ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟΣ ΠΑΠΑΠΕΤΡΟΥ ΜΕ... «ΤΡΕΛΕΣ» ΑΤΑΚΕΣ!

Είναι από τις ελπίδες του Ολυμπιακού, με τον Γιάννη Σφαιρόπουλο αλλά και όλο το οικοδόμημα των ερυθρόλευκων να έχουν βασιστεί πάνω του για τα επόμενα χρόνια. Ο Ιωάννης Παπαπέτρου είναι ο επόμενος ηγέτης του Θρύλου. Κομβικής σημασίας όλη η παρουσία του στους τελικούς με τον Παναθηναϊκό, σε μία σειρά που μέτρησε η καρδιά και το…. τσαγανό. Και ο «Πάπι» έχει περίσσια ψυχικά αποθέματα, αλλά και μπασκετικά… καρύδια.

Κάτι που το έδειξε με τον καλύτερο τρόπο τη χρονιά που μας πέρασε. Τη σεζόν που βρέθηκε από το «τρία» στο «τέσσερα» εκεί που δεν το περίμενε. Θέση που αρχικά δεν του άρεσε, αλλά στη συνέχεια τον… απογείωσε.

Ο Ιωάννης Παπαπέτρου μίλησε στον «Γαύρο» από το Blanos Bowling στη Γλυφάδα. Μακριά από τα αγαπημένα του παρκέ, μακριά από την «πορτοκαλί θεά», αλλά με μία μπάλα μπόουλινγκ ανά χείρας και μία στέκα του μπιλιάρδου. Με το χαμόγελο στα χείλη διαρκώς ο παίκτης του Θρύλου, αφηγήθηκε όσα διαδραματίστηκαν φέτος σε όλη τη σεζόν. Το άγχος του για την καλυτέρευσή του και την πρόοδό του, το μηδενικό άγχος ή αλλιώς τη σιγουριά του για την παραμονή του Σπανούλη στον Ολυμπιακό, την Εθνική, τα όνειρά του και την καθημερινότητά του. Μία όμορφη συνέντευξη που αξίζει κανείς να την προσέξει…

Τώρα που ηρέμησες, πες μου τι σου έμεινε από αυτήν τη σεζόν; Ηταν για σένα αυτός ο ιδανικός επίλογος για αυτήν τη χρονιά;

«Οταν ξεκινάς μία σεζόν με τόσα σκαμπανεβάσματα… Ξεκινήσαμε στραβά και αποκλειστήκαμε από το Κύπελλο. Αργότερα τελειώσαμε γρήγορα την πορεία μας στην Ευρώπη, που δεν είμαστε συνηθισμένοι σε αυτό. Και η σεζόν τελείωσε με ένα πρωτάθλημα που ήταν και το πιο γλυκό τελείωμα που μπορούσε να συμβεί για τη συγκεκριμένη σεζόν όπως κύλησε».

Ειλικρινά τώρα και μεταξύ μας. Πρωτάθλημα στο ΟΑΚΑ και τον κόσμο του Παναθηναϊκού ή με Sold Out στο ΣΕΦ; Δεν δέχομαι καμία απάντηση του στιλ «Πρωτάθλημα μόνο».

«Πρωτάθλημα στο ΟΑΚΑ και με τα δύο break που κάναμε φέτος είναι διπλή απόλαυση και διπλή χαρά από μόνη της. Γιατί είναι κάτι το οποίο τα τελευταία χρόνια δεν γίνεται και συχνά. Είναι κάτι το οποίο μένει στην ιστορία και αλλάζει και το μομέντουμ και όλη αυτή η ψυχολογία που υπάρχει περί της έδρας του Παναθηναϊκού και όλα αυτά που γνωρίζουμε όλοι».

Αφού είμαστε ακόμα σε περίοδο… κούπας. Μετά τον χαμό του πατέρα του Πρίντεζη και το αρχικό σοκ, θεωρείς ότι αυτό σας συσπείρωσε και ουσιαστικά σας «ατσάλωσε»;

«Σίγουρα ο χαμός του πατέρα του Γιώργου και ο τραυματισμός του Γιώργου αυτήν την περίοδο μαζί για την ομάδα ήταν ένα πλήγμα, γιατί ξέραμε ότι πρέπει να παίξουμε ακόμα πιο σκληρά και να καταφέρουμε τους στόχους μας. Το πρωτάθλημα και ο στόχος είναι αυτό που θα θυμούνται όλοι. Νομίζω ότι μετά από χρόνια θα θυμούνται όλοι τον τίτλο και όχι ότι ο Γιώργος είχε χάσει τον πατέρα του εκείνη την περίοδο. Κάτι που βέβαια από την άλλη δεν είναι σωστό, όμως δυστυχώς το πρωτάθλημα είναι αυτό που είναι το σημαντικό και θα μείνει σε όλους χαραγμένο».

Διόλου… χορτασμένος φάνηκε ο Ιωάννης Παπαπέτρου με όσα έχει καταφέρει στον Θρύλο μέχρι στιγμής. Ο φόργουορντ των ερυθρόλευκων στάθηκε στις στιγμές τρέλας μετά τον 4ο τελικό στο ΟΑΚΑ, διηγήθηκε την εμπειρία του στο «3» και το «4», μίλησε για τις ώρες δουλειάς με τον Ανδρέα Γκατζούλη, ενώ εξέφρασε τη σιγουριά του για την παραμονή του Βασίλη Σπανούλη.

Ε: Και φτάνουμε μετά στα επινίκια. Στο ΣΕΦ σάς περίμενε τόσος πολύς κόσμος. Περίγραψέ μου τις στιγμές. Εννοώ, το περιμένατε αυτό; Τι είχατε πληροφορηθεί;

«Οπως γυρνούσαμε από το ΟΑΚΑ όλοι το φανταζόμασταν. Ο κόσμος του Ολυμπιακού μάς ακολουθούσε και κάποια στιγμή μάς σταμάτησε στον Κηφισό. Θυμάμαι ότι είχε κόψει την κυκλοφορία του Κηφισού και τραγουδούσε και συνθήματα. Μας πήγαν συνοδεία από κει μέχρι και το ΣΕΦ και όταν φτάσαμε, αντικρίσαμε κάτι που όλοι μας θα έχουμε να το λέμε. Στους φίλους μας, τα παιδιά μας, πραγματικά όσοι το ζήσανε ήταν κάτι μαγικό».

Ανέβηκες στην οροφή και πήρες το καπνογόνο σου…

«Ναι, το πήρα. Πάλευα να το ανάψω κάνα μισάωρο, αλλά το πήρα (γέλια)».

Σε ηλικία 21 ετών, έχει κερδίσει δύο πρωταθλήματα με τον Ολυμπιακό απέναντι στον Παναθηναϊκό. Με όποιον τρόπο υπάρχει. Πέρσι έφτασες τον τελικό της Ευρωλίγκας. Νιώθεις ότι τώρα σου έχει ανοίξει η… όρεξη;

«Ισχύει 100%. Πιστεύω ακράδαντα ότι τρώγοντας έρχεται και η… όρεξη. Νομίζω ότι όταν βλέπεις ότι η δουλειά σου φτάνει σε ένα επίπεδο και σε βελτιώνει σε ατομικό επίπεδο και να πετυχαίνεις πράγματα, τότε συνεχίζεις να δημιουργείς για σένα. Τα τελευταία δύο χρόνια δεν έχω καταφέρει να δουλέψω όσο θα ήθελα. Βάσει και των τραυματισμών μου πάνω απ’ όλα. Νομίζω ότι πέρασα μία σεζόν και ήμουν απολύτως υγιής, αυτό μου δίνει σίγουρα κουράγιο για να συνεχίσω πιο δυνατά».

Τι θα κρατήσεις και τι θα αφήσεις στην άκρη από τη χρονιά που μας πέρασε; Και προσωπικό και ομαδικό…

«Το πρωτάθλημα είναι αυτό που κρατάμε, το τελείωμα είναι αυτό που θα μείνει. Από εκεί και πέρα το ότι έμεινα υγιής είναι κάτι που το κρατάω. Πετάμε, λοιπόν, την πορεία που κάναμε στην Ευρώπη. Εύχομαι τη νέα σεζόν να κάνουμε και εκεί μία καλύτερη πορεία. Ελπίζω κάποια στιγμή, μετά τα δύο πρωταθλήματα, να κατακτήσω και νταμπλ με τον Ολυμπιακό. Το Κύπελλο είναι ο πιο μικρός στόχος, αλλά είναι και ο πιο σημαντικός».

Αρκετές φορές σε θυμάμαι μετά τα παιχνίδια να επιστρέφεις στο παρκέ μαζί με τον Ανδρέα Γκατζούλη. Σουτ, έκρηξη, ασκήσεις. Σε έχει στάξει κανονικά ο Αντρέας;

Απλά δεν νιώθω ότι είμαι στο επίπεδο που θέλω να είμαι. Δεν θέλω να ακουστεί κάπως αυτό. Ούτε και ότι η σεζόν δεν ήταν καλή. Νιώθω σαν Ιωάννης καθαρά και για μένα ότι υπάρχουν πολλά που μπορώ να δώσω και νιώθω ότι τη δουλειά που θα έπρεπε να κάνω αυτά τα δύο χρόνια δεν την έκανα βάσει συνθηκών και βάσει τραυματισμών, και τώρα που είμαι υγιής πρέπει να αναπληρώσω το έδαφος στο δικό μου μυαλό. Πολλοί μπορούν να πουν μια χαρά. Εντάξει, πρωτάθλημα και όλα καλά. Στο δικό μου, όμως, το μυαλό θέλω να έχω μεγαλύτερη ακόμα εξέλιξη. Γι’ αυτό πρέπει να δουλέψω περισσότερο.

Τι πρέπει να δουλέψεις πάνω σου; Ποιο θεωρείς πως είναι το αδύνατό σου σημείο και πρέπει να βελτιωθείς;

«Τα πάντα, τα πάντα. Νομίζω ότι ειδικά φέτος και όπως πήγε η χρονιά στο δεύτερο μισό που έπαιξα πιο πολύ στο «4», δεν είχα την ευκαιρία να βάζω την μπάλα πιο πολύ στο παρκέ και να ντριμπλάρω. Κάτι που το έκανα πιο καλά στο παρελθόν. Σίγουρα είναι στοιχεία του παιχνιδιού μου που θέλω να βελτιώσω. Το σουτ μου δεν είναι εκεί που πρέπει να είναι ακόμα. Σίγουρα βάζω σουτ, αλλά νιώθω και μέσα μου ότι αυτά τα σουτ προέρχονται καθαρά και από θέμα μερικής προπόνησης που έχω κάνει, και καρδιάς. Ψυχολογίας. Αλλά νιώθω ότι το σουτ μου πριν τον τραυματισμό μου ήταν πολύ καλύτερο από ό,τι αυτήν τη στιγμή. Ηταν όμως κάτι βάσει και δουλειάς. Νομίζω, λοιπόν, ότι αυτό το καλοκαίρι θα αφιερωθώ και σε αυτό για να το φτάσω εκεί που πρέπει να είναι».

Είσαι «τριάρι» ουσιαστικά, έπαιξες όμως περισσότερο στο «4». Δεν θα σε ρωτήσω αν σου αρέσει η θέση ή όχι. Αλλά αυτό το διάστημα πήρες πράγματα από τον Πρίντεζη; Σε βοήθησε σε αυτήν την αποστολή σου;

«Για μένα το να παίζω με πλάτη στο καλάθι, να κάνω σκριν ψηλά και να «κόβω» προς τα μέσα, είναι κάτι που δεν το έκανα ποτέ στη ζωή μου και το έμαθα φέτος. Δεν το χρησιμοποιώ αυτό ως δικαιολογία και τίποτα απολύτως. Νομίζω, όμως, ότι όταν ξεκινάς να κάνεις διαφορετικές κινήσεις μέσα στο γήπεδο και να διαβάζεις με διαφορετική οπτική γωνία, θες χρόνο προσαρμογής. Είναι πολύ σημαντικό για μένα να παίζω δύο θέσεις. Είναι και κάτι που χρειάζεται στο σύγχρονο μπάσκετ. Είναι κάτι που μ’ αρέσει. Η φετινή χρονιά με δίδαξε πολλά και σίγουρα από του χρόνου θα είμαι έτοιμος να αντεπεξέλθω και στις δύο θέσεις».

Δεν σου άρεσε στην αρχή, όμως αυτή η… αλλαγή θέσεων, έτσι;

«Ε, νομίζω ότι στον καθένα δεν αρέσει να βγαίνει από τα νερά του. Νομίζω ότι δεν είναι και για κανέναν ευχάριστο, αλλά όταν μαθαίνεις να πέφτεις, μαθαίνεις να ξανασηκώνεσαι και να νιώθεις αυτό που τελικά "βγαίνεις από τα νερά σου" σε κάνει καλύτερο, τότε πραγματικά το εκτιμάς».

Διανύεις τον τέταρτο χρόνο σου στον Ολυμπιακό. Τι πρόσημο μπορείς να δώσεις στη μέχρι στιγμής πορεία σου;

«Το πρόσημο είναι θετικό. Για μένα όπως είπα δεν νιώθω ότι είμαι ικανοποιημένος με τον εαυτό μου, αλλά νιώθω πως όλο αυτό το κομμάτι είναι θετικό. Νιώθω πως έχω πάρα πολλά να δώσω. Εχουμε πάρα πολλούς τίτλους να κερδίσουμε και να κατακτήσουμε και σίγουρα το Ευρωπαϊκό είναι στο μυαλό όλων. Αν και δεν θέλω να ακουστεί κάτι εύκολο και ότι πάμε να πάρουμε το Ευρωπαϊκό, αφού με τα τωρινά δεδομένα είναι κάτι πολύ δύσκολο για όσους το έχουν κατακτήσει και έχουν παίξει Final 4. Αλλά νομίζω ότι αυτός είναι ο απόλυτος στόχος».

Την περίοδο αυτή ζούμε όλοι σε ρυθμούς Βασίλη Σπανούλη. Πρέπει και εσύ έως ένα σημείο να έχεις και ένα άγχος, έτσι;

«Ο Βασίλης είναι αυτός που είναι. Εγώ δεν θα μιλήσω για τους τελικούς. Δεν θα μιλήσω για όλα αυτά που έκανε στους τελικούς φέτος. Νομίζω ότι δεν θα ανανεωθεί το συμβόλαιό του στον Ολυμπιακό βάσει μόνο όσων έκανε στους τελικούς δηλαδή. Εχει προσφέρει αυτά που έχει προσφέρει. Ο κόσμος τον εκτιμάει, ο κόσμος γνωρίζει ποιος είναι, εμείς ξέρουμε τι προσφέρει στην ομάδα και νομίζω και μόνο βάσει των όσων έχει πετύχει μέχρι και σήμερα δεν θα υπήρχε κανένας απολύτως λόγος να φύγει από την ομάδα. Είμαι αισιόδοξος ότι θα μείνει. Πιστεύω ότι όταν ένας παίκτης αγαπάει την ομάδα και θέλει να μείνει, όπως είναι και η πρόθεση του Βασίλη, και όταν μία διοίκηση εκτιμάει αυτά που κάνει και θέλει να τον κρατήσει, θεωρώ ότι θα είναι εύκολη η απόφαση και των δύο».

Είστε και στο ίδιο δωμάτιο στις αποστολές. Τι τύπος είναι ο Μπίλης; Εχεις κρατήσει πράγματα από αυτόν;

«Είναι ένας εκπληκτικός αθλητής. Απίστευτος επαγγελματίας. Νομίζω ότι δεν έχω ξαναζήσει κάτι τέτοιο. Μιλάμε για έναν αθλητή 33 χρονών, ο οποίος κάνει προπόνηση παραπάνω από τους 20χρονους αθλητές, το μυαλό του σκέφτεται μπάσκετ 24 ώρες το 24ωρο. Το πώς θα γίνει και το παραμικρό κάπως καλύτερα, το πώς θα βελτιωθεί, και σκέφτεται μόνο τίτλους. Ενας πραγματικός νικητής. Πραγματικά είναι ευλογία για μας να είμαστε γύρω του».

Κεφάλαιο Εθνική. Πόσο ωραία ακούστηκε στα αυτιά σου η κλήση στη «γαλανόλευκη»; Δικαίωση έως ένα σημείο, αλλά και υποχρέωση για παραπάνω δουλειά;

«Είναι απόλυτη δικαίωση και μεγάλη χαρά. Η εθνική ομάδα είναι κάτι το διαφορετικό. Για μένα είναι η απόλυτη περηφάνια να φοράς το εθνόσημο, να παίζεις για την εθνική ομάδα. Πραγματικά δόξα τω Θεώ, νιώθω ευλογημένος και πολύ χαρούμενος που βρίσκομαι στην εθνική ομάδα».

Είναι ένα όνειρο να αγωνιστείς σε Ολυμπιακούς αγώνες με το εθνόσημο;

«Σίγουρα νομίζω ότι είναι το απόλυτο όνειρο. Αρχικά βέβαια να αγωνιστείς και αν το θέλει ο Θεός μακάρι να βρεθείς και στο βάθρο. Ολα αυτά, όμως, έρχονται μετά νομίζω. Φέτος είναι η πρώτη μου κλήση, θα παίξω στο προολυμπιακό και θα παλέψουμε για να βρεθούμε στους Ολυμπιακού αγώνες. Νομίζω ότι η ομάδα θα είναι εξίσου καλή παρά τις απουσίες και πιστεύω ότι θα τα δώσουμε όλα».