ΣΠΥΡΟΣ ΓΙΑΝΝΙΩΤΗΣ ΚΑΙ ΝΙΚΟΣ ΓΕΜΕΛΟΣ: ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΑΣ Ο ΘΡΥΛΟΣ

Αναλυτικά η συνέντευξη των Σπύρου Γιαννιώτη και Νίκου Γέμελου στον «ΓΑΥΡΟ»:

«Όταν ο Σπύρος Γιαννιώτης τερμάτιζε πρώτος στα 10 χλμ. ανοικτής θάλασσας στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Σαγκάης, για να κατακτήσει το δεύτερο χρυσό μετάλλιο της Ελλάδας σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα (μετά από εκείνο του Άρη Γρηγοριάδη το 2005 στο Μόντρεαλ) το ημερολόγιο έγραφε 20 Ιουλίου, ο ζωδιακός κύκλος βρισκόταν ακόμα στον Τροπικό του Καρκίνου και εκείνα τα ξημερώματα ήταν ξεχωριστά για τον ελληνικό αθλητισμό. Κυρίως, ωστόσο, για τον ίδιο και τον σπουδαίο προπονητή του, Νίκο Γέμελο, που σε μία θρησκευτική ταινία μπορεί να αναγορευόταν ως και προφήτης. Άλλωστε, το 2006 ήταν εκείνος που πρότεινε στον κολυμβητή του να αλλάξει ρότα, να αφήσει κατά μέρος την πισίνα (αλλά όχι ολοκληρωτικά) και να ασχοληθεί με την ανοικτή θάλασσα, διότι τα 10 χλμ. έγιναν ολυμπιακό αγώνισμα.

Ο αναμφισβήτητος αθλητής της χρονιάς για την Ελλάδα, με τα δύο μετάλλια σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, μαζί με το χρυσό και το ασήμι στα 5χλμ., παντρεύτηκε την Πέμπτη την καλή του, Ισμήνη, μέθυσε κατά το… Μπιτσάκειο Θεώρημα με μπύρες και αύριο θα βρεθεί στα βραβεία ΠΣΑΤ για να τιμηθεί, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, για τα κατορθώματά του.

Από κοντά και ο αρχιπροπονητής του Ολυμπιακού, που ήταν νιος και (δεν) γέρασε με τα ερυθρόλευκα, και πλέον πληροφορήθηκε την προηγούμενη εβδομάδα τα ευχάριστα, ότι, δηλαδή, είναι στην τριάδα των καλύτερων προπονητών της χρονιάς, μαζί με τον ομοσπονδιακό τεχνικό της παγκόσμιας πρωταθλήτριας εθνικής ομάδας πόλο Γυναικών, Γιώργο Μορφέση, αλλά και τον εκλέκτορα του ποδοσφαιρικού αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος, Φερνάντο Σάντος, που οδήγησε σβηστά την Ελλάδα στην τελική φάση του Euro 2012, σε Αυστρία και Ελβετία.

ΝΙΚΟΣ ΓΕΜΕΛΟΣ: Για μένα αυτό έχει μεγάλη σημασία. Ο Σπύρος βρίσκεται συχνά στις τριάδες και στις πεντάδες για τα βραβεία.

ΣΠΥΡΟΣ ΓΙΑΝΝΙΩΤΗΣ: Ναι, τα έχω καταφέρει αρκετές φορές.

Ν. Γ: Νιώθω ικανοποίηση, όταν το έμαθα χάρηκα πάρα πολύ. Εστω και ηθικά αν το δω, είναι αναγνώριση. Εκείνος είναι αθλητής και φαίνεται, αλλά ένα καράβι ακυβέρνητο δεν πάει. Αρχίζουν οι δημοσιογράφοι να αναγνωρίζουν την προσφορά κάποιου.

Ν.Γ.: Ηταν μοντάζ. Η σκηνή αυτή ήταν γυρισμένη πιο πριν.

Σ.Γ.: Πραγματικά, αυτό που λες είχε κάνει εντύπωση και σε μένα. Το είδα και τον ρώτησα αν ήταν τόσο ψύχραιμος. Ο Νίκος είναι από τους προπονητές που ζουν τους αγώνες στο πετσί τους.

Ν.Γ.: Ναι, για μένα ήταν μακράν η μεγαλύτερη.

Σ. Γ.: Και για μένα. Προκρίθηκα πρώτος στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Υπήρχε το υπόβαθρο, το νιώθαμε και ήταν σπουδαίο αυτό που έγινε. Πάντα πηγαίνεις για το δύσκολο αγώνισμα. Δεν προγραμματίσαμε να πάρουμε το χρύσο.

Σ. Γ.: Ημουν καλά, αυτό φαινόταν από τις προπονήσεις, αλλά και τους αγώνες του Παγκόσμιου Κυπέλλου στο Σάντος και στο Σετούμπαλ (σ.σ. κατέκτησε τη δεύτερη και την πρώτη θέση).

Σ. Γ.: Βέβαια.

Ν. Γ.: Οι αρρώστιες τον πήγαν πίσω στην καριέρα του, και αυτό φάνηκε στο περυσινό Ευρωπαϊκό, που πήρε το χάλκινο μετάλλιο από τον Ιταλό. Στη Βουδαπέστη έδειξε πολύ καλά στοιχεία, ξεπερνώντας μία γαστρεντερίτιδα που είχε πάθει δύο μήνες πριν.

Σ. Γ. Στο δεκάρι που έκανα στη Σαγκάη και σε εκείνο που έκανα στη Βουδαπέστη ακολούθησα την ίδια τακτική.

Η ενασχόληση με την ανοικτή θάλασσα ήταν ιδέα του Νίκου Γέμελου, που δεν δίστασε, όταν τα 10 χλμ. έγιναν ολυμπιακό αγώνισμα, να προτείνει στον Γιαννιώτη να ασχοληθεί. Μέχρι τότε, ο Σπύρος ήταν ένας πάρα πολύ καλός κολυμβητής πισίνας, σημειώνοντας απίστευτες επιτυχίες για τα μέτρα και σταθμά του ελληνικού υγρού στίβου, με κορύφωση την πέμπτη θέση που κατέκτησε στα 1500μ. ελεύθερο των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας, το 2004. Μετά, ακολουθώντας και τη μητρική συμβουλή, έγινε θρύλος.

Ν. Γ.: Βασικό είναι να μπορείς να δώσεις στον αθλητή σου συγκεκριμένο στόχο και όταν το δεκάρι έγινε ολυμπιακό αγώνισμα, αυτός βρέθηκε. Ο Σπύρος είναι ένας κολυμβητής που μπορεί να νικάει και να κάνει πάνω από τα 1.500μ. Μπήκαμε σε ένα νέο άθλημα, που δεν είχε καμία σχέση με την πισίνα και έπρεπε να κάνουμε μία νέα αρχή. Αλλά ο στόχος υπήρχε.

Σ.Γ.: Καταλυτικό ρόλο σε αυτό έπαιξε η μητέρα μου, το σκεφτόμουν και τη ρωτούσα τι να κάνω. Και μου απάντησε «να σου πω, πέσε, δεν θα χάσεις και τίποτα». Αυτό ήταν.

Σ.Γ.: Είχαμε βοήθεια από κάποιους φίλους εκτός Ελλάδας, αφού στη χώρα κανείς δεν ήξερε για το άθλημα. Ένας Ούγγρος μας βοήθησε πολύ, μας είπε πέντε λόγια για το άθλημα.

Ν. Γ.: Ήμαστε αυτοδίδακτοι.

Σ.Γ.: Ήταν η χειρότερη στιγμή μου, γιατί ήμουν σε τρομερή κατάσταση. Έμπαινα στη διαδικασία να βλέπω τον εαυτό μου ως έναν από τους αθλητές που αξίζουν μετάλλιο και δεν το παίρνουν. Ημουν σχεδόν σίγουρος ότι θα τα καταφέρω.

Ν. Γ.: Στον αγώνα του Πεκίνου δεν ήταν λάθος η απόφαση του Σπύρου να περάσει μπροστά από τους άλλους κολυμβητές. Λάθος ήταν που σταμάτησε και δεν συνέχισε, επειδή φοβήθηκε.

Σ.Γ.: Στο Πεκίνο ήμουν σε καλύτερη κατάσταση απ’ ό,τι το καλοκαίρι. Απλώς δεν είχα την εμπειρία των αγώνων.

Ν. Γ.: Ενας κολυμβητής ανοικτής θάλασσας πρέπει να περάσει όλη τη διαδικασία για να μάθει τα μυστικά του αθλήματος. Ο Σπύρος πήρε ως ρούκι την τρίτη θέση στο Παγκόσμιο της Μελβούρνης, αλλά έπρεπε να περάσει απ’ όλη αυτή τη διαδικασία. Εδώ κολυμβητές με εμπειρία, όπως είναι ο Λουρτζ και είδε τον Φαν ντερ Βέιντεν και τον Ντέιβις να του παίρνουν τα μετάλλια στο Πεκίνο.

Σ.Γ.: Δεν ξέρουμε ακόμα τι θα κάνουμε. Το μόνο σίγουρο είναι ότι στους Ολυμπιακούς όλοι, λίγο πολύ γνωρίζουν τι θα κάνουν. Το θέμα είναι οι λεπτομέρειες, που θα ανοίξει ο κάθε κολυμβητής, αν θα το κάνει νωρίς ή αργά στην κούρσα.

Σ.Γ.: Θα πάει για το χρυσό μετάλλιο. Ήταν μπροστά μου όταν το δήλωσε. Και μένα στόχος μου είναι το χρυσό. Ο Γερμανός έχει αποδείξει ότι μπορεί να το λέει, όλα αυτά τα χρόνια έχει διάρκεια και αντέχει στην πίεση.

Σ.Γ.: Εχει πολλές πάπιες. Σοβαρά. Πέρα από αυτό, πήγαμε για να δοκιμάσουμε. Είναι για γρήγορη κούρσα, και έχει πολλές σημαδούρες. Όταν υπάρχουν λίγοι κολυμβητές, υπάρχει και αυτή η ευκολία. Είναι για πολύ καλούς αθλητές, μπορείς να κάνεις 7,5 χιλιόμετρα γρήγορα, αλλά όσο καλύτερος είσαι από εκείνο το σημείο και μετά, τόσο περισσότερες πιθανότητες έχει για να διακριθείς.

Στις αρχές του νέου έτους, ο Γιαννιώτης- που έμεινε στον Ολυμπιακό χωρίς να συζητήσει οικονομικούς όρους- θα πάει για προετοιμασία στο Φοντ Ρεμό, μαζί με τον Γέμελο και τη Μαριάννα Λυμπερτά, δηλαδή στο υψόμετρο. Μέχρι τώρα, και παρά τα εμπόδια που του έχουν τύχει, κάνει δυνατές προπονήσεις και προσπαθεί να βρεθεί στην καλύτερη δυνατή αερόβια κατάσταση που μπορεί. Στα Πυρηναία η ελληνική αποστολή θα μείνει για τρεις εβδομάδες, από τις 4 έως τις 25 Γενάρη. Η πρώτη πρόκληση για τους δύο Έλληνες κολυμβητές θα είναι ο αγώνας του Σάντος, στο πλαίσιο του Παγκόσμιου Κυπέλλου της FINA, στα τέλη του Φλεβάρη.

Ν. Γ.: Όχι, δεν είναι σε χειρότερες. Εχει πάει καλά και αυτό οφείλεται στα μετάλλια που κατέκτησαν ο Σπύρος και η Μαριάννα. Αλλά αυτή τη στιγμή το νερό στο οποίο προπονούμαστε είναι οριακά ζεστό.

Ν.Γ.: Θα φύγουμε στις 4 Ιανουαρίου για την προετοιμασία μας στο υψόμετρο, στα Πυρηναία.

Ν.Γ.: Είναι σχεδόν ίδιες. Εκείνο που μας νοιάζει είναι να κάνουμε μία ευπρεπή προετοιμασία στο υψόμετρο.

Ν.Γ.: Εδώ υπάρχει ένα πρόβλημα, αφού για πρώτη φορά φέτος θα μείνουμε σε ξενοδοχείο, επειδή θα ανακαινίσουν τις εγκαταστάσεις.

Σ.Γ.: Άλλο είναι να φοράς το μαγιό σου, να κατεβαίνεις τις σκάλες και να βρίσκεσαι στο κολυμβητήριο και άλλο να πρέπει να διανύσεις μία απόσταση από το ξενοδοχείο για να βρεθείς στο κολυμβητήριο. Είναι διαφορά στην άνεση, την οποία χρειάζεσαι σε μία προετοιμασία.

Ν. Γ.: Ναι.

Ν. Γ.: Η Λυμπερτά πίστεψε πάρα πολύ στο ό,τι μπορεί να τα καταφέρει, έβγαλε τον καλύτερο εαυτό της εκεί που χρειάστηκε και σε αυτό εξυπηρετεί η εμπειρία και τα κατάφερε. Πιστεύω πως έχει δυνατότητες να πάρει και ολυμπιακό μετάλλιο.

Σ.Γ.: Δεν ήθελα. Είπα στον εαυτό μου ότι έτσι όπως έχουν γίνει τα πράγματα, για μένα ο σύλλογος είναι σαν οικογένεια. Μπήκα στη διαδικασία ότι δεν θα ασχοληθώ με τέτοια πράγματα, έχω τη διαβεβαίωση ότι λύνονται πολλά προβλήματα και λύνονται όντως και προσωπικά δεν κάνω σκέψεις περί οικονομικών. Το μυαλό μου είναι αλλού, από εκεί και πέρα ελπίζω να λυθούν όλα τα προβλήματα.

Ν. Γ.: Για εμάς ο Ολυμπιακός είναι οικογένεια πια. Ποτέ δεν φύγαμε από την οικογένειά μας, ποτέ δεν την αφήσαμε, ιδίως τώρα που βλέπουμε ότι η προσπάθεια για να ορθοποδήσει ο σύλλογος, από κάποιους ανθρώπους που θέλουν να τη δουν να ζει σε ευμάρεια. Είναι ένας απίθανος σύλλογος, σε όλα τα σπορ θέλει να πρωταγωνιστεί και να την απαξιώνεις για μία ή δύο δύσκολες στιγμές που περνάει, για ένα ή δύο δύσκολα χρόνια.».