
Ο Ράσο Νεστέροβιτς, όπως ήδη σας έχουμε ενημερώσει, βρέθηκε στην Ιταλία για να παρακολουθήσει τον αγώνα του Ολυμπιακού με την Καντού. Εκεί μίλησε για τον νέο Ολυμπιακό που χτίζεται στο "gavros.gr".
Αναλυτικά:
ΕΡΩΤΗΣΗ: Πολύ χαίρομαι που σε βλέπω. Πώς από δω;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ηθελα πολύ να δω τον Ολυμπιακό και τα παιδιά της ομάδας, όπως βέβαια και τον Ντούντα. Η Λιουμπλιάνα απέχει 450 χιλιόμετρα περίπου, απόσταση πολύ μικρή μπροστά στη χαρά μου να δω τους φίλους μου.
Ε: Δυστυχώς, όμως, δεν τους είδες να πανηγυρίζουν.
A: Κρίμα. Δεύτερη συνεχόμενη ήττα με τον ίδιο τρόπο. Παρακολουθώ όλα τα ματς του Ολυμπιακού και η ήττα από την Καντού έμοιαζε πολύ με αυτή στη Βιτόρια. Στην ομάδα υπάρχουν πολλά νεαρά παιδιά. Αυτό σημαίνει πίστη στο ταλέντο τους, αλλά έχει και τίμημα την απειρία που έχουν οι μικροί σε ηλικία παίκτες.
Ε: Εκτός από την απειρία, τι άλλο είδαν τα μάτια σου από τη θέση δίπλα στο παρκέ;
Α: Τον Σπανούλη να είναι ασταμάτητος. Πραγματικά είναι απολαυστικός και απέδειξε ότι δύσκολα μπορεί κανείς να τον παίξει άμυνα. Εγώ κάθε χρόνο που περνούσε από πάνω μου γινόμουν χειρότερος, αυτός καλυτερεύει από ό,τι βλέπω (γελάει).
E: Τα πράγματα, όμως, δυσκολεύουν με μία νίκη σε τέσσερα ματς για την πρόκριση στο Τοp 16;
A: Σίγουρα δεν είναι εύκολα. Αν είχε πάρει μία εκτός έδρας νίκη από τα δύο ματς που έχασε στον πόντο, θα ήταν καλύτερα. Εχω εμπιστοσύνη πάντως στον Ντούντα και νομίζω ότι θα καταφέρει η ομάδα να προκριθεί και να προχωρήσει στην Ευρωλίγκα.
Ε: Πέρυσι παίζατε στην πρώτη φάση της διοργάνωσης για την πρωτιά στον όμιλο και όχι για την πρόκριση…
Α: Εχει αλλάξει η ομάδα και είναι άδικο να συγκρίνεται με την περυσινή ή με οποιαδήποτε άλλη ομάδα του παρελθόντος. Ο κόσμος πρέπει να καταλάβει ότι υπάρχουν προβλήματα στη χώρα σας τα οποία λογικό είναι να επηρεάζουν και το μπάσκετ. Πάντως επειδή φαντάζομαι από την περυσινή μου εμπειρία ότι θα υπάρχει απογοήτευση από τον κόσμο, θα πρότεινα να μη βιαστεί και να δώσει χρόνο στον Ντούντα να δουλέψει με τα παιδιά.
Ε: Καθόσουν σε απόσταση ενός μέτρου από το παρκέ. Θα ήθελες να έπαιζες;
A: Οχι. Πήρα την απόφαση να σταματήσω και προσπαθώ να «σκοτώσω» τον παίκτη μέσα μου. Συνεχίζω να πιστεύω ότι πήρα τη σωστή απόφαση.
Ε: Ναι, αλλά αν δεν είχες τραυματιστεί στην Καβάλα, μπορεί να έπαιζες; Ασε που ίσως να είχες και ένα πρωτάθλημα Ελλάδας…
A: Σίγουρα έπαιξε ρόλο ο τραυματισμός για να σταματήσω το μπάσκετ, αλλά τέτοιου είδους ατυχίες είναι μέρος του πρωταθλητισμού. Σε ό,τι αφορά το πρωτάθλημα θα διαφωνήσω μαζί σου. Τα παιδιά τα πήγαν περίφημα, χάσαμε τον τίτλο στις λεπτομέρειες, ίσως αν έπαιζα εγώ να ήταν μπερδεμένη η ομάδα και να χάναμε πιο εύκολα.
Ε: Πώς κυλάει η μέρα σου χωρίς μπάσκετ;
Α: Με πονοκέφαλο (γελάει). Με τρία παιδιά στο σπίτι τα πράγματα είναι δύσκολα. Πλέον καταλαβαίνω τη γυναίκα μου τι περνούσε τα προηγούμενα χρόνια που έλειπα σε ταξίδια με τις ομάδες που έπαιζα. Για αυτό τον λόγο ψάχνω ευκαιρίες να φεύγω λίγο από το σπίτι κάθε τρεις μέρες…
Ε: Έλα και στην Αθήνα τότε.
A: Πιο μακρινό ταξίδι αυτό. Μακάρι να προκριθεί ο Ολυμπιακός στο Τοp 16 και να κληρωθεί με την Αρμάνι ώστε να έρθω στο Μιλάνο που είναι πιο κοντά. Πέρασα έναν χρόνο στην ομάδα, αλλά «δέθηκα» πολύ με αυτήν, με τα παιδιά, τους κόουτς, τους προέδρους. Πραγματικά σπουδαία χρονιά για μένα. Κρίμα που δεν δώσαμε χαρά στον κόσμο.
Ε: Αναφέρθηκες στον κόσμο. Θα του στείλεις ένα μήνυμα;
A: Να πηγαίνει στο γήπεδο και να μη σταματήσει να πιστεύει στην ομάδα. Παρακολουθούσα το ματς με τη Φενέρ από την τηλεόραση και το γήπεδο ήταν άδειο. Αυτό είναι πολύ άδικο για τους παίκτες και να ξέρεις ότι τους επηρεάζει πολύ στον τρόπο που αγωνίζονται. Είδες εδώ τι γινόταν με την Καντού, κάτι ανάλογο θα πρέπει να γίνεται και στο ΣΕΦ. Να πάει, λοιπόν, ο κόσμος στο γήπεδο να υποστηρίξει την ομάδα και όχι μόνο στα ματς με τον Παναθηναϊκό.
Ε: Σε αφήνω να πας στα αποδυτήρια να χαιρετήσεις τους πρώην συμπαίκτες σου.
Α: Δεν πάω εκεί μέσα τώρα. Η ήττα ήρθε με άσχημο τρόπο και θα είναι εκνευρισμένοι. Θα πάω σε λίγο στο ξενοδοχείο τους να τους δω με την ησυχία μου.