«Ο ΠΑΡΚΕΡ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΓΑΛΛΙΑ ΟΤΙ Ο ΣΠΑΝΟΥΛΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ»

Ο Βενσάν Κολέ εξηγεί γιατί... "έκοψε" τον Τομάς Ερτέλ από τη 12αδα της Γαλλίας, πόσο αδιάφορα του είναι τα σχόλια για τις επιλογές του, την πραγματική σημασία που έχει η παρουσία των Πάρκερ και Ντιό στο ρόστερ και δίνει τα φαβορί.

Αναλυτικά οι δηλώσεις του στο "Sport24.gr":

Ενδεχομένως να 'χει ακούσει το "με τέτοιους παίκτες και εγώ να ήμουν κόουτς, η Γαλλία θα έπαιρνε μετάλλιο" περισσότερες φορές από όσες έχει ακούσει το όνομα του. Αν τον νοιάζει; Καθόλου. Ο Βενσάν Κολέ έχει άλλα ενδιαφέροντα: να κάνει ό,τι μπορεί, για να κρατήσει τους "τρικολόρ" στην ελίτ του παγκόσμιου μπάσκετ. Εκεί όπου τους έφτασε πέρυσι, όταν ο Τόνι Πάρκερ ξεκουραζόταν, ο Νάντο Ντε Κολό έπαθε κάταγμα στην προετοιμασία και ο ομοσπονδιακός τεχνικός κλήθηκε να βρει μια λύση, σε μηδενικό χρόνο, στην κομβική θέση του πόιντ γκαρντ.

Προφανώς και κρίνοντας εκ του αποτελέσματος (το χάλκινο μετάλλιο των "πουρκουάδων", που έλεγε και μια ψυχή, στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ισπανίας -παρεμπιπτόντως, αυτοί πέταξαν εκτός διοργάνωσης τους οικοδεσπότες και grand favori του τουρνουά), κάτι έγινε καλά. Κάτι έκανε καλά ο Κολέ.

Ο εθνικός κόουτς της χώρας που κατεστράφη μπασκετικά (το 2009, στο ντεμπούτο του Κολέ, έπαιξε σε προκριματικά, για να βρεθεί στο Eurobasket), πριν αντιληφθεί τη σημασία της ομαδικότητας, των διακριτών ρόλων και της θέλησης και φτάσει στην κατάκτηση τριών μεταλλίων, σε τέσσερις διοργανώσεις, μίλησε για όλα. Αρχής γενομένης από τη δεύτερη θέση της Λιθουανίας (Eurobasket 2011), την πρώτη στη Σλοβενία (Eurobasket 2013) και την τρίτη στην Ισπανία (World Cup 2014). Τη χρονιά που χάσατε (το 2012), οι Γάλλοι τερμάτισαν στην 6η θέση των Ολυμπιακών Αγώνων, στο Λονδίνο. Σαφέστατη πρόοδος... από τη μη συμμετοχή το 2004 και το 2008, δεν συμφωνείτε;

Από το φθινόπωρο, ο Κολέ γνώριζε πως ο Πάρκερ θα επιστρέψει στην εθνική, όπως ήξερε ότι θα είναι συνεπής ο Ντιό, ο Μπατούμ, ο Αζινσά, με τον Γκομπέρ να προστίθεται στη συνέχεια στη λίστα κάπου προς το τέλος της άνοιξης -και κανέναν να μη νοιάζεται για τον Νοά, ο οποίος ούτως ή άλλως είχε αρκεστεί σε μια εμφάνιση. Επίσης, γνώριζε ότι αυτή τη φορά θα είχε ένα θέμα, στον "άσο", γιατί εκ των τριών που "ξελάσπωσαν" για όλους στο Παγκόσμιο, θα έπρεπε να "κόψει" έναν -για τον Πάρκερ. Αυτός ο ένας, ήταν ο Τομάς Ερτέλ, κίνηση που λογικά προκάλεσε σχόλια. Γιατί δεν ήταν λίγο από starter άσος να μένεις εκτός 12αδας.

"Χρειάζονται οι θαρραλέες αποφάσεις, στη συγκρότηση του ρόστερ"

"Δεν με ένοιαζε τι θα πει ο κόσμος, τι θα γράψουν. Δεν κάνω δημόσιες σχέσεις. Προπονητής είμαι. Επικεντρώνομαι στο να ακολουθήσω το πλάνο. Έπρεπε να πάρω μια δύσκολη απόφαση και αυτό έκανα. Ποτέ δεν είναι εύκολο. Πόσω μάλλον, ενώ έχει προηγηθεί αυτό που έκανε ο Τομάς το 2014. Ήταν πολύ σημαντικός για εμάς στην Ισπανία, σε μια πολύ ιδιαίτερη κατάσταση για εμάς. Όλοι ξέρουμε πόσο ταλαντούχος είναι και πόσο σημαντικός μπορεί να εξελιχθεί για το παιχνίδι της ομάδας του".

Γιατί διάλεξε εκείνον και όχι τον Αντουάν Ντιό; "Ο τρόπος που παίζει ο Τομάς μοιάζει πάρα πολύ σε αυτόν του Τόνι (Πάρκερ). Ξέρεις πόσο δύσκολο είναι για κάποιον να βρει παίκτη, ικανό να αντικαταστήσει τον Πάρκερ και μάλλον δεν χρειάζεται να εξηγήσω το γιατί".

Γιατί είναι ο Πάρκερ. "Αυτό ακριβώς. Είναι σαν τον Σπανούλη, για την Ελλάδα, αν όχι κάτι περισσότερο. Είναι δύσκολο λοιπόν, να υπάρχεις πίσω από τον Πάρκερ, αλλά αυτή είναι η κατάσταση που ζει ο Ερτέλ".

Έγινε συζήτηση για τη γενικότερη δυσκολία που έχουν οι ομοσπονδιακοί κόουτς, να πρέπει να δημιουργήσουν την καλύτερη δυνατή ομάδα, με αποφάσεις που επ ουδενί θα έπαιρναν, ως κόουτς συλλόγων -όπου όλοι οι καλοί χωράνε-, πριν ρωτηθεί αν οι θαρραλέες επιλογές, τα ρίσκα, είναι απαραίτητα για τη διάκριση. "Ναι είναι. Όποιον και αν ρωτήσεις, θα σου πει ότι είναι πάντα δύσκολο να διαλέγεις τη 12αδα, να πρέπει να αφήσεις εκτός αξιόλογους παίκτες. Αυτό που κάνω είναι να καταλήγω αρχικά στο τι χρειαζόμαστε και στο ποιος προσφέρει αυτό που χρειαζόμαστε, με τον καλύτερο τρόπο στην προετοιμασία. Η αλήθεια ωστόσο, είναι ότι δεν μπορείς να είσαι σίγουρος για το πώς θα είναι ο καθένας όταν αρχίσει το τουρνουά. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να ελπίζεις πως όλα θα γίνουν όπως τα 'χεις προγραμματίσει. Η διοργάνωση όμως, είναι αυτή που σου δείχνει αν οι επιλογές σου ήταν οι ιδανικές".

Διάλεξε τον Αζινσά αντί του Ζαϊτέ -για τη 12αδα- και τελικά... κάλεσε στις 27/8 τον Ζαϊτέ να καλύψει το κενό του Αζινσά, όταν εκείνος ένιωσε ενοχλήσεις στον αχίλλειο τένοντα και σε επικοινωνία που είχε με τους New Orleans Pelicans, του... συνέστησαν να εγκαταλείψει την εθνική και να ξεκουραστεί. Εκείνος τους άκουσε και ο Κολέ υποχρεώθηκε να καλύψει το κενό του. 

Πριν καλέσει πίσω τον Mουχαμαντού Ζαϊτέ, δήλωσε στην Equipe πως "ρώτησα τον Αλεξίς αν θέλει να παίξει. Του εξήγησα ότι χρειαζόμαστε μόνο τους παίκτες που θα είναι 100% έτοιμοι για την πρόκληση, στο μυαλό και το σώμα. Μια ώρα αργότερα ήλθε και μου είπε πως ο GM των Pelicans ήθελε να σταματήσει από την εθνική". Μάλλον γιατί του έδωσαν πρόσφατα 20 εκατ. δολ. για αν τον κρατήσουν άλλα τέσσερα χρόνια κοντά τους. "Όλα είναι σεβαστά. Εγώ όμως, έπρεπε να βρω αμέσως λύση, στο πρόβλημα που είχε προκύψει. Κάλεσα αμέσως πίσω τον Μουχαμαντού και σε λίγες ώρες ήταν στην ομάδα. Το ευτυχές ήταν πως αυτό το παιδί ήταν κοντά μας έως την Κυριακή 23/8. Δεν είχα σκοπό να του δώσω θέση στο ρόστερ, από φέτος. Ήθελα να πάρει εμπειρίες, να είναι κοντά μας για το μεγαλύτερο δυνατό διάστημα για να κερδίσει από τη διαδικασία ό,τι κερδίζει όποιος παίζει με τους καλύτερους. Ήμασταν λοιπόν, τυχεροί. Όπως είναι και εκείνος τυχερός".

"Κάθε χρόνο ανταλλάσσουμε απόψεις, με τους Πάρκερ και Ντιό"

Μια από τις συνήθειες που επέβαλε ο Κολέ στους "τρικολόρ" ήταν να μην ασχολούνται μόνο με το "τώρα", αλλά να φροντίζουν και για το "αύριο". Κάθε χρόνο προσθέτει νέα παιδιά στη διαδικασία "αυτούς που θα είναι κοντά μας, τα επόμενα χρόνια, γιατί ξέρουμε πως δεν θα παίζουν για πάντα ο Τόνι, ο Μπορίς και ο Νικολά. Πριν κάποια χρόνια, δεν φροντίζαμε για την επόμενη μέρα και βρεθήκαμε σε δεινή θέση, κυρίως γιατί δεν υπήρχε πλάνο, νοοτροπία νικητή, ρόλοι. Δεν υπήρχε τίποτα. Τα δημιουργήσαμε όλα από το μηδέν και από το 2011 γινόμαστε διαρκώς καλύτεροι".

Ζητήθηκε από τον Κολέ να πει ποια είναι η ερώτηση που του κάνουν πιο συχνά. Κέρδισε... το φαβορί: το πώς είναι να συνεργάζεται με τόσους ΝΒΑers. "Είναι πάντα καλύτερο να 'χεις πολλούς καλούς παίκτες, από το να μην έχεις, δεν συμφωνείς;". Ανυπερθέτως. "Είμαστε πολύ τυχεροί που είναι κοντά μας ο Τόνι και ο Μπορίς, παιδιά που δουλεύουν επί χρόνια μαζί στους Spurs και ξέρουν να παίζουν μαζί, όποια φανέλα και αν φορούν. Όπως ξέρουν πώς να κάνουν το σύνολο καλύτερο. Πιστεύω ότι φαίνεται από τα αποτελέσματα το πόσο τα έχουμε βρει μεταξύ μας. Πόσο συγκεκριμένα είναι κάποια πράγματα. Είναι εκείνοι που βοηθούν το τεχνικό τιμ. Κάθε χρόνο συζητούμε για όσα πρέπει να γίνουν, για όσα χρειαζόμαστε. Μοιραζόμαστε απόψεις και ιδέες και μαζί καταλήγουμε στο πλάνο. Είναι παιδιά που παίζουν για να κερδίσουν και αυτό είναι κάτι που έχουν περάσει σε όλους".

Ενόψει λοιπόν, του Eurobasket 2015 είναι ξεκάθαρο πως η Γαλλία θέλει να μείνει εκεί που είναι. "Εξυπακούεται πως αυτός είναι ο στόχος μας. Ξέρουμε ότι η πορεία θα είναι δύσκολο, αλλά θέλουμε να κάνουμε το back to back. Σκέψου και κάτι ακόμα: η τελική φάση γίνεται επί των εδαφών μας, για πρώτη φορά έπειτα από 20 χρόνια. Αν δεν είναι αυτό εξτρά κίνητρο, τότε ποιο μπορεί να είναι; Να θες να σηκώσεις το τρόπαιο, μπροστά στον κόσμο σου;".

Ποια είναι η δική του λίστα με τα... best of; "Όπως πάντα, υπάρχουν 5-6 ομάδες ικανές να φτάσουν στην κορυφή. Πέραν ημών, υπάρχει η Ισπανία, η Σερβία, μη ξεχνάτε τη Λιθουανία, ούτε φυσικά την Ελλάδα. Το ρόστερ είναι περίπου το ίδιο με πέρυσι, με την προσθήκη του Σπανούλη να το κάνει καλύτερο. Έχετε τον ίδιο προπονητή, οπότε προφανώς και σας περιμένουν καλύτερα πράγματα".

Υπάρχει κάποια ομάδα που μπορεί να κάνει την έκπληξη; "Η Ιταλία. Όχι μόνο γιατί φέτος θα 'χει όλους τους ΝΒΑers κοντά της. Ο Πιανιτζάνι είναι τέσσερα χρόνια στην ίδια θέση και η σταθερότητα είναι πάντα σημαντική, σε βοηθά να "χτίζεις" επιτυχίες".

Περιμένει πως κάποια άλλη ομάδα, από αυτές που δεν είναι πάντα στα φαβορί, μπορεί να ταράξει τα λιμνάζοντα ύδατα; Ας πούμε η Γερμανία του Ντιρκ Νοβίτσκι; "Όχι. Αυτό δείχνει να είναι εξαιρετικά δύσκολο".