
Ο Κώστας Πολυχρονίου έχει συνδέσει το όνομά του με τον Ολυμπιακό και ο παλαίμαχος παίκτης του Θρύλου, μίλησε στο "onsports.gr" με αφορμή τα… γενέθλια των ερυθρόλευκων.
Ο Θρύλος αποτέλεσε τη μοναδική ποδοσφαιρική… στέγη για τον Κώστα Πολυχρονίου και μαζί του ανέβηκε πολλά… σκαλοπάτια μέχρι την κορυφή, όχι μόνο με την κατάκτηση τίτλων, αλλά και δόξας. Ο πρώην ερυθρόλευκος ποδοσφαιριστής, τονίζει πως ο Ολυμπιακός είναι το σπίτι του, μιλάει για την προσφορά του συλλόγου στον ελληνικό αθλητισμό, αλλά και για το βάρος της ερυθρόλευκης ριγωτής φανέλας.
Αναλυτικά:
Τι σημαίνει για σας ο Ολυμπιακός;
«Ο Ολυμπιακός είναι ότι έχω κάνει στη ζωή μου. Είναι κομμάτι από την ζωή μου. Είναι το μόνο πράγμα στο οποίο έμεινα για πάντα κοντά του. Το πρώτο μου και τελευταίο δελτίο μου ήταν στον Ολυμπιακό. Έγινε το σπίτι μου, που με προστάτευσε ακόμα και στην δουλειά μου. Ο Ολυμπιακός για μένα ήταν το παν. Αισθάνομαι κάτι μεγάλο, κάτι στο οποίο μεγάλωσα, έζησα και βίωσα πολλά πράγματα. Είναι μια αγάπη, η οποία δεν είναι έξαλλη να βγαίνω και να το διατυμπανίζω. Είναι ριζωμένη στην καρδιά μου η αγάπη μου για τον Ολυμπιακό».
Πόσο μεγάλο μέγεθος είναι ο Ολυμπιακός στον ελληνικό αθλητισμό;
Η προσφορά του ονόματος του Ολυμπιακού είναι τεράστια και όχι μόνο στο ποδόσφαιρο, αλλά και στον κλασικό αθλητισμό. Όχι μόνο στη στεριά, αλλά και στην θάλασσα. Ο Ολυμπιακός έχει προσφέρει πάρα πολλά στον ελληνικό αθλητισμό και πάντα είχε στις τάξεις του πολλούς πρωταθλητές. Τα κατορθώματά του και οι επιτυχίες των αθλητών του, έκαναν όλο τον κόσμο να τον αγαπήσει πραγματικά και να τον έχει σαν κάτι ιερό στην καρδιά του. Είναι σημαντική η προσφορά του μέσα στα αθλητικά δρώμενα».
Ποια είναι η καλύτερη στιγμή που θυμάστε από την παρουσία σας στον Ολυμπιακό αλλά και αντίστοιχα κάποια που δεν θέλετε να φέρνετε συχνά στην μνήμη σας;
«Είναι πάρα πολλά πράγματα που συνέβησαν στην καριέρα μου. Σε μία καριέρα τόσων πολλών ετών, δεν μπορείς να έχεις μόνο ευχάριστα γεγονότα, καθώς ο αθλητισμός είναι κάτι στο οποίο δεν είσαι μόνος σου. Δεν… ανήκει μόνο σε σένα, αλλά και στον αντίπαλο. Για τον λόγο αυτό, μπορούν να αλλάξουν πολλά πράγματα. Δεν μπορείς να κάνεις πάντα τους ανθρώπους που σε στηρίζουν να χαίρονται, γιατί θα έρθουν και στιγμές που θα στενοχωριούνται. Δεν είναι κάτι μόνιμο. Είμαι χαρούμενος γιατί γνώρισα πολλές ευχάριστες στιγμές μέσα από την καριέρα μου στον Ολυμπιακό, αλλά γνώρισα και δυσάρεστες που στεναχωρήθηκα πραγματικά. Όμως έτσι είναι ο αθλητισμός. Δίνει το δικαίωμα σε όποιον μετέχει να κερδίζει και αυτός.
Νιώσατε αυτό που αναφέρουν πολλοί πως η φανέλα του Ολυμπιακού έχει ειδικό βάρος;
«Το ένιωσα από πολύ μικρός. Ήταν το 1953 που σε ηλικία 16 ετών όπου έκανα το ντεμπούτο μου και τότε αγωνίζονταν στην ομάδα ονόματα που δεν μπορούσαμε να φανταστούμε πως θα βγουν για να παίξουμε εμείς. Όπως για παράδειγμα ήταν ο Μουράτης, ο Μπέμπης, ο Κοτρίδης, ο Δαρίβας, ο Ρωσίδης, ο Ιωάννου και άλλοι. Όλοι αυτοί είχαν δημιουργήσει κάτι τρομερό και όλοι τους βλέπαμε σαν ημίθεους. Τότε, οι προπονητές μας, μας εμπιστεύτηκαν, δύο νεαροί ποδοσφαιριστές, ο Υφαντής και εγώ και προσαρμοστήκαμε πλήρως στο σθένος που αντιπροσωπεύει την ομάδα, αλλά και τις πάλεις που δίνει. Αλλά μάθαμε πάντα να μαχόμαστε μέχρι το τέλος».
Αυτό ήταν που περνούσε στον κόσμο και ο Ολυμπιακός απέκτησε πάρα πολλούς φιλάθλους;
«Θεωρώ πως ναι. Γιατί όπου και να πας βλέπεις φιλάθλους του Ολυμπιακού. Και δεν μιλάω μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου. Βέβαια, το όνομα του Ολυμπιακού μας… έβαλε σε αυτή την ομάδα. Πάντως, θέλω να πω πως το ποδόσφαιρο είναι και θέμα τύχης. Υπήρχαν εκείνη την εποχή κι άλλα παιδιά που άξιζαν να αγωνιστούν, αλλά δεν είχαν την τύχη για να παρουσιάσουν το ταλέντο τους. Εμείς πήραμε την ευκαιρία από τους προπονητές μας και τους δικαιώσαμε».
Πως θα θέλατε να δείτε τον Ολυμπιακό στα επόμενα χρόνια;
«Τώρα ο Ολυμπιακός έχει αλλάξει. Την εποχή που αγωνιζόμασταν εμείς ήταν η ρομαντική εποχή και τα βλέπαμε διαφορετικά τα πράγματα. Τώρα, ποδοσφαιριστές από όλο τον κόσμο έρχονται για να παίξουν μπάλα στην Ελλάδα. Τώρα θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι μια παγκόσμια ομάδα. Είναι μια ομάδα της Ευρώπης. Υπάρχουν ποδοσφαιριστές από την Αργεντινή και την Ισπανία. Δεν ξέρω αν το βλέπουν όπως το βλέπαμε εμείς ή ως ευκαιρία να κερδίσουν κάποια χρήματα. Σίγουρα και τότε τα χρήματα έπαιζαν ρόλο, αλλά ήταν μόνο για επιβίωση και όχι για να φτιάξουμε τη ζωή μας. Εγώ θέλω να τον δω να κερδίζει πάντοτε όλους τους τίτλους. Για τον λόγο αυτό, αναγκάζεται να αγοράζει ποδοσφαιριστές και να ενισχύεται όπως κάνουν και οι υπόλοιπες ομάδες. Θέλω να τον βλέπω να είναι πρώτος, αλλά δεν θέλω να υπάρχει βία και να προσβάλουν το όνομά του μερικοί. Είναι μια ιδέα ο Ολυμπιακός και δεν πρέπει κανείς στο όνομα του Ολυμπιακού να υβρίζει και να χτυπάει. Πρέπει να τιμούμαι την ιδέα του Ολυμπιακού».
Τη φετινή σεζόν το πρωτάθλημα έχει πάρει μία… άγρια ομορφιά. Ποια θεωρείτε πως θα είναι η κατάληξή του;
«Δεν μπορεί κανείς να προδικάσει τη μάχη του πρωταθλήματος. Βλέπουμε πως και οι δύο ομάδες, ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός έχουν χάσει βαθμούς σε έδρες και απέναντι σε ομάδες που δεν το περιμέναμε. Ο Παναθηναϊκός προηγήθηκε, όμως έχασε βαθμούς και ο Ολυμπιακός κάλυψε την διαφορά. Εγώ πιστεύω ότι οι δύο σύλλογοι θα είναι πρωταγωνιστές μέχρι το τέλος και ίσως κριθεί στο μεταξύ τους ντέρμπι».
Θεωρείτε πως ο Ολυμπιακός φέτος μπορεί να κάνει το… βήμα παραπάνω στην Ευρώπη;
«Από ότι αποδεικνύεται μέχρι τώρα έχει τις δυνάμεις να το καταφέρει. Και η Ρουμπίν Καζάν και η Μέταλιστ είναι ικανές ομάδες. Μάλιστα, θεωρώ πως η Μέταλιστ θα είναι επικίνδυνη και στην Ελλάδα, στον επαναληπτικό, αλλά ο Ολυμπιακός θα λάβει τα μέτρα του. Περνώντας και το εμπόδιο της ουκρανικής ομάδας, τότε ο δρόμος ανοίγει για οποιαδήποτε ομάδα και πιστεύω πως μπορεί να τα καταφέρει».