ΜΕΛΜΠΕΡΓΚ: ΔΕΝ ΠΑΩ ΠΟΥΘΕΝΑ, ΕΔΩ ΘΑ ΜΕΙΝΩ

Συνέντευξη Μέλμπεργκ στο Theplayer, μέρος 2ο

Με μαύρο μπλουζάκι, τζιν σκισμένο και αθλητικό μαύρο πάνινο παπούτσι με άσπρες ρίγες, με το γνωστό αξύριστο στιλ και την ικανότητα να μιλάει για όλους και για όλα, ο Ολοφ Μέλμπεργκ αποκαλύπτει στο δεύτερο μέρος της συνέντευξης Τύπου στο Theplayer τα σχέδιά του για το μέλλον, κάνει μια αναδρομή στο όμορφο ποδοσφαιρικό του ταξίδι, από τη Στοκχόλμη στο Σανταντέρ και από το Μπέρμιχγαμ στον Πειραιά. Μιλάει πάντα με το ίδιο άνετο στιλ και δεν παραλείπει να αναφερθεί στα γεγονότα του ντέρμπι και να πει στον Ζιμπρίλ Σισέ ότι τα γεγονότα δεν είναι τόσο τραγικά όπως τα παρουσιάζει.

Το συμβόλαιο σου λήγει σε ένα χρόνο. Υπάρχουν φήμες για προσφορές από τις ΗΠΑ. Αληθεύει;

«Όχι δεν αληθεύει».

Προσφορές από ομάδες της Ευρώπης;

«Όχι, απ’ όσο ξέρω. Πρέπει να μιλήσω με τον ατζέντη μου, αλλά δεν έχω ακούσει κάτι. Είμαι συγκεντρωμένος εδώ και για τον επόμενο μου χρόνο. Θέλω να τελειώσω τη σεζόν, να ξεκουραστώ και να αρχίσω να προετοιμάζομαι για την επόμενη σεζόν».

Θέλεις να παίξεις κι άλλα χρόνια στον Ολυμπιακό;

«Νιώθω καλά εδώ. Ακόμα και η περσινή σεζόν που δεν κερδίσαμε κάτι, ήταν πολύ θετική για μένα. Οι φίλαθλοι, οι συμπαίκτες μου, το γενικότερο κλίμα μου αρέσει και δουλεύω καλά εδώ. Τη φετινή σεζόν κάναμε βήματα μπροστά και αυτό είναι κάτι που μου αρέσει. Στην ηλικία μου αυτό είναι κάτι που μετράει πολύ. Σε μια τέτοια φάση της καριέρας μου, δεν κοιτάς το μέλλον. Κοιτάς να είσαι καλά και να παίζεις καλά. Το παρόν είναι αυτό που μετράει».

Διάβασα στο Wikipedia πως κάποτε είχες πει πως όταν σταματήσεις το ποδόσφαιρο θα ήθελες να πας στο πανεπιστήμιο και να ακολουθήσεις τις σπουδές σου. Θα το κάνεις;

«Δεν ξέρω, δε νομίζω. Αυτό πρέπει να το είχα πει πολλά χρόνια πριν. Τότε στη Σουηδία τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά. Διαφορετική ζωή, διαφορετικές σκέψεις. Πάντα πρέπει να σκέφτεσαι τι θα κάνεις μετά την καριέρα σου στο ποδόσφαιρο, καθώς αυτό είναι πιο πολύ ένα χόμπι. Δεν μπορεί να σου εξασφαλίσει τη μετά-ποδοσφαίρου ζωή. Όχι αν παίζεις στη Σουηδία».

Ο Παρ Ζέτεμπεργκ, συμπατριώτης σου και παλιός παίκτης του Ολυμπιακού, έχει πλέον μια φάρμα στη Σουηδία! Εσύ πως φαντάζεσαι τον εαυτό σου όταν κρεμάσεις τα ποδοσφαιρικά σου παπούτσια;

«Φάρμα, ναι μπορεί να έχει. Δεν ξέρω (γέλια)! Αν με ρωτούσες πριν 15 χρόνια δεν θα σου έλεγα καν πως θα ασχολιόμουν με το ποδόσφαιρο. Όντας νεότερος ποτέ δεν ήμουν φανατικός με το ποδόσφαιρο. Ποτέ δεν ακολουθούσα ομάδες, αλλά πάντα μου άρεσε να παίζω. Φαντάζομαι πως θέλω να έχει να κάνει κάτι με το ποδόσφαιρο».

Σκέφτεσαι να γίνεις προπονητής;

«Δεν ξέρω, δεν είναι εύκολο, χρειάζεται να είσαι πάνω από άλλους και δεν μπορούν να το κάνουν όλοι».

Έπαιξες στο Σανταντέρ, στο Μπέρμιγχαμ, στο Τορίνο και τώρα στον Πειραιά. Ποια ήταν η καλύτερη στάση σου σε αυτό το όμορφο ποδοσφαιρικό ταξίδι;

«Είναι δύσκολο να πω. Όλα είναι διαφορετικά. Ήμουν πολύ νέος όταν ήμουν στο Σανταντέρ, άλλαξαν όλα στη ζωή μου. Έφυγα από τη χώρα μου, αλλά ήταν όμορφο μέρος, ωραίος τρόπος ζωής, άλλος τρόπος παιχνιδιού, άλλη γλώσσα… Ήταν διαφορετικά αλλά όμορφα. Στην Άστον Βίλα ήμουν επτά ολόκληρα χρόνια. Έτσι είναι ένα πολύ ξεχωριστό κομμάτι για μένα. Σπουδαία χρόνια. Η Πρέμιερ Λιγκ είναι το καλύτερο πρωτάθλημα…».

Είναι τόσο ανώτερη η Πρέμιερ Λιγκ;

«Για μένα είναι το ανώτερο όλων. Δεν έχω παίξει στη Γερμανία, αλλά πιστεύω πως η Πρέμιερσιπ είναι κάτι άλλο. Όλοι οι παίκτες θέλουν να παίξουν εκεί».

Τι λείπει από τη χώρα μας για να φτάσει μια μέρα σε αυτό το επίπεδο;

«Δεν είναι μόνο εδώ. Παντού στον κόσμο υπάρχουν διαφορετικές συνθήκες. Άλλη κουλτούρα φιλάθλων, άλλη νοοτροπία σχετικά με το ποδόσφαιρο. Στην Αγγλία υπάρχουν πολλά μεγάλα κλαμπ, πολλά χρήματα πέφτουν προκειμένου να ενισχυθεί το πρωτάθλημα. Έρχονται μεγάλοι προπονητές, μεγάλοι παίκτες, τα γήπεδα είναι σπουδαία. Είναι όλη η ιστορία του ποδοσφαίρου της χώρας. Ακόμα και να επισκεφθείς χαμηλότερες κατηγορίες, θα δεις πως αντιμετωπίζουν αυτό το άθλημα. Οι οικογένειες πάνε το μεσημέρι στο γήπεδο, περνούν καλά παίρνουν μια μπύρα και μετά συνεχίζουν τη μέρα τους. Περιμένουν το επόμενο παιχνίδι! Αυτό είναι κάτι πολύ καλό και για εμάς τους παίκτες. Νιώθουμε ένα με αυτούς και προσπαθούμε να παίξουμε καλά για να τους ικανοποιήσουμε».

Στην Άστον Βίλα, φορούσες το νούμερο 4 και στο τελευταίο σου παιχνίδι είχες ένα φανελάκι που έλεγε «Thank you 4 your support». Θα το κάνεις και για τους φίλους του Ολυμπιακού αυτό; Νιώθεις κοντά τους;

«Στην Άστον Βίλα ήμουν επτά χρόνια. Ήταν διαφορετικές συνθήκες, ήμουν αρχηγός και ήταν τα πιο παραγωγικά μου χρόνια. Τον Ιανουάριο πριν αποχωρήσω είχα υπογράψει στη Γιουβέντους και έτσι ήταν γνωστό σε όλους. Είχα το χρόνο να πως αντίο σε όλους και να με αποχαιρετίσουν επίσης. Θυμάμαι στα τελευταία παιχνίδια πολλοί φορούσαν φανέλες της Σουηδίας, ή ήταν ντυμένοι Βίκινγκ και αυτό ήταν κάτι φανταστικό. Έτσι έκανα και εγώ κάτι γι’ αυτούς, ένιωσα πολύ όμορφα. Μου βγήκε από μέσα μου. Άλλοι παίκτες δεν έχουν την ευκαιρία να κάνουν κάτι παρόμοιο. Όταν τελειώνει η σεζόν δεν ξέρουν που θα βρίσκονται και φεύγουν το καλοκαίρι και δεν υπάρχει αυτή η ευκαιρία».

Όταν θα είσαι… παππούς, τι ιστορίες θα λες για τον Ολυμπιακό;

«Είναι μια πολύ όμορφη εμπειρία μέχρι στιγμής. Οι φίλαθλοι είναι πολύ παθιασμένοι, ακόμα και πέρυσι που δεν πήγαμε καλά μας υποστήριζαν, και αυτό είναι αμοιβαίο. Έχω πολύ καλή σχέση με τους ανθρώπους του συλλόγου αλλά και με τους φιλάθλους. Είμαι σχεδόν δύο χρόνια εδώ και πραγματικά μου αρέσει».

Όλοι στην Ελλάδα, άσχετα με την ομάδα που υποστηρίζουν, λένε πολύ καλά πράγματα για σένα. Το πόσο καλός επαγγελματίας είσαι, πόσο καλός αμυντικός. Σου δημιουργεί κάποια συναισθήματα αυτή η παραδοχή;

«Δεν ξέρω τι να πω… Εγώ πάντα προσπαθώ να είμαι συγκεντρωμένος, να παίζω καλά, να δίνω το 100% των δυνατοτήτων μου. Σε κάθε ενέργεια μου θέλω να δίνω τον καλύτερο εαυτό μου. Προφανώς αυτό το βλέπει ο κόσμος. Όλοι κάνουμε κάποια λάθη, αλλά η συνολική σου απόδοση δεν μπορεί να παρακαμφθεί».


Πιστεύεις πως ο Τζιμπρίλ Σισέ έκανε λάθος για όλη αυτή την αναστάτωση που έχει δημιουργήσει μετά το ντέρμπι;

«Για να είμαι ειλικρινής δεν έχω παρακολουθήσει τις εξελίξεις. Απόλαυσα το παιχνίδι και πανηγύρισα τη νίκη της ομάδας».

Τι συνέβη, τελικά, στα τελευταία δευτερόλεπτα του ντέρμπι;

«Δεν ξέρω, αλήθεια. Εσείς είδατε καλύτερα από μένα. Εγώ ήμουν περικυκλωμένους από φιλάθλους που πανηγύριζαν και εγώ ήμουν χαρούμενος και έτσι δεν ασχολήθηκα με κάτι εκτός από αυτό».

Ο Σισέ είπε πως οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού είναι βάρβαροι. Έχεις να πεις κάτι πάνω σε αυτό;

«Δεν είδα τι συνέβη. Δεν θέλω να πάρω θέση. Νομίζω πως κάνει λάθος».

Έχεις ακούσει για την υπόθεση με τα Cd που συμβαίνει τις τελευταίες 10 μέρες;

«Όχι δεν έχω παρακολουθήσει την υπόθεση. Νομίζω έχει να κάνει με διαιτητές, αλλά δεν γνωρίζω κάτι παραπάνω».

Δεν χάνεις και πολλά, αν και αν καταλάβαινες είμαι σίγουρος πως θα έλεγες πως κάτι τέτοια εμποδίζουν το ποδόσφαιρο να προοδεύει.

«Δεν ξέρω, καταλαβαίνω ότι γίνεται θόρυβος, όμως, δεν μπορώ να κατανοήσω τι ακριβώς συμβαίνει».

Εσύ, ως επαγγελματίας ποδοσφαιριστής και πιο οικονομικά άνετος, πως αντιμετωπίζεις αυτή την οικονομική κρίση; Τι ερεθίσματα δημιουργούνται στο μυαλό ενός ποδοσφαιριστή; Να το πούμε διαφορετικά; Όλα αυτά κάνουν έναν ποδοσφαιριστή να σκεφτεί διαφορετικά;

«Διαφέρει από χώρα σε χώρα. Τώρα που ζω εδώ, όπως και πολλές χώρες στην Ευρώπη βιώνουν χειρότερα την κρίση. Επηρεάζει τους πάντες αυτή η κατάσταση. Εγώ από την πλευρά μου μπορώ να προσπαθήσω να δίνω το 100% των δυνατοτήτων μου για να αποζημιώνω αυτούς που πληρώνουν πολλά λεφτά για να παρακολουθήσουν την ομάδα. Ξέρω πως ένα εισιτήριο για πολλούς κοστίζει πολλά και έτσι είναι σημαντικό για μένα να δίνω όλο μου το πάθος για αυτούς και να τους κάνω να ευχαριστηθούν το κάθε παιχνίδι».

Στην Ιαπωνία εκτός από την κρίση, βιώνουν πλέον και τη μετά-σεισμού εποχή…

«Είναι κρίμα, ελπίζω όλα να πάνε καλά για τους ανθρώπους εκεί. Σε αυτές τις δύσκολες στιγμές χρειάζεται πολλή δύναμη και πίστη για κάτι καλύτερο. Δεν πρέπει να χάνει ο κόσμος την αισιοδοξία του όσο και δύσκολες αν είναι οι συνθήκες που βιώνει».

Σε ευχαριστούμε πολύ. Ηταν πραγματικά μεγάλη ευχαρίστηση να μιλήσουμε μαζί σου.

«Εγώ σας ευχαριστώ».

Για να διαβάσετε το πρώτο μέρος της συνέντευξης πατήστε στο λινκ:


http://olympiacos-blog.blogspot.com/2011/03/blog-post_7775.html