ΘΟΔΩΡΗΣ ΒΛΑΧΟΣ: ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΡΩΤΟΙ

Ο νέος τεχνικός του τμήματος που έχει κατακτήσει τα πέντε τελευταία νταμπλ έγινε μέλος πολύ νωρίς, τη χρονιά που επικράτησε φρενίτιδα με τις εγγραφές.

Ο γιος του δασάρχη από τον Βόλο πραγματοποίησε ένα όνειρό του, αναλαμβάνοντας την τεχνική ηγεσία των «ερυθρόλευκων», αλλά, όπως τόνισε, «μετά από αυτό, τι; Εντάξει, έγινα προπονητής στον Ολυμπιακό, είμαι ευχαριστημένος. Εδώ τελειώνει η ζωή;».

Ο συγκρατημένα φιλόδοξος Βλάχος, που πήρε το χρίσμα για την επόμενη μέρα της ομάδας, είναι αποφασισμένος να αφήσει το δικό του στίγμα στην ομάδα πόλο Ανδρών, σύμφωνα με τις δηλώσεις του στην εφημερίδα «Γαύρος»…

Αναλυτικά τα όσα είπε ο νέος προπονητής του Ολυμπιακού του τμήματος πόλο ανδρών…

Αν σας ρωτούσαν, τη μέρα που κλείσατε, πώς περιμένετε την ομάδα στις αρχές του Σεπτέμβρη, θα λέγατε καλύτερη ή χειρότερη;

Είναι δύσκολη η ερώτηση αυτή διότι στην ομάδα, μόλις ανέλαβα, ήταν μόλις πέντε παιδιά. Κανείς δεν το περίμενε ότι θα κάνουμε δύο τόσο καλές μεταγραφές από τον Πανιώνιο, σε συνδυασμό με την παραμονή του Φουντούλη. Νομίζω ότι κάναμε ό,τι μπορούσαμε να κάνουμε καλύτερο. Βάλαμε στην ομάδα μας αθλητές για να συνεχίσουμε να παραμένουμε πρώτοι.

Σίγουρα θα θέλατε να μείνουν κάποιοι παίκτες. Αυτό κατέστη αδύνατον. Πώς σκοπεύετε να αφήσετε το στίγμα σας στην ομάδα;

Από την πρώτη συνάντηση που έκανα με τον κύριο Κουντούρη και μίλησα μαζί του για το τμήμα, εκείνο που του τόνισα ήταν ότι προέχει να αποκτήσει ο Ολυμπιακός στο πόλο, αλλά και γενικά ο Ερασιτέχνης, την αξιοπιστία του, καθώς τα δύο τελευταία χρόνια νομίζω ότι έγιναν πολλά λάθη, υπήρξαν πολλά προβλήματα και δώσαμε ως Ολυμπιακός δικαίωμα σε τρίτους να προσδοκούν την εξαφάνιση της ομάδας, τη διάλυσή της. Να χλευάζουν με τα πολλά προβλήματα. Νομίζω ότι πρωταρχικός στόχος, για την ομάδα πόλο, για να μη μιλάω για όλο τον Ερασιτέχνη, είναι να ξαναστηθεί ένα υγιές σύνολο, το οποίο δεν θα συζητάει κάθε λίγο και λιγάκι για χρωστούμενα και για ασυνέπεια. Οι προπονητές με τους αθλητές να έχουν μόνο ως κύριο στόχο την καθημερινή βελτίωση στο αγωνιστικό κομμάτι και να πρωταγωνιστούν.

Οπότε το ένα πράγμα μπορεί να συνδυαστεί με το άλλο.

Ναι. Ξεκινήσαμε έτσι, δεν είχαμε τις τρελές απαιτήσεις. Είπα στον πρόεδρο ότι αν μπορεί να κρατήσει κάποιους και υπάρχει ο τρόπος να τους κρατήσει, χωρίς να ζημιωθεί το σύνολο και χωρίς να μπούμε πάλι σε αδιέξοδο, να τους κρατήσεις. Αν όχι, όμως, τότε πάμε να δούμε πώς μπορούμε να αναπληρώσουμε το έμψυχο υλικό, τι γίνεται και τι δεν γίνεται να κάνουμε. Που μπορούμε να φτάσουμε.

Εσείς μιλήσατε με κάποιον από τους παίκτες που ενδεχομένως να θέλατε να παραμείνουν;

Όχι. Δεν ήθελα να αναμιχθώ, σε όλα αυτά που έχουν δημιουργηθεί τα δύο προηγούμενα χρόνια εγώ ήμουν απ’ έξω και δεν ήθελα στο τελείωμα να γίνω θέμα του ζητήματος. Νομίζω ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν το οικονομικό, οπότε δεν θα μπορούσα να κάνω κάτι.

Πέρα από το γεγονός ότι είστε παλιός παίκτης του Ολυμπιακού και βοηθός προπονητής της ομάδας, πώς προέκυψε ο σύνδεσμος ώστε να αναλάβετε τώρα την τεχνική ηγεσία της;

Κοιτάξτε, ναι, μεν, είμαι παλιός και ήμουν παίκτης της ομάδας από το 1988, αλλά αυτό που έχω να λέω ήταν ότι δεν επεδίωξα να έρθω στον Ολυμπιακό. Δηλαδή, δεν έβαλα... λυτούς και δεμένους, που λένε, για να έρθω. Πάντα είχα την επιθυμία, στο βάθος του μυαλού μου, ότι κάποια στιγμή θέλω να το κάνω αυτό. Θεωρώ τον εαυτό μου ακόμα νέο, προπονητή και σε ηλικία, ώστε να μπορώ να το κάνω αργότερα. Δεν ήμουν άνεργος. Ήμουν προπονητής μέχρι πριν λίγο καιρό σε μία πολύ καλά οργανωμένη ομάδα και πολύ συμπαθητική ομάδα, το Παλαιό Φάληρο, και δεν ήθελα να κάνω κάτι οπωσδήποτε. Άλλο το μέγεθος του Ολυμπιακού, βέβαια. Είναι πιο αρμόδιος να απαντήσει ο κύριος Κουντούρης. Τον ήξερα λίγο, καθώς τον θυμάμαι να είναι πάντα δίπλα στον Ολυμπιακό, ακόμα και στη Βουδαπέστη, όταν είχαμε κατακτήσει το Κύπελλο Πρωταθλητριών το 2002. Με κάλεσε στο τηλέφωνο. Με ρώτησε αν ενδιαφέρομαι. Κάναμε δύο ραντεβού και αυτό ήταν. Τόσο απλό.

Τόσο απλό.

Ναι. Πιστεύω ότι ο κύριος Κουντούρης κάποια πράγματα ρώτησε σε κάποιους ανθρώπους και έμαθε.

Εσείς είστε φίλος με τους ιθύνοντες της ομάδας πόλο. Με τον Δημήτρη Κραβαρίτη γνωρίζεστε τόσα χρόνια.

Βέβαια υπήρξαμε συμπαίκτες, είμαστε καλοί φίλοι. Με τον Λογοθέτη ήμαστε συνεργάτες πολλά χρόνια. Είναι γνώριμο το περιβάλλον σε μένα. Αλλά θέλω να τονίσω το εξής: ότι δεν θα ήθελα ποτέ να έρθω στον Ολυμπιακό επειδή έχω γνωριμίες. Ήθελα να έρθω επειδή είδε ότι κάνω να είμαι προπονητής στην ομάδα. Αυτό με κάνει να ξεκινάω διαφορετικά, όχι να έχω υποχρέωση σε κάποιους ανθρώπους.

ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ

Ακόμα ένα προσόν του Θοδωρή Βλάχου είναι ότι γνωρίζει τον Ολυμπιακό. Και αυτό σημαίνει ότι ξέρει αυτό το μυστικό της ομάδας, που την κάνει τόσο ξεχωριστή και τόσο διαφορετική από οποιονδήποτε άλλο σύλλογο.

Τις προάλλες, ο Μάζης και ο Δεληγιάννης είπαν ότι είναι πολύ μεγάλο προσόν να ξέρεις τον Ολυμπιακό. Ότι υπάρχει κάτι σε αυτήν την ομάδα που είναι πολύ ξεχωριστό σε σχέση με τις άλλες. Ένα μυστικό. Εσείς είχατε δουλέψει και τέσσερα χρόνια ως βοηθός.

Πέντε χρόνια δούλεψα ως βοηθός.

Πέντε χρόνια. Αναγνωρίζετε αυτό το μυστικό, που κάνει τόσο ξεχωριστή την ομάδα;

Ότι υπάρχει κάτι, είναι βέβαιο. Δεν μπορώ να το προσδιορίσω, το έχω ζήσει πολλά χρόνια και πιστεύω ότι θα το ζήσω και φέτος. Ο Ολυμπιακός έχει μία απίστευτη δυναμική. Η διοίκηση που έχει τη θέληση να είναι πάντα πρώτη. Ο κόσμους, που επιθυμεί από τα ερασιτεχνικά αθλήματα να τα βλέπει πρωταθλητές. Τα αγκαλιάζει και κάθε χρόνο τον βλέπουμε κοντά τους. Αυτό παρασύρει το τμήμα πόλο και τους ανθρώπους που δουλεύουν σε αυτό, τους προπονητές και τους αθλητές. Σε μία επιθυμία να προσπαθήσουν να κατακτήσουν τα πάντα, να μη χάσουν, να είναι και πάλι πρώτοι, το οποίο νομίζω ότι μόνο ο Ολυμπιακός το κάνει. Και δεν είναι η πρώτη φορά που έχει προβλήματα. Βέβαια, αυτά μπορεί να είναι τα πιο σημαντικά στην ιστορία του πόλο. Αλλά είχε και παλιότερα, τα οποία στο τέλος της χρονιάς έμπαιναν στην άκρη και γινόταν πρώτος. Υπήρχαν χρονιές που στη διάρκειά τους σκεφτόντουσαν όλοι ότι επιτέλους θα πάρει η Βουλιαγμένη ένα πρωτάθλημα. Που ήμαστε απλήρωτοι και δεν κάναμε προπονήσεις. Στο τέλος βρίσκαμε τον λόγο που παίζουμε στην ομάδα αυτή και γιατί πρέπει να κάνουμε μία προσπάθεια τρομερή για να πάρουμε το πρωτάθλημα. Τα καταφέρναμε. Αυτό έγινε αρκετές φορές.

Και τη χρονιά του πρώτου πρωταθλήματος, το 1992, αλλά και τα επόμενα χρόνια.

Οι αμοιβές ήταν μικρές, τα παιδιά που ερχόντουσαν από την επαρχία ζούσαν δύσκολες καταστάσεις. Ηταν βιοποριστικό. Αυτό που συνέβαινε, ήταν ότι επειδή παίζαμε στον Ολυμπιακό, πάντα καταφέρναμε και το αντιστρέφαμε. Για να κάνουμε κάτι για τον εαυτό μας και για την ομάδα. Ένας αθλητής πρέπει να έχει πάντα κατανόηση ότι θέματα μπορεί να υπάρχουν, αλλά εφόσον οι υπεύθυνοι δείξουν ενδιαφέρον, αυτά θα ξεπεραστούν.

Θεωρείτε ότι οι νέοι παίκτες θα απορροφήσουν γρήγορα τη φιλοσοφία της ομάδας και κατά συνέπεια τη δική σας;

Ναι, νομίζω ότι θέλουν δεν θέλουν θα το νιώσουν αυτό. Τα νέα παιδιά που ήρθαν στον Ολυμπιακό, θα παρασυρθούν σε αυτό το κομμάτι και θα καταλάβουν ότι είναι πολύ διαφορετικό το να διεκδικείς τον τίτλο για αυτή την ομάδα, παρά για οποιαδήποτε άλλη. Τους το είπα, κιόλας, χωρίς να παρεξηγηθώ για κάτι. Εκείνοι που έχουν κατακτήσει με άλλη ομάδα πρωτάθλημα θα νιώσουν διαφορετικά συναισθήματα αν το καταφέρουν με τον Ολυμπιακό.

Τα δεδομένα στην Α1 πόλο Ανδρών έχουν αλλάξει. Αν ήταν να κάνουμε μία συζήτηση καφενείου αυτή τη στιγμή, ποιες είναι οι προβλέψεις που είναι δυνατόν να γίνουν για τον Μάιο;

Μόνο στα χαρτιά έχουμε δεδομένα αυτή τη στιγμή. Ακόμα και εγώ δεν έχω δει την ομάδα μου μέσα στο νερό, να δω πώς συμπεριφέρεται και πώς θα αφομοιώσει κάποια πράγματα τα οποία θα ξεκινήσουμε να δουλεύουμε. Όπως το ίδιο μπορεί να συμβαίνει και για τη Χίο, που ήταν η ομάδα που δυνάμωσε πιο πολύ από όλες τις υπόλοιπες, όπως το ίδιο συμβαίνει και με τον Παναθηναϊκό. Βλέπω τέσσερις ομάδες οι οποίες είναι πάρα πολύ κοντά η μία στην άλλη. Δεν μπορώ να βγάλω το φαβορί. Νομίζω ότι τη μεγαλύτερη πίεση θα την έχει η Χίος, η οποία θέλει επιτακτικά ένα πρωτάθλημα, που δεν έχει πάρει ποτέ. Αγχος θα έχει και ο Παναθηναϊκός, ο οποίος, ξαφνικά, από αουτσάιντερ που ήταν τα προηγούμενα χρόνια, τώρα με τις προσθήκες που έκανε επιβάλλεται να πρωταγωνιστήσει. Πίεση θα έχουμε και εμείς, επειδή πάντα ο Ολυμπιακός έχει πίεση. Η ομάδα είναι, θεωρητικά, αλλαγμένη.

Κανονικά δεν θα έπρεπε να νιώθει πίεση ο Ολυμπιακός.

Κανονικά, ναι. Αλλά έχει, εξ ορισμού. Αυτό είναι πάρα πολύ καλό. Αυτό είναι που χρειάζεται να ζει ένας προπονητής και ένας αθλητής. Είτε υπάρχουν προβλήματα, είτε είναι το ρόστερ αλλαγμένο, οι απαιτήσεις είναι πάντα υψηλές. Δεν μπορείς να είσαι προπονητής του Ολυμπιακού και να έχεις στο μυαλό σου «πάμε να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε». Είσαι υποχρεωμένος να διεκδικείς τους τίτλους.

Η Βουλιαγμένη;

Την άφησα τελευταία. Εκανε δύο πολύ καλές προσθήκες, πήρε δύο πολύ ποιοτικούς παίκτες, τον Χρήστο Αφρουδάκη και τον Μανώλη Μυλωνάκη. Δαπανήθηκαν αρκετά χρήματα για τα δεδομένα της. Πέρυσι ήταν φιναλίστ, φέτος είναι καταδικασμένη να πάρει το πρωτάθλημα.

Από τις τρεις ομάδες ποια νιώθει μεγαλύτερη πίεση;

Α: Νομίζω η Χίος. Για τον λόγο ότι έκανε πολύ μεγάλη επένδυση.

Αν αποτύχει; Θα είναι καταστροφή;

Καταστροφή δεν είναι ποτέ και τίποτα. Υπάρχουν παράγοντες, μέσα σε μία χρονιά, που μπορεί να αλλάξουν τα δεδομένα ανά πάσα στιγμή. Να ξεκινήσουμε από την τύχη, την υγεία. Δεν ξέρετε τι μπορεί να συμβεί στη διάρκεια της χρονιάς. Ζούμε μία εποχή η οποία είναι περίεργη και δεν ξέρουμε πώς θα είναι η ελληνική κοινωνία σε δύο μήνες, για να πούμε πώς θα είναι η ομάδα της Χίου, του Ολυμπιακού ή της Βουλιαγμένης.