Ο ΑΡΧΗΓΟΣ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΟΛΑ ΚΑΙ... ΔΙΝΕΙ ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ ΓΙΑ ΛΟΝΔΙΝΟ!

Απολαύστε τον...

- Για έναν πολύ έμπειρο παίκτη σαν κι εσένα, με έξι “γεμάτες” συμμετοχές στην Ευρωλίγκα, πόσο διαφορετική και δύσκολη ήταν η εφετινή διοργάνωσης με το νέα σύστημα διεξαγωγής;

«Η εφετινή χρονιά στην Ευρωλίγκα δεν έχει καμία σχέση με τις προηγούμενες! Ήταν πολύ διαφορετική, ουσιαστικά ήταν ένα πρωτάθλημα-μαραθώνιος με πολύ περισσότερα παιχνίδια και ταξίδια, μεγαλύτερη κούραση και ιδίως η φάση των “16”, ήταν εξαντλητική, αλλά συνάμα και πολύ ανταγωνιστική! Επειδή, σε σχέση με τις προηγούμενες χρονιές, αυξήθηκαν οι αγώνες, όλες οι ομάδες παρουσίασαν πολλά σκαμπανεβάσματα στην απόδοσή τους και οι παίκτες έβρισκαν και έχαναν το ρυθμό και την φόρμα τους. Κάθε ομάδα είχε διαφορετικά πρόσωπα στην διάρκεια της σεζόν και για παράδειγμα εμείς, για ενάμιση μήνα - από τις αρχές Νοεμβρίου έως τα μέσα Δεκεμβρίου - παίξαμε τρομερό μπάσκετ και πετύχαμε 7 σερί νίκες, μετά κάναμε κοιλιά και στη συνέχεια από τα τέλη Ιανουαρίου έως και το τέλος Φεβρουαρίου, “τρέξαμε” πάλι ένα σερί 5 νικών και από ’κει που φαινόταν ότι χάνουμε το τρένο της πρόκρισης στους “8”, όχι μόνο προκριθήκαμε αλλά πήραμε και πλεονέκτημα έδρας...»

- Αν σ’ όλα αυτά που προανέφερες, συνυπολογίσει κανείς ότι ο Ολυμπιακός “κουβαλούσε” και τον τίτλο του περυσινού πρωταθλητή Ευρώπης, πόσο αυξήθηκε ο βαθμός δυσκολίας;

«Σίγουρα αν σκεφτεί κανείς ότι πέρυσι δεν ξέραμε αν θα περάσουμε στο Top-16 και φέτος στηθήκαμε στην αφετηρία ως πρωταθλητές, θα καταλάβει ότι χάθηκε το στοιχείο του αιφνιδιασμού και αυτόματα αυξήθηκε κατακόρυφα το κίνητρο όλων των ομάδων που έπαιζαν εναντίον μας! Πλέον, πριν από κάθε τζάμπολ είμαστε το φαβορί, ενώ όλοι οι αντίπαλοι έμπαιναν στο γήπεδο, παθιασμένοι για να μας κερδίσουν! Αν σ’ όλα αυτά, προσθέσουμε και την πίεση που είχαμε εμείς οι ίδιοι, για να αποδείξουμε στους εαυτούς μας ότι αυτό που καταφέραμε πέρυσι δεν είναι τυχαίο, τότε γίνεται αντιληπτό πόσο μεγάλο - ψυχικά, ψυχολογικά αλλά και σωματικά - ήταν το βάρος της εφετινής προσπάθειας... Προσωπικά, δεν έχω βιώσει πιο δύσκολη και επίπονη χρονιά...»

- Η αλλαγή του προπονητή και σε ένα βαθμό και της αγωνιστικής φιλοσοφίας, καθώς επίσης και το γεγονός ότι στην πορεία της σεζόν - με την ξαφνική αποχώρηση του Ντόρσεϊ, τους τραυματισμούς των Μάντζαρη και Μαυροειδή και τις προσθήκες τριών παικτών - το “πλεονέκτημα” της διατήρησης του βασικού κορμού του περυσινού ρόστερ, ανετράπη, αποτέλεσαν παραμέτρους που έκαναν τη δουλειά σας πιο δύσκολη;

«Και αυτά έπαιξαν σημαντικό ρόλο στα όποια σκαμπανεβάσματα είχαμε στην διάρκεια της σεζόν... Εκεί που σιγά-σιγά η ομάδα προσπαθούσε να αφομοιώσει την φιλοσοφία του νέου coach, που ζητούσε διαφορετικά πράγματα σε σχέση με τον κ. Ίβκοβιτς, έφυγε ο Ντόρσεϊ, ήρθε ο Πάουελ και εν συνεχεία ο Σερμαντίνι και μετά τραυματίστηκε πρώτα ο Μαυροειδής και μετά ο Βαγγέλης (Μάντζαρης)... »

- Ήταν δυσαναπλήρωτο το κενό που άφησε ο Ντόρσεϊ ή πιστεύεις ότι, με διάφορα σχήματα, βρήκατε τον τρόπο να καλύψετε την “τρύπα” που άφησε η απουσία του μεγάλου του κορμιού στην άμυνα;

«Η καλύτερη απάντηση σε τέτοιου είδους ερωτήσεις είναι το τελικό αποτέλεσμα! Η αλήθεια είναι ότι ο πέρυσι, ο Τζόϊ μας βοήθησε πολύ στην άμυνα, επειδή ήταν ογκώδης, ταχύς και συνδύαζε ριμπάουντ και κόψιμο! Από τη στιγμή που έφυγε, προσπαθήσαμε να τον αντικαταστήσουμε, χρησιμοποιώντας εναλλακτικά σχήματα με τον Πάουελ και τον Σερμαντίνι... Τώρα, το αν καταφέραμε; Ο... καθρέφτης του τελικού αποτελέσματος, που είναι η πρόκρισή μας στο F4, δείχνει πως ναι...»

- Για να κλείσουμε το θέμα του Ντόρσεϊ, σε πείραξαν τα σχόλια αυτά που είπε πρόσφατα για σένα;

«Δεν έχω μπει ποτέ στην διαδικασία να σχολιάσω δημόσια έναν συμπαίκτη μου! Δεν το έκανα ποτέ, δεν θα το κάνω και τώρα... Δεν επιτρέπω στον εαυτό μου να πέσει τόσο χαμηλά και δεν θέλω να χάσω τη συγκέντρωσή μου για πράγματα που δεν έχουν σημασία... Άλλωστε, παίζω πολλά χρόνια μπάσκετ και ο κόσμος ξέρει ποιος είμαι... Ο καθένας, λοιπόν, ας βγάλει τα συμπεράσματά του...»

- Πάμε στην προημιτελική σειρά με την Εφές... Στα πρώτα τέσσερα ματς ήσουν άστοχος και για τα δεδομένα σου, σούταρες με πολύ χαμηλά ποσοστά ευστοχίας (6/20 διπ. & 1/18 τριπ.). Παρ’ όλα αυτά, στο 5ο και καθοριστικό παιχνίδι, το “μάτι σου γυάλιζε” και για μία ακόμη φορά στα δύσκολα, ήσουν ο ηγέτης της ομάδας. Ψυχολογικά κυρίως, πως κατάφερες να ξεπεράσεις αυτό το πρόσκαιρο “ντεφορμάρισμα”;

«Σε μία τόσο μεγάλη χρονιά με συνεχόμενα παιχνίδια, είναι αδύνατον να παίζεις συνέχεια καλά και να τα βάζεις όλα, ειδικότερα όταν όλες οι άμυνες είναι προσαρμοσμένες πάνω σου... Πάνω απ‘ όλα είμαι άνθρωπος και όχι ρομπότ! Ο δικός μου ρόλος αλλά και στόχος σε κάθε παιχνίδι, είναι να βοηθάω τον Ολυμπιακό να κερδίζει, με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο! Μπορεί οι φίλαθλοι να θεωρούν ότι ο Σπανούλης πρέπει να σκοράρει μίνιμουμ 20 πόντους σε κάθε ματς, για να είναι καλός! Εγώ δεν μπορώ να μπω σ‘ αυτή τη λογική και να σου πω την αλήθεια, δεν με ενδιαφέρουν τα στατιστικά και τα νούμερα! Για μένα είναι το ίδιο αν έχει κάποιος 15 πόντους ή 7 ασίστ! Κάθε παιχνίδι είναι μία καινούρια αρχή, μία νέα πρόκληση και έχω πάντα ένα δεδομένο στο μυαλό μου: δεν επιτρέπω στον εαυτό μου ούτε να απογοητεύεται σφόδρα, ούτε να ενθουσιάζεται υπέρμετρα, γιατί έτσι χάνω την συγκέντρωσή μου για τη συνέχεια! Αν δεν είμαι δυνατός στο μυαλό, θα επιτρέψω σε κάποιον άλλον να με νικήσει και στον αθλητισμό μετράει η συνέχεια και η διάρκεια!»

- Με τον coach Μπαρτζώκα “χάλασε” πράγματι η σχέση σας, μετά το 4ο ματς της σειράς με την Εφές;

«Δυστυχώς, όταν παίζεις σε έναν μεγάλο σύλλογο, πάντα υπάρχουν κακόβουλοι και κακεντρεχείς άνθρωποι που θέλουν να “σπείρουν” δαιμόνια και που προσπαθούν να βγάλουν από την μύγα ξύγκι! Δεν έχω τίποτε άλλο να πω επ‘ αυτού...»

- Με δεδομένο ότι τον ξέρεις αρκετά χρόνια και είχατε συνεργαστεί και στο Μαρούσι, πως εισέπραξες την σκληρή και αρκετές φορές άδικη κριτική που δέχτηκε σε όλη τη διάρκεια της σεζόν;

«Κοίτα, προσπαθώ να μην διαβάζω πολύ τι γράφεται στον Τύπο για να μην χάνω τη συγκέντρωση μου, αλλά αυτό που μπορώ να πω είναι ότι όταν είσαι σε μία ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό, η μεγάλη πίεση και η συνεχής κριτική, δίκαιη ή άδικη, καλόπιστη ή κακόπιστη, είναι μέσα στο πρόγραμμα! Ο κόσμος είδε πέρυσι τον Ολυμπιακό να παίρνει το πρωτάθλημα στην Ελλάδα και να φτάνει στην κορυφή της Ευρώπης και φέτος, θέλει να το ξανακάνουμε (!), κάτι που θεωρητικά μοιάζει πολύ από πολύ δύσκολο έως αδύνατον! Παρ’ όλα αυτά, εξασφαλίσαμε από νωρίς το πλεονέκτημα της έδρας για τα πλέϊ-οφ του πρωταθλήματος και αισίως προκριθήκαμε στο φάϊναλ-φορ της Ευρωλίγκα, έχοντας ένα από τα χαμηλότερα budget μεταξύ των ομάδων που συμμετείχαν στο Top-16! Οι παίκτες αποδείξαμε ότι η δουλειά που γίνεται στην ομάδα δεν είναι τυχαία και ο coach απέδειξε ότι μπόρεσε να κουμαντάρει επιδέξια το καράβι σε ένα ταξίδι γεμάτο φουρτούνες! Δεν είναι εύκολο να συνειδητοποιήσει κανείς πόσο δύσκολο είναι για έναν πρωταθλητή Ευρώπης, να επιστρέψει στο φάϊναλ-φορ και για έναν σύλλογο να προκρίνεται για 4η φορά στα τελευταία πέντε χρόνια...»

- Ο Ολυμπιακός, επομένως, είναι ήδη πετυχημένος;

«Αυτό εννοείται! Δώσαμε 29 (20 νίκες - 9 ήττες) παιχνίδια έως τώρα και μετά από μία μακρά και δύσκολη διαδρομή, επιστρέψαμε στο φάϊναλ-φορ! Πλέον δεν έχουμε άγχος, αυτό που - θεωρητικά - “έπρεπε” να κάνουμε, το κάναμε! Αυτή τη στιγμή μας έχουν μείνει άλλα δύο ματς και θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για να πετύχουμε το καλύτερο! Δεν υπάρχει η ομάδα-φόβητρο! Όλοι έχουμε από 25% πιθανότητες και η ομάδα που θα “πιάσει” το ανώτατο επίπεδο απόδοσης σε αυτά τα 80 λεπτά μάχης, που έχουν απομείνει, θα κερδίσει... »

- Πιστεύεις ότι έχετε τα φόντα να κάνετε αισθητή την παρουσία σας στο Λονδίνο;

«Ακράδαντα! Έχουμε πολύ καλή ψυχολογία δεν θα πάμε στο Λονδίνο σαν φαβορί, θα προετοιμαστούμε πολύ καλά στο διάστημα που έχει μείνει και αν είμαστε υγιείς, σαφώς και μπορούμε να παλέψουμε στα ίσια με την ΤΣΣΚΑ! Φέτος, άλλωστε, που δεν θα είναι ο Παναθηναϊκός, θα έχουμε διπλή αποστολή αφού θα εκπροσωπήσουμε και το ελληνικό μπάσκετ! Απ‘ ότι ξέρω, θα έχουμε την συμπαράσταση του κόσμου, ο οποίος μας έχει δώσει μεγάλη ώθηση και σε έναν ημιτελικό, η παρουσία του θα παίξει πολύ σημαντικό ρόλο...»

- Σε λίγο καιρό, στην προσωπική σου ζωή, θα είσαι πατέρας τριών αγοριών (η σύζυγός του είναι έγκυος στο τρίτο)... Στην επαγγελματική σου ζωή, στον Ολυμπιακό, “λειτουργείς” ως “πατέρας” και “μεγάλος αδελφός” δεκατεσσάρων νεότερών σου... Σ’ αρέσει αυτός ο ρόλος, έχει εξοικειωθεί με τις ευθύνες του;

«(Χαμογελάει!!!)... Μ‘ αρέσει πολύ η... συμβίωση με όλα τα παιδιά σ’ αυτή την ομάδα! Και πέρυσι και φέτος, έχουμε περάσει μαζί όμορφες και δύσκολες στιγμές και έχουμε δεθεί πολύ... Δεν υπάρχει πιο όμορφο πράγμα από το να πετυχαίνεις τον έναν στόχο μετά τον άλλον, έχοντας κάνει ένα μακρύ ταξίδι, γεμάτο τσακωμούς, πόνο, κούραση, απογοήτευση, σκληρή προπόνηση και συνεχείς εναλλαγές συναισθημάτων! Όταν, λοιπόν, έχεις περάσει τόσα πολλά, αλλά καταφέρνεις να φτάσει στον προορισμό σου και να πετύχεις τον στόχο, νιώθεις πολύς δυνατός για να συνεχίσει με μεγαλύτερη δύναμη και να βάλεις πιο ψηλά τον πήχη!».