«ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΠΟΥ ΣΠΑΕΙ ΤΟ ΡΕΚΟΡ ΜΑΣ Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ!»

Μιλώντας σε ραδιοφωνικό σταθμό, ο Κώστας Πολυχρονίου μίλησε για το ρεκόρ της ομάδας 1966-67, το οποίο το... ισοφάρισε η τωρινή ομάδα του Ολυμπιακού, εκφράζοντας την ικανοποίησή του.

Παράλληλα, ο παλαίμαχος άσος των ερυθρόλευκων, μίλησε και για πολλές άλλες άγνωστες ιστορίες εκείνου του ρεκόρ, ενώ δεν ξέχασε φυσικά να αναφερθεί στον σπουδαίο Μάρτον Μπούκοβι.

Αναλυτικά οι δηλώσεις του στον ραδιοφωνικό σταθμό "Sport 24 Radio 103,3":

Για την ομάδα του Μπούκοβι: «Εσείς δεν τη ζήσατε εκείνη την ομάδα. Αισθάνομαι ικανοποίηση όταν κάποιοι σπάνε τα δικά μας ρεκόρ, σε μια εποχή που ήμασταν ερασιτέχνες. Με ικανοποιεί επίσης που το πέτυχε ο Ολυμπιακός και έτσι νομίζω αισθάνονται όλοι οι παλαίμαχοι της ομάδας. Πήραμε το πρώτο πρωτάθλημα τη σεζόν 1965-66. Ήταν η αρχή της επιτυχίας. Εξαιτίας του Μπούκοβι και του Λάντος, που ήταν βασικός συνεργάτης του».

Για το ξεκίνημα του Ούγγρου προπονητή: «Όταν πρωτοήρθε, μας θεωρούσαν υπεύθυνους της πτώσης του Ολυμπιακού εμένα, τον Στεφανάκο και τον Σιδέρη. Του έστειλαν ένα γράμμα, όπου του ζητούσαν να μας διώξει. Τους είπε λοιπόν τότε: Εσείς θέλετε ομάδα ή πρωτάθλημα; Του είπαν πρωτάθλημα και απάντησε ότι θα συνεχίσω με αυτούς τους παίκτες. Μας είπε, μάλιστα, σβήνω ότι έχει συμβεί μέχρι τώρα και συνεχίζω με εσάς».

Για τις καινοτομίες του Μπούκοβι: «Έφερε για πρώτη φορά διπλές προπονήσεις και μας γέμισε με αισιοδοξία ότι μπορούμε να πετύχουμε πολλά πράγματα. Η ουσία είναι ότι θέλαμε και εμείς να δείξουμε ότι δεν είμαστε τυχαίοι. Ξέραμε τα κατορθώματά του από την εθνική Ουγγαρίας και τον σεβόμασταν. Θυμάμαι ότι έπαιξα 30 παιχνίδια, δεν έλειψα από κανένα ματς, παρόλο που ήμουν σε προχωρημένη ηλικία. Ήταν πρωτοποριακός για την εποχή ο τρόπος που προετοιμαζόμασταν και δεν υπολογίζαμε τον αντίπαλο, όποιος και αν ήταν αυτός. Επίσης, μιλάγαμε μεταξύ μας. Του είχα πει κάποια στιγμή να με αφήσει 10 μέρες να ξεκουραστώ και μου απάντησε ότι εσύ και με ένα πόδι θα παίζεις. Είχε τον τρόπο του ώστε να πείθει τον άλλον και να σου δείχνει πόσο σημαντικός είσαι».

Για τον τελικό κυπέλλου με την ΑΕΚ το 1966: «Η χρονιά είχε τελειώσει και το ματς αργούσε πολύ. Ο Μπούκοβι είπε τότε ότι τα παιδιά πρέπει να ξεκουραστούν, με συνέπεια να μην πάμε στον αγώνα, με την ΑΕΚ να κατακτά το τρόπαιο άνευ αγώνος. Μας υπολόγιζε τους παίκτες και νιώθαμε μεγαλείο».

Για την ιστορία με το ταξίδι στον Καναδά το 1967: «Δεν άφησαν τον Μπούκοβι να ταξιδέψει στον Καναδά λόγω έλλειψης βίζας. Κάναμε σπουδαία παιχνίδια με την Ίντερ, που φέραμε 2-2 και με την ομάδα του Εουσέμπιο, που τους είχαμε νικήσει με επτά γκολ -είχα βάλει τρία τότε. Ήταν σαν να βρισκόταν μαζί μας και τον ενημέρωναν συνέχεια οι βοηθοί του. Τη σεζόν ’67-’68 αρχίσαμε με τον Μπούκοβι, αλλά τον απομάκρυνε η χούντα λόγω συναλλάγματος και ήρθε ο Σούλης στη θέση του, ο οποίος άρχισε να μας απομακρύνει σιγά-σιγά τους παλιούς».

Για το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό τη χρονιά του ρεκόρ: «Τη σεζόν ’66-’67 υπήρχε ένα επεισόδιο με τον Δομάζο. Μας απέβαλε ο Ελβετός διαιτητής. Τότε ο συγχωρεμένος ο Ματζαβελάκης, ο μεγάλος παράγοντας του Παναθηναϊκού, να φωνάζει και τους δύο και λέει: Θέλετε να ξαναμπείτε μέσα; Του απαντάμε, ναι και λέει του διαιτητή ότι αυτοί είναι αδέρφια από άλλο πατέρα και τσακώνονται συνέχεια στο σπίτι. Θέλουν να συνεχίσουν. Και παρόλο που είχαμε αποβληθεί, ξαναμπήκαμε στο παιχνίδι».

Για την παρουσία του Μποτίνου εκείνη την εποχή: «Ο Μποτίνος ήταν ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα του ελληνικού ποδοσφαίρου. Θα μπορούσε να παίξει και στο εξωτερικό, αλλά τον έφερε πίσω ένας σοβαρός τραυματισμός».

Για το μυστικό της επιτυχίας Μπούκοβι: «Όταν κερδίζαμε τα πρωταθλήματα, ήμασταν μια οικογένεια. Ο Μπούκοβι μας αγκάλιαζε όλους το ίδιο. Δεν είχε ξεχωριστή σχέση, για παράδειγμα, με εμένα ή τον Σιδέρη. Ήταν ίδιος με όλους».

Για τον σημερινό Ολυμπιακό: «Παρακολουθώ τα παιχνίδια, είδα και προχθές το ματς με τον Αστέρα. Δεν μου άρεσε ο Ολυμπιακός, όμως φτάνει στο αποτέλεσμα και αυτό έχει σημασία όταν διεκδικείς το πρωτάθλημα».