Ικανοποιημένος από την θητεία του στον Ολυμπιακό εμφανίστηκε ο Τζαμέλ Αμπντούν σε συνέντευξή του στην γαλλική έκδοση του «eurosport».
Ο Αλγερινός μεσοεπιθετικός των ερυθρόλευκων μίλησε για την ανάδειξή του ως κορυφαίου στο ελληνικό πρωτάθλημα, ενώ παράλληλα αναφέρθηκε σε ενδεχόμενο ενδιαφέρον της Μαρσέιγ, αλλά και της Παρί Σεν Ζερμέν, τονίζοντας πως στο Λιμάνι έχει βρει σταθερότητα και δεύτερη… οικογένεια.
Αναλυτικά, η συνέντευξη του 27χρονου άσου του Θρύλου:
Αναδείχθηκες ο πολυτιμότερος παίκτης του ελληνικού πρωταθλήματος. Πως αποδέχθηκες αυτό το βραβείο;
«Είναι μεγάλη τιμή. Από την στιγμή που ήρθα στην Ελλάδα, έκανα μεγάλο αγώνα. Είναι μεγάλη ικανοποίηση για μένα η κατάκτηση του νταμπλ με τους συμπαίκτες μου στον Ολυμπιακό. Τελείωσα το πρωτάθλημα με τις περισσότερες ασίστ (10) και πετυχαίνοντας 10 τέρματα. Είναι μια εξαιρετική χρονιά».
Πως είναι στα αλήθεια το ελληνικό πρωτάθλημα;
«Είναι αλήθεια πως δεν είναι όπως το αγγλικό, όπου αγωνίστηκα με την Μάντσεστερ Σίτι (το 2007). Αλλά όταν παίζεις με τον Ολυμπιακό, όλοι σε περιμένουν πώς και πώς. Οι αντίπαλοι πάντα μας παίζουν αμυντικά. Και όταν αγωνιζόμαστε στο Champions League δεν είμαστε κακοί. Την προηγούμενη χρονιά κερδίσαμε την Μαρσέιγ και την Μονπελιέ».
Κάποιος θα έχει την άποψη πως η φυγή σου από την Γαλλία σου έκανε πολύ καλό…
«Ναι είναι αλήθεια. Εδώ είμαι σε έναν μεγάλο σύλλογο που με εμπιστεύονται. Στην Γαλλία έκανα κάποιες… επικίνδυνες επιλογές. Έτσι είναι το ποδόσφαιρο. δεν μετανιώνω για τίποτα. Είμαι 27 χρονών και μπορώ ακόμα να διασκεδάσω το ποδόσφαιρο».
Μίλησες για ριψοκίνδυνες επιλογές…
«Έκανα κακές επιλογές. Είχε την ευκαιρία να διαλέξω μεταξύ της Ναντ και της Μαρσέιγ και επέλεξα την πρώτη, που ήταν λάθος. Είναι η μοίρα μου».
Και αν η Μαρσέιγ επέστρεφε στην διεκδίκησή σου;
«Με τα αν δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Μόλις ερχόταν μία πρόταση στο… τραπέζι, θα έβλεπα με τον Ολυμπιακό τι θα κάναμε. Αυτή την στιγμή δεν θέλω να προχωρήσω σε αλλαγές. Ακούω πως το όνομά μου εμπλέκεται με μερικές ομάδες (Φούλαμ, Βόλφσμπουργκ και Μπεσίκτας), αλλά είμαι στον Ολυμπιακό. Έχω βρει μία δεύτερη οικογένεια. Βρήκα σταθερότητα εδώ. Έπαιξα στην πρώτη κατηγορία και είναι χαρά για μένα που δεν μπορώ να εξηγήσω».
Στην Γαλλία σου έλειπε η ωριμότητα ή ήταν περισσότερο εξωαγωνιστικοί λόγοι;
«Οι ικανότητές μου; Μπορούσα να τις εκφράσω και πριν. Ξεκίνησα στην πρώτη κατηγορία της Γαλλίας στα 17/ στην Γαλλία, νομίζω πως είχα περικυκλωθεί από το κακό. Τώρα, έχω έναν ατζέντη με τον οποίο όλα πηγαίνουν πολύ καλά. Όταν έφτασαν, είχε κάποιο δύσκολο καιρό, αλλά με την υποστήριξη του προέδρου του Ολυμπιακού και του συμπαίκτη μου, Ραφίκ Τζεμπούρ, έχω βρει την ισορροπία μου».
Κάποια στιγμή, η Αρλ ήταν έτοιμη να σου προσφέρει συμβόλαιο. Μήπως πλήρωσες τη φήμη του κακού παιδιού που σου είχε κολλήσει στην Γαλλία;
«Ποια φήμη; Είναι αλήθεια πως πιο μικρός είχα κάνει κάποιες… αταξίες. Ποιος δεν έχει κάνει στα 20 του; Σήμερα, είμαι πιο ώριμος και έχω μία οικογένεια. Είμαι ένας άλλος άνθρωπος και συνεχίζω την ζωή μου ως παντρεμένος. Βέβαια, όταν σου κολλούν μία ταμπέλα, είναι δύσκολο να βγει».
Έχεις γεννηθεί στην Μοντρέιγ, ποια είναι η άποψή σου για την επιστροφή της Παρί Σεν Ζερμέν στην κορυφή;
«Είναι ένας πολύ μεγάλος σύλλογος. Έχω πολλούς παίκτες που παίζουν στην Παρί, όπως ο Ζερεμί Μενέζ και ο Μπλες Ματουιντί και τα λέμε συχνά πυκνά. Είναι καλό για την Παρί αλλά και την Γαλλία. Η Μονακό είναι επίσης πολύ δυνατή. Και η Μαρσέιγ θα είναι πολύ ανταγωνιστική στο νέο πρωτάθλημα».
Η Παρί Σεν Ζερμέν ενδιαφέρεται για εξαιρετικούς ποδοσφαιριστές. Θα μπορούσε να ήσουν εσύ;
«Θα ήταν σα να πήγαινα να υπογράψω στην Ρεάλ Μαδρίτης αύριο! Όχι, δεν θα μπορούσα να ήμουν εγώ. Ο Σαμίρ Νασρί και ο Καρίμ Μπενζεμά ταιριάζουν καλύτερα. Είμαι απλά ο καλύτερος παίκτης στο ελληνικό πρωτάθλημα και αυτοί είναι εξαιρετικοί ποδοσφαιριστές. Αλλά όπως και να έχει είναι όνειρο».
Είσαι ο πολυτιμότερος στην Ελλάδα, αλλά δεν είσαι στα πλάνα του Βαχίντ Χαλίλχοτζιτς για την Εθνική Αλγερίας και δέχεται μεγάλη κριτική. Πως το εξηγείς αυτό;
«(Γελάει). Ο προπονητής κάνει τις επιλογές. Τον σέβομαι. Θα είμαι πάντα εκεί για την πατρίδα μου».
Στην Αλγερία, μερικές θεωρίες αναφέρουν πως επικαλέστηκες έναν τραυματισμό και δεν αγωνίστηκες στο τελευταίο Κόπα Άφρικα. Τι έγινε ακριβώς;
«Οι άνθρωποι λένε… κακίες. Επέστρεψα στην αγωνιστική δράση έπειτα από τρεις εβδομάδες. Μόλις ρωτήθηκα από την Αλγερία, το ξεκαθάρισα πριν τα προκριματικά του 2010. Είχα την υπομονή και περίμενα την ευκαιρία. Έτσι, αν αμφισβητούν το κίνητρό μου, δεν υπάρχει πρόβλημα».