμενα χρόνια και 14 συνολικά. Εκτός από πέρυσι.

Δ: Α, ναι. Πέρυσι. Το περυσινό δεν το είχα βάλει.

Ε: Δεν το έβαλες επειδή έχεις ξεχάσει ήδη την περυσινή χρονιά και ό,τι έγινε σε αυτή;

Δ: Όχι, εντάξει. Απλώς συνέβησαν κάποια γεγονότα, τελείωσε η σεζόν, καλώς κατακτήσαμε το πρωτάθλημα, αλλά δεν θέλω να την αποβάλλω από τη μνήμη μου. Θέλω να θυμάμαι όλες τις στιγμές.

Ε: Επειδή είχε για σένα μία ιδιαίτερη ένταση, που κλιμακώθηκε μετά τον τέταρτο τελικό.

Δ: Όχι ιδιαίτερη, όχι. Ηταν πολύ δύσκολα. Έπρεπε να έρχομαι σε επαφή με ανθρώπους που δεν το έχω, συγκρούστηκα με πάρα πολλούς ανθρώπους πάρα πολλές φορές. Δεν άλλαξα κάτι. Είπα σε κάποιο σημείο πέρυσι ότι δεν πήγαινε άλλο και έτσι σταμάτησα να είμαι αρχηγός. Στο αγωνιστικό κομμάτι δεν άλλαξε κάτι, στη σχέση με τους συμπαίκτες μου.

Ε: Αυτή η κίνηση απελευθέρωσε την ομάδα; Ξεφορτώθηκες εσύ ένα βάρος και κατά συνέπεια το ξεφορτώθηκαν και όλοι οι άλλοι μαζί σου;

Δ: Για μένα δεν άλλαξε κάτι. Τα πράγματα που με απογοήτευσαν τα κρατάω για μένα, δεν θέλω να τα βγάλω παραέξω. Νομίζω ότι βοήθησε. Εχω πάρει πολλές αποφάσεις στο παρελθόν και λάθος και σωστές, επιλογές που ήταν κόντρα σε αυτό που φαινόταν ότι πρέπει να γίνει. Μία λάθος ήταν που έφυγα από την εθνική ομάδα το 2006. Ετσι το σκεφτόμουν, έτσι το έκανα. Ηταν λάθος. Οσον αφορά στην αρχηγία, νομίζω ότι ήταν μία σωστή απόφαση. Αυτό που αισθάνθηκα έπραξα. Εκανα πίσω, δεν λύθηκαν όλα τα προβλήματα με αυτό, αλλά έτσι έγινε.

Ε: Πάντως δεν χρειάστηκε μία μέρα παραπάνω για να μείνεις στον Ολυμπιακό.

Δ: Θα μιλήσουμε για μένα ή θα μιλήσουμε γενικά;

Ε: Ετσι το πήγε η συζήτηση. Αναρωτιέμαι, διότι, θεωρητικά, η αντίδρασή σου στον Λαιμό ήταν τέτοια επειδή ήσουν σίγουρος ότι θα φύγεις από τον Ολυμπιακό.

Δ: Ετσι νόμιζα. Πέρασε πολύς καιρός, σκέφτηκα πολλά πράγματα, άλλαξαν πάρα πολλά πράγματα. Με τον Μιχάλη (σ.σ. Κουντούρη) δεν μιλήσαμε μόνο μία φορά, αλλά τέσσερις, αν δεν κάνω λάθος. Δύο στο Καραϊσκάκη και δύο στις διακοπές μου. Όταν επέστρεψα, είχα βάλει την κατάσταση μέσα στο κεφάλι μου. Το οικονομικό, που ήταν το ένα κομμάτι, ήταν όπως το είχαμε συζητήσει. Το να μιλάμε για 5 και για 10 χιλιάδες δεν αποτελούσε πρόβλημα, είναι λίγο κωμικό, τουλάχιστον έτσι φαίνεται εμένα. Δεν μιλάμε για εκατοντάδες χιλιάδες, για περισσότερες δεκάδες ή εκατομμύρια. Το άλλο θέμα που έπρεπε να συζητήσουμε το λύσαμε κατευθείαν. Δεν έμενε κάτι άλλο να πούμε. Το άλλο σενάριο, που μου φαινόταν πιο πιθανό, ήταν να παίξω σε μία ομάδα του λεκανοπεδίου, σε άλλη βάση. Πριν μιλήσω με τον πρόεδρο.

Ε: Δημήτρη όταν βγήκε το θέμα ότι πας στον Ολυμπιακό, αναρωτιόμουν αν έχει βάση. Ησουν πάντα αντίπαλος.

Μ: Η πρώτη φορά που ενδιαφέρθηκε για μένα ο Ολυμπιακός, ήταν το 1998. Τότε η Βουλιαγμένη ήθελε ένα μεγάλο ποσό και δεν έγινε η συμφωνία. Η δεύτερη φορά ήταν το 2004, που ήμουν πολύ κοντά. Τότε πήγα στον Εθνικό. Αυτή είναι η τρίτη φορά που ενδιαφέρθηκε για μένα. Ο λόγος που με οδήγησε εδώ, ήταν ότι θέλω να βρίσκομαι σε μία ομάδα η οποία διεκδικεί και έχει στόχους, να μπορώ να πω ότι προσέφερα πολύ σε αυτήν. Ότι άφησα το στίγμα μου. Τα προηγούμενα χρόνια, όταν ο Ολυμπιακός ήταν πανίσχυρος και έπαιρνε τα πρωταθλήματα, δε νομίζω ότι θα έλεγε κανείς πως ο Μάζης έκανε τη διαφορά. Αντίθετα, στον Εθνικό, τόσο στο κύπελλο του 2005 όσο και στο πρωτάθλημα του 2006, προσέφερα πολλά και νομίζω ότι ήταν πολύ μεγάλο κέρδος για μένα. Αυτό συμβαίνει τώρα στον Ολυμπιακό. Δεν κυριαρχεί και για μένα είναι πάρα πολύ σημαντικό ότι έχουν αλλάξει πράγματα αγωνιστικά.

Ε: Τώρα αναιρείς την επόμενη ερώτησή μου, που ήταν αν το τάιμινγκ που έρχεσαι στην ομάδα ήταν λάθος.

Μ: Λειτουργώ και λίγο με το ένστικτο σε αυτήν την περίπτωση. Αν πήγαινα το 2004, "ΟΚ", θα ήμουν ακόμα ένας παίκτης μεγάλης αξίας που θα είχε η ομάδα. Δεν είχαμε διαφορά στο οικονομικό. Πιο πολύ ρόλο έπαιζε ότι στον Εθνικό είχε αναλάβει ο Βασιλόπουλος, που μαζί του έχω ιδιαίτερη σχέση. Αλλά το σημαντικότερο ήταν αυτό που προανέφερα, ότι δεν ήθελα να πάω σε μία ομάδα τόσο ισχυρή.

Ε: Οπότε φέτος πρέπει να νιώθεις μέλος μίας ομάδας νέας και φρέσκιας.

Μ: Είναι μεγάλο στοίχημα. Γενικώς, το πρωτάθλημα θα έχει πολύ ενδιαφέρον φέτος.

Ε: Ιούνιο μήνα είχε ακουστεί ότι είσαι πολύ κοντά στη Χίο.

Μ: Πολύ κοντά δεν ήμουν. Εκανα μία συζήτηση με την ομάδα της Χίου, ήταν η πρώτη ομάδα που με πλησίασε. Αυτό δεν προχώρησε. Ο λόγος, ουσιαστικά, που καθυστέρησε η ανακοίνωση της μεταγραφή μου ήταν η αναμονή που είχα με τον Πανιώνιο. Λόγοι περισσότερο ηθικοί, αφού δεν ήθελα να φύγω στενοχωρώντας κάποιους ανθρώπους στην ομάδα.

Ε: Εφυγες με την ευχή του Βεντούρη;

Μ: Νομίζω πως ναι.

Ε: Εσύ με τη Χίο;

Δ: Τίποτα. Δεν έγινε τίποτα.

Ε: Ξεκινήσατε προετοιμασία. Εστω κι αν είναι πολύ νωρίς, ποια είναι τα συμπεράσματα που γίνεται να βγουν από τις πρώτες μέρες;

Μ: Είναι πολύ νωρίς, διότι ακόμη δεν είμαστε όλοι μαζί για να κάνουμε προπόνηση. Κακά τα ψέματα, με τα παιδιά αυτά έχουμε ζήσει στιγμές δύσκολες και έχουμε γνωρίσει και μεγάλες επιτυχίες. Γνωρίζουμε τα ελαττώματα και τα προτερήματα ο ένας του άλλου και αυτή η σχέση δεν θα σταματήσει ποτέ. Μπορεί να κάνουμε αρκετό καιρό να βρεθούμε, αλλά ο ένας γνωρίζει τον χαρακτήρα του άλλου, πολύ καλά. Αυτό είναι σημαντικό κομμάτι για μένα, να έχω τέτοιους αθλητές στην ομάδα μου.

Ε: Τους προσμέτρησες ως λόγο για να έρθεις;

Μ: Ναι.

Ε: Δηλαδή το θεώρησες πλεονέκτημα να είσαι με τον Νίκο και τον Τάσο στην ίδια ομάδα.

Μ: Σίγουρα...

Ε: Και με τον Τάσο είστε πολλά χρόνια μαζί.

Μ: Ναι.

"Αν δεν νιώθεις ένταση για αυτό που κάνεις, δεν γίνεσαι καλός"

Ο Νικόλας Δεληγιάννης προϋπάντησε τον Δημήτρη Μάζη στον Ολυμπιακό με το αινιγματικό «καλώς ήρθες, δύο περίπτερα». Την ερώτηση του... ενός εκατομμυρίου δολαρίων, την οποία ο 35χρονος τερματοφύλακας δεν θέλησε να απαντήσει. Αντιθέτως, ο Νίκολα Στάμενιτς έγινε ξανά σημείο αναφοράς και, μάλιστα, όχι από τον Δεληγιάννη, αλλά από τον Μάζη, με τον οποίο δεν συνεργάστηκε ποτέ!

Ε: Κεφάλαιο εθνική ομάδα. Επιστρέφεις;

Μ: Δεν ξέρω πώς γράφτηκε και πού ακούστηκε αυτό. Δεν έχω κάνει καμία συζήτηση πάνω στο θέμα.

Ε: Εσύ;

Δ: Με βρήκε ο Θοδωρής στο γυμναστήριο και με ρωτούσε για το θέμα. Δεν ξέρω τίποτα.

Ε: Δεν έχεις μιλήσει με τον Άντριτς;

Δ: Τον έχω πετύχει στο «Καπαγέρωφ», μιλήσαμε, αλλά όχι συγκεκριμένα πράγματα.

Μ: Το πιο σημαντικό κομμάτι Είναι περίεργο να ρωτάς τους παίκτες αν θα γυρίσουν.

Ε: Είστε ξεχωριστή γενιά παικτών, σε προσωπικότητα και σε ταλέντο. Όταν έμαθες ότι έκλεισε ο Μάζης ποια ήταν η πρώτη αντίδρασή σου;

Δ: Πήρα τον Άκη (σ.σ. Λογοθέτη) τηλέφωνο και τον ρώτησα «έκλεισε ο Μάζης στον Ολυμπιακό;». «Ναι», μου λέει. «Αποκλείεται», του λέω. Ηταν πολύ καλό για την ομάδα. Πρώτον, επειδή δεν είχαμε αθλητές. Το ρόστερ είχε κενά. Πήραμε ένα παίκτη πρώτης γραμμής, δεν ψωνίσαμε από το καλάθι. Σκέφτεσαι ότι, α, υπάρχει ελπίδα. Δηλαδή, δεν θα πάμε να πάρουμε μέτριους παίκτες. Ο Μάζης δεν είναι ο Βουγιασίνοβιτς, αλλά είναι πολύ καλός παίκτης. Είναι μαχητής, σέβεται την ομάδα του, την πονάει και αυτό είναι για μένα πολύ σημαντικό, διότι τόσα χρόνια έχω δει παίκτες που δεν κατάφεραν να δέσουν με την ομάδα τους και να την πονέσουν. Εγώ πιστεύω ότι ο παίκτης πρέπει να το απολαμβάνει, δεν είναι τα εκατομμύρια ευρώ.

Ε: Τους άλλους παίκτες θα τους βοηθήσει;

Δ: Νομίζω πως ναι. Και με την παρουσία του και με τα χαρακτηριστικά που έχει ως αθλητής.

Ε: Να κάνω την ερώτηση του ενός εκατομμυρίου δολαρίων. Τα «δύο περίπτερα» τι είναι;

Δ: Α, δεν θέλω να σου πω. Δεν είναι κακό, αλλά από μένα δεν θα μάθεις.

Ε: Πώς είναι να πηγαίνεις σε μία ομάδα που είναι ο αιώνιος αντίπαλός σου;

Μ: Τον Ολυμπιακό τον βρήκα αντίπαλο στους άντρες. Με την προηγούμενη γενιά, τον Βολτυράκη, τον Βενετόπουλο, τον Λούδη. Μετά ήρθε ο Στάμενιτς και έφτιαξε την ομάδα που πήρε την Ευρωλίγκα και κατέκτησε τα πάντα. Νομίζω ότι η Βουλιαγμένη τότε ήταν ένας λόγος που ο Ολυμπιακός ήταν τόσο καλός αντίπαλος. Ειδικά το 2002 είχαν γίνει τρομεροί τελικοί, πολύ δυνατά παιχνίδια και πιο δύσκολα νίκησε τη Βουλιαγμένη, παρά τους αντίπαλούς του στο Final 4. Τον βοήθησαν εκείνοι οι τελικοί.

Δ: Αυτό είναι αλήθεια.

Μ: Ήταν αναμενόμενο ότι από τη στιγμή που δεν ήμουν παίκτης του, θα ήμουν αντίπαλός του. Είναι η ομάδα που τα τελευταία 15 χρόνια πρωταγωνιστεί. Από εκεί και πέρα, σε όποια ομάδα παίζω παθιάζομαι. Διότι μου αρέσει να νικάω. Αυτό θέλω να κάνω με την ομάδα μου, να έχουμε στόχους, να είμαστε δημιουργικοί και να νικάμε.

Ε: Εχετε τσακωθεί για έναν αγώνα μετά από αυτόν;

Δ: Όχι.

Ε: Μέσα στον αγώνα;

Δ: Ναι. Υπήρχε ένταση. Σε ένα Γλυφάδα- Βουλιαγμένη έφαγα μπουνιά από τον Μάζη. Από ένα σημείο και μετά, κατάφερα και διαχώρισα ότι είναι διαφορετικό αυτό που συνέβαινε μέσα στο νερό και έξω από αυτό. Με τον Δημήτρη μοιάζουμε πάρα πολύ σε ορισμένα πράγματα.

Ε: Σαν τι;

Δ: Καταφέρνουμε να κάνουμε αυτόν τον διαχωρισμό. Μπαίνουμε και δινόμαστε σε αυτό που κάνουμε.

Μ: Έξω από την πισίνα, όλο αυτό αλλάζει.

Δ: Στον αγώνα υπάρχουν τα πάντα.

Μ: Αν δεν υπάρχει σε αθλητές αυτή η ένταση, τότε δεν ασχολούνται καλά με αυτό που κάνουν ή δεν ξέρουν με τι ασχολούνται.

Ε: Ποια ήταν η πρώτη αντίδρασή σου όταν ο Γιώργος Αφρουδάκης έκλεισε στον Ολυμπιακό;

Μ: Τη θυμάμαι. Σκέφτηκα ότι είναι πανέξυπνη κίνηση. Ο Ολυμπιακός είχε πρόβλημα στη θέση και επί της ουσίας με αυτήν την προσθήκη έγινε ανίκητος.

Ε: Τι πανηγύρισες περισσότερο: το Κύπελλο Κυπελλούχων με τη Βουλιαγμένη το 1997 ή το πρωτάθλημα με τον Εθνικό το 2006;

Μ: Το πρώτο μου πρωτάθλημα Εφήβων με τη Βουλιαγμένη.

Ε: Έχεις ενοχληθεί ποτέ από παπαράτσι;

Μ: Το έχω περάσει και αυτό.

Δ: Πασίγνωστος είναι, τον ξέρουν παντού. Εμάς δεν μας ξέρει κανένας.