BΑΛΒΕΡΔΕ: Ο ΘΡΥΛΟΣ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ ΜΟΥ

Σε μια μεγάλη συνέντευξη στην εφημερίδα «ΦΩΣ», της οποίας ένα μέρος σας παρουσιάσαμε σήμερα, ο Ερνέστο Βαλβέρδε μιλάει για το όραμά του, τον Βαγγέλη Μαρινάκη και το ρόστερ που έχει στη διάθεσή του.

Αναλυτικά ολόκληρη η συνέντευξη που παραχώρησε ο Ερνέστο Βαλβέρδε στο «ΦΩΣ» :

Κανείς δεν μπορεί να μιλήσει καλύτερα από τον ειδικό. Βέβαια στην Ελλάδα, όλοι γνωρίζουν όλα τα επαγγέλματα και έχουν άποψη. Ας μπούμε λοιπόν λίγο δυνατά για να ξεκαθαρίσουμε πράγματα…

«Ό,τι θέλεις…».

Πάμε λοιπόν: Από τον Ριέρα και τον Ρόμενταλ, είσαι ευχαριστημένος;

«Τον Ριέρα τον ήξερα. Από την Εσπανιόλ, από την πορεία του, την εξέλιξή του. Ξέρω τι ποδοσφαιριστής είναι. Τον Ρόμενταλ, μόνο από την τηλεόραση. Είναι δυο παίκτες που μας βοηθάνε».

Ναι, αλλά θεωρείς ότι είναι συμβατοί με την ομάδα, όσο αυτή τους χρειάζεται. Ή ακόμη δεν το έχουν πετύχει;

«Πάντα οι ποδοσφαιριστές έχουν περιθώριο βελτίωσης. Στον δεύτερο γύρο θα ‘ναι ακόμη πιο έτοιμοι, ειδικά ο Ρόμενταλ που βρήκε στυλ και περιβάλλον που δεν είχε συνηθίσει».

Με τον Ζαϊρί δυσκολεύτηκες να τον πείσεις για κάποια πραγματάκια; Κι εννοώ το στυλ που παίζει, σε σχέση με αυτό που θέλεις…

«Όταν έρχεται ένας καινούργιος προπονητής και θέλει να παίξει με συγκεκριμένο τρόπο, κοστίζει αυτό στους ποδοσφαιριστές. Θέλουν χρόνο για να το συνηθίσουν. Να τα λέμε όλα! Παίκτες όπως ο Ζαϊρί με υψηλό ατομικό επίπεδο, λογικό είναι να δυσκολεύονται περισσότερο. Έναν τέτοιο παίκτη, πρέπει να τον μάθεις να παίζει ομαδικά και στην επίθεση, αλλά και στην άμυνα. Ο Ζαϊρί είναι παίκτης, που πρέπει να του μεταδώσεις την ψυχολογία, ότι και ανασταλτικά πρέπει να μας βοηθάει…».

Έχεις καταναλώσει πολύ χρόνο για να συζητάς τέτοια θέματα με τους παίκτες; Και να τους αναλύεις όσα θέλεις;

«Μέσα από την προπόνηση, δείχνω ακριβώς τι θέλω. Οπότε αν συνηθίσεις γρήγορα το στυλ της προπόνησης, θα 'σαι και έτοιμος για τον αγώνα. Για εμένα δεν υπάρχει παίκτης που μόνο αμύνεται ή επιτίθεται. Πρέπει όλοι να παίζουν και άμυνα και επίθεση. Δεν υπάρχει για εμένα, μόνο άμυνα ή μόνο επίθεση. Αυτοί είναι μισοί παίκτες, εμείς θέλουμε ολοκληρωμένους!».

Μια καλή ομάδα, είναι μια γερή αλυσίδα. Οι δικοί σου κρίκοι είναι αυτή την στιγμή δυνατοί σε σημείο να μην ανησυχείς;

«Μέχρι και πριν τα Χριστούγεννα ήμασταν σε καλή σειρά. Με θετικό σερί. Ο Γενάρης και οι αρχές του Φλεβάρη, θα καθορίσουν τα πάντα, το αν είμαστε ικανοί να πάρουμε να πάρουμε το πρωτάθλημα…».

Τι δεν κάνει ο Μήτρογλου σωστά μέσα στο γήπεδο και δεν παίζει;

«Ο Μήτρογλου είναι ένας ποδοσφαιριστής πολύ καλός. Με δυνατότητες. Τεχνικά είναι πολύ καλός, είναι γκολτζής, το έχει αυτό και δεν το βρίσκεις εύκολα σε ποδοσφαιριστές. Αυτό που του ζητάω απλά, είναι να βοηθάει και αμυντικά και συνολικά στην δουλειά που θέλουμε όλοι να κάνουμε στο γήπεδο… Πάντα όμως πρέπει να κάνω μια επιλογή. Αν τον βάλω θα μείνει έξω ο Μιραλάς, έχουμε και τον Πάντελιτς. Δεν πρέπει αναγκαία να του λείπει κάτι, έχουμε κι άλλους παίκτες, μην το ξεχνάτε».

Να πάει δανεικός λοιπόν ως το καλοκαίρι είναι καλύτερα;

«Ναι, είναι μια πιθανότητα. Γιατί είναι νέος παίκτης και πρέπει να παίζει».

Θεωρώ μεγαλύτερη φετινή κίνηση στην ενδεκάδα, την παρουσία του Ιμπαγάσα πιο πίσω, με μπροστά τον Φουστέρ. Το 'χες αποφασίσει από την πρώτη στιγμή;

«Ναι, το είχα από την αρχή στο μυαλό μου. Ο Ιμπαγάσα, οργανώνει τα πάντα. Κάνεις την ομάδα να παίζει. Και είναι καθοριστικός για τον τρόπο ανάπτυξης, για το πώς θα δουλέψουμε στο χορτάρι. Γνωρίζω φυσικά, ότι πρέπει να δυναμώσει ανασταλτικά ο Αριέλ και σε αυτό τον ρόλο, έρχεται ο Φουστέρ και τον συμπληρώνει. Πιέζει και ταυτόχρονα βοηθάει και τον Ντουντού. Και απελευθερώνεται ο Ιμπαγάσα».

Και βέβαια με τις άμυνες-ταμπούρια των αντιπάλων, ο Ιμπαγάσα κινείται πιο εύκολα από το χώρο του κέντρου, παρά από πιο μπροστά… Γιατί τον ήθελαν πολλοί να είναι δεκάρι.

«Οι κλειστές άμυνες, μας αναγκάζουν να 'χουμε καλό εσωτερικό παιχνίδι. Παίκτες να οργανώνουν τόσο καλά από πίσω είναι δύσκολο να τους βρεις…».

Το καλοκαίρι γιατί δεν ήθελες άλλο ένα αμυντικό χαφ;

«Δεν μου αρέσει να 'χουμε υπερβολικά πολλούς. Με 18 ετοιμοπόλεμους πάντα, είμαστε ικανοποιημένοι να βγάλουμε τη σεζόν. Όταν δεν έχεις ευρωπαϊκές υποχρεώσεις, αν έχεις περισσότερους ποδοσφαιριστές, θα 'χεις και πιο πολλούς που δεν θα παίζουν. Ο Μοντεστό και ο Φουστέρ, μπορούν να βοηθήσουν στον άξονα. Πρέπει να δείχνουμε εμπιστοσύνη και στους νέους, όπως ο Παπαδόπουλος. Και βέβαια, υπήρχαν ο Ντουντού κι ο Φουστέρ».

Ναι αλλά τώρα , λέγεται ότι ψάχνεις αμυντικό χαφ…

«Όχι, αλλά έχουμε το πρόβλημα με τον Ντουντού και πρέπει να δούμε πως θα πάει η αποθεραπεία του».

Δηλαδή από όλα αυτά τα ονόματα που βγαίνουν προς τα έξω καθημερινά, δεν στέκει κανένα;

«Είδες τι καλό είναι να μην ξέρεις Ελληνικά;».

Ο Ντιόγκο γυρίζει;

«Δεν ξέρω πως έχει αυτό το θέμα. Αυτή την στιγμή, δεν έχουμε θέσει για να γυρίσει. Αν έφευγε κάποιος από τους παίκτες, αλλάζει, αλλά τώρα δεν υπάρχει θέση. Δεν μου αρέσει να μιλάω για αυτά τα θέματα».

Ναι αλλά κι εγώ έχω τον προπονητή του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ μπροστά μου και δεν θα τον ρωτήσω;


«Όχι, να ρωτήσεις ό,τι θέλεις… Ανησυχούν στην Ελλάδα για τα ονόματα και πάρα πολύ. Δεν υπάρχει λόγος».

Η ομάδα είναι κοντά στο να πάρει τον Μανιάτη και τον Φορτούνη;

«Δεν μπορώ να βοηθήσω σε αυτό, δεν υπάρχει κάτι τελειωμένο. Ο Φορτούνης ήταν παλιά στην ομάδα, είναι νέος και δεν ξέρω αν μπορεί να παίξει στο επίπεδο της πρώτης ομάδας. Ο Μανιάτης είναι καλός παίκτης, αλλά έχουμε τον Τοροσίδη, τον Μοντεστό, τον Γκαλίτσιο…».

Εισήγηση να γίνουν μεταγραφές από την πλευρά σου, έχει γίνει;

«Θα δούμε… Κοίτα, για να το καταλάβει ο κόσμος, αυτό που θέλω να σου πω, είναι ότι δεν θέλω μεταγραφές για να ‘χουμε 25 παίκτες. Δεν είναι αυτό στο μυαλό μου. Η φιλοσοφία μου, είναι 19-20 παίκτες να κάνουν την ομάδα να λειτουργεί. Μαζί με τους τερματοφύλακες, 22 παίκτες. Το να φέρνεις ποδοσφαιριστές είναι άλλο θέμα, το να ‘χεις καλή ομάδα, είναι άλλο. Εμάς μας ενδιαφέρει να ‘χουμε ομάδα. Και αυτό είναι το δυσκολότερο. Να φτιάξεις ομάδα! Να 'χουμε ενωμένη ομάδα. Δεν είναι ωραίο να 'χεις τρεις-τέσσερις παίκτες θυμωμένους, επειδή δεν παίζουν. Και εννοείται, ότι αν πάρεις παίκτες, να είναι και καλοί. Να μπορούν να φορέσουν την φανέλα».

Για τον Πάρντο η εισήγησή σου είναι θετική; Θα προχωρήσεις με αυτόν;

«Από την ώρα που ‘ρθα πάλι στην Ελλάδα, όλοι μου λένε για τερματοφύλακες. Τώρα ακόμη γράφουν ονόματα για γκολκίπερ;».

Όχι…

«Ε, κάτι κερδίσαμε, πάλι καλά…».

Όχι, τώρα βγαίνουν προς τα έξω ονόματα για άλλες θέσεις, αλλά θα ξανάρθει η ώρα για τερματοφύλακα, μην χαίρεσαι και πολύ!

«Το να φέρεις έναν τερματοφύλακα δεν είναι εύκολο. Πρώτα πρέπει να τον πληρώσεις, επίσης δεν μπορείς να πάρεις στην τύχη. Πρέπει να ‘χεις επιτυχία. Θα τον πάρεις απ’ έξω. Πρέπει λοιπόν να ταιριάξει με την ομάδα, με την πόλη, με την χώρα. Είμαστε τυχεροί. Ο Νικοπολίδης μπορεί ακόμη να αγωνιστεί και ξέρει ποδόσφαιρο, αυτό είναι σημαντικότατο. Βασιζόμαστε στον Πάρντο και είναι κι αυτό καλό. Για τον Πάρντο ήταν μια εξαιρετική ιδέα του Ράντου, ήθελε να τον φέρουμε και έχουμε άλλους δυο γκολκίπερ νεαρούς, που θέλουμε να τους εμπιστευθούμε, αφού και με αυτούς δουλεύουμε κάθε μέρα».

Για τον Μιραλάς τι έχεις να πεις; Είναι επηρεασμένος από το συμβόλαιο; Έχει χτυπήσει φλέβα χρυσού η ομάδα, ή μπορεί να βγει… Ντιόγκο;

«Ο Μιραλάς είναι καλός παίκτης. Το αν είναι φλέβα χρυσού ή όχι, θα το δείξει το μέλλον. Πέρυσι έπαιζε σε άλλη θέση και δεν έβαζε γκολ. Φέτος σκοράρει και μας βοηθάει πολύ. Δεν μιλάω μαζί του για το συμβόλαιο, αλλά αποκλειστικά και μόνο για το αγωνιστικό κομμάτι. Δεν ξέρω τι συμβαίνει με αυτό το ζήτημα…».

Πολλοί τραυματισμοί φέτος…

«Νορμάλ θα έλεγα. Με τον Ντουντού, έχουμε πρόβλημα και ανησυχούμε για τον Ουρτάδο. Αλλά ευτυχώς δεν έμεινε παίκτης πολύ καιρό έξω. Φυσιολογικά μου φαίνεται λοιπόν».

Οι τρεις ήττες ως τώρα, ήταν φυσιολογικές όμως; Και ειδικά όπως πήγαν τα ματς;

«Όχι, μπορούσαμε να ‘χαμε κερδίσει και τα τρία παιχνίδια. Δεν κάναμε τόσο άσχημο παιχνίδι για να το χάσουμε. Θα μπορούσαμε να είχαμε νικήσει όλους τους αγώνες».

Γιατί σε πολλά παιχνίδια, όταν προηγείστε οι γραμμές γυρνάνε πίσω;

«Δεν πιστεύω ότι είναι έτσι. Εσύ έτσι νομίζεις;».

Εγώ αυτό βλέπω στα τελευταία παιχνίδια, από την κίνηση όλης της ομάδας στο χορτάρι. Με Καβάλα και Λάρισα, ειδικά…

«Με τον Αστέρα και τον Βόλο για παράδειγμα, συνεχίσαμε. Και σε άλλους αγώνες. Πάντως, ξέρεις καλά, ότι σε όλο το ματς, δε γίνεται να έχεις το ίδιο τέμπο. Χρειάζονται πολλά για να γίνει κάτι τέτοιο. Η ομάδα άλλωστε γυρνάει πιο πίσω και γιατί ξεκουράζεται, αλλά και για να μπορεί να επανέλθει μετά από σύντομο διάστημα. Επίσης, μην ξεχνάς ότι το θέλεις αυτό, το χρειάζεσαι, ώστε να δώσεις και χώρο στον αντίπαλο. Αναγκάζονται να καλύψουν αυτούς τους χώρους και εμάς μας συμφέρει να βλέπουμε κενά μπροστά μας. Είναι πιο εύκολο όταν υπάρχουν αυτά τα κενά…».

Τον Παναθηναϊκό και την ΑΕΚ πως τους βλέπεις;

«Ο Παναθηναϊκός έχασε πέντε βαθμούς στα τελευταία δυο παιχνίδια. Οι διακοπές ήρθαν την καλύτερη στιγμή για αυτούς, πρέπει να δούμε πως θα μπουν τώρα τη νέα χρονιά. Ο Γενάρης είναι ο πιο σημαντικός μήνας για όλους μας…».

Πώς σου φαίνεται η Ελλάδα;

«Μου αρέσει. Ζω στην Αθήνα όμως, που είναι μεγάλη και απλωμένη. Η Ελλάδα είναι μεγαλύτερη φυσικά και έχουμε λίγο χρόνο για να γνωρίσουμε το παραπέρα Θέλω να γνωρίσω την χώρα, αλλά είμαι πολύ στο γήπεδο. Μόνο λίγα νησιά έχω γνωρίσει, θα ‘θελα να δω όλα τα μέρη».

Τι σου αρέσει περισσότερο;

«Μου αρέσει η θάλασσα. Η Μεσόγειος είναι λατρεμένη και φυσικά η Ελλάδα είναι πανέμορφη. Επίσης μου αρέσει η ηρεμία του κόσμου και έξω από την Αθήνα. Τα τοπία εκτός κέντρου, που θυμίζει πολύ την Ισπανία. Είναι Μεσογειακό το τοπίο».

Τι σε ηρεμεί;

«Το να κερδίζω ένα παιχνίδι με ηρεμεί, αυτό περισσότερο απ’ όλα».

Δηλαδή έχεις πίεση πριν τα παιχνίδια;

«Δεν θα το έλεγα, απλά η ζωή μου περιστρέφεται πολύ γύρω από τα παιχνίδια. Είμαι εδώ για δουλειά, συνεπώς υποχρεώνομαι να αφοσιώνομαι στην δουλειά. Οπότε κοιτάζω αυτό και μόνο. Το ποδόσφαιρο σε επηρεάζει. Πολλές φορές σε υπερβολικό βαθμό».

Τι σε ενοχλεί περισσότερο;

«Καταλαβαίνω ότι ο κόσμος αγαπάει και αφοσιώνεται στη μπάλα, αλλά στα γήπεδα, υπάρχει υπερβολική βία κάποιες φορές και δεν μου αρέσει. Θέλω ο κόσμος να θεωρεί ότι πρέπει η ομάδα του να παλέψει στο γήπεδο. Ναι, εκεί είναι μάχη. Υπάρχει μια γραμμή όμως και δεν πρέπει να την ξεπερνάνε. Δεν είναι πόλεμος…».

Ανησύχησες κάποια στιγμή, σε σημείο να πεις [την βάψαμε];

«Όχι, με ενοχλεί γενικά. Όχι στην Ελλάδα μόνο, αλλά και στην Ισπανία. Πολλές φορές. Το ποδόσφαιρο είναι για να διασκεδάσουμε, είναι παιχνίδι. Δεν θέλω να βλέπω μίσος ανάμεσα στον κόσμο».

Ο κόσμος τι σου λέει, στον δρόμο, στα ψώνια, γενικά όπου πας…

«Με χαιρετάνε, αλλά και κάποιοι μου δίνουν συμβουλές. Ποιον να βάλω, ποιον να μην βάλω. Κι εγώ λέω να μην ανησυχούν, θα το βρούμε…».

Με φιλάθλους άλλων ομάδων;

«Όχι κάτι σημαντικό. Με συμπαθούν. Δεν έχω πρόβλημα, μου λένε «είμαι Παναθηναϊκός, είμαι ΑΕΚ» αλλά όλα καλά…».

Όταν έφυγες πρόπερσι αναπόλησες κάποια στιγμή την Ελλάδα. Να πεις «καλά ήταν εκεί μπορεί λίγο τρελοί, αλλά όμορφα ήταν…».

«Δεν πίστευα ότι θα ερχόμουν ξανά. Δεν το σκεφτόμουν και δεν το περίμενα…».

Μοιάζουν οι Έλληνες με τους Ισπανούς;

«Είμαστε Μεσογειακοί και οι δυο. Οι Έλληνες απλά παθιάζονται περισσότερο με όλα…».

Πώς θα χαρακτήριζες τον εαυτό σου;

«Ουουου, δύσκολη ερώτηση. Δεν ξέρω… Ο καθένας προσπαθεί να κάνει τα πράγματα όπως πιστεύει ότι είναι σωστά και δίκαια. Και να είναι ευχαριστημένος με τις πράξεις του. Δεν ξέρω αν μπορώ να μιλήσω για εμένα».

Αν γύρναγε πίσω ο χρόνος και μπορούσε να αλλάξει μόνο ένα πράγμα στη ζωή σου ή το επάγγελμα, ποιο θα ήταν αυτό; Ακόμη και στην ποδοσφαιρική σου καριέρα…

«Όχι, ό,τι έγινε, έγινε. Είμαι αυτής της φιλοσοφίας. Δεν το σκέφτομαι. Αν ήταν έτσι, δεν θα ήμουν ούτε εδώ τώρα, που λέει ο λόγος. Πάντα σκέφτεσαι τις πράξεις σου, ένα λάθος κάτι καλό. Όμως από όλα μαθαίνεις. Και από τα λάθη…».

Φεύγεις από τον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ και πας στην Βιγιαρεάλ, τελικά εκεί τι συνέβη; Τώρα που πέρασε ο καιρός και είσαι πιο ήρεμος, πως κρίνεις το πέρασμά σου από το Μαδριγάλ;

«Πήγα σε μια ομάδα, όπου πριν ήταν ένας προπονητής, ο οποίος είχε επιτυχίες για μια πενταετία. Ένας καινούργιος κόουτς πάντα θέλει να αλλάξει πράγματα. Το αποτέλεσμα όμως δεν ήταν αυτό που θέλαμε. Τόσο απλά… Αρχίσαμε με άσχημα αποτελέσματα, μας επηρέασε. Βελτιωθήκαμε, όμως ακολούθησε άσχημο αποτέλεσμα στο κύπελλο και μας έριξε. Έμαθα πολλά από την θητεία μου εκεί…».

Η κριτική είναι χειρότερη στην Ισπανία από την Ελλάδα;

«Εδώ την εισπράττω λιγότερο, γιατί δεν ενημερώνομαι καλά και δεν ξέρω και την γλώσσα οπότε με βοηθάει».

Και σου εύχομαι να μην ασχοληθείς ποτέ…

«Έχω την εντύπωση ότι στην Ελλάδα, είστε πιο υπερβολικοί. Οι συνεντεύξεις Τύπου εκεί όμως, είναι πιο σκληρές. Κατά τη γνώμη μου…».

Ε, στην Ελλάδα η κριτική γίνεται ευκολότερα μακριά από τις συνεντεύξεις. Πες μου για την Αθλέτικ. Δεν ενοχλούνται που η φιλοσοφία τους να ‘χουν μόνο Βάσκους, τους στερεί πιθανότητες διάκρισης;

«Η οικονομική κρίση στην Ισπανία, ευνοεί την Αθλέτικ. Οι ομάδες που έχουν καλές ακαδημίες και βγάζουν παίκτες, είναι τυχερές. Και η Μπάρτσα, αλλά και η Εσπανιόλ. Είναι σπουδαίο να βγάζεις παίκτες από τις ακαδημίες σου. Δεν είναι εύκολο να φτιάξεις ομάδα, αλλά έχουν πανίσχυρη φιλοσοφία. Είναι δεμένοι, ενωμένοι. Έχουν λιγότερες πιθανότητες, αλλά και άλλα θετικά πράγματα…».

Πόσο δύσκολο είναι ένας προπονητής να περάσει τη φιλοσοφία του γενικά;

«Είναι δύσκολο, γιατί εξαρτάσαι από παράγοντες. Να σε σέβεται ο σύλλογος, οι παίκτες, ο κόσμος. Να έχεις αποτελέσματα και πάντα είσαι εξαρτημένος από αυτό που θες να μεταδόσεις πράγματα στους παίκτες σου».

Έτσι όπως κυλάει η εποχή, είναι καλύτερα για έναν προπονητή να κάνει 100% του κεφαλιού του, ή να ‘ναι και διαλλακτικός και να ανταλλάσσει απόψεις με ανθρώπους που ‘χει εμπιστοσύνη;

«Πάντα πρέπει να ξεκινάς με αυτό που πιστεύεις ότι είναι σωστό. Όμως χρειάζονται και άνθρωποι. Ένας προπονητής έχει και αμφιβολίες, όσο περνάνε οι μέρες. Και για παίκτες, αλλά και για καταστάσεις. Χρειάζονται άνθρωποι για να συζητήσεις. Γι’ αυτό οι προπονητές όταν ταξιδεύουν ή αλλάζουν ομάδα, παίρνουν μαζί τους κι έναν βοηθό ή έναν γυμναστή. Να είναι δικοί του άνθρωποι και να μοιραστεί πράγματα., Επίσης, χρειάζονται ποδοσφαιριστές να καταλαβαίνουν τι θέλει να τους περάσει ο κόουτς».

Πότε ήταν πιο δύσκολα για εσένα στον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ; Πριν δυο χρόνια που βρήκες μια πρωταθλήτρια ομάδα ή τώρα, που ήρθες και ήταν λίγο –πολύ χάλια;

«Το πιο δύσκολο είναι πάντα, αυτό που έρχεται. Εκείνο ήταν δύσκολο, αλλά πάει πέρασε».

Ρωτάω γιατί υπάρχουν διαφορές, του τότε με το τώρα, ορατές σε όλα τα επίπεδα.

«Τότε η ομάδα ήταν συνηθισμένη στο να κερδίζει. Ήταν πρωταθλήτρια και ήθελαν να αλλάξουν απλά τον τρόπο παιχνιδιού και την φιλοσοφία. Ήταν πιο δύσκολο τότε, να με γνωρίζουν, δεν με ήξεραν. Τώρα όμως λίγο –πολύ ξέρουν ποιος είμαι και τι θέλω. Αυτή η χρονιά, είναι πιο γρήγορη στο να καταφέρουμε να βρούμε το στυλ παιχνιδιού που θέλω. Τότε μου πήρε κοντά δυο μήνες, στο να βρεθούμε όπως ήθελα στο γήπεδο».

Ναι, ήταν πιο δύσκολα τότε, αλλά στο τέλος το 95% των παικτών φώναζε να μην φύγεις. Ποσοστό που δεν υπάρχει στο ποδόσφαιρο… Ήταν μοναδικό, ειδικά για ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ!

«Οι ποδοσφαιριστές, όταν έχουν αποτελέσματα και επιτυχίες. Όταν πάνε καλά, πάντα το ανταποδίδουν στον προπονητή. Επίσης, τότε υπήρχε μια ομάδα ενωμένη, δεμένη και είναι το σημαντικότερο. Μου αρέσει αυτό να υπάρχει. Και βέβαια ήταν πολύ καλοί παίκτες που ήθελαν να διακριθούν».

Ε, δεν το ανταποδίδουν μόνο οι παίκτες, αλλά και οι κόσμος…

«Μου τράβηξε πολύ την προσοχή ότι οι φίλαθλοι, θέλουν αστέρια, φίρμες. Σημασία όμως δεν έχει αυτό. Το σημαντικό είναι να φτιάξεις πολύ καλή ομάδα. Να παίρνεις παίκτες καλούς και αστέρια που θα παίζουν για την ομάδα. Αν παίζουν για τους εαυτούς τους, θα το κάνουν μια φορά, αλλά όχι πάντα! Να είσαι σίγουρος. Πιστεύω ότι είναι καλό πως ο κόσμος του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ, θέλουν να ‘μαστε ομάδα πάνω απ’ όλα. Το εκτιμώ αφάνταστα και ο κόσμος του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ είναι μοναδικός σε αυτό και δεν το ξεχνάω…».

Αν μπορούσες να ‘χεις έναν παίκτη από εκείνη την ομάδα; Την προπέρσινη; Ποιον θα επέλεγες;

«Τζόρτζεβιτς, Πάντος για το πάθος του. Ο Άντζας, ο Στολτίδης, Φερνάντο Μπελούτσι φυσικά, ο Ντάρκο, ο Γκαλέτι. Κάποιον από αυτούς, διάλεξε εσύ…».

Εγώ διαλέγω φυσικά τον Τζόρτζεβιτς… Θέλω τώρα, να πούμε τι έγινε τότε. Και στο τέλος της προπέρσινης περιόδου, μου φάνηκε ότι δεν ήθελες να μείνεις, αλλά και για πέρυσι που επίσης υπήρξαν άκαρπες διαπραγματεύσεις

«Από την αρχή, με το που έφυγα από την Εσπανιόλ, στο μυαλό μου είχα ότι ήρθα για έναν χρόνο στην Ελλάδα. Καθημερινά αυτό με ακολουθούσε. Όντως μου ζήτησαν πολλές φορές να μείνω , ήξερα ότι και ο κόσμος με ήθελε. Όμως το μυαλό μου ήταν στην Ισπανία, στο σπίτι μου και στην οικογένειά μου».

Ειλικρινέστατος…

«Ο κόσμος από τότε πίστευε ότι είχα άλλη ομάδα στο μυαλό μου. Δεν είναι αλήθεια. Ποτέ δε σκέφτηκα ότι θα καθίσω και δεύτερη σεζόν, ότι θα μου το ζητούσαν. Αλλά η σκέψη μου από την αρχή ήταν ότι θα καθίσω μόνο έναν χρόνο. Και να σου πω και κάτι άλλο πάνω σε αυτό;».

Φυσικά…

«Σε όλες τις χώρες, σε όλες τις ομάδες, όταν διώχνουν έναν προπονητή, δε γίνεται κουβέντα. Τον διώχνουν και τον ξεχνάνε. Όταν του ζητάνε να μείνει, όλος ο κόσμος ασχολείται και έχει άποψη. Στην απόλυση δεν ασχολείται κανείς. Ας έρθει ο επόμενος. Όλοι ασχολούνται, όταν πάει απόφαση ο ίδιος ο προπονητής να μείνει ή να φύγει κάπου. Σε όλο τον κόσμο συμβαίνει αυτό, διαφωνείς;».

Καθόλου, αλλά θέλω να ρωτήσω το εξής: Έφτιαξες μια ομάδα γρήγορη, πιεστική, με εξαιρετική φιλοσοφία, έβγαζε ενθουσιασμό. Δεν ήθελες να το συνεχίσεις; Δικό σου δημιούργημα, χτισμένο, μόνο για μια σεζόν;

«Αυτό το βλέπεις εσύ, γιατί ήξερες τι γινόταν μέχρι τότε. Εγώ όμως δεν ήξερα και η δουλειά μου ήταν να φτιάξω μια ομάδα για να τα πάει καλά τη σεζόν που [έτρεχε] τότε. Φτιάχνω μια ομάδα που μου αρέσει, μπορεί στον επόμενο προπονητή να μην άρεσε. Έκανα μια ομάδα για να συνεχίσει , όχι για να είναι αποκλειστικά η δική μου. Και μην ξεχνάς, όλα από τα γκολ εξαρτώνται. Αν μπουν, καλή η φιλοσοφία, αν χαθούν, κακή…».

Πέρυσι γιατί αρχικά πάλι αρνήθηκες να έρθεις στην Ελλάδα;

«Δεν είχα προλάβει καλά-καλά να βγάλω από το μυαλό μου, τα όσα κάναμε στην Βιγιαρεάλ. Είχα τελειώσει, αλλά το μυαλό δεν ήταν άδειο. Ο προπονητής πρέπει να ‘χει πάντα έναν στόχο για να αφοσιωθεί σε αυτόν. Δεν ήθελα αμέσως να πάω σε άλλη ομάδα μετά την Βιγιαρεάλ. Και δεν ήθελα να ‘ναι μια πάλι εκτός Ισπανίας. Δεν το ‘χα σκεφτεί ότι θα ερχόμουν ξανά, δεν το είχα στο μυαλό μου…».

Και πόσο πήρε στον Βαγγέλη Μαρινάκη για να σε πείσει τελικά, να φορέσεις και πάλι τα ρούχα της ομάδας;

«Ο πρόεδρος ήρθε αποφασισμένος. Δεν είναι δύσκολο, να καταλάβεις πότε κάποιος είναι έτοιμος για όλα, θέλει να φτιάξει κάτι πολύ καλό και να διακριθεί. Οι στόχοι είναι συγκεκριμένοι και ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ κοιτάζει μόνο την κορυφή. Μιλήσαμε με τον πρόεδρο, κάνει τα πάντα και δεν χρειάζεται να το πω εγώ. Φαίνεται…».

Τα παιχνίδια τα περσινά τα παρακολουθούσες; Για τον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ μιλάω…

«Είδα κανά δυο αγώνες του Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά από ‘κει και πέρα, μόνο τα αποτελέσματα γνώριζα. Και γενικά για το πρωτάθλημα, είχα πληροφορίες».

Τι έπαιξε ρόλο και μέσα σε τέσσερις μήνες, η ομάδα μεταμορφώθηκε προς το χειρότερο και μάλιστα τόσο πολύ;

«Στο ποδόσφαιρο, όλα πάνε γρήγορα. Αυτά συμβαίνουν. Πάντα κάθε καινούργιος προπονητής, προσπαθεί να βάλει το στυλ παιχνιδιού που θέλει και του αρέσει. Ποτέ δεν είναι εύκολο να μπεις σε ομάδα, μαθημένη σε επιτυχίες. Συνέβη και σε εμένα, στην Βιγιαρεάλ. Αν μια ομάδα είναι μαθημένη σε κάτι, δύσκολα αλλάζει».

Στην Βιγιαρεάλ όμως όταν πήγες δεν χάθηκε η έννοια ομάδα, αλλά στον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ πέρυσι χάθηκε.

«Αυτό δεν το ξέρω…».

Δεν πειράζει, το ξέρω εγώ και το λέω!

Πιο μοντέλο ομάδας σου αρέσει; Σ’ όλο τον κόσμο!

«Η Μπαρτσελόνα…».

Όλοι αυτό λένε…

«Μα τι να πω; Αφού παίζει καλύτερα από όλες;».

Σε ποιας ομάδας το στυλ θα ήθελες να ταιριάξεις τον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ;

«Στου… ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ. Να αποκτήσουμε ακόμη καλύτερη ταυτότητα, να παίξουμε τόσο καλά, όσο χρειάζεται, όσο πρέπει, όσο μπορούμε να ευχαριστούμε τον κόσμο μας. Ας πάρουμε κάτι από τη μια και κάτι από την άλλη… Να σου πω κάτι;».

Βεβαίως…

«Το γήπεδο της Μπάρτσα, το πάθος του Καραϊσκάκη δεν το έχει. Και έχω παίξει πολλές φορές εκεί, μιλάμε για πολύ μεγαλύτερο γήπεδο, αλλά τον παλμό που δημιουργεί ο κόσμος μας, δεν τον έχω συναντήσει. Κι αυτοί όλοι λοιπόν θα ήθελαν τους ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥΣ. Όμως είναι δικοί μας. Όλες οι ομάδες, έχουν κάτι…».

Ποιος είναι ο καλύτερος προπονητής;

«Μα φυσικά, ο Γκουαρντιόλα!».

Ποιον παίκτη θα ονειρευόσουν να έχεις εδώ;

«(γέλια)Τώρα θα τον πω στον πρόεδρο, τον Μέσι!».

Ποιοι θα παίξουν τελικό Τσάμπιονς Λίγκ;

«Η Μπάρτσα, η Ρεάλ και δε νομίζω ότι υπάρχουν σε όλη την Ευρώπη καλύτερες ομάδες. Όλα μπορούν να συμβούν, αλλά για την ώρα δε βλέπω κάτι διαφορετικό. Μια από τις δυο ή και οι δυο, θα είναι στον τελικό!».

Αν ζητήσεις από τον Άγιο Βασίλη να σου φέρει δώρο, τον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ των ονείρων σου, πως θα ήθελες να είναι;

«Δεν ζητάω πολλά. Να συνεχίσουμε έτσι και να δουλεύουμε για την ώρα. Δεν μπορεί ο Άγιος Βασίλης να σου φέρει τον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ, όπως ακριβώς τον θέλεις. Πρέπει να τον δημιουργήσεις. Και αυτό θα προσπαθήσουμε να κάνουμε. Να είναι μια ομάδα, που να περιμένεις πως και πώς να πας στο γήπεδο για να την δεις. Οι καλύτεροι φίλαθλοι, αξίζουν και την καλύτερη ομάδα…».

Ευχαριστώ πάρα πολύ, ευτυχισμένος ο νέος χρόνος, υγεία και πάντα επιτυχίες!

«Εγώ ευχαριστώ πολύ, καλή Πρωτοχρονιά σε όλο τον κόσμο και όλοι να χαμογελάνε όσο γίνεται περισσότερο».