Ποδόσφαιρο
Μπάσκετ
Βόλεϊ
Πόλο.png)
Πρωτοσέλιδα
Ο άμεσος συνεργάτης του Ντούσαν Ίβκοβιτς, Βαγγέλης Αγγέλου, εξέφρασε την πίστη του στις δυνατότητες της φετινής ομάδας, τονίζοντας πως όταν αυτή υπάρχει, τότε συμβαίνουν σπουδαία πράγματα όπως αυτά του ΣΕΦ στη νίκη-πρόκριση επί της Σιένα!
Αναλυτικά, όσα δήλωσε ο Βαγγέλης Αγγέλου στον ραδιοφωνικό σταθμό «Flash»:
Για το που οφείλεται η φετινή εξαιρετική εικόνα του Ολυμπιακού:
«Είναι πολύ δύσκολο να προσεγγίσεις εκ των υστέρων κάτι που δουλεύεις καιρό και το πετυχαίνεις. Είναι μια συνισταμένη πολλών πραγμάτων. Το πρώτο πράγμα που έγινε ήταν να διακρίνουμε τους ρόλους, από τη διοίκηση μέχρι τον προπονητή, οι οποίοι βάζουν ένα πλάνο, πάνω στο οποίο πιστεύουν με πράξεις ότι μπορούν να το εφαρμόσουν. Στα ομαδικά σπορ στον Ολυμπιακό δίνεται μία μάχη να πειστεί ο κόσμος, που είναι η δύναμη του. Όταν υπάρχει η πίστη ανάμεσα στον κόσμο και τους παίκτες, τότε γίνεται αυτό που συνέβη στο τελευταίο ματς στο ΣΕΦ, με τη νίκη μας επί της Σιένα και την πρόκριση μας στο final-4».
Για το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός δεν ήταν φαβορί στη σειρά με τη Σιένα, αλλά ούτε και στο φάιναλ φορ:
«Με τη Σιένα ήταν διαφορετικά, γιατί αντιμετωπίσαμε την κατάσταση σα μια σειρά παιχνιδιών και όχι σαν ένα παιχνίδι. Ξεκινήσαμε χωρίς να είμαστε φαβορί και μετά το 3ο παιχνίδι, γίναμε φαβορί για το 4ο. η διαχείριση μέσω κινήτρων και μέσω του αιφνιδιασμού είναι ένα πολύ σημαντικό πράγμα, ήταν το όπλο της ομάδας και το εκμεταλλεύτηκε. Για το final-4, ότι και να πούμε θα είναι θεωρητικό, πριν το μελετήσουμε, πριν το σχεδιάσουμε πάλι ιεραρχικά. Ξέρουμε ποιον έχουμε αντίπαλο και έτσι είναι πιο εύκολη η ανάγνωση αυτή για μας, σε πρώτη φάση».
Για τον ημιτελικό με τη Μπαρτσελόνα:
«Θα πρέπει να συλλέξουμε τα δεδομένα και να αναλύσουμε τον αντίπαλο, όπως κάνουμε πάντα. Από έναν όγκο πληροφοριών για τον αντίπαλο, ο κύριος Ίβκοβιτς θα επιλέξει πώς θα διαχειριστεί τον αγώνα αυτό».
Για το πότε ένιωσε ότι οι κόποι της ομάδας ομάδα θα δικαιωθούν:
«Όταν κίνησε σε μία επαγγελματική πραγματικότητα, δε συνειδητοποιείς τι κάνεις, πάντα κυνηγάς κάτι. Το ένα τότε φέρνει το άλλο και το μπάσκετ ειδικά έχει κάτι χαρακτηριστικό, δεν έχει την ισοπαλία και έτσι βρίσκεσαι από τη νίκη στην ήττα, από την επιδοκιμασία στην αποδοκιμασία ή και αντίστροφα. Λύνεις το πρόβλημα και μετά επανεμφανίζεται. Να πω εδώ κάτι που έχει σχέση και με το ποδόσφαιρο: Ο Ολυμπιακός, στη σειρά με τη Σιένα, φαινόταν να παίζει μετά το 85' και στο 92' να κερδίζει! Η ενέργεια του ρόστερ, το πάθος το κίνητρο βγήκαν στο γήπεδο».
Για το αν… ίδρωσε το αυτί της ομάδας μετά την ήττα από τον ΠΑΟ στον τελικό Κυπέλλου και το κατά πόσο επηρέασε αυτό το αποτέλεσμα:
«Παραΐδρωσε το αυτί μας όταν χάσαμε το κύπελλο και με τον τρόπο που του χάσαμε. Μετά από αυτό βγήκαν τα αποθέματα που προείπα. Κάθε φορά που πέφτεις, πρέπει να σηκώνεσαι και να συνεχίζεις, αλλά με μία βασική παράμετρο: Πρέπει να αναλύεις το τι έφταιξε. Εάν πας στην τύχη, τότε είναι δύσκολο να βγεις από τη δύσκολη κατάσταση».
Για το πώς πρέπει να διαχειριστεί ο ενθουσιασμός:
«Θα πρέπει να υπάρξει διαχείριση στον ενθουσιασμό, γιατί και αυτός μπορεί να σου γυρίσει σε αδυναμία. Εμείς έχουμε τον κύριο Ίβκοβιτς, ο οποίος είναι μειτρ της διαχείρισης, έχει μεγάλη εμπειρία και γνώση στη διαχείριση νεαρών αθλητών που έχουν κάνει καριέρα. Νομίζω ότι τις επόμενες ημέρες θα γίνει ο σχεδιασμός της επόμενης σελίδας για τα play-off, το final-4 και γυρίζοντας από εκεί, η σειρά των τελικών. Όλα αυτά θα σχεδιαστούν με λεπτομέρεια και η πράξη αυτή θα φέρει μια ισορροπία στο σχεδιασμό».
Για το αν έχει ταβάνι αυτή η ομάδα:
«Ο κύριος Ίβκοβιτς το εξήγησε αυτό. Η ομάδα αυτή δεν έχει ταβάνι και έχει να δώσει ακόμα πολλά».
Για το αν υπάρχουν πλέον εξωφρενικά ποσά σε συμβόλαια και στο μπάσκετ:
«Θα περάσει και ο αθλητισμός την προσαρμογή σε αυτήν την κρίση. Νομίζω ότι τα τελευταία χρόνια το μπάσκετ το βιώνει αυτό. Πρέπει να είμαστε αισιόδοξοι, γιατί αν δεν είμαστε, τότε δε μπορεί να παλεύουμε».
Για τους αδελφούς Αγγελόπουλους και τον τρόπο που εξέφρασαν τον πανηγυρισμό για την πρόκριση:
«Καταρχάς, ήταν πολύ όμορφη η στιγμή του να βλέπεις τους ιδιοκτήτες, τους ανθρώπους που δουλεύουν για την ομάδα. Ο αθλητισμός, το πιο σημαντικό πράγμα που αφήνει είναι μία συλλογή από αναμνήσεις και αυτή ειδικά η ανάμνηση θα είναι έντονη σε όλους μας. Θα πρέπει να πούμε επίσης ότι μία ομάδα έχει δύο συστατικά: οικογένειας και δουλειάς. Αυτό το οικογενειακό κλίμα, σε σχέση με την παρουσία του κόσμου και τη στήριξη του, μπορεί στην Κωνσταντινούπολη να φέρει κάτι θετικό για την ομάδα».
Για το πως θα μπορούσε να περιγράψει το ρόλο του βοηθού προπονητή:
«Είναι πολύ καλή ερώτηση, δεν είμαι μόνο εγώ assistant, είναι επίσης ο Μιλάν Τόμιτς, ο Χρήστος Μαρμαρινός, Ο Ανδρέας Γκατζούλης, ο Alexander Kesar, μία ομάδα από ανθρώπους με δουλειά από διαφορετικό πόστο ευθύνης. Ο ρόλος του βοηθού είναι ρόλος συνυπευθυνότητας, δηλαδή προτείνει από την έρευνα που κάνει κάποια πράγματα, συζητά με τον προπονητή και προσπαθεί να είναι ξεκάθαρος και συγκεκριμένος για να βοηθήσει τον προπονητή να κάνει τις επιλογές του. Νομίζω ότι όλοι μας, χωρίς τον κανόνα της συνεργασίας δε μπορούμε να προχωρήσουμε.
Έχουμε έναν παγκόσμιας εμβέλειας προπονητή και είμαστε τυχεροί που συνεργαζόμαστε με αυτόν. Στον αγώνα ο ρόλος μας είναι να παρακολουθούμε, να προσέχουμε τους παίκτες που έχουν δεχτεί έναν όγκο πληροφοριών και εκεί είμαστε δίπλα τους, αφού δέχονται όλο το στρες στον αγώνα. Πρέπει να είμαστε δίπλα τους. Παρακολουθούμε την εφαρμογή του πλάνου και αν υπάρξει κάτι απρόοπτο τότε θα πρέπει να παρέμβουμε και να είμαστε έτοιμοι να το αντιμετωπίσουμε».
