Η ΜΑΡΙΑΝΑ ΛΥΜΠΕΡΤΑ ΘΥΜΑΤΑΙ...

Η Μαριάννα Λυμπερτά, αφηγήθηκε στο "gavros.gr", την πιο σημαντική αθλητική της στιγμή, που ήταν το χάλκινο μετάλλιο που κατέκτησε στα 10 χλμ. ανοικτής θάλασσας για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Σαγκάης.

Η κορυφαία αθλήτρια της χρονιάς που πέρασε, κάνει απερίσπαστη την προετοιμασία της για τη φετινή σεζόν και το μεγάλο στόχο, που είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Λονδίνου, -στις 4 Ιανουαρίου θα φύγει, με τους Σπύρο Γιαννιώτη και Δημήτρη Χασιώτη, αλλά και τον αρχιπροπονητή του Ολυμπιακού, Νίκο Γέμελο- για το πρώτο μέρος της προετοιμασία στο υψόμετρο, στο Φοντ Ρεμό.

«Όταν έφθασα εκεί είχα ως βασικό στόχο, που ήθελα πάρα πολύ να το πετύχω, να έχω συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες για τέταρτη φορά. Δεν είχα στο μυαλό μου τόσο πολύ στο μετάλλιο και δεν πήγα στη Σαγκάη πιστεύοντας ότι είχα κάνει όλα όσα είχα κάνει, λόγω της προπόνησής μου, η οποία είχε ελλείψεις.

Άρχισα να νιώθω καλά βουτώντας μέσα στη θάλασσας, με φόβιζε λίγο ότι ήταν πολλοί οι κολυμβητές και μέσα στον αγώνα αποφάσισα να πάω όσο πιο συντηρητικά γίνεται, αλλά ένιωθα πιο δυνατή. Στην τελευταία σημαδούρα, 1.200 μέτρα πριν τον τραυματισμό, βρέθηκα στις πρώτες θέσεις, και διεκδικούσαν την τρίτη με μία Αυστραλή κολυμβήτρια. Σε εκείνη τη μάχη έφαγα μερικές, για να είμαι ειλικρινής. Αλλά ήμουν καλά και το γεγονός ότι άνοιγαν οι μπροστινές μου, μου έδωσε πολύ θάρρος.

Όταν τερμάτισα έβγαλα μία κραυγή πόνου και ανακούφισης, πήγα να σηκωθώ, βγήκα από τη θάλασσα και έπεσα κάτω, κατέρρευσα, στο έχω πει αυτό; Ήρθε ο γιατρός, κοίταξε το δεξί πόδι μου, μου έδωσαν να πιω και μόλις συνήλθα, είδα τον Σπύρο από πάνω μου. Ήταν συγκινημένος και μου είπε «σε έβλεπα και μου έδωσες και μένα κουράγιο”, και, πράγματι, κάτι πρέπει να πήρε, όπως φάνηκε την επόμενη μέρα. Δυστυχώς δεν ήταν εκεί ο προπονητής μου, ο Μίλτος Κανελλόπουλος να με δει, οι άνθρωποί μου. Το είδα, αλλά θα ήθελα να είναι εκεί και να με βλέπουν live».