
Ένα από τα πιο ιστορικά παιχνίδια του Ολυμπιακού στην Ευρώπη, είναι αυτό κόντρα στην Μονακό του Βενγκέρ, του Κλίνσμαν, του Τζορκαέφ και του Τουράμ για το κύπελλο κυπελλούχων της σεζόν 1992/93.
Τότε ο Θρύλος με γκολ του Βαΐτση στο 86’ πήρε μία μεγάλη νίκη στο Λουί ΙΙ και σε συνδυασμό με την λευκή ισοπαλία στο Καραϊσκάκη προκρίθηκε στα προημιτελικά.
Ο πρωταγωνιστικής της αναμέτρησης μιλώντας στο "gavros.gr" για εκείνο το γκολ που έχει γράψει ιστορία, είπε:
«Τα συναισθήματα που ένιωσα τότε δεν περιγράφονται με λόγια. Είναι απίστευτη χαρά, εκείνη την στιγμή θέλεις να πας στην κερκίδα και να αγκαλιάσεις όλους τους φιλάθλους».
Ενώ στην συνέχεια ο Βαΐτσης, τόνισε:
«Το μόνο που ήθελα εκείνη την στιγμή μετά το γκολ ήταν να τρέξω, να φωνάξω, να πανηγυρίσω. Τα έκανα όλα αυτά και αμέσως μετά οι σκέψεις μου ήταν πόσο χρόνο θέλει ακόμα ο αγώνας για να τελειώσει και να νικήσουμε».
Τελειώνοντας περιέγραψε το κλίμα που επικρατούσε μετά το τέλος του αγώνα, ενώ αποκάλυψε και τι έγινε όταν η ομάδα επέστρεψε στην Ελλάδα.
«Στα αποδυτήρια πανηγυρίζαμε, φωνάζαμε, είχαμε τρελαθεί. Το ίδιο και μετά, μετά μέχρι το αεροδρόμιο και μέσα στο αεροπλάνο όλα ήταν πανηγυρικά. Μάλιστα θυμάμαι όταν γυρίσαμε στην Ελλάδα, τότε στο αεροδρόμιο που ήταν στο παλιό ελληνικό με πήραν στην πλάτη και με πήγαν στο παρκινγκ για να πάρω το αυτοκίνητό μου τραγουδώντας για τον Ολυμπιακό. Έχουν περάσει τόσα χρόνια αλλά νομίζω ότι ήταν σαν εχθές».