ΘΟΔΩΡΗΣ ΒΛΑΧΟΣ …ΤΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ

Ο νέος τεχνικός της ομάδας πόλο Ανδρών δεν «φύτρωσε», ασφαλώς, στον κόσμο του ελληνικού πόλο, καθώς περιφέρει μία ιστορία 23 χρόνων πίσω του, από τότε που κατέβηκε από τον Βόλο στην Αθήνα, για να παίξει με τον Ολυμπιακό, να φοιτήσει στη γυμναστική ακαδημία και να συναντηθεί, εκείνο το έτος, με τον Δημήτρη Κραβαρίτη.

Σε μια εκ βαθέων συζήτηση στον «ΓΑΥΡΟ» ο Θοδωρής Βλάχος, ο νέος τεχνικός του Θρύλου, μίλησε για τις αναμνήσεις του, για το πρώτο του πρωτάθλημα με τον Ολυμπιακό και για τους στόχους που έχει θέσει σαν προπονητής πλέον του Θρύλου…

ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ:
«Κατέβηκα στην Αθήνα για να σπουδάσω και επειδή πήρα μεταγραφή στον Ολυμπιακό. Ο πατέρας μου ήταν δασάρχης και με έσπρωξε προς τον αθλητισμό. Από την οικογένειά μου δεν ασχολούταν κανείς με τα σπορ, αλλά εγώ την είχα δει αλλιώς. Ο αθλητισμός σε κάνει διαφορετικό άνθρωπο, πιο πειθαρχημένο. Στον Ολυμπιακό έπαιξα 10 χρόνια και μόλις τελείωσα το πόλο έγινα βοηθός τριών προπονητών. Του Ματουτίνοβιτς, του Κάσας και του Τζούχο».

ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ:
«Ήμουν στην ομάδα που κατέκτησε το πρώτο πρωτάθλημα μετά από 21 χρόνια, το 1992. Αλλά δεν αρχίζει από τότε η ιστορία του Ολυμπιακού στο πόλο. Μαζί με τον Εθνικό ήταν οι κυρίαρχοι στο άθλημα τα παλιά χρόνια. Με τον Ολυμπιακό κατέκτησα τα πάντα. Οι αμοιβές ήταν μικρές και η αργοπορία έκανε δύσκολα τα πράγματα για τα παιδιά, κυρίως για εκείνα που ήρθαν από την επαρχία. Όποια και αν ήταν όμως τα προβλήματα, προς το τέλος της σεζόν οι παίκτες της ομάδας αντιλαμβάνονταν πού έπαιζαν, τα έκαναν στην άκρη και παίρναμε το πρωτάθλημα. Αυτό μόνο ο Ολυμπιακός μπορεί να το κάνει. Το γεγονός ότι ο Δημήτρης (σ.σ. Κραβαρίτης) και εγώ είμαστε προπονητές στο ανδρικό τμήμα, ότι ο Άκης Λογοθέτης δουλεύει ως τιμ μάνατζερ σε αυτό και ότι ο Χάρης (σ.σ. Παυλίδης) είναι προπονητής στο γυναικείο, είναι μία επιτυχία του Ολυμπιακού, που ξέρει πώς να αξιοποιεί τα παιδιά του. Ο Δημήτρης, ο Χάρης και εγώ ήμαστε συμπαίκτες για πολλά χρόνια, ενώ και ο Άκης ασχολούταν με τα κοινά του τμήματος. Ο Κραβαρίτης ήταν παίκτης της ομάδας και εγώ βοηθός προπονητής, όταν πήραμε την Ευρωλίγκα του 2002. Ο Ολυμπιακός έχει μία απίστευτη δυναμική, οφείλεται στη διοίκηση, που θέλει τα τμήματα να κατακτούν πρωταθλήματα, τον κόσμο, που έχει αγκαλιάσει τις ομάδες του Ερασιτέχνη. Οι παίκτες απορροφούνται από αυτό το ξεχωριστό πράγμα που είναι ο σύλλογος που παίζουν».

ΕΠΙΡΡΟΕΣ:
«Συνεργάστηκα με τρεις σπουδαίους προπονητές, αλλά ποτέ με τον Στάμενιτς. Έχω επιρροές και από τους τρεις, και από τον Ματουτίνοβιτς και από τον Τζούχο και από τον Κάσας. Ο Ματουτίνοβιτς έκανε μεγάλο κοουτσάρισμα στον ημιτελικό του 2001 με την Ποζίλιπο στο Ντουμπρόβνικ, αλλά για να έρθει αυτό έπρεπε να γίνουν διάφορα πράγματα μέσα στη χρονιά. Κατάφερε και έκανε 13 παίκτες που στην αρχή δεν ήθελαν να τον βλέπουν, να ζητάνε από τον Λεωνίδα Θεοδωρακάκη να μείνει στον πάγκο του Ολυμπιακού και να μην πάει στην Πεσκάρα. Κατόρθωσε και το έκανε αυτό και είναι πολύ σημαντικό. Ο Τζούχο ήταν ο πιο αδικημένος προπονητής, έγιναν διάφορα πράγματα που δεν τον ευνόησαν εκείνη την περίοδο και είχε χειρότερο ρόστερ από τους άλλους δύο. Μπορεί η λογική μου για το παιχνίδι να είναι ότι η ομάδα μου πρέπει να παίζει όμορφα και ελεύθερα, αλλά η άμυνα είναι το παν και αυτή θα κοιτάξω να φτιάξω. Η χρονιά φέτος δεν είναι ευνοϊκή για τις ομάδες και έτσι το να περάσω τη φιλοσοφία μου όπως τη θέλω είναι λίγο δύσκολο. Θα γίνουν πολλά παιχνίδια τον Οκτώβριο και τον Νοέμβριο και έτσι δεν είναι εύκολο να φτιάξεις μία ομάδα όπως τη θέλεις. Μπορεί οι παίκτες να έχουν βρει ρυθμό μεταξύ τους και μετά να σταματήσει το πρωτάθλημα και μπορεί να γίνει και το αντίθετο».

ΤΟ ΛΑΘΟΣ:
«Έπαιξα στον Παναθηναϊκό επειδή ήταν η μόνη ομάδα που τελευταία μέρα των μεταγραφών μου έκανε πρόταση, όταν με έδιωξε ο Ολυμπιακός. Ήμουν παίκτης επί δέκα χρόνια και είχα ενημερωθεί ότι η διοίκηση δεν με υπολογίζει. Δεν μου έκαναν μία μικρή αύξηση, για να μου δείξουν ότι εκτίμησαν την προσφορά μου. Μου έκαναν δύο μέρες πριν τη λήξη των μεταγραφών μία πρόταση για να μείνω με τα ίδια λεφτά, προκειμένου να εκτεθώ. Ο Λεωνίδας Θεοδωρακάκης εισηγήθηκε να πάρω ένα ποσό παραπάνω, αλλά εγώ δεν ήθελα να μείνω επειδή το είπε κάποιος. Ήθελα να μείνω επειδή με θέλουν. Είχα ένα δύο χρόνια καλού πόλο μπροστά μου και δεν ήθελα να τα παρατήσω. Έπαιξα στον Παναθηναϊκό και αισθάνθηκα άβολα με αυτό».

Υπάρχουν και ορισμένες σημειώσεις, σκόρπιες, από τα λόγια του Θοδωρή Βλάχου, που δεν δημοσιεύθηκαν στην εφημερίδα.

«Θεωρώ τον Δεληγιάννη και τον Σχίζα ρυθμιστές της ομάδας και όχι μόνο στο αγωνιστικό κομμάτι. Αυτό τους είπα, ότι περιμένω να βοηθήσουν και έξω από το νερό, όχι μόνο να προσφέρουν μέσα. Είναι πολύ καλοί παίκτες και παιδιά που είναι χρόνια στην ομάδα. Στην ίδια κατηγορία βάζω και τον Μάζη. Είναι ο πρώτος που ζήτησα όταν ήρθα στον Ολυμπιακό. Είναι παίκτης υψηλής ποιότητας, καλός συμπαίκτης και έχει την προσωπικότητα που απαιτείται για να παίξει στην ομάδα».

«Δεν πήραμε τον Κόλιανιν επειδή είναι φθηνός. Τον γνωρίζω, έχουμε συνεργαστεί σχεδόν τέσσερα χρόνια στο Παλαιό Φάληρο, είναι παίκτης καλός και ταλαντούχος, καταλαβαίνει ελληνικά και μπορεί να παίξει και στις δύο μεριές. Είναι υψηλού επιπέδου. Πήγα στον πρόεδρο και τον ρώτησα μέχρι πού μπορεί να φθάσει ο προϋπολογισμός για τον ξένο. Δεν θα έλεγα όχι για έναν παίκτη των 100.000 ευρώ. Αλλά προέχει η ευρωστία του Ερασιτέχνη. Και αφού αυτό το σενάριο δεν κατέστη δυνατόν, ο Κόλιανιν ήταν η καλύτερη περίπτωση που είχα υπ’ όψιν. Θα προσαρμοστεί γρήγορα».

«Ο μόνος παίκτης που ήθελα να πάρω από το Παλαιό Φάληρο, ήταν ο Κώστας Γεννηδουνιάς. Είναι το πιο αυθεντικό ταλέντο που έχει βγάλει το ελληνικό πόλο τα τελευταία χρόνια. Αλλά δυστυχώς για μένα, πάει στην Αμερική για να σπουδάσει σε ένα κολέγιο. Ο πιο χαρισματικός παίκτης που έχω δει είναι ο Θοδωρής Χατζηθεοδώρου. Είναι ένας πολίστας που ανά καιρούς έπαιξε όλες τις θέσεις. Τη δεύτερη χρονιά του Τζούχο έπαιξε φουνταριστός και πήραμε το πρωτάθλημα».

«Από τις πρώτες μέρες της προετοιμασίας είμαι ενθουσιασμένος από το πώς αντιδρούν οι παίκτες μου. Γυαλίζει το μάτι τους. Αφού τους λέω να χαλαρώσουν και ότι δεν έχουμε αγώνα αύριο».