ΣΟΦΙΑ ΚΟΣΜΑ: ΟΤΑΝ ΜΠΗΚΑ ΣΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΚΑΙ ΕΙΔΑ ΤΑ ΤΡΟΠΑΙΑ, ΑΝAΤΡΙΧΙΑΣΑ!

Την πρώτη της συνέντευξη παραχώρησε ως βολεϊμπολίστρια του Ολυμπιακού η Σοφία Κοσμά στην εφημερίδα «Γαύρος».

Η όμορφη βολεϊμπολίστρια του Θρύλου μίλησε για τα όνειρά της με την ερυθρόλευκη, τόνισε ότι έχει συνειδητοποιήσει σε ποια ομάδα έχει έρθει και έδωσε την υπόσχεση ότι θα κάνει τα πάντα με τα υπόλοιπα κορίτσια ώστε η ομάδα να κατακτήσει όλους τους τίτλους!

Αναλυτικά οι δηλώσεις της Σοφίας Κοσμά στην εφημερίδα "Γαύρος"...

Ε: Είσαι 18 χρόνων, η μεγαλύτερη μεταγραφή του καλοκαιριού στο γυναικείο βόλεϊ, μετέβης από μία καλή ομάδα σε έναν μεγάλο σύλλογο. Προφανώς, για να πας στον Ολυμπιακό, πάει να πει ότι είσαι έτοιμη να αντεπεξέλθεις στην πρόκληση.

Α: Αν δεν πίστευα ότι θα πετύχω, δεν θα ερχόμουν ποτέ στον Ολυμπιακό, που είναι ένας τόσο μεγάλος σύλλογος. Τόσα χρόνια που παίζω βόλεϊ, έχω περάσει από διάφορες συνθήκες και διάφορες παραστάσεις οι οποίες με έχουν κάνει να αποκτήσω την ωριμότητα και την εμπιστοσύνη στον εαυτό μου.

Ε: Δύσκολες συνθήκες.

Α: Αρκετά δύσκολες, αλλά, εντάξει, υπήρχαν και οι καλές στιγμές.

Ε: Από πότε ξεκίνησες να παίζεις βόλεϊ;

Α: Εχω αρχίσει από 8 χρονών.

Ε: Και σε επίπεδο Γυναικών;

Α: Σε γυναικείο επίπεδο πρώτο μου παιχνίδι ήταν όταν ήμουν 12 χρονών, στο Final 8 που είχε γίνει στο Μαρκόπουλο. Με είχε χρησιμοποιήσει ο κύριος Δερμάτης για δύο σερβίς.

Ε: Μόλις είχες τελειώσει το δημοτικό.

Α: Ναι, ναι. Απίστευτη εμπειρία.

Ε: Είχες αναπτυχθεί από τότε; Ήσουν ψηλή;

Α: Όχι, ψηλή δεν μπορώ να πω ότι ήμουν ποτέ, ότι είχα το τρομερό ύψος.

Ε: Μάλλον εκτίμησε το ταλέντο σου ο προπονητής.

Α: Μάλλον.

Ε: Πώς προέκυψε το βόλεϊ ως άθλημά σου;

Α: Καταρχάς, για το ότι παίζω βόλεϊ ευθύνεται ο πατέρας μου. Αν δεν ήταν εκείνος θα έκανα κάποιο άλλο άθλημα, στίβο ή τένις. Με είχε πάει σε μία προπόνηση να δω βόλεϊ, δεν μου άρεσε καθόλου. Γύρισα στο σπίτι με κλάματα και άρχισα να γκρινιάζω. Του είπα ότι δεν θέλω να με ξαναπάει εκεί και ευτυχώς δεν λύγισε μπροστά στις γκρίνιες μου. Μου φέρθηκε, σε εισαγωγικά, σκληρά. Μου είπε «εκεί θα πας, θες δεν θες». Τη δεύτερη φορά, το αγάπησα όσο τίποτα.

Ε: Ποια ήταν η πρώτη σου ομάδα;

Α: Πρώτη ομάδα μου ήταν ο Ηρακλής Κηφισιάς, έμεινα εκεί για τέσσερα χρόνια. Μετά σταμάτησα για έναν χρόνο, αφού έκανα μπιτς βόλεϊ, μετά επέστρεψα και πήγα στο Μαρκόπουλο. Έμεινα δύο χρόνια, γύρισα στον Ηρακλή Κηφισιάς, έμεινα μία σεζόν, μετά πάλι στο Μαρκόπουλο για ένα χρόνο και τώρα στον Ολυμπιακό.

Ε: Η μεταγραφή πώς προέκυψε; Ενδιαφερόταν από παλιά για σένα;

Α: Είχε γίνει ξανά μία κρούση πριν τρία χρόνια και είχα «ψηθεί» για να έρθω στον Ολυμπιακό, αλλά δεν ήμουν έτοιμη τότε. Φέτος έγινε πάλι μία συζήτηση με τον κύριο Μαντούβαλο, μου είπε ότι παρακολουθούσε την πορεία μου αυτά τα τρία χρόνια, τον ικανοποίησε η εξέλιξή μου και ότι ήθελε να έρθω.

Ε: Ήσουν ελεύθερη;

Α: Κάθε χρόνο ήμουν ελεύθερη.

Ε: Τώρα τι πρέπει να κάνεις; Ο Ολυμπιακός στο βόλεϊ Γυναικών είναι μία καταραμένη, ας πούμε, ομάδα. Είχε τοπ παίκτριες κάθε χρόνο, αλλά δεν κατάφερε να πάρει ποτέ το πρωτάθλημα. Έχει πάρει ένα Κύπελλο. Και στη διοίκηση της ομάδας δεν εμπιστεύονται απολύτως το τμήμα, διότι θεωρούν ότι έχουν δοθεί πάρα πολλά χρήματα και δεν έχουν «εξαργυρωθεί».

Α: Δεν έχω να σχολιάσω κάτι, όσον αφορά στην κατάρα. Αλλά πιστεύω ότι γίνεται να το αλλάξω αυτό, να είμαι, ουσιαστικά, ένα γούρι. Να καταφέρουμε να πάρουμε το πρωτάθλημα και το Κύπελλο. Και εγώ, όπως όλες οι αθλήτριες, έχω συνειδητοποιήσει σε τι ομάδα έρχομαι.

Ε: Σε τι ομάδα έρχεσαι;

Α: Σε ένα τεράστιο σύλλογο, με πάρα πολύ μεγάλη ιστορία. Προχθές (σ.σ. την Τετάρτη) που μπήκα στα γραφεία και είδα τα τρόπαια, ανατρίχιασα.

ΤΟ ΜΠΙΤΣ ΒΟΛΕΪ, Η ΠΑΣΑ ΚΑΙ Η ΡΟΥΪΖ

Την Κουβανή Γιουμίλκα Ρουίζ θαυμάζει, περισσότερο από κάθε άλλη βολεϊμπολίστρια, η Σοφία Κοσμά.

«Τη θεωρώ ό,τι καλύτερο έχει περάσει από το βόλεϊ Γυναικών», διαδήλωσε τον θαυμασμό της. Η 18χρονη παίκτρια δεν ήταν ακραία στην αρχή, αλλά ξεκίνησε από πασαδόρος. Στον Ηρακλή Κηφισιάς βρήκε τον τωρινό εαυτό της, εξαιτίας ενός πρωτοποριακού συστήματος. Βεβαίως, δεν έπαιζε πάντα βόλεϊ σάλας, αλλά έκανε παύση για ένα χρόνο, προκειμένου να δοκιμάσει την τύχη της στο μπιτς βόλεϊ. Της άρεσε πολύ, αλλά ένας τραυματισμός της συμπαίκτριάς της, Ελίνας Δομνίδου, την ανάγκασε να στραφεί ξανά στο βόλεϊ σάλας, ένα λειτούργημα που ασκεί με μεγάλη επιτυχία, όπως αποδείχθηκε και από τη μεταγραφή της.

Ε: Θεωρείς εαυτόν διάδοχο της Χαντάβα;

Α: Η Χαντάβα είναι πάρα πολύ καλή φίλη μου και θέλω να της ευχηθώ τα καλύτερα εκεί που θα είναι, όπως και στη Μαρία Νομικού, που επίσης έφυγε για το εξωτερικό. Θα χαρώ να μαθαίνω τα καλύτερα για εκείνες, διότι είναι από τις καλύτερες παίκτριες του γυναικείου βόλεϊ στην Ελλάδα. Πιστεύω ότι κάθε παίκτρια έχει τη δική της προσωπικότητα και είναι ξεχωριστή και έτσι δεν νομίζω ότι είμαι διάδοχος της Χαντάβα.

Ε: Πώς βλέπεις τον Ολυμπιακό; Τον βλέπεις ως ένα κεντρικό σημείο στην καριέρα σου ή τον τελευταίο σταθμό σου, αν και είναι πολύ νωρίς για να μιλάμε για το τέλος; Θα ήθελες να ζήσεις μία περιπέτεια στο εξωτερικό;

Α: Εγω έρχομαι στον Ολυμπιακό με τον στόχο να μείνω πολλά χρόνια εδώ. Αν βέβαια ικανοποιήσω τους παράγοντες και με ικανοποιήσουν και αυτοί. Όπως είχα πει και πέρυσι, για να φύγεις στο εξωτερικό πρέπει να κατακτήσεις τη χώρα σου. Όταν καταξιωθώ εδώ, μπορώ να φύγω. Αν και οι συνθήκες στο ελληνικό βόλεϊ δεν είναι και οι καλύτερες δυνατές, δεν ήθελα να πάω στο εξωτερικό. Ήθελα να ψαχτώ σε μία μεγάλη ομάδα, όπως και έγινε και για το μέλλον δεν ξέρω.

Ε: Είχες πρόταση από το εξωτερικό;

Α: Εεεε, εντάξει, όχι.

Ε: Οπότε είχες, αλλά λες ψέματα.

Α: Δεν θέλω να πω κάτι.

Ε: Μπιτς βόλεϊ με ποια έπαιζες;

Α: Με την Ελίνα Δομνίδου. Η οποία τραυματίστηκε, έβγαλε τον ώμο της. Αν δεν είχε γίνει αυτό, ίσως να έπαιζα ακόμα μπιτς βόλεϊ. Όχι πως δεν μου αρέσει το βόλεϊ σάλας, το αγαπάω πάρα πολύ.

Ε: Αλλά είναι πιο στατικό;

Α: Ναι.

Ε: Σε επηρέασε στη μετάβασή σου;

Α: Εγινα πιο γρήγορη, αν και η υποδοχή είναι εντελώς διαφορετική στα δύο αθλήματα. Πάντως, πια, μετά από τέσσερα χρόνια, έχω συνηθίσει.

Ε: Αγαπημένη σου είναι η μπροστά ζώνη ή η πίσω;

Α: Δυνατό σημείο μου θεωρώ ότι είναι η πίσω ζώνη επειδή λόγω του ύψους μου είμαι και πιο γρήγορη, ενώ μου αρέσει πολύ και η άμυνα.

Ε: Η ακραία είναι μία μαγείρισσα, τα κάνει όλα. Η θέση πώς προέκυψε;

Α: Στον Ηρακλή Κηφισιάς παίζαμε ένα πρωτοποριακό σύστημα, 4-2 επίθεση, που το έπαιζε μόνο η Κούβα. Οπότε έπαιζα πασαδόρος, αλλά ήμουν και λειτουργική στην επίθεση. Στο Μαρκόπουλο πήρα τον δρόμο μου, ως ακραία.

Ε: Σου αρέσει εδώ καλύτερα ή προτιμούσες πασαδόρος;

Α: Και η πάσα μου αρέσει πάρα πολύ, αλλά αγαπάω τη θέση που παίζω.

Ε: Σκέφτεσαι να μετακομίσεις από τον Ωρωπό, για να μην είσαι σε τόσο μεγάλη απόσταση από του Ρέντη;

Α: Εχουν γίνει ήδη συζητήσεις με τους ανθρώπους του Ολυμπιακού.

Ε: Διαβάζεις ζώδια;

Α: Σαν παιδί και εγώ.

Ε: Αν ένας άντρας σε ενδιαφέρει, τον ρωτάς τι ζώδιο είναι;

Α: Όχι, όχι, καθόλου.

Ε: Εκτός βόλεϊ;

Α: Εχω ελάχιστο χρόνο. Βλέπω ταινίες, βγαίνω με τους φίλους μου.

Ε: Ποια είναι η τελευταία ταινία που είδες;
Α: Ο «Ζωολογικός Τύπος».

Ε: Στην προσωπική ζωή σου καλά;

Α: Όλα μια χαρά.

Ε: Ευτυχισμένη;

Α: Αμέ.

Ε: Στον Ολυμπιακό θα βρεις παλιές σου φίλες, όπως είναι η Άννα η Καββαθά. Εχετε μιλήσει;

Α: Όχι. Η Άννα είναι απίστευτο παιδί, κάνουμε πολλή παρέα. Δεν έτυχε να μιλήσουμε.

Ε: Υπάρχουν κι άλλες όμως.

Α: Ναι, είναι η Μαρία η Μαγγίνα, η Εφη Κυριακίδου, η Γιακουμή.

Ε: Η Άννα ήταν από τα κορίτσια που έζησαν τις πιο δύσκολες στιγμές την περυσινή σεζόν. Φέτος, στη συμφωνία, πήρες κάποια διαβεβαίωση για το οικονομικό κομμάτι;

Α: Ναι, μιλήσαμε και για αυτό.

Ε: Στο Μαρκόπουλο πώς ήταν;


Α: Για αυτά που ακούμε, ήταν πολύ καλά.

Ε: Πήγες από μία ομάδα που ήταν καλά τα πράγματα σε μία που δεν ήταν.

Α: Ηθελα να πάρω ένα ρίσκο. Επαιξε πολύ σημαντικό ρόλο το όνομα του συλλόγου.».