ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΗ ΚΑΠΟΓΙΑΝΝΗ ΜΕ ΚΟΡΥΦΑΙΑ ΑΤΑΚΑ ΓΙΑ ΠΡΙΝΤΕΖΗ ΚΑΙ «ΚΑΝΕΝΑ... ΤΑΒΑΝΙ ΣΤΙΣ ΦΙΛΟΔΟΞΙΕΣ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ!»!

Τη χρονιά που μας πέρασε κατάφερε μαζί με τις παίκτριές της να κατακτήσει το πρωτάθλημα και το Κύπελλο Ελλάδος χωρίς να βιώσει την αίσθηση της ήττας. Φέτος οι προσδοκίες είναι υψηλότατες για τον Ολυμπιακό, με την ίδια όμως να δείχνει... ατρόμητη και δίχως φόβο για το τι μέλλει γενέσθαι.

Η Ελένη Καπογιάννη, περί ούσας ο λόγος, μετά το νταμπλ στα εγχώρια μπασκετικά ύδατα, είδε τη διοίκηση του Ερασιτέχνη να ξεπερνάει κάθε… όριο με τις προσθήκες στο ρόστερ της με σκοπό να κατακτήσει ο Θρύλος και την Ευρώπη.

Η κόουτς του Ολυμπιακού από τη μεριά της ρίχνει τους τόνους και σε μία αποκαλυπτική συνέντευξη στον «Γαύρο» αναλύει όσα βιώνει τώρα στην προετοιμασία των ερυθρόλευκων, εξηγεί τη σημασία του τουρνουά στο Καρπενήσι, προειδοποιεί για την Α1 που δεν πρέπει να υποτιμάται και σχολιάζει ότι έχει σχέση με τις νταμπλούχες Ελλάδος.

Αρχικά θέλω να μου πεις πώς πηγαίνει η προετοιμασία; Πώς βλέπεις τα πράγματα μέχρι στιγμής;

«Από άποψη εργατικότητας πηγαίνει σούπερ. Από άποψη αγωνιστική και χημείας της ομάδας και πώς προχωράμε είναι… αναμενόμενη. Θέλουμε πάρα πολλή δουλειά ακόμα, έχουμε δρόμο μπροστά μας, θέλουμε χρόνο για να γίνουμε ομάδα».

Και την Κυριακή ταξιδεύετε για Καρπενήσι. Εκεί θα σας περιμένουν οι Χατάι, Τορίνο και Αθηναϊκός. Ποια η αίσθησή σας για το τουρνουά που έχει και άρωμα… Ευρωλίγκας ελέω Χατάι;

«Ο στόχος αρχικά είναι η ομάδα να μείνει κάποιο χρόνο μαζί γιατί είναι καλό για το δέσιμό της. Δευτερεύον, αλλά μεγάλης σημασίας, είναι να κάνουμε καλά φιλικά που δυστυχώς για μας δεν βρίσκουμε εύκολα στην Αθήνα. Είναι καλό που η Χατάι και η Τορίνο είναι πολύ καλές ομάδες, και ο Αθηναϊκός είναι καλή ομάδα, πολύ ανταγωνιστική. Θεωρώ ότι θα μας βοηθήσουν πολύ αυτά τα φιλικά και μακάρι να μπορέσουμε να κάνουμε και περισσότερα. Με τη Χατάι που θα μπορέσουμε να κάνουμε και δύο φιλικά προπονητικού χαρακτήρα, νομίζω ότι είναι καλό για την ομάδα».

Πόσο διαφορετικό μπορεί να είναι το συναίσθημα φέτος; Από την πρώτη χρονιά του… αβέβαιου στις προσδοκίες για τα πάντα.

«Από άποψη άγχους και πίεσης δεν μπορώ να πω ότι νιώθω δύσκολα. Μεγαλύτερη είναι η ευθύνη που αισθανόμαστε όλοι. Και εμείς οι προπονητές, και οι αθλήτριες, και απέναντι στο γυναικείο μπάσκετ και κυρίως στον κόσμο του Ολυμπιακού. Νομίζω ότι την πρώτη χρονιά ανταποκριθήκαμε καλά και είμαστε έτοιμοι για την καινούρια πρόκληση που λέγεται Ευρώπη. Φυσικά να μην υποτιμάμε το ελληνικό πρωτάθλημα. Οπως είναι λάθος να έχουμε τεράστιες προσδοκίες για μία ομάδα σε εισαγωγικά «ρούκι» στο Eurocup, όσο καλό ρόστερ να έχει μία ομάδα, τα λεφτά δεν παίζουν μπάσκετ ποτέ. Πρέπει να γίνεις ομάδα και να αποκτήσεις εμπειρία. Η ομάδα σαν ομάδα δεν είναι έμπειρη στο Eurocup. Υπάρχουν ομάδες με χρόνια εμπειρίας και δεν πρέπει να είμαστε αλαζόνες. Πρέπει να πάμε ταπεινοί, παιχνίδι με παιχνίδι για να δούμε πού μπορούμε να φτάσουμε».

Υπάρχει, να υποθέσω, μεγάλη προσμονή για τα ευρωπαϊκά παιχνίδια. Τα περιμένετε πώς και πώς από ό,τι ξέρουμε. Πώς το αντιλαμβάνεσαι και εσύ μέσα από τα αποδυτήρια;

«Αυτό είναι μία τεράστια πρόκληση και για τον εαυτό μου και για το προπονητικό σταφ. Κάθε προπονητής θα ήθελε η ομάδα του να συμμετέχει σε ευρωπαϊκή διοργάνωση, άρα είναι τεράστια πρόκληση και για μας. Σίγουρα είναι τεράστια πρόκληση και για τις αθλήτριες. Για κάποιες που δεν έχουν παίξει και για κάποιες που δεν έχουν εμπειρία, οι οποίες θα εκπροσωπήσουν τον Ολυμπιακό στο Eurocup, που νομίζω ότι είναι τεράστια η πρόκληση και πιστεύω ότι όλα τα κορίτσια, και από όσα ζω στα αποδυτήρια, το περιμένουν πώς και πώς».

Τόνισες το «Ολυμπιακός». Είναι τεράστιο το αίσθημα ευθύνης να εκπροσωπείς αυτήν τη μεγάλη ομάδα στην Ευρώπη, έτσι;

«Ο Ολυμπιακός είναι… Ολυμπιακός. Το όνομά του στην Ευρώπη είναι πολύ βαρύ. Και εμείς οφείλουμε να φανούμε αντάξιοι αυτού του ονόματος. Και γι’ αυτό δουλεύουμε. Με πολύ μεγάλο αίσθημα ευθύνης. Και το λέω ειλικρινά αυτό το πράγμα».

Κόουτς, αν σου έλεγε κάποιος να διαλέξεις ανάμεσα σε πέντε συνεχόμενα πρωταθλήματα και μία ευρωπαϊκή κούπα με τον Ολυμπιακό, τι θα διάλεγες και γιατί;

«Σίγουρα η ευρωπαϊκή κούπα είναι κάτι φοβερό. Αλλά εγώ σαν Ελένη δεν μπορώ να υποτιμήσω τίποτα γιατί για κάθε πράγμα κάνεις μία προσπάθεια. Ανάλογα στο επίπεδο που βρισκόμαστε η προσπάθεια μπορεί να μεταβληθεί ή ακόμα και ο στόχος να μεταβληθεί. Αρα κάθε τι είναι δεκτό. Φυσικά η ευρωπαϊκή κούπα είναι αυτή που σε καθιερώνει σε μεγαλύτερη εμβέλεια μία ομάδα, μία αθλήτρια ή και έναν προπονητή. Εχει βάρος μεγαλύτερο».

Με το χέρι στην καρδιά, το ταβάνι του Ολυμπιακού ποιο είναι φέτος;

«Τώρα μου έθεσες την ιδανική ερώτηση. Εγώ ως Ελένη δεν βάζω ποτέ ταβάνι στον εαυτό μου, πόσω μάλλον στην ομάδα μου. Οσο πιο ψηλά μπορούμε. Μπορούμε από το πολύ ψηλά και το ένα εκατοστό πιο ψηλά; Μακάρι να το καταφέρουμε. Δεν βάζω ταβάνι γιατί πιστεύω υπερβολικά στις ικανότητές μας, γιατί το ελληνικό μέταλλο και ο Ελληνας υπερβάλλει πάντα τον εαυτό του, κάτι που δεν το συναντάς πουθενά στον κόσμο, και πιστεύω ότι τα κορίτσια και ανάλογα με το πόσο πολύ θα δεθούμε, μπορούν να φτάσουν παραπάνω από εκεί που περιμένουμε οι πάντες».

Μου έδωσες μία πολύ καλή ασίστ για την επόμενή μου ερώτηση. Πόσο δύσκολο είναι να εγκλιματίσεις τη Λάρκινς και την Κάιζερ που θα έρθουν στο τέλος του μήνα, καθώς οι Ιndiana Fever πέρασαν και στα πλέι οφ του WNBA;

«Θα κάνουν... ταχύρυθμα μαθήματα (γέλια). Πάντως δεν είναι εύκολο, όμως και οι δύο είναι πολύ μπασκετικές κοπέλες, παίζουν χρόνια μπάσκετ στο υψηλότατο επίπεδο. Η δική μας ομάδα από την άλλη λειτουργεί με κανόνες και πρέπει κάπου εκεί να το δούμε. Σίγουρα δεν θα είναι από την αρχή έτοιμες να ακολουθήσουν τη φιλοσοφία της ομάδας, όμως θα μας δώσουν λύσεις γιατί είναι πάρα πολύ καλές παίκτριες. Στην πορεία του χρόνου πιστεύω ότι και το IQ τους θα βοηθήσει, και η εμπειρία τους θα βοηθήσει να ενσωματωθούν. Και οι παίκτριες που έχουμε θα βοηθήσουν σε αυτό».

Σε φοβίζουν οι αναγκαστικές δύο ομάδες, καθότι έχεις πέντε ξένες; Το ότι θα πρέπει να επιλέξεις ποιες θα μείνουν εκτός Α1 και θα πρέπει να αναγκαστείς να κάνεις προπόνηση για την Α1... σήμερα και μετά από δύο μέρες με άλλη ομάδα για την Ευρώπη;

«Δεν μπορώ να πω ότι με φοβίζει..»

Σε προβληματίζει, όμως…

«Ναι, με προβληματίζει, αλλά θα με κάνει και καλύτερη. Το ρόστερ που έχουμε, πιστεύω ότι θα προπονηθούμε, θα βοηθάει ώστε να είναι και εντός ρυθμού γι’ αυτούς που παίζουν και δεν παίζουν, και ήδη οι κοπέλες γνωρίζουν πάνω-κάτω πού θα χρησιμοποιηθούν, κάτι που είναι καλό. Φυσικά, όμως, υπάρχει και το ενδεχόμενο κάποια να παρουσιάσει καλύτερο ή χειρότερο πρόσωπο, οπότε να αλλάξει και αυτό το ροτέισον. Σίγουρα ο τρόπος που θα προπονηθούμε και το διπλό μας θα είναι από τα πιο δυνατά φιλικά και οι κοπέλες θα είναι όπως πρέπει για κάθε διοργάνωση».

Πρέπει να είσαι και πολύ χαρούμενη με αυτό το ρόστερ. Γιατί θεωρητικά πάντα μιλάμε για ομάδα Ευρωλίγκας...

«Δεν μπορώ να το επιβεβαιώσω αυτό. Μπορώ, όμως, να πω σαν Ελένη και ας χαρακτηριστώ ακόμα και επιπόλαιη, ότι το ρόστερ που έχω μπορεί να πάει πάρα, μα πάρα πολύ ψηλά. Φυσικά θα ήμουν αχάριστη αν έλεγα ότι δεν είμαι πολύ χαρούμενη. Ο,τι πονοκέφαλο έχει κάθε προπονητής για ένα τέτοιο ρόστερ, μόνο καλός ευχάριστος μπορεί να είναι».

Αν μπορούσες να πάρεις έναν παίκτη από την ομάδα των Αντρών, εκτός του Σπανούλη που θα ήταν η εύκολη απάντηση… (απαντάει πριν ολοκληρωθεί η ερώτηση).

«Τον Πρίντεζη».

Για ποιον λόγο;

«Γιατί είναι ένας πλέι μέικερ στα φόργουορντ. Καταρχάς έχει ψυχή, είναι Ολυμπιακός, είναι έξυπνος, παίζει καλή άμυνα, είναι εκτελεστής και είναι και δημιουργός. Ε, τι άλλο να ζητήσει ένας προπονητής; Να μου φτιάχνει και καφέ; (γέλια)».

Δώσε μας μία εικόνα για τις νέες παίκτριές σου. Κάτι για τις Μάλτση, Καλτσίδου, Μπαρτόνοβα και Γιοβάνοβιτς; Πώς έχουν μπει στις προπονήσεις;

«Καταρχάς οι δύο Ελληνίδες είναι λες και είναι καιρό στην ομάδα, επειδή έχουν προπονηθεί και μαζί μας στο παρελθόν στις μεταβατικές περιόδους, γνωριζόμαστε καλά, γνωρίζουν τις συμπαίκτριές τους. Μένουν λίγα πράγματα για να ενταχθούν πλήρως. Τα δύο ξένα κορίτσια, η Κατερίνα (Μπαρτόνοβα) και η Μίλιτσα (Γιοβάνοβιτς), θέλουν χρόνο ακόμα για να μπουν στη φιλοσοφία, πιστεύω ότι είναι θέμα χρόνου. Οταν θα ξεκινήσουν οι υποχρεώσεις νομίζω ότι θα είναι έτοιμες».

Πέρσι προετοίμασες την ομάδα πριν από τα ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο, βάζοντας ηχεία στην προπόνησή σου με αποσπάσματα από εκεί. Εκανες μία προσομοίωση για να γνωρίζουν και οι… νέες τι θα ζήσουν. Φέτος που θα έχεις καινούριες πάλι παίκτριες, νέα πρόσωπα που δεν τα έχουν ζήσει αυτά, θα το ξανακάνεις; Ή θα σκαρφιστείς κάτι άλλο;

«Φέτος θα πάρουμε ωτασπίδες και αδιάβροχα (γέλια). Οι περισσότερες γνωρίζουν πλέον. Κάτι, όμως, θα βρούμε να κάνουμε. Λίγο να προσομοιώσουμε το κλίμα γιατί δεν γίνεται αλλιώς. Είναι ένα… φλέγον κλίμα εκεί. Οφείλουμε, λοιπόν, να πάμε εκεί έτοιμες πνευματικά. Οταν θα έρθει η ώρα θα είμαστε έτοιμοι».

Για τέλος, θα ήθελα το μήνυμά σου προς τον κόσμο. Τι θα ήθελες να τους πεις ως προπονήτρια του Ολυμπιακού;

«Καταρχήν θα ήθελα να ευχαριστήσω για το καλωσόρισμα την περσινή σεζόν. Και το αγκάλιασμα που είχαμε από τον φίλαθλο κόσμο. Τους θέλουμε στο γήπεδο, είναι σημαντική η υποστήριξή τους. Δίνουν φτερά στην ομάδα και πιστεύω ότι φέτος θα δουν καλύτερο μπάσκετ σε σχέση με πέρσι».