Ο Ντέιβιντ Μπλατ, έκανε δηλώσεις με την επιστροφή της Μακάμπι στο Ισραήλ, κατά της διαιτησίας για το ματς της Πέμπτης με τον ΠΑΟ στο ΟΑΚΑ!
«Το πρόβλημά μου με τις διαιτητικές αποφάσεις δεν αφορά μόνο την επίθεσή μας ή το φάουλ του Μπουρστάιν, το πρόβλημά μου έχει να κάνει με την ίδια τη διαιτησία. Ένιωσα άβολα γενικότερα με τη διαιτησία. Η τελευταία απόφαση δεν ήταν το σημείο-"κλειδί", αυτή ήταν η τάση καθόλη τη διάρκεια της αναμέτρησης. Η αλήθεια είναι πως θέλαμε περισσότερα απ' αυτή τη σειρά. Δεν υπάρχει ντροπή» είπε χαρακτηριστικά.
Ο 53χρονος πρόσθεσε πως...
«Στην τέταρτη αναμέτρηση της σειράς στη Nokia Arena είχαμε την αίσθηση πως είναι αδύνατον να νικήσουμε τον Παναθηναϊκό. Σίγουρα ήταν δύσκολο να τον νικήσουμε τρεις φορές σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, αλλά κοιτάμε πίσω στην τέταρτη αναμέτρηση και πονάει που δε νικήσαμε. Το ίδιο και για την τελευταία αναμέτρηση. Χρειαζόμασταν το καλύτερο δυνατό, ίσως ένα σουτ εδώ, μία καλύτερη επιλογή εκεί, ίσως ένα ριμπάουντ περισσότερο, υπήρχαν μικρά πράγματα, αλλά η γενική εικόνα είναι πως πλησιάσαμε στο μέγιστο των δυνατοτήτων μας».
«Το πρόβλημά μου με τις διαιτητικές αποφάσεις δεν αφορά μόνο την επίθεσή μας ή το φάουλ του Μπουρστάιν, το πρόβλημά μου έχει να κάνει με την ίδια τη διαιτησία. Ένιωσα άβολα γενικότερα με τη διαιτησία. Η τελευταία απόφαση δεν ήταν το σημείο-"κλειδί", αυτή ήταν η τάση καθόλη τη διάρκεια της αναμέτρησης. Η αλήθεια είναι πως θέλαμε περισσότερα απ' αυτή τη σειρά. Δεν υπάρχει ντροπή» είπε χαρακτηριστικά.
Ο 53χρονος πρόσθεσε πως...
«Στην τέταρτη αναμέτρηση της σειράς στη Nokia Arena είχαμε την αίσθηση πως είναι αδύνατον να νικήσουμε τον Παναθηναϊκό. Σίγουρα ήταν δύσκολο να τον νικήσουμε τρεις φορές σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, αλλά κοιτάμε πίσω στην τέταρτη αναμέτρηση και πονάει που δε νικήσαμε. Το ίδιο και για την τελευταία αναμέτρηση. Χρειαζόμασταν το καλύτερο δυνατό, ίσως ένα σουτ εδώ, μία καλύτερη επιλογή εκεί, ίσως ένα ριμπάουντ περισσότερο, υπήρχαν μικρά πράγματα, αλλά η γενική εικόνα είναι πως πλησιάσαμε στο μέγιστο των δυνατοτήτων μας».